Romans 3
1 What then is the superiority of the Jew? Or what is the advantage of circumcision?
| پس یهودی بودن چه امتیازی دارد؟ آیا در رسم ختنه ارزشی نهفته است؟ |
2 Much, every way. And first, because to them were intrusted the oracles of God.
| بله، از هر جهت امتیازات بسیاری در اینها نهفته است! نخست اینکه احکام خدا به یهودیان به امانت سپرده شده است. |
3 For if some of them have not believed, have they, by their not believing, made the faith of God inefficient?
| اما اگر برخی از ایشان امین نبودند، چه باید گفت؟ آیا امین نبودن ایشان سبب می‌شود امین بودن خدا باطل گردد؟ |
4 Far be it: for God is veracious, and every man false: as it is written: That thou mightest be upright, in thy declarations; and be found pure, when they judge thee.
| البته که نه! حتی اگر همه دروغگو باشند، خدا راستگو است. همان‌گونه که در کتب مقدّس نوشته شده: «ثابت می‌کنی که در آنچه می‌گویی، راستگو هستی، و در محکمه، پیروز می‌شوی.» |
5 But if our iniquity establish the rectitude of God, what shall we say? Is God unrighteous, when he inflicteth wrath? (I speak as a man.)
| اما ممکن است برخی بگویند که گناهکار بودن ما نتیجۀ خوبی دارد، زیرا کمک می‌کند تا انسان ببیند که خدا تا چه حد عادل است. پس آیا دور از انصاف نیست که ما را مجازات کند؟ (البته چنین استدلالی کاملاً انسانی است.) |
6 Far from it. Otherwise how will God judge the world?
| البته که دور از انصاف نیست! در غیر این صورت، خدا با چه صلاحیتی می‌توانست دنیا را داوری کند؟ |
7 But if the truth of God hath been furthered by my falsehood, to his glory; why am I then condemned as a sinner?
| اما باز کسی ممکن است بگوید: «اگر نادرستی من سبب می‌شود راستی خدا نمایان‌تر گردد و جلالش بیشتر دیده شود، چگونه می‌تواند مرا همچون یک گناهکار محکوم سازد؟» |
8 Or shall we say as some have slanderously reported us to say: We will do evil things, that good results may come? The condemnation of such is reserved for justice.
| بعضی نیز به ما تهمت می‌زنند و ادعا می‌کنند که ما می‌گوییم: «هر چقدر بیشتر گناه کنیم، نفع بیشتری حاصل می‌شود!» آنانی که چنین سخنانی می‌گویند، سزاوارند که محکوم گردند. |
9 What then, have WE the superiority, when we have before decided as to both Jews and Gentiles, that all of them are under sin?
| پس چه نتیجه‌ای باید گرفت؟ آیا ما یهودیان بهتر از دیگرانیم؟ نه، به هیچ وجه! زیرا قبلاً نشان دادیم که همگان، چه یهودی و چه غیریهودی، تحت سلطۀ گناه قرار دارند. |
10 As it is written: There is none righteous; no, no one:
| همان‌طور که در کتب مقدّس نوشته شده: «کسی عادل نیست، حتی یک نفر. |
11 and none that understandeth; nor that seeketh after God.
| هیچ‌کس براستی دانا نیست؛ هیچ‌کس در جستجوی خدا نیست. |
12 They have all turned aside, together; and become reprobates. There is none that doeth good; no, not one.
| همه گمراه شده‌اند؛ همه عاطل و باطل گردیده‌اند. نیکوکاری نیست، حتی یک نفر.» |
13 Their throats are open sepulchres, and their tongues treacherous; and the venom of the asp is under their lips.
| «گلویشان گوری است گشاده، زبانشان پر است از دروغ. زهر مار از لبانشان می‌چکد.» |
14 Their mouth is full of cursing and bitterness;
| «دهانشان آکنده از نفرین و تلخی است.» |
15 and their feet are swift to shed blood.
| «پاهایشان برای ریختن خون می‌شتابند. |
16 Destruction and anguish are in their paths:
| هرجا می‌روند ویرانی و فلاکت برجای می‌گذارند. |
17 and the path of peacefulness they have not known:
| آنها عاری از صلح و آرامش‌اند.» |
18 and the fear of God is not before their eyes.
| «آنها هیچ ترسی از خدا ندارند.» |
19 Now we know, that whatever the law saith, it saith to them who are under the law; that every mouth may be stopped, and all the world be guilty before God.
