Romans 13
1 Let every soul be subject to the authorities of magistracy. For there is no authority which is not from God: and the authorities which exist, are established by God.
১যুষ্মাকম্ একৈকজনঃ শাসনপদস্য নিঘ্নো ভৱতু যতো যানি শাসনপদানি সন্তি তানি সৰ্ৱ্ৱাণীশ্ৱৰেণ স্থাপিতানি; ঈশ্ৱৰং ৱিনা পদস্থাপনং ন ভৱতি|
2 He therefore who opposeth the authority, opposeth the establishment of God; and they who oppose them, shall receive judgment.
২ইতি হেতোঃ শাসনপদস্য যৎ প্ৰাতিকূল্যং তদ্ ঈশ্ৱৰীযনিৰূপণস্য প্ৰাতিকূল্যমেৱ; অপৰং যে প্ৰাতিকূল্যম্ আচৰন্তি তে স্ৱেষাং সমুচিতং দণ্ডং স্ৱযমেৱ ঘটযন্তে|
3 For judges are not a terror to good deeds, but to evil deeds. Wouldst thou then not be afraid of the authority? Do good, and thou shalt have praise from it.
৩শাস্তা সদাচাৰিণাং ভযপ্ৰদো নহি দুৰাচাৰিণামেৱ ভযপ্ৰদো ভৱতি; ৎৱং কিং তস্মান্ নিৰ্ভযো ভৱিতুম্ ইচ্ছসি? তৰ্হি সৎকৰ্ম্মাচৰ, তস্মাদ্ যশো লপ্স্যসে,
4 For he is the minister of God; but it is to thee for good. But if thou doest evil, be afraid; for he is not girded with the sword in vain; for he is a minister of God, and an avenger of wrath to them that do evil things.
৪যতস্তৱ সদাচৰণায স ঈশ্ৱৰস্য ভৃত্যোঽস্তি| কিন্তু যদি কুকৰ্ম্মাচৰসি তৰ্হি ৎৱং শঙ্কস্ৱ যতঃ স নিৰৰ্থকং খঙ্গং ন ধাৰযতি; কুকৰ্ম্মাচাৰিণং সমুচিতং দণ্ডযিতুম্ স ঈশ্ৱৰস্য দণ্ডদভৃত্য এৱ|
5 And therefore, it is necessary for us to be obedient, not only on account of wrath, but likewise on account of our consciences.
৫অতএৱ কেৱলদণ্ডভযান্নহি কিন্তু সদসদ্বোধাদপি তস্য ৱশ্যেন ভৱিতৱ্যং|
6 For this cause also ye pay tribute money; for they are the ministers of God, established for these same objects.
৬এতস্মাদ্ যুষ্মাকং ৰাজকৰদানমপ্যুচিতং যস্মাদ্ যে কৰং গৃহ্লন্তি ত ঈশ্ৱৰস্য কিঙ্কৰা ভূৎৱা সততম্ এতস্মিন্ কৰ্ম্মণি নিৱিষ্টাস্তিষ্ঠন্তি|
7 Render therefore to every one, as is due to him; tribute-money, to whom tribute-money; and excise, to whom excise; and fear, to whom fear; and honor, to whom honor.
৭অস্মাৎ কৰগ্ৰাহিণে কৰং দত্ত, তথা শুল্কগ্ৰাহিণে শুল্কং দত্ত, অপৰং যস্মাদ্ ভেতৱ্যং তস্মাদ্ বিভীত, যশ্চ সমাদৰণীযস্তং সমাদ্ৰিযধ্ৱম্; ইত্থং যস্য যৎ প্ৰাপ্যং তৎ তস্মৈ দত্ত|
8 And owe nothing to any one; but to love one another. For he that loveth his neighbor, hath fulfilled the law.
৮যুষ্মাকং পৰস্পৰং প্ৰেম ৱিনা ঽন্যৎ কিমপি দেযম্ ঋণং ন ভৱতু, যতো যঃ পৰস্মিন্ প্ৰেম কৰোতি তেন ৱ্যৱস্থা সিধ্যতি|
9 For this likewise, which it saith: Thou shalt not kill; nor commit adultery; nor steal; nor covet; and if there is any other commandment, it is completed in this sentence: Thou shalt love thy neighbor as thyself.
৯ৱস্তুতঃ পৰদাৰান্ মা গচ্ছ, নৰহত্যাং মা কাৰ্ষীঃ, চৈৰ্য্যং মা কাৰ্ষীঃ, মিথ্যাসাক্ষ্যং মা দেহি, লোভং মা কাৰ্ষীঃ, এতাঃ সৰ্ৱ্ৱা আজ্ঞা এতাভ্যো ভিন্না যা কাচিদ্ আজ্ঞাস্তি সাপি স্ৱসমীপৱাসিনি স্ৱৱৎ প্ৰেম কুৰ্ৱ্ৱিত্যনেন ৱচনেন ৱেদিতা|
10 Love doeth no evil to one's neighbor; because love is the fulfillment of the law.
১০যতঃ প্ৰেম সমীপৱাসিনোঽশুভং ন জনযতি তস্মাৎ প্ৰেম্না সৰ্ৱ্ৱা ৱ্যৱস্থা পাল্যতে|
11 And this also know ye, that it is the time and the hour, that we should henceforth be awake from our sleep. For now our life hath come nearer to us, than when we believed.
১১প্ৰত্যযীভৱনকালেঽস্মাকং পৰিত্ৰাণস্য সামীপ্যাদ্ ইদানীং তস্য সামীপ্যম্ অৱ্যৱহিতং; অতঃ সমযং ৱিৱিচ্যাস্মাভিঃ সাম্প্ৰতম্ অৱশ্যমেৱ নিদ্ৰাতো জাগৰ্ত্তৱ্যং|
12 The night now passeth away, and the day draweth near. Let us therefore cast from us the works of darkness; and let us put on the armor of light.
১২বহুতৰা যামিনী গতা প্ৰভাতং সন্নিধিং প্ৰাপ্তং তস্মাৎ তামসীযাঃ ক্ৰিযাঃ পৰিত্যজ্যাস্মাভি ৰ্ৱাসৰীযা সজ্জা পৰিধাতৱ্যা|
13 And let us walk decorously, as in daylight; not in merriment, nor in drunkenness, nor in impurity of the bed, nor in envy and strife.
১৩অতো হেতো ৰ্ৱযং দিৱা ৱিহিতং সদাচৰণম্ আচৰিষ্যামঃ| ৰঙ্গৰসো মত্তৎৱং লম্পটৎৱং কামুকৎৱং ৱিৱাদ ঈৰ্ষ্যা চৈতানি পৰিত্যক্ষ্যামঃ|
14 But clothe yourselves with our Lord Jesus Messiah: and be not thoughtful about your flesh, for the indulgence of appetites.
১৪যূযং প্ৰভুযীশুখ্ৰীষ্টৰূপং পৰিচ্ছদং পৰিধদ্ধ্ৱং সুখাভিলাষপূৰণায শাৰীৰিকাচৰণং মাচৰত|
