2 Kings 8
1 After Elisha caused the son of the woman from Shunem [town] to become alive again, he told her that she should leave with her family and live somewhere else for a while, because Yahweh was going to (send a famine/cause food to become very scarce) in the land. He said that the famine would last for seven years.
Karon nakigsulti si Eliseo sa babaye kansang kinabuhi sa anak nga lalaki iyang gibanhaw. Miingon siya kaniya, “Tindog, ug lakaw uban ang imong panimalay, ug pagpuyo sa bisan asa sa laing dapit, tungod kay nagtawag si Yahweh ug kagutom nga moabot niini nga yuta sulod sa pito ka tuig.”
2 So the woman did what Elisha told her to do. She and her family went to live in [the] Philistia [region] for seven years.
Busa mitindog ang babaye ug mituman siya sa pulong sa tawo sa Dios. Milakaw siya uban sa iyang panimalay ug nagpuyo sa yuta sa mga Filistihanon sulod sa pito ka tuig.
3 After the seven years were ended, they returned to their home. The woman went to the king to request that her house and her land be given back to her.
Ug nahitabo nga sa kataposan sa pito ka tuig nga mibalik ang babaye gikan sa yuta sa mga Filistihanon, ug miadto siya ngadto sa hari aron magpakiluoy kaniya alang sa iyang balay ug alang sa iyang yuta.
4 When she arrived, the king was talking with Gehazi, Elisha’s servant. The king was saying to him, “Tell me all the great things that Elisha has done.”
Karon nakigsulti ang hari kang Gehazi, ang sulugoon sa tawo sa Dios, nga nag-ingon, “Palihog sultihi ako sa dagkong mga butang nga nahimo ni Eliseo.”
5 While Gehazi was telling the king that Elisha had caused the son of a woman [from Shunem] to become alive again, that woman came in and requested the king to enable her to get her house and land back again. Gehazi exclaimed, “Your Majesty, this is the woman whose son Elisha caused to become alive again!”
Unya sa dihang gisultihan niya ang hari giunsa ni Eliseo pagbanhaw ang kinabuhi sa bata nga patay na, miabot ang babaye kansang kinabuhi sa anak nga lalaki nabanhaw aron sa pagpakiluoy sa hari alang sa iyang balay ug yuta. Miingon si Gehazi, “Akong agalon, nga hari, mao kini ang babaye, ug mao kini ang iyang anak nga lalaki, nga gibanhaw ni Eliseo.”
6 When the king asked her about it, she told him [that what Gehazi had said was true]. The king summoned one of his officials and said to him, “[I want] everything that this woman possessed previously, including the value of all the crops that have been harvested during these last seven years while she was away from her land, [to] be given back to her.” [So the official did that].
Sa dihang gipangutana sa hari ang babaye mahitungod sa iyang anak, gisugilon niya kini kaniya. Busa nagsugo ang hari ug usa ka opisyales alang kaniya, nga miingon, “Ihatag kaniya pagbalik ang iyang gipanag-iya ug ang tanang abot sa iyang kaumahan gikan sa adlaw nga mibiya siya sa yuta hangtod karon.”
7 Elisha went to Damascus, [the capital of Syria], when Ben-Hadad, the king of Syria, was [very] sick. When someone told the king that Elisha was in Damascus,
Miadto si Eliseo sa Damascus diin ang hari sa Aram nga si Ben Hadad nagsakit. Giingnan ang hari, “Mianhi dinhi ang tawo sa Dios.”
8 the king told [one of his officials named] Hazael, “Go and talk to that prophet and take a present/gift with you to give to him. Request him to ask Yahweh if I will recover from my illness.”
Miingon ang hari ngadto kang Hazael, “Pagdala ug gasa diha sa imong kamot ug pakigkita sa tawo sa Dios, ug pagpakisayod kang Yahweh pinaagi kaniya, nga nagaingon, 'Maayo pa ba ako gikan niini nga balatian?'”
9 So Hazael went to talk with Elisha. He took with him forty camels that were carrying many kinds of goods that were produced in Damascus. When Hazael met him, he said to him, “Your friend Ben-Hadad, the king of Syria, sent me to ask you whether [you think] he will recover from his illness.”
