2 Kings 24
1 While Jehoiakim was ruling [Judah, the army of] King Nebuchadnezzar of Babylon invaded Judah. [They defeated the Judean army, and as a result, ] Jehoiakim was required to pay a lot of tribute/taxes to King Nebuchadnezzar. But after three years, Jehoiakim rebelled.
Sa mga adlaw ni Jehoyakim, gisulong ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ang Juda; nahimo niyang sulugoon si Jehoyakim sulod sa tulo ka tuig. Unya misukol si Jehoyakim ug nakigbatok kang Nebucadnezar.
2 Then Yahweh sent raiders from Babylonia and Syria, and from the Moab and Ammon people-groups, to attack the people of Judah and get rid of them, just as Yahweh had told his prophets to warn the people would happen.
Nagpadala si Yahweh ug mga panon sa mga Caldeanhon, mga Arameanhon, mga Moabihanon, ug mga Amonihanon batok kang Jehoyakim; gipadala niya sila batok sa Juda aron sa paglaglag niini. Mao kini ang pagpamatuod sa pulong ni Yahweh nga gisulti pinaagi sa mga propeta nga iyang mga alagad.
3 These things happened to the people of Judah according to what Yahweh commanded. [He had decided] to get rid of the people of Judah because of the many sins that King Manasseh [had committed].
Gikan gayod kini sa baba ni Yahweh nga midangat kini sa Juda, aron papahawaon sila gikan sa iyang panan-aw, tungod sa mga sala ni Manases, ang tanan nga iyang gibuhat,
4 Manasseh had even caused many innocent people in Jerusalem to be killed, and Yahweh would not forgive that.
ug tungod usab sa iyang gipaula nga dugo sa mga tawo nga walay sala, kay gipuno niya ug dugo sa mga tawo nga walay sala ang Jerusalem. Dili gayod buot mopasaylo si Yahweh niana.
5 The other things that happened while Jehoiakim was king, and all the things that he did, are written in the scroll called ‘The History of the Kings of Judah’.
Alang sa uban pang mga butang mahitungod kang Jehoyakim, ug sa tanan niyang gibuhat, wala ba kini nahisulat sa libro sa mga panghitabo sa mga hari sa Juda?
6 When Jehoiakim died, his son Jehoiachin became the king.
Mipahulay si Jehoyakim uban sa iyang mga katigulangan, ug si Jehoyakin nga iyang anak nga lalaki ang nahimong hari puli kaniya.
7 [The army of] the king of Babylon [defeated the army of Egypt, and] took control of all the area that the Egyptians formerly controlled, from the brook [at the border] of Egypt [in the south] to the Euphrates River [in the north]. So [the army of] the king of Egypt did not return [to attack Judah] again.
Wala na gayod misulong ang hari sa Ehipto sa gawas sa iyang yuta, tungod kay nabuntog na man sa hari sa Babilonia ang tanang mga yuta nga gidumalahan sa hari sa Ehipto, gikan sa sapa sa Ehipto padulong sa Suba sa Eufrates.
8 Jehoiachin was 18 years old when he became the king of Judah. His mother’s name was Nehushta; she was the daughter of a man from Jerusalem named Elnathan. Jehoiachin ruled in Jerusalem for [only] three months.
Nagpanuigon si Jehoyakin sa dihang 18 pa ka tuig ang iyang pangidaron; naghari siya sa Jerusalem sulod sa tulo ka bulan. Ang ngalan sa iyang inahan mao si Nehusta; anak siya nga babaye ni Elnatan nga taga-Jerusalem.
9 Jehoiachin did many things that Yahweh considered to be evil, just as his father had done.
Gibuhat niya ang daotan sa panan-aw ni Yahweh; gibuhat niya ang tanan nga gibuhat sa iyang amahan.
10 [While Jehoiachin was king, ] some officers of King Nebuchadnezzar of Babylon came [along with the whole Babylonian army] to Jerusalem, and they surrounded the city.
Nianang higayona gisulong ang Jerusalem sa kasudalohan ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ug gipalibotan ang siyudad.
