< Luke 13 >

1 And at that time, some came and told him of those Galileans, whose blood Pilate had mingled with their sacrifices.
Дэ кодыя вряма авиле Исусостэ койсавэ мануша и розпхэндэ пала манушэн Галилеятар, савэн Пилато прыпхэнда тэ мулярэ и мукля лэнди рат, кала вонэ анэнас жэртвы.
2 And Jesus replied, and said to them: Suppose ye, that these Galileans were sinners beyond all the Galileans, because this occurred to them?
Исусо пхэнда лэнди: — Тумэ гинисарэн, со кадэла галилеянуря тердэ бэзимо будэр аврэ манушэндар дэ Галилея и кодэлэсти хале грыжа?
3 No. And I say to you, That all of you also, unless ye repent, will likewise perish.
Нат, пхэнав тумэнди. Нэ кала тумэ на ачявэна бэзимо, хасявэна, сар и вонэ.
4 Or those eighteen, on whom the tower in Siloam fell, and slew them, suppose ye, that they were sinners beyond all the men inhabiting Jerusalem?
А кодэла дэшуохто манушэн, савэ помуле, кала тэлэдэня пэ лэн упрал башня дэ Силоамо? Тумэ гинисарэн, со вонэ сле дошадэр всавэрэндар, савэ джювэнас дэ Ерусалимо?
5 No. And I say to you, That except ye resent, ye like them will all of you perish.
Нат, пхэнав тумэнди. Нэ кала тумэ на ачявэна бэзимо, тунчи всавэрэ хасявэна, сар и вонэ.
6 And he spoke this similitude: A man had a fig-tree that was planted in his vineyard: and he came, seeking fruits upon it, and found none.
Тунчи пхэнда лэнди кацави дума: — Екхэ манушэстэ сля инжырно кашт дэ лэхкоро винограднико. Вов авиля тэ родэ пэ кадэва кашт барило, нэ нисо на аракхля.
7 And he said to the cultivator: Lo, these three years, I have come seeking fruits on this fig-tree, and I find none. Cut it down: why should it cumber the ground?
И пхэнда виноградарести: «Акэ, дыкх, мэ трито бэрш авав, соб тэ аракхэ барило пэ кадэва инжырно кашт, нэ нисо на аракхав. Сщин лэ! Пэ со вов ивья залэл пхув дэ садо?»
8 The cultivator said to him: My Lord, spare it this year also, until I shall work about it, and manure it.
Нэ виноградари пхэнда лэсти: «Хулае! Мэк кадэва кашт инте екх бэрш барёла. А мэ пхув ковлярава и гуниво чувава.
9 And if it bear fruits, well; and if not, thou wilt cut it down: why should it live?
И кала пэ авэр бэрш анэла барило — мишто. А кала на анэла, сщинэґа лэ».
10 And when Jesus was teaching in one of the synagogues, on the sabbath,
Екхвар дэ суббота Исусо сиклярда дэ синагога.
11 a woman was there who had had a spirit of infirmity eighteen years; and she was bent over, and could not straighten herself at all.
Котэ сля екх джювли, дэ кастэ дэшуохто бэрш сля налачё фано, саво дэлас лати дукх. Вой сля банги, кади со нащи лати сля тэ ваздэ шэро.
12 And Jesus saw her, and called her, and said to her: Woman, thou art released from thy infirmity.
Исусо удыкхля ла, акхарда тай пхэнда: — Джювлие! Ту састярэхпэ тирэ насвалимастар!
13 And he put his hand upon her; and immediately she straightened her self up, and glorified God.
И тховда пэ латэ васта. Вой екхатар пэрэачиля тэ авэ банги и ачиля тэ ваздэ слава Дэвлэсти.
14 And the chief of the synagogue, being angry that Jesus had healed on the sabbath, answered, and said to the multitude: There are six days, on which it is lawful to work; on them come ye, and be healed, and not on the sabbath day.
Тунчи пхурэдэр дэ синагога мижыля, со Исусо састярда дэ суббота, и пхэнда манушэнди: — Исин шов дивэ, кала трэбуни тэ терэ бути. Дэ кадэлэн дивэн авэнтэ тэ састярэпэ, а на дэ суббота.
15 But Jesus replied, and said to him: Thou hypocrite! Doth not every one of you, on the sabbath, loose his ox or his ass from the stall, and lead him to water?
Рай пхэнда лэсти дэ отпхэнима: — Домуенгэрэ! Чи на отпхандэн тумэ пэхкэрэ мугаре чи гурувэ, на вылиджян лэ граждостар и на лиджян панестэ дэ суббота?
16 And this woman, a daughter of Abraham, whom the Calumniator hath bound, lo, these eighteen years, ought she not to be loosed from this bond on the sabbath day?
А вой исин чей Авраамохкири. Дэшуохто бэрш ла спхандэлас сатана! И со, на трэбуни сля тэ розпхандэ ла дэ суббота?
17 And when he had said these things, all those that stood up against him were ashamed: and all the people rejoiced in all the miracles that were wrought by his hand.
Кала Исусо пхэнда кадэла лава, всавэрэ Лэхкэрэ врыжымашуря сле ладжьвардэ, а всавэрэ мануша лошавэнас важ кода, со Вов терэлас барэ и лаче рындуря.
18 And Jesus said: To what is the kingdom of God like? and with what shall I compare it?
Исусо ж пхэнда: — Пэ со счувэлпэ Дэвлэхкоро Тхагаримо? Сар Манди када тэ сикавэ?
