2 Kings 22
1 Josiah was eight years old when he became the king [of Judah]. He ruled from Jerusalem for 31 years. His mother was Jedidah and his grandfather was Adaiah from Bozkath [town].
Nagpanuigon ug walo ka tuig si Josia sa dihang nagsugod siya sa paghari; naghari siya sulod sa 31 ka tuig sa Jerusalem. Ang ngalan sa iyang inahan mao si Jedida (ang anak nga babaye ni Adaya nga taga-Boskat).
2 Josiah did things that were pleasing to Yahweh and conducted his life as his ancestor King David had done. He completely obeyed [IDM] all the laws of God.
Gibuhat niya ang matarong sa pana-aw ni Yahweh. Naglakaw siya sa tanang dalan ni David nga iyang katigulangan, ug wala siya mitipas ngadto sa wala o sa tuo.
3 After Josiah had been ruling for almost 18 years, he sent his secretary Shaphan, the son of Azaliah and grandson of Meshullam, to the temple with these instructions:
Nahitabo kini sa ika-18 ka tuig ni Haring Josia, gipadala niya si Shafan nga anak nga lalaki ni Azalia nga anak nga lalaki ni Meshullam, ang escriba, ngadto sa balay ni Yahweh, nga nag-ingon,
4 “Go to Hilkiah, the Supreme Priest, and tell him to give me a report, telling me how much money the men who guard the doors of the temple have collected from the people [as offerings].
“Tungas ngadto kang Hilkia ang labaw nga pari ug sultihi siya sa pag-ihap sa salapi nga gidala ngadto sa balay ni Yahweh, nga gitigom sa mga tigbantay sa templo gikan sa katawhan.
5 Then tell him to give all that money to the men who are supervising the work of repairing the temple.
Ihatag kini ngadto sa kamot sa mga trabahante nga sinaligan sa balay ni Yahweh, ug ipahatag kini ngadto sa mga trabahante nga anaa sa balay ni Yahweh, aron nga ilang ayohon ang mga guba sa sulod sa templo.
6 They must give that money to the carpenters, the builders, and the masons, and they should also buy the timber and the stones that they will use to repair the temple.
Ipahatag kanila ang salapi ngadto sa mga panday, sa mga magtutukod, ug sa mga mason, ug aron ipalit usab ug ginabas nga kahoy ug pagtabas ug bato aron ayohon ang templo.”
7 But the men who supervise the work will not be required to make a report on the money that is given to them, saying what they spent it for, because those men are completely honest.”
Apan wala na kinahanglana ang pag-ihap sa salapi nga gihatag ngadto kanila, tungod kay gigamit man nila kini nga matinud-anon.
8 [After Shaphan said that to Hilkiah] the king’s secretary, Hilkiah said to Shaphan, “I have found in the temple a scroll on which is written the laws [that God gave to Moses]!” Hilkiah gave the scroll to Shaphan, and he started to read it.
Miingon ang labaw nga pari nga si Hilkia ngadto kang Shafan nga escriba, “Nakaplagan ko ang libro sa balaod sa balay ni Yahweh.” Busa gihatag ni Hilkias ang libro ngadto kang Shafan, ug gibasa niya kini.
9 Then Shaphan [took the scroll] to the king and said to him, “Your temple guards have taken the money that was in the temple, and they have given it to the men who will supervise the work of repairing the temple.”
Milakaw si Shafan ug gidala ang libro ngadto sa hari, ug nagbalita usab siya kaniya, nga nag-ingon, “Gigasto sa imong mga sulugoon ang salapi nga anaa sa templo ug gihatag nila kini sa kamot sa mga trabahante nga nagdumala sa pag-atiman sa balay ni Yahweh.”
10 Then Shaphan said to the king, [“I have brought to you] a scroll that Hilkiah gave to me.” And Shaphan started to read it to the king.
Unya miingon ang escriba nga si Shafan ngadto sa hari, “Gihatagan ako ug libro ni Hilkia nga pari.” Unya gibasa kini ni Shafan ngadto sa hari.
11 When the king heard the laws that were written in the scroll that Shaphan was reading to him, he tore his clothes [because he was very dismayed].
Nahitabo kini nga sa dihang nadungog sa hari ang mga pulong sa balaod, gigisi niya ang iyang mga bisti.
