Matthew 9
1 And he entered the ship, and passed over and came to his own city.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ನೌಕಾಮಾರುಹ್ಯ ಪುನಃ ಪಾರಮಾಗತ್ಯ ನಿಜಗ್ರಾಮಮ್ ಆಯಯೌ|
2 And they brought to him a paralytic, lying on a bed. And Jesus saw their faith, and said to the paralytic: Take courage, my son; thy sins are forgiven thee.
ತತಃ ಕತಿಪಯಾ ಜನಾ ಏಕಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಸ್ವಟ್ಟೋಪರಿ ಶಾಯಯಿತ್ವಾ ತತ್ಸಮೀಪಮ್ ಆನಯನ್; ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಪ್ರತೀತಿಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಜಗಾದ, ಹೇ ಪುತ್ರ, ಸುಸ್ಥಿರೋ ಭವ, ತವ ಕಲುಷಸ್ಯ ಮರ್ಷಣಂ ಜಾತಮ್|
3 And some of the Scribes said in their minds, This man blasphemeth.
ತಾಂ ಕಥಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ಕಿಯನ್ತ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾ ಮನಃಸು ಚಿನ್ತಿತವನ್ತ ಏಷ ಮನುಜ ಈಶ್ವರಂ ನಿನ್ದತಿ|
4 But Jesus knew their thoughts: and he said to them, Why do ye think evil things in your heart?
ತತಃ ಸ ತೇಷಾಮ್ ಏತಾದೃಶೀಂ ಚಿನ್ತಾಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಯೂಯಂ ಮನಃಸು ಕೃತ ಏತಾದೃಶೀಂ ಕುಚಿನ್ತಾಂ ಕುರುಥ?
5 For, which is the easier, to say, Thy sins are forgiven thee; or to say, Arise and walk?
ತವ ಪಾಪಮರ್ಷಣಂ ಜಾತಂ, ಯದ್ವಾ ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ಗಚ್ಛ, ದ್ವಯೋರನಯೋ ರ್ವಾಕ್ಯಯೋಃ ಕಿಂ ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಂ ಸುಗಮಂ?
6 But that ye may know that the Son of man hath authority on earth to forgive sins, he said to the paralytic: Arise, take up thy bed, and go to thy home.
ಕಿನ್ತು ಮೇದಿನ್ಯಾಂ ಕಲುಷಂ ಕ್ಷಮಿತುಂ ಮನುಜಸುತಸ್ಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಸ್ತೀತಿ ಯೂಯಂ ಯಥಾ ಜಾನೀಥ, ತದರ್ಥಂ ಸ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಗದಿತವಾನ್, ಉತ್ತಿಷ್ಠ, ನಿಜಶಯನೀಯಂ ಆದಾಯ ಗೇಹಂ ಗಚ್ಛ|
7 And he arose and went to his home.
ತತಃ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ಉತ್ಥಾಯ ನಿಜಗೇಹಂ ಪ್ರಸ್ಥಿತವಾನ್|
8 And when the multitudes saw it, they were struck with awe; and they praised God, who had given authority like this to men.
ಮಾನವಾ ಇತ್ಥಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮೇನಿರೇ, ಈಶ್ವರೇಣ ಮಾನವಾಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್ ಈದೃಶಂ ದತ್ತಂ ಇತಿ ಕಾರಣಾತ್ ತಂ ಧನ್ಯಂ ಬಭಾಷಿರೇ ಚ|
9 And as Jesus passed on from there, he saw a man sitting at the custom-house, whose name was Matthew. And he said to him, Follow me: and he arose and followed him.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಸ್ತತ್ಸ್ಥಾನಾದ್ ಗಚ್ಛನ್ ಗಚ್ಛನ್ ಕರಸಂಗ್ರಹಸ್ಥಾನೇ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಂ ಮಥಿನಾಮಾನಮ್ ಏಕಂ ಮನುಜಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಂ ಬಭಾಷೇ, ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಗಚ್ಛ, ತತಃ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಾಜ|
10 And as they were reclining in a house, many publicans an sinners came and reclined with Jesus and his disciples.
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶೌ ಗೃಹೇ ಭೋಕ್ತುಮ್ ಉಪವಿಷ್ಟೇ ಬಹವಃ ಕರಸಂಗ್ರಾಹಿಣಃ ಕಲುಷಿಣಶ್ಚ ಮಾನವಾ ಆಗತ್ಯ ತೇನ ಸಾಕಂ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೈಶ್ಚ ಸಾಕಮ್ ಉಪವಿವಿಶುಃ|
11 And when the Pharisees saw it they said to his disciples, Why doth your Rabbi eat with publicans and sinners?
ಫಿರೂಶಿನಸ್ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಬಭಾಷಿರೇ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಗುರುಃ ಕಿಂ ನಿಮಿತ್ತಂ ಕರಸಂಗ್ರಾಹಿಭಿಃ ಕಲುಷಿಭಿಶ್ಚ ಸಾಕಂ ಭುಂಕ್ತೇ?