19 It is like a grain of mustard, which a man took and cast into his garden; and it grew, and became a large tree; and a bird of heaven made her nest in its branches.
Вов счувэлпэ пэ цыкно горчично ворзо, саво мануш лиля и чута дэ пхув дэ пэхкоро садо. И кадэлэ ворзостар бариля вучё кашт, кади со упралимахкэрэ чирикля джювэнас пэ лэхкэрэн ранден.
20 Jesus said again: With what shall I compare the kingdom of God?
Инте пхэнда Исусо: — Пэ со счувэлпэ Дэвлэхкоро Тхагаримо?
21 It is like leaven, which a woman took and hid in three seahs of meal, until the whole was fermented.
Вов счувэлпэ пэ закваска, савя лиля манушни тай чута дэ трин барэ чярэ варэґа, а тунчи кадыя закваска розджиляпэ пав всаворо хумэр.
22 And he travelled through the villages and cities, teaching and going towards Jerusalem.
Тунчи Исусо упалэ джиля дромэґа дэ Ерусалимо, проджялас пав гавэн и форонэн и котэ сиклярэлас.
23 And a person asked him, whether they were few who would have life?
Екх мануш пхучля Лэстар: — Рае! Када чячимо, со кици набут манушэн фирисарэнапэ? Исусо пхэнда:
24 And Jesus said to them: Strive to enter the narrow gate: for I say to you, many will seek to enter, and will not be able.
— Прытховэн зора кодэлэстэ, соб тэ заджя тумэнди набуґлэ вударэнца. Чячимаґа пхэнав тумэнди, со бут мануша закамэна тэ заджя, нэ нисо лэндэ на выджяла.
25 From the time that the lord of the house shall rise and close the door, then ye will stand without, and knock at the door; and ye will begin to say: Our Lord, our Lord, open to us and he will answer, and say: I tell you, I know you not, whence ye are.
Кала цэрэхкоро хулай вщела и затерэла вудара, тунчи тумэ авэна тэ аче аври, тэ марэ дэ вударэн тай тэ мангэ: «Рае, оттер амэнди!» Нэ Вов пхэнэла тумэнди: «На джянав, катарь тумэ».
26 And ye will begin to say: We have eaten and drunken before thee; and thou hast taught in our streets.
Тунчи тумэ пхэнэна: «Амэ хале и пиле англа Тут, и пэ амарэн гасэн Ту сиклярэґас».
27 And he will say to you: I know you not, whence ye are: depart from me, ye doers of falsehood.
Нэ Вов пхэнэла: «На джянав, катарь тумэ. Нашэн Мандар всавэрэ, ко вурытимо терэн!»
28 There will be weeping and gnashing of teeth, when ye will see Abraham, and Isaac, and Jacob, and all the prophets, in the kingdom of God; and yourselves will be thrust out.
Котэ тумэ авэна тэ ровэ и тэ ха бари грыжа, кала дыкхэна, со Авраамо, Исаако тай Иаково и всавэрэ англунаря дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима, а тумэн котарь вытрадэна.
29 And they will come from the east and from the west, and from the south and from the north, and will recline in the kingdom of God.
Авэна мануша штарэ пхуякэрэ ригэндар тай бэшэна пала скаминдэ дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима.
30 And lo, there are last that will be first, and there are first that will be last.
Тай акэ, мануша, савэ палунэ, авэна англэ. И кодэла, савэ англэ, авэна палунэ.
31 On the same day came some of the Pharisees, and said to him: Go, depart hence; for Herod purposeth to kill thee.
Дэ кодыя вряма авиле койсавэ фарисеендар и пхэндэ Лэсти: — Наш катарь, колэсти со Иродо камэл тэ мулярэ Тут.
32 Jesus said to them: Go ye and tell that fox, Behold, I cast out demons and perform cures, to-day and to-morrow, and on the third day I shall be consummated.
Исусо пхэнда: — Джян и пхэнэн кадэлэ хрантимарести кацавэ лава: «Акэ, Мэ авдивэ и атася авава тэ традэ бэнгэн и тэ састярэ, а пэ трито диво дотерава пэхкоро рындо».
33 But I must labor to-day and to-morrow, and on the following day I will go; because it cannot be, that a prophet should perish away from Jerusalem.
Нэ Манди трэбуни тэ джя Мурэ дромэґа авдивэ, атася и пэ авэр диво. Нэнай кади, соб англунаре тэ умарэн на дэ Ерусалимо.
34 O Jerusalem, Jerusalem, that killest the prophets, and stonest them that are sent to thee; how many times would I have gathered thy children, as a hen that gathereth her young under her wings, and ye would not?
Ерусалимо, Ерусалимо! Ту мулярэх англунарен и барэнца помарэх кодэлэн, савэ сле бичалдэ тутэ! Скаци молы Мэ камлём тэ стидэ Тирэ чяворэн кади, сар каґни стидэл пуицен тала пэхкэрэ пхака! Нэ тумэ на закамле кади.
35 Behold, your house is left to you desolate. For I say to you: Ye will not see me, until ye will say, Blessed is he that cometh in the name of the Lord.
Тай акэ, ачявав тумэн еджинэн дэ тумарэ цэрэ. Пхэнав тумэнди, со на дыкхэна Ман ды кодыя вряма, сар пхэнэна: «Бахтало Кодэва, Саво джял важ Лав Раехкоро!»

< Luke 13 >