2 Corinthians 4
1 So, because God has acted so kindly [toward me], enabling [me to teach] this great [message to people], I never get [so] discouraged [that I stop teaching it].
Sjálfur Guð hefur af miskunn sinni fengið okkur þetta mikla hlutverk (að flytja öðrum gleðiboðskapinn) og þess vegna gefumst við aldrei upp.
2 And I have determined that we [(exc)] will be honest [LIT] in everything that we do. We will not [do anything that would cause] us to be ashamed [if people found out about it]. We never try to deceive [you with clever arguments, as some other people do]. We never [try to deceive you] by changing God’s message, [as those same people do]. Instead, we always teach [people only] the truth [about Christ], and we teach it clearly. Knowing that God is watching what we do, we [teach his message in an honest way, with the result that] no one can [accuse] us [(exc) of being deceitful].
Við reynum ekki að fá fólk til að trúa með því að beita það brögðum – við höfum ekki áhuga á að blekkja neinn. Við reynum aldrei að telja neinum trú um að Biblían kenni eitthvað sem hún alls ekki kennir. Við forðumst alla slíka pretti. Þegar við tölum, þá stöndum við frammi fyrir augliti Guðs og því segjum við sannleikann – um það eru allir sammála sem okkur þekkja.
3 And if, [as some of you say, some people are] not able to understand the message [that we teach about Christ, it is not because we do not teach it clearly]. It is because those people [do not want to believe it]. They are going to perish eternally.
Ef einhverjir skilja ekki fagnaðarerindið sem við flytjum, þá eru það þeir sem ganga veg hins eilífa dauða.
4 [Satan, who is] the one [who rules] this world, controls the thoughts of those unbelievers. He prevents them from understanding the message about how wonderful Christ is. [They are not able to understand that] Jesus is like God [in every way]. (aiōn g165)
Satan, – guð þessa heims, sem sneri baki við Drottni – hefur blindað þá og komið í veg fyrir að þeir sæju birtuna sem stafar af fagnaðarerindinu. Þeir skilja ekki heldur hinn stórkostlega boðskap sem við flytjum, boðskapinn um dýrð Krists, hann sem birtir okkur Guð. (aiōn g165)
5 That is why, [when we(exc) teach people], we do not boast about ourselves, [as some people say that we do]. Instead, [we teach you] that Jesus Christ is our Lord. We ourselves are [only] your servants. [We want to honor and obey] Jesus.
Við ferðumst ekki um til að predika um okkur sjálfa, heldur til að boða að Jesús Kristur sé Drottinn. Við segjum að við séum þjónar ykkar, vegna þess sem Jesús hefur gert fyrir okkur.
6 When God [created the world], he commanded the light to shine [where there was nothing but] darkness. He is the one who has [made his message about Jesus to be like] [MET] a light shining into our [(inc)] minds. [God] has done that [for all of us who believe in Jesus. He has done that so that we will understand that when people saw] Christ, they saw how awesome God himself was.
Guð sagði: „Ljós skal skína í myrkrinu.“– Hann lét það skína inn í sálir okkar til þess að þaðan bæri birtu af dýrð Guðs, eins og hún birtist í Jesú Kristi sjálfum.
7 [This work that God has given to] us [(exc)] is [MET] [like] a very valuable treasure. But we who have that treasure [are as weak as fragile] [MET] clay pots. [God has planned it like that] in order that [people] will know that the power [that changes lives] is God’s power, and not any power of our own.
Við sem höfum þennan mikla fjársjóð – ljósið og kraftinn sem nú skín innra með okkur – erum bara eins og brothætt ílát, leirker, til að öllum verði ljóst að þessi dýrlegi kraftur, sem í okkur er, hlýtur að vera frá Guði en ekki frá sjálfum okkur.
8 We are continually oppressed {[People] continually oppress us} in many ways, but [we have] not been prevented {[God has] not [allowed them to] prevent us} [from teaching the message about Jesus Christ]. We often do not know what to do [in difficult situations], but we never say, “God has abandoned us.”
Erfiðleikar þrengja að á báða bóga, en samt höfum við ekki látið undan síga. Við erum oft spyrjandi, því við skiljum alls ekki hvers vegna margt fer eins og það fer, en samt hættum við hvorki né gefumst upp.
