Acts 11
1 And it was reported to the legates and the brethren in Judaea, that the Gentiles also had received the word of God.
Առաքեալներն ու եղբայրները, որոնք Հրէաստանի կողմերն էին, լսեցին թէ հեթանոսներն ալ ընդունած են Աստուծոյ խօսքը:
2 And when Simon went up to Jerusalem, they who were of the circumcision contended with him,
Երբ Պետրոս Երուսաղէմ բարձրացաւ, թլփատուածները կը վիճէին անոր հետ
3 saying; that he had gone in to be with uncircumcised persons, and had eaten with them.
ու կ՚ըսէին. «Դուն անթլփատ մարդոց քով մտար եւ անոնց հետ հաց կերար»:
4 And Simon began to address them methodically:
Պետրոս ալ սկսաւ դէպքը կարգով բացատրել անոնց՝ ըսելով.
5 As I was in Joppa, praying, I saw in vision, that a certain vessel descended, which was like a sheet, and it was tied at its four corners; and it descended from heaven and came to me.
«Ես կ՚աղօթէի Յոպպէ քաղաքը, երբ՝ վերացումի մէջ՝ տեսայ տեսիլք մը. անօթ մը՝ մեծ լաթի պէս, չորս ծայրերէն կախուած, իջաւ երկինքէն ու հասաւ մինչեւ ինծի:
6 And I looked upon it, and I saw that in it were fourfooted animals, and reptiles of the earth, and fowls of heaven.
Մինչ կը դիտէի՝ աչքերս սեւեռած անոր վրայ, տեսայ երկրի չորքոտանիները, գազաններն ու սողունները, նաեւ երկինքի թռչունները:
7 And I heard a voice, which said to me: Simon, arise slay and eat.
Ու լսեցի ձայն մը՝ որ կ՚ըսէր ինծի. “Կանգնէ՛, Պետրո՛ս, մորթէ՛ եւ կե՛ր”:
8 And I said: Far be it, my Lord. For never hath any thing polluted or unclean entered my mouth.
Բայց ես ըսի. “Ամե՛նեւին, Տէ՛ր. որովհետեւ պիղծ կամ անմաքուր բան մը բնա՛ւ մտած չէ բերանս”:
9 And again, a voice from heaven said to me: What God hath cleansed, make thou not unclean.
Կրկին այդ ձայնը երկինքէն պատասխանեց ինծի. “Ի՛նչ որ Աստուած մաքրեց, դուն պիղծ մի՛ սեպեր”:
10 And this was done three times: and the whole was taken up to heaven.
Ասիկա պատահեցաւ երեք անգամ, ու ամէն ինչ դարձեալ վեր քաշուեցաւ՝ դէպի երկինք:
11 And at the same instant, three men, who were sent to me by Cornelius from Caesarea, came and stood at the gate of the court where I lodged.
Եւ ահա՛ անյապաղ երեք մարդիկ՝ Կեսարիայէն ղրկուած ինծի՝ եկան ու կեցան այն տան առջեւ, ուր հիւրընկալուած էի:
12 And the Spirit said to me: Go with them, without hesitation. And these six brethren went also with me, and we entered the man's house.
Հոգին ալ ըսաւ ինծի՝ որ երթամ անոնց հետ առանց տատամսելու: Այս վեց եղբայրներն ալ գացին ինծի հետ, ու մտանք այդ մարդուն տունը:
13 And he related to us, how he had seen an angel in his house, who stood and said to him: Send to the city of Joppa, and bring Simon who is called Cephas;
Ան ալ պատմեց մեզի թէ ի՛նչպէս իր տան մէջ տեսաւ հրեշտակ մը, որ կայնած էր եւ կ՚ըսէր իրեն. “Մա՛րդ ղրկէ Յոպպէ ու կանչէ՛ Սիմոնը, որ Պետրոս մականուանեալ է:
14 and he will utter to thee discourses, by which thou wilt live, thou and all thy house.
Ան խօսքեր պիտի ըսէ քեզի, որպէսզի փրկուիք՝ դուն եւ ամբողջ տունդ”:
15 And when I there commenced speaking, the Holy Spirit overshadowed them, as it did us from the beginning.
Երբ սկսայ խօսիլ, Սուրբ Հոգին իջաւ անոնց վրայ, ինչպէս նախապէս մեր վրայ ալ:
16 And I remembered the word of our Lord, when he said: John baptized with water, but ye shall be baptized with the Holy Spirit.
