Acts 28
1 And we afterwards learned, that the island was called Melita.
Nang kami ay nakarating ng maaayos, nalaman namin na ang islang iyon ay tinawag na Malta.
2 And the barbarians who inhabited it, showed us many kindnesses. And they kindled a fire, and called us all to warm ourselves, because of the great rain and cold at that time.
Ang mga katutubong tao roon ay nag-alok sa amin ng hindi lang basta pangkaraniwang kabutihan. ngunit sila ay nagsindi ng apoy at tinanggap kaming lahat, dahil sa walang tigil na pag ulan at lamig.
3 And Paul took up a bundle of fagots and laid them on the fire: and a viper, driven by the heat, came out of them, and bit his hand.
Ngunit nang si Pablo ay nakapag-ipon ng ilang bigkis ng kahoy at inilagay sa apoy, isang ulupong ang lumabas dahil sa init at kumapit sa kaniyang kamay.
4 And when the barbarians saw it hanging on his hand, they said: Doubtless, this man is a murderer; whom, though delivered from the sea, justice will not suffer to live.
Nang makita ng mga katutubo na ang ahas ay kumapit sa kaniyang kamay, nasabi nila sa isa't-isa, “Ang taong ito ay tiyak na mamamatay tao, na nakatakas mula sa karagatan, at hindi siya pinayagan ng katarungan upang mabuhay.
5 But Paul shook his hand, and threw the viper into the fire: and he received no harm.
Ngunit ipinagpag niya ang ahas sa apoy at hindi siya nasaktan.
6 And the barbarians expected, that he would suddenly swell, and fall dead on the ground. And when they had looked a long time, and saw that he received no harm; they changed their language, and said, that he was a god.
Hinihintay nila siyang mamaga at mag-apoy sa lagnat o di kaya'y biglang mamatay. Ngunit pagkatapos nilang pagmasdan ng mahabang panahon nakita nila na walang nangyaring pagbabago sa kaniya, nagbago ang kanilang isip at sinabi nila na siya ay isang diyos.
7 And there were lands in that quarter, belonging to a man named Publius, who was the chief man of the island: and he cheerfully received us at his house three days.
Ngayon, sa malapit na dakong iyon may mga lupain na pagmamay-ari ng pinuno ng Isla, isang lalaki na nagngangalang Publio. Malugod niya kaming tinanggap at ipinaghanda kami sa tatlong araw.
8 And the father of Publius was sick with a fever and dysentery. And Paul went in to him, and prayed, and laid his hand on him, and healed him.
Nangyaring ang ama ni Publio ay nagka-lagnat at nagkaroon ng disenterya. Nang si Pablo ay lumapit sa kaniya, nanalangin siya, ipinatong niya ang kaniyang mga kamay sa kaniya, at pinagaling siya.
9 And after this event, others also in the island who were sick, came to him and were healed.
Pagkatapos nitong mangyari, ang ilan sa mga taong nasa isla na maysakit ay lumalapit din, at sila ay gumaling.
10 And they honored us with great honors: and when we left the place, they supplied us with necessaries.
Pinarangalan din kami ng mga tao ng maraming karangalan. Nang kami ay naghahanda na sa paglayag, binigyan nila kami ng aming mga pangangailangan.
11 And after three months we departed, sailing in a ship of Alexandria, which had wintered in the island, and which bore the signal of the Twins.
Pagkatapos ng tatlong buwan, kami ay nagtakda ng paglalayag sa barkong Alexandria na tag lamig sa isla, na ang kanilang sagisag ay Ang Kambal na mga Lalaki.
12 And we came to the city of Syracuse; and remained there three days.
Nang kami ay dumaong sa lungsod ng Siracusa, kami ay nanirahan doon ng tatlong araw.
13 And from there we made a circuit, and arrived at the city Rhegium. And, after one day, the south wind blew favorably for us, and in two days we came to Puteoli, a city of Italy.
Mula doon kami ay naglayag at nakarating sa lungsod ng Regio. Pagkatapos ng isang araw ang hangin mula sa timog ay umiihip, at sa ikalawang araw ay nakarating kami sa lungsod ng Puteoli.
14 And there we found brethren; and they invited us, and we remained with them seven days: and then we proceeded towards Rome.
Doon nakahanap kami ng ilang kapatiran at inanyayahan kami na tumira sa kanila ng pitong araw. Sa daang ito nakarating kami sa Roma.
15 And the brethren there, hearing of our approach, came out to meet us as far as the village called Appii Forum, and as far as the Three Taverns. And when Paul saw them, he gave thanks to God, and was encouraged.
Mula doon ang mga kapatiran pagkatapos nilang marinig ang tungkol sa amin, dumating sila para salubungin kami sa malayo sa Pamilihan ng Appio at Ang Tatlong Tuluyan. Nang nakita ni Pablo ang magkapatid, nagpasalamat siya sa Diyos at siya ay napalakas.
16 And we went on to Rome. And the centurion allowed Paul to reside where he pleased, with a soldier who guarded him.
Nang kami ay pumasok sa Roma, pinayagan si Pablo na tumirang mag isa kasama ang sundalong nagbantay sa kaniya.