12 Then he gave these instructions to Hilkiah, to Shaphan’s son Ahikam, to Micaiah’s son Achbor, and to Asaiah, the king’s special advisor:
Gimandoan sa hari si Hilkia nga pari, si Ahikam nga anak nga lalaki ni Shafan, si Acbor nga anak nga lalaki ni Mikaya, si Shafan nga escriba, ug si Asaya, nga iyang kaugalingong sulugoon, nga nag-ingon,
13 “Go and ask Yahweh for me and for all the people of Judah, about what is written in this scroll that has been found. Because [it is clear that] Yahweh is very angry with us because our ancestors disobeyed what was written on this scroll, things that we [should have done].”
“Lakaw ug pagpakisayod kang Yahweh alang kanako, ug alang sa katawhan ug alang sa tibuok Juda, tungod kay ang mga pulong niini nga libro nakaplagan na. Tungod kay hilabihan kadako ang kasuko ni Yahweh nga nisilaob batok kanato tungod kay wala man naminaw ang atong mga katigulangan sa mga pulong niini nga libro alang sa pagtuman sa tanan nga nahisulat niini mahitungod kanato.”
14 So Hilkiah, Ahikam, Achbor, Shaphan, and Asaiah went to (consult/talk with) a woman whose name was Huldah, who was a prophetess who lived in the newer/northern part of Jerusalem. Her husband Shallum, son of Tikvah and grandson of Harhas, took care of the robes that were worn [in the temple] (OR, [by the king]). [Those five men told her about the scroll].
Busa miadto ang pari nga si Hilkia, si Ahikam, si Acbor, si Shapan, ug si Asaya ngadto kang Hulda nga usa ka babaye nga propeta, nga asawa ni Shalum nga anak nga lalaki ni Tikva nga anak nga lalaki ni Harhas, nga tigtipig sa butanganan sa mga bisti (nagpuyo siya sa ikaduhang bahin sa siyudad sa Jerusalem), ug nakigsulti sila kaniya.
15 She said to them, “This is what Yahweh the God whom we Israelis [worship] says: ‘Go back and tell the king who sent you
Miingon siya kanila, “Mao kini ang giingon ni Yahweh, nga Dios sa Israel: 'Ingna ang tawo nga nagpadala kaninyo nganhi kanako,
16 that this is what Yahweh says: “Listen to this carefully. I am going to cause all the people who live here in Jerusalem to experience a disaster, which is what was written in the scroll that the king has read.
“Mao kini ang giingon ni Yahweh: 'Tan-awa, magdala ako ug katalagman niini nga dapit ug sa mga namuyo niini, sumala sa tanan nga nahisulat sa libro nga gibasa sa hari sa Juda.
17 I will do that because they have abandoned me, and they burn incense to [honor] other gods. They have caused me to become very angry by [worshiping] the idols that they have made (OR, by all the wicked things that they have done), and my anger is like [MET] a fire that will not be put out.”
Tungod kay gisalikway nila ako, ug nagsunog sila ug insenso sa laing mga dios, aron nga mahagit nila ako nga masuko sa tanan nilang mga binuhatan—busa misilaob ang akong kasuko batok niini nga dapit ug dili na kini mapalong.”'
18 The king of Judah sent you to inquire what I, Yahweh, wanted you to do, so this is what you should say to him: “Because you have heeded what was written in the scroll,
Apan alang sa hari sa Juda, nga nagpadala kaninyo aron sa pagpangutana sa kabubut-on ni Yahweh, mao kini ang inyong isulti kaniya: “Si Yahweh, nga Dios sa Israel miingon niini: 'Mahitungod sa mga pulong nga imong nadungog,
19 and you repented and humbled yourself when you heard what I said to warn you [about what would happen to] this city and the people who live here and because you tore your robes and wept in my presence, I have heard you. I said that I would cause this city to be abandoned. It will be a city whose name people will use when they curse someone. But I have heard what you prayed,
tungod kay malumo man ang imong kasingkasing, ug tungod kay gipaubos mo man ang imong kaugalingon sa atubangan ni Yahweh, sa dihang imong nadungog ang akong giingon batok niini nga dapit ug sa mga nagpuyo niini, nga mabungkag ug matinunglo sila, ug tungod kay imo mang gigisi ang imong mga bisti ug mihilak sa akong atubangan, naminaw usab ako kanimo—mao kini ang gipadayag ni Yahweh.
20 so I will allow you to die [EUP] and be buried peacefully. I will cause the people who live here to experience a terrible disaster, but you will not [be alive to] see it.”’” After the men heard that, they returned to King Josiah and gave him that message.
Tan-awa, ibutang ko ikaw uban sa imong mga katigulangan, ug mahimutang ka sa imong lubnganan nga may kalinaw. Dili makakita ang imong mga mata sa tanang mga katalagman nga akong ipahamtang niini nga dapit.'"”' Busa gidala sa mga tawo kini nga mensahe balik sa hari.