Busa milakaw si Hazael aron sa pagpakigkita kaniya ug nagdala siyag gasa uban kaniya sa tanang matang sa maayong butang sa Damascus, nga gikarga sa 40 ka mga kamelyo. Busa miabot si Hazael ug mitindog sa atubangan ni Eliseo ug miingon, “Ang imong anak nga si Ben Hadad nga hari sa Aram nagpadala kanako nganhi kanimo, nga nagaingon, 'Maayo pa ba ako gikan niini nga balatian?'”
10 Elisha said to Hazael, “Go and say to him, ‘Yes, you will certainly not die from this illness,’ but Yahweh has shown me that he will certainly die [before he recovers].”
Miingon si Eliseo kaniya, “Lakaw, ingna si Ben Hadad, 'Mamaayo gayod ikaw,' apan gipakita kanako ni Yahweh nga mamatay gayod siya.'”
11 Then Elisha stared at him and had a terrified look on his face. That caused Hazael to feel uneasy/embarrassed. Then [suddenly] Elisha started to cry.
Unya gitutokan ni Eliseo si Hazael hangtod nga naulaw siya, ug mihilak ang tawo sa Dios.
12 Hazael said, “Sir, why are you crying?” Elisha replied, “Because [Yahweh has enabled] me [to] know the terrible things that you will do to the people of Israel: You will burn their cities with walls around them, you will kill their fine young men with a sword, you will bash the heads of their children, and you will rip open the bellies of their pregnant women [with a sword].”
Nangutana si Hazael, “Nganong mihilak ka man, akong agalon?” Mitubag siya, “Tungod kay nasayod ako sa daotan nga imong buhaton sa katawhan sa Israel. Imong sunogon ang ilang mga dalangpanan, ug patyon mo ang mga batan-ong kalalakin-an pinaagi sa espada, dugmokon mo ang ilang mga gagmay'ng bata, ug pagatastason ang tiyan sa ilang mabdos nga kababayen-an.”
13 Hazael replied, “I am [as insignificant as] [MET] a dog; (how could I do such things?/I would never do such terrible things!)” [RHQ] Elisha replied, “Yahweh has also revealed to me that you will become the king of Syria.”
Mitubag si Hazael, “Kinsa man ang imong sulugoon, nga magbuhat siya niining dagkong butang? Iro lamang siya.” Mitubag si Eliseo, “Gipakita ni Yahweh kanako nga mahimo kang hari sa Aram.”
14 Then Hazael left and returned to his master/boss [the king], who asked him, “What did Elisha say?” He replied, “He told me that you would certainly recover.”
Unya gibiyaan ni Hazael si Eliseo ug miadto sa iyang agalon, nga miingon kaniya, “Unsa man ang giingon ni Eliseo kanimo?” Mitubag siya, “Miingon siya kanako nga mamaayo gayod ikaw.”
15 But the next day, [while the king was sleeping, ] Hazael took a blanket and soaked it in water. Then he spread it on the king’s face [in order that he could not breathe], and he died. Then Hazael became the king of Syria instead of Ben-Hadad.
Unya pagkaugma nagkuha ni Hazael ug habol ug gituslob niya kini sa tubig, ug gibukhad kini sa nawong ni Ben Hadad maong namatay siya. Unya nahimong hari si Hazael puli kaniya.
16 After King Joram, the son of Ahab, had been ruling in Israel for almost five years, Jehoshaphat’s son Jehoram became the king of Judah.
Sa ikalima ka tuig ni Joram nga anak nga lalaki ni Ahab, ang hari sa Israel, nagsugod ug hari si Jehoram. Siya ang anak nga lalaki ni Jehoshafat ang hari sa Juda. Nagsugod siya ug hari sa dihang si Jehoshafat mao ang hari sa Juda.
17 He was thirty-two years old when he became the king, and he ruled in Jerusalem for eight years.
Nag-edad ug 32 si Jehoram sa dihang nagsugod siya ug hari, ug naghari siya sa Jerusalem sulod sa walo ka tuig.
18 His wife was the daughter of King Ahab. And like everyone in Ahab’s family, he continually did the evil things that the previous kings of Israel had done. He did things that Yahweh considered to be evil.
Naglakaw si Jehoram sa mga dalan sa mga hari sa Israel, sama sa ginabuhat sa panimalay ni Ahab; kay asawa niya ang anak nga babaye ni Ahab, ug nagbuhat siya kung unsa ang daotan sa mata ni Yahweh.
19 But Yahweh did not want to get rid of the people of Judah, because of what he had promised David, who served him [very well]. He had promised David that his descendants [MET] would always rule Judah.