| حال، می‌دانیم هرآنچه شریعت می‌گوید، به آنانی می‌گوید که خود را متعهد ساخته‌اند مطابق با آن عمل کنند، زیرا هدف شریعت این است که فرصت هر بهانه‌ای را از انسان‌ها بگیرد، و نشان دهد که تمام دنیا در حضور خدا تقصیرکارند. |
20 Wherefore, by the deeds of the law, no flesh is justified before him: for, by the law, sin is known.
| زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند با انجام احکام شریعت، در نظر خدا عادل شمرده شود. شریعت فقط نشان می‌دهد که تا چه حد گناهکاریم. |
21 But now, the righteousness of God without the law, is manifested; and the law and the prophets testify of it:
| اما اکنون خدا راهی پیش پای ما قرار داده تا بدون انجام مطالبات شریعت، بتوانیم عادل شمرده شویم، راهی که در نوشته‌های موسی و انبیای یهود، وعدۀ آن داده شده است. |
22 even the righteousness of God, which is by faith in Jesus Messiah, for every one, and on every one, that believeth in him: for there is no distinction;
| ما با ایمان آوردن به عیسی مسیح، عادل شمرده می‌شویم. این در مورد هر کس که ایمان بیاورد، صدق می‌کند. هیچ فرقی هم نمی‌کند که یهودی باشد یا غیریهودی، |
23 for they have all sinned, and failed of the glory of God.
| زیرا همه گناه کرده‌اند و از معیارهای پرجلال خدا کوتاه می‌آیند. |
24 And they are justified gratuitously, by grace, and by the redemption which is in Jesus Messiah;
| با این حال، خدا با آن فیض خود که سزاوارش نیستیم، به‌رایگان اعلان می‌کند که عادل شمرده می‌شویم. او این کار را به‌واسطۀ عیسی مسیح انجام داد، آن هنگام که بهای آزادی ما را از مکافات گناهانمان پرداخت کرد. |
25 whom God hath preconstituted a propitiation, by faith in his blood, because of our sins, which we before committed,
| زیرا خدا عیسی را همچون قربانی کفاره‌کنندۀ گناه عرضه داشت. و حال، انسان وقتی ایمان می‌آورد که عیسی زندگی خود را قربانی کرد و خونش را ریخت، در حضور خدا عادل شمرده می‌شود. این قربانی نشان‌دهندۀ عدل و انصاف خدا است، زیرا او با صبر و بردباری تمام، از مجازات آنانی که در گذشته‌ها گناه می‌کردند، خودداری می‌کرده است، |
26 in the space which God in his long suffering gave to us, for the manifestation of his righteousness at the present time; that he might be righteous, and might with righteousness justify him who is in the faith of our Lord Jesus Messiah.
| به این دلیل که به آینده می‌نگریست و لطفی را که قصد داشت در زمان حاضر عملی سازد، شامل حال ایشان می‌فرمود. او با این عمل، عدالت خود را ثابت کرد، و اکنون آنانی را که به عیسی ایمان می‌آورند، عادل به شمار می‌آوَرَد. |
27 Where then is glorying? It is annihilated. By what law? by that of works? Nay: but by the law of faith.
| پس آیا می‌توانیم افتخار کنیم به اینکه کاری انجام داده‌ایم تا در پیشگاه خدا پذیرفته شویم؟ نه، زیرا تبرئۀ ما بر اساس اطاعت از شریعت نیست، بلکه بر اساس ایمان است. |
28 We therefore conclude, that it is by faith a man is justified, and not by the works of the law.
| بنابراین، ما به‌واسطۀ ایمان عادل شمرده شده‌ایم، نه به‌واسطۀ اطاعت از شریعت. |
29 For, is he the God of the Jews only, and not of the Gentiles? Nay: of the Gentiles also.
| وانگهی، آیا خدا فقط خدای یهودیان است؟ مگر خدای غیریهودیان هم نیست؟ البته که هست. |
30 Because there is, one God, who justifieth the circumcision by faith, and the uncircumcision by the same faith.
| تنها یک خدا هست، و مردمان را تنها به‌واسطۀ ایمان عادل می‌سازد، خواه یهودی باشند و خواه غیریهودی. |
31 Do, we then nullify the law by faith? Far be it. On the contrary, we establish the law.
| حال، اگر بر ایمان تأکید می‌گذاریم، آیا منظور این است که می‌توانیم شریعت را به دست فراموشی بسپاریم؟ مسلماً نه! در واقع، فقط زمانی شریعت را براستی به‌جا می‌آوریم که ایمان داشته باشیم. |