12 And as Jesus heard it, he said to them: They who are in health have no need of a physician, but they that are very sick.
ಯೀಶುಸ್ತತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಾನ್ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ನಿರಾಮಯಲೋಕಾನಾಂ ಚಿಕಿತ್ಸಕೇನ ಪ್ರಯೋಜನಂ ನಾಸ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಸಾಮಯಲೋಕಾನಾಂ ಪ್ರಯೋಜನಮಾಸ್ತೇ|
13 Go and learn what that is: I require compassion, and not a sacrifice! For I did not come to call the righteous, but the sinful.
ಅತೋ ಯೂಯಂ ಯಾತ್ವಾ ವಚನಸ್ಯಾಸ್ಯಾರ್ಥಂ ಶಿಕ್ಷಧ್ವಮ್, ದಯಾಯಾಂ ಮೇ ಯಥಾ ಪ್ರೀತಿ ರ್ನ ತಥಾ ಯಜ್ಞಕರ್ಮ್ಮಣಿ| ಯತೋಽಹಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನ್ ಆಹ್ವಾತುಂ ನಾಗತೋಽಸ್ಮಿ ಕಿನ್ತು ಮನಃ ಪರಿವರ್ತ್ತಯಿತುಂ ಪಾಪಿನ ಆಹ್ವಾತುಮ್ ಆಗತೋಽಸ್ಮಿ|
14 Then came to him the disciples of John, and said: Why do we and the Pharisees fast much and thy disciples fast not?
ಅನನ್ತರಂ ಯೋಹನಃ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಫಿರೂಶಿನೋ ವಯಞ್ಚ ಪುನಃ ಪುನರುಪವಸಾಮಃ, ಕಿನ್ತು ತವ ಶಿಷ್ಯಾ ನೋಪವಸನ್ತಿ, ಕುತಃ?
15 Jesus said to them: Can the children of the nuptial chamber fast, so long as the bridegroom is with them? But the days will come when the bridegroom will be taken from them, and then they will fast.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಅವೋಚತ್ ಯಾವತ್ ಸಖೀನಾಂ ಸಂಙ್ಗೇ ಕನ್ಯಾಯಾ ವರಸ್ತಿಷ್ಠತಿ, ತಾವತ್ ಕಿಂ ತೇ ವಿಲಾಪಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ಲುವನ್ತಿ? ಕಿನ್ತು ಯದಾ ತೇಷಾಂ ಸಂಙ್ಗಾದ್ ವರಂ ನಯನ್ತಿ, ತಾದೃಶಃ ಸಮಯ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ, ತದಾ ತೇ ಉಪವತ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
16 No one inserteth a piece of new cloth on an old garment; lest that which filleth up, tear from that garment, and the rent become greater.
ಪುರಾತನವಸನೇ ಕೋಪಿ ನವೀನವಸ್ತ್ರಂ ನ ಯೋಜಯತಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತೇನ ಯೋಜಿತೇನ ಪುರಾತನವಸನಂ ಛಿನತ್ತಿ ತಚ್ಛಿದ್ರಞ್ಚ ಬಹುಕುತ್ಸಿತಂ ದೃಶ್ಯತೇ|
17 And they do not put new wine into old sacks; lest the sacks burst, and the wine run out, and the sacks perish. But they put new wine into new sacks and they are both preserved.
ಅನ್ಯಞ್ಚ ಪುರಾತನಕುತ್ವಾಂ ಕೋಪಿ ನವಾನಗೋಸ್ತನೀರಸಂ ನ ನಿದಧಾತಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತಥಾ ಕೃತೇ ಕುತೂ ರ್ವಿದೀರ್ಯ್ಯತೇ ತೇನ ಗೋಸ್ತನೀರಸಃ ಪತತಿ ಕುತೂಶ್ಚ ನಶ್ಯತಿ; ತಸ್ಮಾತ್ ನವೀನಾಯಾಂ ಕುತ್ವಾಂ ನವೀನೋ ಗೋಸ್ತನೀರಸಃ ಸ್ಥಾಪ್ಯತೇ, ತೇನ ದ್ವಯೋರವನಂ ಭವತಿ|
18 And while he was thus discoursing with them a certain ruler came, drew near, worshipped him and said: My daughter is already dead, but come lay thy hand upon her, and she will live.
