1 Chronicles 19
1 Some time later, Nahash, the king of the Ammon people-group, died. Then his son Hanun became their king.
Human nga namatay si Nahas, ang hari sa katawhan sa Amon, ug nahimong hari ang iyang anak nga lalaki puli kaniya.
2 [When] David [heard about that, he] thought [to himself], “Nahash was kind to me, so I will be kind to his son.” So David sent some officials there, to tell Hanun that he was sorry to hear that Hanun’s father [had died]. But when David’s officials came to Hanun in the land where the Ammon people-group lived,
Miingon si David, “Ipakita ko ang akong kaluoy kang Hanun ang anak nga lalaki ni Nahas, tungod kay nagpakita man usab ug kaluoy ang iyang amahan nganhi kanako.” Busa nagpadala si David ug mga mensahero aron makig-unong kabahin sa iyang amahan. Misulod sa yuta sa mga Amonihanon ang mga sulugoon ni David ug miadto kang Hanun, aron mounong kaniya.
3 the leaders of the Ammon people-group said to Hanun, “Do you think that it is really to honor your father that King David is sending these men to say that he is sorry that your father died? [We think that] his men have come to (look around/spy) our city in order to determine how his [army] can conquer us.”
Apan ang mga prinsipe sa Amonihanon miingon kang Hanun, “Sa imong hunahuna gipasidunggan ba ni David ang imong amahan tungod kay nagpadala siya ug mga kalalakin-an aron maghupay kanimo? Wala ba kaha mianhi ang iyang mga sulugoon aron sa pagpangispiya ug pagsusi sa yuta aron laglagon kini?”
4 Hanun [believed what they said, so he commanded some soldiers to] seize the officials whom David had sent, and shave off their beards, and [insult them by] cutting off the lower part of their robes, and then send them away. [So his soldiers did that].
Busa gidakop ni Hanun ang mga sulugoon ni David, gipangbalbasan sila, gigisi ang ilang mga bisti gikan sa hawak hangtod sa ilang mga sampot, ug gipahilayo sila.
5 The officials were greatly humiliated/ashamed. When David found out about what had happened to his officials, he sent some messengers to them to tell them, “Stay at Jericho until your beards have grown again, and then return home.”
Samtang gisaysay nila kini ngadto kang David, nagpadala siya aron makigkita kanila, kay naulaw gayod pag-ayo ang kalalakin-an. Miingon ang hari, “Pagpuyo una sa Jerico hangtod nga motubo ang inyong mga bungot, ug unya balik.”
6 Then the [leaders of the] Ammon people-group realized that they had greatly insulted [IDM] David. So Hanun and some of his officials sent about (37,000 pounds/34,000 kg.) of silver to hire chariots and chariot-drivers from [the] Aram-Naharaim, Aram-Maacah and Zobah [regions of Syria northeast of Israel].
Sa dihang nakaamgo ang mga Amonihanon nga nakapabaho lamang sila kang David, nagpadala si Hanun ug ang mga Amonihanon ug liboan ka talent nga plata aron mag-abang ug mga karwahe sa mga Aramihanon ug mangangabayo gikan sa Naharaim, sa Maaca, ug sa Zoba.
7 They hired 32,000 chariots and chariot-drivers, as well as the king of [the] Maacah [region] and his army. They came and set up their tents near Medeba [town in Moab region]. The soldiers from the Ammon people-group also marched out and (stood in their positions/arranged themselves for battle) [at the entrance to their capital city, Rabbah].
Nag-abang sila ngadto kanila ug 32, 000 ka mga karwahe uban ang hari sa Maaca ug ang iyang katawhan, nga miabot ug nagkampo duol sa Medeba. Nagtigom ang mga Amonihanon gikan sa ilang mga siyudad, ug migawas aron sa pagpakiggubat.
8 When David heard about that, he sent Joab and all his army.
Sa dihang nadungog kini ni David, gipadala niya si Joab uban ang tibuok niyang kasundalohan aron pagsugat kanila.
9 The soldiers of the Ammon people-group came out of their city and lined up for battle at the entrance to [their capital city, Rabbah]. Meanwhile, the other kings who had come [with their armies] stood in their positions in the open fields.
Migawas ang katawhan sa Amon ug naglinya alang sa pakiggubat didto sa ganghaan sa siyudad, samtang nag-uban usab kanila ang ilang mga hari sa hawanan.
