Romans 1

1 Paul, a servant of Jesus Christ, called to be an apostle, set apart for the gospel of God,

۱ پولس، غلام عیسی مسیح و رسول خوانده شده و جدا نموده شده برای انجیل خدا،

2 which he promised beforehand through his prophets in the holy Scriptures,

۲ که سابق وعده آن را داده بود به وساطت انبیای خود در کتب مقدسه،

3 concerning his Son, who was descended from David according to the flesh

۳ درباره پسر خود که بحسب جسم از نسل داود متولد شد،

4 and who was declared to be the Son of God in power according to the Spirit of holiness by the resurrection from the dead, Jesus Christ our Lord,

۴ و بحسب روح قدوسیت پسر خدا به قوت معروف گردید ازقیامت مردگان یعنی خداوند ما عیسی مسیح،

5 through whom we have received grace and apostleship to bring about the obedience of faith for the sake of his name among all the Gentiles,

۵ که به او فیض و رسالت را یافتیم برای اطاعت ایمان در جمیع امت‌ها به‌خاطر اسم او،

6 including you who are also called to belong to Jesus Christ;

۶ که درمیان ایشان شما نیز خوانده شده عیسی مسیح هستید

7 to all who are in Rome, beloved by God and called to be saints: Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.

۷ به همه که در روم محبوب خدا و خوانده شده و مقدسید، فیض و سلامتی از جانب پدر ما خدا و عیسی مسیح خداوند بر شما باد.

8 First, I give thanks to my God through Jesus Christ for you all, because your faith is proclaimed in all the world.

۸ اول شکر می‌کنم خدای خود را به وساطت عیسی مسیح درباره همگی شما که ایمان شما درتمام عالم شهرت یافته است؛

9 For God is my witness, whom I serve with my spirit in the gospel of his Son, that I continually remember you,

۹ زیرا خدایی که اورا به روح خود در انجیل پسرش خدمت می‌کنم، مرا شاهد است که چگونه پیوسته شما را یادمی کنم،

10 always pleading in my prayers that somehow by God's will I may now at last succeed in coming to you.

۱۰ و دائم در دعاهای خود مسالت می‌کنم که شاید الان آخر به اراده خدا سعادت یافته، نزد شما بیایم.

11 For I long to see you so that I may impart to you some spiritual gift, that you may be established,

۱۱ زیرا بسیار اشتیاق دارم که شما را ببینم تا نعمتی روحانی به شما برسانم که شما استوار بگردید،

12 that is, that while I am among you we may be mutually encouraged by each other's faith, both yours and mine.

۱۲ یعنی تا در میان شماتسلی یابیم از ایمان یکدیگر، ایمان من و ایمان شما.

13 I do not want you to be unaware, brothers, that I have often intended to come to you (but have been hindered until the present time) so that I might have some fruit among you as well, just as I have had among the other Gentiles.

۱۳ لکن‌ای برادران، نمی خواهم که شمابی خبر باشید از اینکه مکرر اراده آمدن نزد شماکردم و تا به حال ممنوع شدم تا ثمری حاصل کنم در میان شما نیز چنانکه در سایر امت‌ها.

14 I am under obligation both to Greeks and to barbarians, both to the wise and to the foolish;

۱۴ زیرا که یونانیان و بربریان و حکما و جهلا راهم مدیونم.

15 thus the eagerness on my part to preach the gospel to you also who are in Rome.

۱۵ پس همچنین بقدر طاقت خودمستعدم که شما را نیز که در روم هستید بشارت دهم.

16 For I am not ashamed of the gospel of Christ, because it is the power of God for salvation to everyone who believes, both to the Jew first and also to the Greek.

۱۶ زیرا که از انجیل مسیح عار ندارم چونکه قوت خداست، برای نجات هر کس که ایمان آورد، اول یهود و پس یونانی،

17 For in it the righteousness of God is revealed from faith to faith, just as it is written, “The righteous will live by faith.”

۱۷ که در آن عدالت خدا مکشوف می‌شود، از ایمان تا ایمان، چنانکه مکتوب است که عادل به ایمان زیست خواهد نمود.

18 For the wrath of God is revealed from heaven against all ungodliness and unrighteousness of men, who suppress the truth by their unrighteousness.