ಅಪರಂ ತೇನೈತತ್ಕಥಾಕಥನಕಾಲೇ ಏಕೋಽಧಿಪತಿಸ್ತಂ ಪ್ರಣಮ್ಯ ಬಭಾಷೇ, ಮಮ ದುಹಿತಾ ಪ್ರಾಯೇಣೈತಾವತ್ಕಾಲೇ ಮೃತಾ, ತಸ್ಮಾದ್ ಭವಾನಾಗತ್ಯ ತಸ್ಯಾ ಗಾತ್ರೇ ಹಸ್ತಮರ್ಪಯತು, ತೇನ ಸಾ ಜೀವಿಷ್ಯತಿ|
19 And Jesus rose up, and his disciples; and they followed him.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾಕಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಾಜ|
20 And behold, a woman whose blood had flowed fourteen years, came up behind him, and touched the extremity of his robe:
ಇತ್ಯನನ್ತರೇ ದ್ವಾದಶವತ್ಸರಾನ್ ಯಾವತ್ ಪ್ರದರಾಮಯೇನ ಶೀರ್ಣೈಕಾ ನಾರೀ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ವಸನಸ್ಯ ಗ್ರನ್ಥಿಂ ಪಸ್ಪರ್ಶ;
21 for she had said in her mind, If I but touch his garment I shall be cured.
ಯಸ್ಮಾತ್ ಮಯಾ ಕೇವಲಂ ತಸ್ಯ ವಸನಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟ್ವಾ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೇ, ಸಾ ನಾರೀತಿ ಮನಸಿ ನಿಶ್ಚಿತವತೀ|
22 And Jesus turned himself, looked at her, and said to her: Take courage, my daughter; thy faith hath given thee life. And the woman was cured from that very hour.
ತತೋ ಯೀಶುರ್ವದನಂ ಪರಾವರ್ತ್ತ್ಯ ತಾಂ ಜಗಾದ, ಹೇ ಕನ್ಯೇ, ತ್ವಂ ಸುಸ್ಥಿರಾ ಭವ, ತವ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಾಮಕಾರ್ಷೀತ್| ಏತದ್ವಾಕ್ಯೇ ಗದಿತಏವ ಸಾ ಯೋಷಿತ್ ಸ್ವಸ್ಥಾಭೂತ್|
23 And Jesus came to the house of the ruler: and he saw there pipers, and multitudes making outcry.
ಅಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಯಾಧ್ಯಕ್ಷಸ್ಯ ಗೇಹಂ ಗತ್ವಾ ವಾದಕಪ್ರಭೃತೀನ್ ಬಹೂನ್ ಲೋಕಾನ್ ಶಬ್ದಾಯಮಾನಾನ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಾನ್ ಅವದತ್,
24 And he said to them: Retire; for the maid is not dead, but sleepeth. And they scoffed at him.
ಪನ್ಥಾನಂ ತ್ಯಜ, ಕನ್ಯೇಯಂ ನಾಮ್ರಿಯತ ನಿದ್ರಿತಾಸ್ತೇ; ಕಥಾಮೇತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇ ತಮುಪಜಹಸುಃ|
25 And when he had ejected the throngs, he entered in, and took her by the hand, and the maid rose up.
ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇಷು ಬಹಿಷ್ಕೃತೇಷು ಸೋಽಭ್ಯನ್ತರಂ ಗತ್ವಾ ಕನ್ಯಾಯಾಃ ಕರಂ ಧೃತವಾನ್, ತೇನ ಸೋದತಿಷ್ಠತ್;
26 And the fame of this thing spread in all that land.
ತತಸ್ತತ್ಕರ್ಮ್ಮಣೋ ಯಶಃ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ತಂ ದೇಶಂ ವ್ಯಾಪ್ತವತ್|
27 And when Jesus had passed from there, two blind men followed after him, and said: Have mercy on us, Thou Son of David!
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾದ್ ಯಾತ್ರಾಂ ಚಕಾರ; ತದಾ ಹೇ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ, ಅಸ್ಮಾನ್ ದಯಸ್ವ, ಇತಿ ವದನ್ತೌ ದ್ವೌ ಜನಾವನ್ಧೌ ಪ್ರೋಚೈರಾಹೂಯನ್ತೌ ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಜತುಃ|
28 And when he had entered a house, those blind men approached him, and Jesus said to them: Believe ye that I am able to do this? They said to him, Yes, our Lord.