10 Joab saw that there were groups of enemy soldiers in front of his troops and behind his troops. So he selected some of the best Israeli troops and put them in positions to fight against the soldiers of Syria.
Sa dihang nakita ni Joab ang posisyon sa gubat nga anaa sa iyang atubangan ug luyo, nagpili siya ug pipila ka maayong manggugubat sa Israel ug gihan-ay sila batok sa mga Aramihanon.
11 He appointed his [older] brother Abishai to be the commander of his other soldiers and he told them to (stand in their positions/arrange themselves) in front of [the army of] the Ammon people-group.
Ang nahibilin nga kasundalohan, gihatag niya kini sa pagmando ni Abishai nga iyang igsoong lalaki, ug gibutang niya sila ngadto sa posisyon sa gubat batok sa kasundalohan sa Amon.
12 Joab said to them, “If the soldiers from Syria are too strong for us to defeat them, then your soldiers must come and help us. But if the soldiers from the Ammon people-group are too strong for you to defeat them, then my soldiers will come and help your men.
Miingon si Joab, “Kung mas kusgan pa kay kanako ang mga Aramihanon, unya kinahanglan ikaw Abishai, ang moluwas kanako. Apan kung mas kusgan pa kay kanimo ang Amonihanon, moabot ako ug lawason ka.
13 We must be strong/courageous, and fight hard to [defend] our people and our cities (that belong to/where we worship) our God. I will pray that Yahweh will do what he considers to be good.”
Pagmalig-on, ug atong ipakita sa atong kaugalingon nga magmalig-on alang sa atong katawhan ug sa mga siyudad sa atong Dios, kay buhaton ni Yahweh ang maayo alang sa iyang katuyoan.”
14 So Joab and his troops [advanced to] fight the army of Syria, and the soldiers from Syria ran away from them.
Busa nag-una si Joab ug ang iyang kasundalohan sa pagpakiggubat batok sa mga Aramihanon, nga napugos sa pagkagiw sa kasundalohan sa Israel.
15 And when the soldiers of the Ammon people-group saw that the soldiers from Syria were running away, they also started to run away from Abishai and his army, and they retreated back inside the city. So Joab [and his army] returned to Jerusalem.
Sa dihang nakita sa kasundalohan sa Amon nga mikalagiw na ang mga Aramihanon, mikalagiw na usab sila gikan sa igsoong lalaki ni Joab nga si Abishai ug mipauli didto sa siyudad. Unya mibalik si Joab gikan sa katawhan sa Amon ug mipauli sa Jerusalem.
16 After [the leaders of the army of] Syria realized that they had been defeated by [the army of] Israel, they sent messengers to [another part of Syria on] the east side of the [Euphrates] river, and brought troops from there [to the battle area], with Shophach, the commander of Hadadezer’s army, leading them.
Sa dihang nakita sa mga Aramihanon nga mabuntog na sila sa mga Israelita, nagpadala sila ug daghang mga sundalo gikan sa halayo pa sa Suba sa Eufrates, uban si Shofac ang komandante sa kasundalohan ni Hadadezer.
17 When David heard about that, he gathered all the Israeli soldiers, and they crossed the Jordan [River]. They advanced and took their battle positions to attack the army of Syria.
Sa dihang gisultihan si David niini, gitigom niya ang tanang mga Israelita, mitabok sa Jordan, ug misulong kanila. Gihan-ay niya ang kasundalohan aron makiggubat batok sa mga Aramihanon, ug nakig-away sila kaniya.
18 But the army of Syria ran away from the soldiers of Israel. However, David’s soldiers killed 7,000 of their chariot-drivers and 40,000 other soldiers. They also killed Shophach, their army commander.
Mikalagiw ang mga Aramihanon gikan sa Israel, ug gipatay ni David ang 7, 000 ka mga tigmaneho sa karwahe nga Aramihanon ug 40, 000 ka mga sundalo. Gipatay usab niya si Shofac, ang komandante sa kasundalohan.
19 When the kings who had been ruled by Hadadezer realized that they had been defeated by the Israeli army, they made peace with David, and agreed to allow him to rule them. So the rulers of Syria did not want to help the rulers of the Ammon people-group any more.
Sa dihang nakita sa tanang mga hari nga nag-alagad kang Hadadezer nga nabuntog na sila sa mga Israelita, nagpasig-uli sila kang David ug nag-alagad kanila. Busa wala na gitabangan sa katawhan sa Aram ang mga Amonihanon.