17 And after three days, Paul sent and called for the principal Jews. And when they were assembled, he said to them: Men, my brethren, although I had in nothing risen up against the people or the law of my fathers, I was at Jerusalem delivered over in bonds to the Romans:
At nangyari, pagkalipas ng tatlong araw tinawag ni Pablo ang mga lalaking pinuno mula sa mga Judio. Nang sila ay magkakasamang dumating, sinabi niya sa kanila, “Mga kapatid, ako man ay walang nagawang pagkakamali laban sa mga tao o sa kaugalian ng ating mga ninuno, dinala ako bilang isang bilanggo mula sa Jerusalem sa mga kamay ng mga Romano.
18 and they, when they had examined me, were disposed to release me, because they found in me no offence deserving death.
Pagkatapos nila akong tanungin, nais nila akong palayain sapagkat walang dahilan para ako’y hatulan ng parusa ng kamatayan.
19 And, as the Jews withstood me, I was compelled to utter an appeal to Caesar; but not because I had any thing of which to accuse the people of my nation.
Ngunit nang ang mga Judio ay nagsalita labag sa kanilang nais, ako ay napilitang umapila kay Cesar, gayon pa man kahit na hindi ako ang nagdadala ng anumang paratang laban sa aking bansa.
20 For this reason I sent for you to come, that I might see you, and might state these things to you: for it is on account of the hope of Israel, that I am bound with this chain.
Dahil sa aking kahilingan, pagkatapos nakiusap ako na makita kayo at makipag-usap sa inyo. Ito ang dahilan kung bakit napalakas ang loob ng Israel na ako ay naigapos sa kadenang ito.
21 They said to him: We have received no epistle from Judaea against thee; and none of the brethren who have come from Jerusalem, have told us any evil thing of thee.
At sinabi nila sa kaniya, “Kami ay walang natanggap na mga sulat mula sa Judea patungkol sa iyo, o sinuman sa mga kapatirang dumating at nagbalita o nagsabi ng anumang masama patungkol sa iyo.
22 But we are desirous to hear from thee what thou thinkest; for this doctrine, we know, is not received by any one.
Ngunit nais naming marinig mula sa iyo kung ano ang iniisip mo tungkol sa sektang ito, sapagkat ipinaalam ito sa amin na alam ng lahat at pinag-uusapan saan mang dako.
23 And they appointed him a day; and many assembled, and came to him at his lodgings. And he explained to them respecting the kingdom of God, testifying and persuading them concerning Jesus, out of the law of Moses, and out of the prophets, from morning till evening.
Nang sila ay nagtakda ng araw para sa kaniya, maraming tao ang lumapit sa kaniya sa lugar na kaniyang tinitirhan. Iniharap niya ang mga bagay sa kanila, at nagpatotoo tungkol sa kaharian ng Dios. Sinubukan niyang himukin sila patungkol kay Jesus, ayon sa batas ni Moises at sa mga propetanasabi, niya, mula umaga hanggang gabi.
24 And some of them assented to his discourses, and others did not assent.
Ang ilan ay nahikayat patungkol sa mga bagay na habang ang iba ay hindi naniwala.
25 And they went out from him, disagreeing among themselves. And Paul addressed to them this speech: Well did the Holy Spirit, by the mouth of Isaiah the prophet, speak concerning your fathers,
Nang sila ay hindi sumang-ayon sa isa't isa, umalis sila pagkatapos magsabi ni Pablo ng isang salita. “Ang Banal na Espiritu ay nangusap ng maayos sa pamamagitan ni Isaias ang propeta ng ating mga ninuno.
26 saying: Go unto this people, and say to them, Hearing ye will hear, and will not understand; and ye will see, and will not comprehend.
Sinabi niya, 'Pumunta ka sa mga taong ito at sabihin, “Sa pamamagitan ng pakikinig kayo ay makakarinig, ngunit hindi ninyo maintindihan; At sa paningin kayo ay makakakita, ngunit hindi mamamalas.
27 For the heart of this people is stupefied, and their hearing they have made heavy, and their eyes they have closed; lest they should see with their eyes, and hear with their ears, and understand with their hearts, and be converted unto me, and I should forgive them.
Sapagka’t ang puso ng mga taong ito ay naging mahina ang kanilang tainga ay nahihirapang makarinig, ipinikit nila ang kanilang mga mata; ni ayaw makita ng kanilang mga mata, at marinig ng kanilang mga tainga, at maintindihan ng kanilang mga puso, At tumalikod muli at sila'y aking pagagalingin.””
28 Therefore, be this known to you, that to the Gentiles is this redemption of God sent: and, moreover, they will hear it.
Kaya, dapat ninyong malaman na ang kaligtasan ng Dios ay naihatid na sa mga Gentil, at sila ay makikinig.”
29 And when he had thus said, the Jews retired; and there were great disputations among them.
Nang nasabi na niya ang bagay na ito, ang mga Judio ay umalis nagkaroon ng matinding pagtatalo sa kanilang mga sarili.
30 And Paul hired a house, at his own cost, and resided in it two years; and there he received all that came to him.
Si Pablo ay nanirahan ng buong dalawang taon sa kaniyang inupahang bahay, at tinanggap niya ang lahat ng lumalapit sa kaniya.
31 And he preached concerning the kingdom of God, and taught boldly concerning our Lord Jesus Messiah, without hinderance. Completion of the Acts of the blessed Legates; that is, their Histories.
Ipinangaral niya ang kahariaan ng Dios at itinuturo ang mga bagay patungkol sa Panginoong Jesu-Cristo ng may katapangan. Walang sinuman ang pumigil sa kaniya.