ತತೋ ಯೀಶೌ ಗೇಹಮಧ್ಯಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಂ ತಾವಪಿ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಉಪಸ್ಥಿತವನ್ತೌ, ತದಾನೀಂ ಸ ತೌ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ಕರ್ಮ್ಮೈತತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಮಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್ ಆಸ್ತೇ, ಯುವಾಂ ಕಿಮಿತಿ ಪ್ರತೀಥಃ? ತದಾ ತೌ ಪ್ರತ್ಯೂಚತುಃ, ಸತ್ಯಂ ಪ್ರಭೋ|
29 Then he touched their eyes, and said: As ye have believed, so shall it be to you.
ತದಾನೀಂ ಸ ತಯೋ ರ್ಲೋಚನಾನಿ ಸ್ಪೃಶನ್ ಬಭಾಷೇ, ಯುವಯೋಃ ಪ್ರತೀತ್ಯನುಸಾರಾದ್ ಯುವಯೋ ರ್ಮಙ್ಗಲಂ ಭೂಯಾತ್| ತೇನ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತಯೋ ರ್ನೇತ್ರಾಣಿ ಪ್ರಸನ್ನಾನ್ಯಭವನ್,
30 And forthwith their eyes were opened. And Jesus charged them and said: See, that no man know of it.
ಪಶ್ಚಾದ್ ಯೀಶುಸ್ತೌ ದೃಢಮಾಜ್ಞಾಪ್ಯ ಜಗಾದ, ಅವಧತ್ತಮ್ ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಕೋಪಿ ಮನುಜೋ ಮ ಜಾನೀಯಾತ್|
31 But they went out and spread the fame of it in all that land.
ಕಿನ್ತು ತೌ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ತಸ್ಮಿನ್ ಕೃತ್ಸ್ನೇ ದೇಶೇ ತಸ್ಯ ಕೀರ್ತ್ತಿಂ ಪ್ರಕಾಶಯಾಮಾಸತುಃ|
32 And as Jesus went out, they brought to him a dumb man in whom was a demon.
ಅಪರಂ ತೌ ಬಹಿರ್ಯಾತ ಏತಸ್ಮಿನ್ನನ್ತರೇ ಮನುಜಾ ಏಕಂ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಮೂಕಂ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆನೀತವನ್ತಃ|
33 And when the demon had gone out, the dumb man conversed. And the multitudes admired, and said: Never was it so seen in Israel!
ತೇನ ಭೂತೇ ತ್ಯಾಜಿತೇ ಸ ಮೂಕಃ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತುಂ ಪ್ರಾರಭತ, ತೇನ ಜನಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ವಂಶೇ ಕದಾಪಿ ನೇದೃಗದೃಶ್ಯತ;
34 But the Pharisees said: It is by the Prince of demons, he casteth out demons.
ಕಿನ್ತು ಫಿರೂಶಿನಃ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ ಭೂತಾಧಿಪತಿನಾ ಸ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯತಿ|
35 And Jesus traveled over all the cities and the villages: and he taught in their synagogues, and proclaimed the tidings of the kingdom, and healed all diseases and all pains.
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಭಜನಭವನ ಉಪದಿಶನ್ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯನ್ ಲೋಕಾನಾಂ ಯಸ್ಯ ಯ ಆಮಯೋ ಯಾ ಚ ಪೀಡಾಸೀತ್, ತಾನ್ ಶಮಯನ್ ಶಮಯಂಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ನಗರಾಣಿ ಗ್ರಾಮಾಂಶ್ಚ ಬಭ್ರಾಮ|
36 And when Jesus looked on the multitudes, he pitied them; because they were wearied and dispersed, like sheep that have no shepherd.
ಅನ್ಯಞ್ಚ ಮನುಜಾನ್ ವ್ಯಾಕುಲಾನ್ ಅರಕ್ಷಕಮೇಷಾನಿವ ಚ ತ್ಯಕ್ತಾನ್ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ತೇಷು ಕಾರುಣಿಕಃ ಸನ್ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಅವದತ್,
37 And he said to his disciples, The harvest is great, and the laborers few.
ಶಸ್ಯಾನಿ ಪ್ರಚುರಾಣಿ ಸನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಛೇತ್ತಾರಃ ಸ್ತೋಕಾಃ|
38 Entreat, therefore, of the Lord of the harvest, that he would send laborers into his harvest.
ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಪ್ರತ್ಯಪರಾನ್ ಛೇದಕಾನ್ ಪ್ರಹೇತುಂ ಶಸ್ಯಸ್ವಾಮಿನಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಧ್ವಮ್|