۱۸ زیرا غضب خدا از آسمان مکشوف می‌شود بر هر بی‌دینی و ناراستی مردمانی که راستی را در ناراستی باز می‌دارند.

19 Because what is known about God is evident among them, for God has made it evident to them.

۱۹ چونکه آنچه از خدا می‌توان شناخت، در ایشان ظاهراست زیرا خدا آن را بر ایشان ظاهر کرده است.

20 For his invisible qualities, both his everlasting power and his divinity, have been plainly seen from the creation of the world, being perceived through what has been made, so that they are without excuse. (aïdios g126)

۲۰ زیرا که چیزهای نادیده او یعنی قوت سرمدی و الوهیتش از حین آفرینش عالم بوسیله کارهای او فهمیده و دیده می‌شود تا ایشان را عذری نباشد. (aïdios g126)

21 For although they knew God, they did not glorify him as God or give thanks, but they became futile in their thoughts, and their senseless hearts were darkened.

۲۱ زیرا هر‌چند خدا را شناختند، ولی اورا چون خدا تمجید و شکر نکردند بلکه درخیالات خود باطل گردیده، دل بی‌فهم ایشان تاریک گشت.

22 Claiming to be wise, they became fools

۲۲ ادعای حکمت می‌کردند واحمق گردیدند.

23 and exchanged the glory of the immortal God for images resembling mortal man, birds, four-footed animals, and reptiles.

۲۳ و جلال خدای غیرفانی را به شبیه صورت انسان فانی و طیور و بهایم وحشرات تبدیل نمودند.

24 Therefore God gave them up in the lusts of their hearts to impurity, to dishonor their bodies among themselves,

۲۴ لهذا خدا نیز ایشان رادر شهوات دل خودشان به ناپاکی تسلیم فرمود تادر میان خود بدنهای خویش را خوار سازند،

25 because they exchanged the truth of God for falsehood and worshiped and served the creature rather than the Creator, who is blessed forever. Amen. (aiōn g165)

۲۵ که ایشان حق خدا را به دروغ مبدل کردند وعبادت و خدمت نمودند مخلوق را به عوض خالقی که تا ابدالاباد متبارک است. آمین. (aiōn g165)

26 For this reason God gave them up to dishonorable passions, for their women exchanged the natural function for that which is contrary to nature.

۲۶ از این سبب خدا ایشان را به هوسهای خباثت تسلیم نمود، به نوعی که زنانشان نیز عمل طبیعی را به آنچه خلاف طبیعت است تبدیل نمودند.

27 In the same way the men also, having abandoned the natural function of the female, were inflamed in their lust for one another, men committing shameful acts with men and receiving in themselves the due penalty for their error.

۲۷ و همچنین مردان هم استعمال طبیعی زنان را ترک کرده، از شهوات خود با یکدیگرسوختند. مرد با مرد مرتکب اعمال زشت شده، عقوبت سزاوار تقصیر خود را در خود یافتند.

28 And just as they considered it worthless to have God in their knowledge, God gave them up to a worthless mind, to do what is not proper.

۲۸ و چون روا نداشتند که خدا را در دانش خودنگاه دارند، خدا ایشان را به ذهن مردود واگذاشت تا کارهای ناشایسته به‌جا آورند.

29 They are filled with all unrighteousness, fornication, evil, covetousness, and malice. They are full of envy, murder, strife, deceit, and maliciousness. They are gossips,

۲۹ مملو از هرنوع ناراستی و شرارت و طمع و خباثت؛ پر ازحسد و قتل و جدال و مکر و بدخویی؛

30 slanderers, haters of God, insolent, proud, boasters, inventors of evil, disobedient to parents,

۳۰ غمازان و غیبت کنندگان و دشمنان خدا و اهانت کنندگان و متکبران و لافزنان و مبدعان شر و نامطیعان والدین؛

31 senseless, untrustworthy, without natural affection, irreconcilable, and unmerciful.

۳۱ بی‌فهم و بی‌وفا و بی‌الفت و بی‌رحم.

32 Though they know the ordinance of God, that those who practice such things deserve death, they not only do them but also approve of those who practice them.

۳۲ زیرا هر‌چند انصاف خدا را می‌دانند که کنندگان چنین کارها مستوجب موت هستند، نه فقط آنها را می‌کنند بلکه کنندگان را نیز خوش می‌دارند.