9 [We are frequently] persecuted {[People frequently] cause us to suffer}, but [God] never abandons us. [Sometimes we are] badly wounded {[people] badly wound us}, but [God does] not [allow] us [to] be killed {[them to] kill us}.
Við erum ofsóttir eins og frekast er unnt, en Guð sleppir samt aldrei af okkur hendi sinni. Við erum felldir til jarðar, en rísum þó aftur á fætur og höldum leiðar okkar.
10 [Wherever we(exc) go], we continually [realize that because people killed] Jesus, [people may] kill us [for teaching his message. But we are willing to go on living this way] in order that [people] will know that Jesus is alive and [that he is directing] us [SYN].
Við horfumst sífellt í augu við dauðann, eins og Jesús, og því er augljóst mál að það er aðeins hinn upprisni Kristur, sem heldur í okkur lífinu og verndar okkur.
11 [So, although] we are [still] alive, we always realize that we may be killed {that [people some day] may kill us} because [we teach about] Jesus. [God allows us to suffer] in order that [people] will see that Jesus is alive and that he is [strengthening] our bodies that are some day going to die.
Já, við erum í stöðugri lífshættu vegna þess að við þjónum Drottni, en þannig fáum við ný tækifæri til að sýna kraft Jesú Krists í dauðlegum líkömum okkar.
12 So [I conclude that although] we [apostles] are constantly [suffering and may soon] die, [the result of that is that all of] you [have now received eternal] life.
Vegna predikunar okkar horfumst við í augu við dauðann, en það sem við berum úr býtum er eilíft líf ykkur til handa.
13 We are not discouraged. We are like [the person who] wrote [in the Scriptures], “[God], I trusted [in you] and so I continue speaking [your message].” We [(exc)] also trust [in God], so we continue speaking [his message].
Við tölum djarflega um trú okkar á sama hátt og sálmaskáldið gerði, þegar hann sagði: „Ég trúi – þess vegna tala ég.“
14 [We do this] because we [(exc)] know that [although people might kill us, God], who caused the Lord Jesus to live again after he died, will also cause us [(exc)] to live again [after we die. God will do this because we belong to] Jesus. [And then God] will bring us [(exc)], together with you, to be with him.
Við vitum að sá sami Guð sem reisti Drottin Jesú upp frá dauðum, mun einnig reisa okkur frá dauðum ásamt Jesú og leiða okkur fram fyrir hann ásamt ykkur.
15 [So I say that] all these things [that we(exc) suffer] happen in order to help you. [We have suffered all this] in order that more and more people, [as a result of hearing that God will] kindly/freely [forgive their sins], will thank [him and praise him. Then] they will greatly honor him [and worship him].
Þjáningar okkar verða ykkur til góðs og því fleiri sem vinnast fyrir Krist ykkar á meðal, því fleiri þakka honum og því meira verður nafn Drottins vegsamað.
16 So, [because we know that as a result of our suffering many people will honor God], we [(exc)] never get so discouraged [that we stop teaching his message]. Although our bodies are getting weaker, [God] encourages us every day and strengthens us spiritually.
Þetta er ástæða þess að við gefumst aldrei upp. Þótt líkamar okkar hrörni smátt og smátt, þá vex styrkur okkar í Drottni dag frá degi.
17 [I know that] all these troubles that [happen to us in this life are] not significant and will not last forever. [When we think of] the glorious things [that God is preparing] for us [to enjoy] forever [in heaven], all [our suffering now] is not important. (aiōnios g166)
Erfiðleikar okkar eru smámunir einir, sem vara munu stuttan tíma. Þessir skammvinnu erfiðleikar leiða þó ríkulega blessun Guðs yfir líf okkar – blessun sem vara mun til eilífðar! (aiōnios g166)
18 That is why we say, “We will not continue thinking about [all the suffering that we] are experiencing now. Even though [we] cannot see [all the things that God has prepared for us in heaven], those are what we should be thinking about.” [That is how we should think], because [all these troubles] that [we(exc)] have [now] will last only a short time. But what [we will have in heaven], what [we] cannot see [now], will last forever. (aiōnios g166)
Þess vegna horfum við ekki á það sem við sjáum þessa stundina, erfiðleikana sem eru allt í kring um okkur, heldur fram til þeirrar gleði á himnum sem við munum sjá. Þrengingarnar eru skammvinnar en fögnuðurinn, sem í vændum er, mun aldrei taka enda. (aiōnios g166)