Bisan pa niana, tungod sa iyang sulugoon nga si David, dili buot laglagon ni Yahweh ang Juda, tungod kay giingnan niya siya nga hatagan niya siya ug mga kaliwat.
20 During the time that Jehoram ruled, [the king of] Edom rebelled against Judah, and they appointed their own king.
Sa mga adlaw ni Jehoram, misupak ang Edom gikan sa ilalom sa kamot sa Juda, ug nagpili sila ug hari alang sa ilang kaugalingon.
21 So Jehoram went with his army and all their chariots to Zair [city near the border of Edom]. There the army of Edom surrounded them. But during the night, Jehoram and the commanders in their chariots were able to get through the enemy lines and escaped. And all his soldiers also fled to their homes.
Unya miadto si Jehoram uban ang iyang mga pangulo sa kasundalohan ug ang tanan niyang mga karwahe. Nahitabo kini nga mibangon siya pagkagabii ug misulong ug midasdas sa mga Edomhon, nga nagpalibot kaniya ug sa mga pangulo sa mga karwahe. Unya mikalagiw pauli sa ilang mga panimalay ang kasundalohan ni Jeroham.
22 So after that, Edom was no longer controlled by Judah, and it is still like that. During that same time, the people of Libnah [city] also freed themselves from being controlled by Judah.
Busa supak gihapon ang Edom batok sa pagdumala sa Juda hangtod karong adlawa. Misupak usab ang Libna sa samang panahon.
23 [If you want to read about] the other things that Jehoram did, they are written in the scroll called ‘The History of the Kings of Judah’.
Ug bahin sa ubang mga butang mahitungod kang Jehoram, ang tanan niyang gibuhat, wala ba kini nahisulat sa Libro sa mga Panghitabo sa mga hari sa Juda?
24 Jehoram died [EUP] and was buried where the other kings of Judah had been buried in [the part of Jerusalem called] ‘The City of David’. Then Jehoram’s son Ahaziah became the king.
Namatay ug nagpahulay si Jehoram uban ang iyang mga amahan, ug gilubong uban sa iyang mga amahan sa siyudad ni David. Unya ang iyang anak nga lalaki nga si Ahazia maoy nahimong hari puli kaniya.
25 After Ahab’s son Joram has been ruling in Israel for almost twelve years, Jehoram’s son Ahaziah became the king of Judah.
Sa ikanapulog duha ka tuig ni Joram ang anak nga lalaki ni Ahab, ang hari sa Israel, si Ahazia ang anak nga lalaki ni Jehoram, ang hari sa Juda, nagsugod ug hari.
26 Ahaziah was twenty-two years old when he started to rule. He ruled in Jerusalem for [only] one year. His mother’s name was Athaliah, [the daughter of King Ahab and] the granddaughter of King Omri of Israel.
Nag-edad ug 22 si Ahazia sa dihang nagsugod siya ug hari; naghari siya ug usa ka tuig sa Jerusalem. Atalia ang ngalan sa iyang inahan; siya ang anak nga babaye ni Omri, ang hari sa Israel.
27 King Ahab conducted his life just like the members of Ahab’s family had done. He did things that Yahweh considered to be very evil.
Naglakaw si Ahazia sa mga dalan sa panimalay ni Ahab; nagbuhat siya ug daotan sa panan-aw ni Yahweh, sama sa ginabuhat sa panimalay ni Ahab, kay umagad nga lalaki si Ahazia sa panimalay ni Ahab.
28 Ahaziah’s army joined the army of King Joram of Israel to fight against the army of King Hazael of Syria. Their armies started fighting at Ramoth [city] in [the] Gilead [region], and the soldiers of Syria wounded Joram.
Milakaw si Ahazia uban ni Joram ang anak nga lalaki ni Ahab, aron sa pagpakiggubat batok kang Hazael, ang hari sa Aram, didto sa Ramot Gilead. Nasamdan sa mga Arameanhon si Joram.
29 King Joram returned to Jezreel [city] to recover from his wounds. King Ahaziah went to visit him there.
Mipauli sa Jezreel si Haring Joram aron matambalan ang mga samad didto nga gihatag sa mga Arameanhon kaniya didto sa Rama, sa dihang nakiggubat siya batok kang Hazael nga hari sa Aram. Busa si Ahazia ang anak nga lalaki ni Jehoram, nga hari sa Juda, milugsong sa Jezreel aron makita si Joram ang anak nga lalaki ni Ahab, tungod kay nasamdan man si Joram.