11 While they were doing that, Nebuchadnezzar himself came to the city.
Miabot si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia didto siyudad samtang gipalibotan kini sa iyang mga kasundalohan,
12 Then King Jehoiachin and his mother and his advisors and important officers and palace officials all surrendered to the Babylonian army. These thngs happened when Nebuchadnezzar had been king for eight years. He arrested Jehoiachin and took him to Babylon.
ug miadto si Jehoyakin ang hari sa Juda ngadto sa hari sa Babilonia, siya, ang iyang inahan, ang iyang mga sulugoon, ang iyang mga prinsipe, ug ang iyang mga opisyal. Gidakop siya sa hari sa Babilonia sa ikawalo nga tuig sa iyang paghari.
13 Just as Yahweh had said would happen, Nebuchadnezzar’s [soldiers] took [to Babylon] all the valuable things from Yahweh’s temple and from the king’s palace. They cut apart all the gold items that King Solomon had put in the temple.
Gikuha ni Nebucadnezar ang tanang mahinungdanong mga butang sa balay ni Yahweh, ug kadtong atua sa palasyo sa hari. Gipangdugmok niya ang tanang bulawanon nga mga butang nga gihimo ni Solomon nga hari sa Israel didto sa templo ni Yahweh, sumala sa giingon ni Yahweh nga mahitabo.
14 They took from Jerusalem [to Babylon] 10,000 people, including the important officials and the best soldiers and the people who made and repaired things that were made of metal. Only the very poor people were left in Judah.
Gibihag niya ang tibuok Jerusalem, ang tanang mga pangulo, ug ang tanang lalaki nga manggugubat, ang 10, 000 nga mga binihag, ug ang tanang hanas nga trabahador ug ang mga panday sa puthaw. Walay bisan usa nga nahibilin gawas lamang sa mga tawong kabos didto sa yuta.
15 Nebuchadnezzar’s soldiers also took to Babylon Jehoiachin’s wives and officials, his mother, and [all] the important people.
Gibihag ni Nebucadnezar si Jehoyakin ngadto sa Babilonia, ingon man usab ang inahan sa hari, ang mga asawa, ang mga opisyal, ug ang pangulo nga mga kalalakin-an sa yuta. Gibihag niya sila gikan sa Jerusalem paingon sa Babilonia.
16 They also took to Babylon 7,000 of the best soldiers and 1,000 men who knew how to make and repair things that are made from metal. All of these people whom they took were strong and able to fight in wars.
Ang tanang manggugubat nga kalalakin-an, 7, 000 ang gidaghanon, ug 1, 000 ka mga hanas nga mga trabahador ug mga panday sa puthaw, ang tanan kanila hanas sa pagpakig-away—gibihag sa hari sa Babilonia kining mga kalalakin-an ngadto sa Babilonia.
17 Then the king of Babylon appointed Jehoiachin’s uncle, Mattaniah, to be the king [of Judah], and he changed Mattaniah’s name to Zedekiah.
Gihimo nga hari si Matania sa hari sa Babilonia, ang igsoon nga lalaki sa amahan ni Jehoyakin, nga puli kaniya, ug giilisan ang iyang ngalan ug Zedekia.
18 When Zedekiah was twenty-one years old, he became king, and he ruled in Jerusalem for eleven years. His mother’s name was Hamutal; she was the daughter of a man named Jeremiah from Libnah [town].
Nagsugod sa paghari si Zedekia sa dihang 21 pa ka tuig ang iyang pangidaron; naghari siya sulod sa napulo ug usa ka tuig sa Jerusalem. Ang ngalan sa iyang inahan mao si Libna.
19 But Zedekiah did many things that Yahweh considered to be evil, just as Jehoiakim had done.
Gibuhat niya ang daotan sa panan-aw ni Yahweh; gibuhat niya ang tanang gibuhat ni Jehoyakim.
20 Yahweh was very angry. So (and finally/after he had been patient a long time) he expelled the people of Jerusalem and [the other places in] Judah and sent them to Babylon. [That is what happened when] Zedekiah rebelled against the king of Babylon.
Tungod sa kasuko ni Yahweh, nahitabo kining tanan sa Jerusalem ug sa Juda, hangtod nga gipapahawa sila sa iyang presensya. Unya nakigbatok si Zedekia sa hari sa Babilonia.
