2 Corinthians 7
1 Therefore, since we have these promises, beloved, let us cleanse ourselves from every defilement of the flesh and spirit, bringing holiness to completion in the fear of God.
Dewijl wij dan deze beloften hebben, geliefden, laat ons onszelven reinigen van alle besmetting des vleses en des geestes, voleindigende de heiligmaking in de vreze Gods.
2 Make room for us in your hearts. We have wronged no one, we have corrupted no one, we have taken advantage of no one.
Geeft ons plaats; wij hebben niemand verongelijkt, wij hebben niemand verdorven, wij hebben bij niemand ons voordeel gezocht.
3 I do not say this to condemn you, for I have said before that you are in our hearts so that we die together with you and live together with you.
Ik zeg dit niet tot uw veroordeling; want ik heb te voren gezegd, dat gij in onze harten zijt, om samen te sterven en samen te leven.
4 Great is my boldness toward you; great is my boasting on your behalf. I am filled with comfort; I am overflowing with joy in all our affliction.
Ik heb vele vrijmoedigheid in het spreken tegen u, ik heb veel roems over u; ik ben vervuld met vertroosting; ik ben zeer overvloedig van blijdschap in al onze verdrukking.
5 For even when we came to Macedonia, our bodies had no rest, but we were afflicted at every turn, with conflicts on the outside and fears within.
Want ook, als wij in Macedonie gekomen zijn, zo heeft ons vlees geen rust gehad; maar wij waren in alles verdrukt; van buiten was strijd, van binnen vrees.
6 But God, who comforts the downcast, comforted us by the arrival of Titus,
Doch God, Die de nederigen vertroost, heeft ons getroost door de komst van Titus.
7 and not only by his arrival, but also by the comfort you had given him. He told us about your longing, your contrition, and your deep concern for me, so that I rejoiced all the more.
En niet alleen door zijn komst, maar ook door de vertroosting, met welke hij over u vertroost is geweest, als hij ons verhaalde uw verlangen, uw kermen, uw ijver voor mij; alzo dat ik te meer verblijd ben geweest.
8 For even if I caused you sorrow by my letter, I do not regret it (though I did regret it, for I see that my letter caused you sorrow, though only for an hour).
Want hoewel ik u in den zendbrief bedroefd heb, het berouwt mij niet, hoewel het mij berouwd heeft; want ik zie, dat dezelve zendbrief, hoewel voor een kleinen tijd, u bedroefd heeft.
9 But now I rejoice, not that you were made sorrowful, but that you were made sorrowful to the point of repentance. For you felt a godly sorrow, so that you suffered no loss through us.
Nu verblijde ik mij, niet omdat gij bedroefd zijt geweest, maar omdat gij bedroefd zijt geweest tot bekering; want gij zijt bedroefd geweest naar God, zodat gij in geen ding schade van ons geleden hebt.
10 For godly sorrow produces a repentance that leads to salvation, leaving no regret, but worldly sorrow produces death.
Want de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid; maar de droefheid der wereld werkt den dood.
11 Consider what earnestness this godly sorrow of yours has produced in you, what eagerness to clear yourselves, what indignation, what alarm, what longing, what zeal, what righting of wrong! In everything you have shown yourselves to be clear in the matter.
Want ziet, ditzelfde dat gij naar God zijt bedroefd geworden, hoe grote naarstigheid heeft het in u gewrocht? Ja, verantwoording, ja, onlust, ja, vrees, ja, verlangen, ja, ijver, ja, wraak; in alles hebt gij uzelven bewezen rein te zijn in deze zaak.
12 So although I wrote to you, it was not on account of the one who did the wrong, nor on account of the one who was wronged, but so that your earnestness for us might be revealed to you in the sight of God.
Hoewel ik dan aan u geschreven heb, dat is niet om diens wil, die onrecht gedaan had, noch om diens wil, die onrecht gedaan was; maar opdat onze vlijtigheid voor u bij u openbaar zou worden, in de tegenwoordigheid Gods.
13 In this we find comfort. And in addition to the comfort we received from you, we rejoiced all the more at the joy of Titus, because his spirit has been refreshed by you all.
Daarom zijn wij vertroost geworden over uw vertroosting; en zijn nog overvloediger verblijd geworden over de blijdschap van Titus, omdat zijn geest van u allen verkwikt is geworden.
14 For if I made any boast to him about you, I was not put to shame. But just as everything we said to you was true, so our boasting to Titus has also proven to be true.
Want indien ik iets bij hem over u geroemd heb, zo ben ik niet beschaamd geworden; maar gelijk wij alles met waarheid tot u gesproken hebben, alzo is ook onze roem, dien ik bij Titus geroemd heb, waarheid geworden.
15 And his affection for you is even greater when he remembers the obedience of you all, how you received him with fear and trembling.
En zijn innerlijke bewegingen zijn te overvloediger jegens u, als hij uw aller gehoorzaamheid overdenkt, hoe gij hem met vreze en beven hebt ontvangen.
16 I rejoice, because I have complete confidence in you.
Ik verblijde mij dan, dat ik in alles van u vertrouwen mag hebben.