Եւ յիշեցի Տէրոջ ըսած խօսքը. “Արդարեւ Յովհաննէս մկրտեց ջուրով, բայց դուք պիտի մկրտուիք Սուրբ Հոգիով”:
17 If then God equally gave the gift to the Gentiles that believed in our Lord Jesus Messiah, as he did to us: who was I, that I could forbid God?
Ուրեմն եթէ Աստուած տուաւ անոնց միեւնոյն պարգեւը՝ ինչպէս մեզի, երբ հաւատացին Տէր Յիսուս Քրիստոսի, ես ո՞վ էի՝ որ կարենայի արգիլել Աստուած»:
18 And when they heard these words, they desisted; and they glorified God and said: Now to the Gentiles also doth God give repentance unto life.
Այս բաները լսելով՝ հանդարտեցան, ու փառաբանեցին Աստուած՝ ըսելով. «Ուրեմն Աստուած հեթանոսներո՛ւն ալ ապաշխարութիւն շնորհեց՝ կեանքի համար»:
19 And they who were dispersed, by the oppression which occurred on account of Stephen, travelled as far as Phenicia, and even to the country of Cyprus, and to Antioch, speaking the word to none except to Jews only.
Ստեփանոսի մահէն ետք եղած հալածանքէն ցրուածները՝ հասան նաեւ մինչեւ Փիւնիկէ, Կիպրոս եւ Անտիոք, քարոզելով Աստուծոյ խօսքը ո՛չ մէկուն՝ բայց միայն Հրեաներուն:
20 And there were some of them from Cyprus and from Cyrene, who went up to Antioch, and spoke to the Greeks, and preached concerning our Lord Jesus.
Անոնցմէ ոմանք կիպրացի ու կիւրենացի մարդիկ էին, որոնք երբ մտան Անտիոք՝ կը խօսէին Հելլենացիներուն հետ, աւետելով Տէր Յիսուսը:
21 And the hand of the Lord was with them; and many believed, and turned to the Lord.
Տէրոջ ձեռքը անոնց հետ էր, եւ բազմաթիւ մարդիկ հաւատացին ու դարձան Տէրոջ:
22 And this came to the ears of the sons of the church at Jerusalem: and they sent Barnabas to Antioch.
Այս բաներուն լուրը հասաւ Երուսաղէմի եկեղեցիին ականջը, եւ ճամբեցին Բառնաբասը՝ որ երթայ մինչեւ Անտիոք:
23 And when he came there, and saw the grace of God, he rejoiced: and he entreated them, that with all their heart, they would adhere to our Lord.
Երբ ան եկաւ ու տեսաւ Աստուծոյ շնորհքը՝ ուրախացաւ, եւ կը յորդորէր բոլորն ալ՝ որ յարին Տէրոջ յօժար սիրտով՝՝.
24 For he was a good man, and was full of the Holy Spirit, and of faith. And many people were added to our Lord.
(քանի որ ինք բարի մարդ էր, Սուրբ Հոգիով ու հաւատքով լեցուն.) եւ մեծ բազմութիւն մը աւելցաւ Տէրոջ եկեղեցիին թիւին վրայ:
25 And he went away to Tarsus, to seek for Saul.
Յետոյ Բառնաբաս մեկնեցաւ Տարսոն՝ փնտռելու Սօղոսը, ու գտնելով զայն՝ բերաւ Անտիոք:
26 And when he had found him, he brought him with him to Antioch. And a whole year they met together in the church, and instructed many people. From that time forth, the disciples were first called CHRISTIANS, at Antioch.
Անոնք լման տարի մը եկեղեցիին հետ հաւաքուելով՝ մեծ բազմութեան մը սորվեցուցին, եւ Անտիոքի՛ մէջ աշակերտները Քրիստոնեայ կոչուեցան առաջին անգամ:
27 In those days came prophets thither from Jerusalem.
Այդ օրերը՝ Երուսաղէմէն մարգարէներ իջան Անտիոք:
28 And one of them whose name was Agabus, stood up and informed them, by the Spirit, that there would be a great famine in all the country. And that famine occurred in the days of Claudius Caesar.
Անոնցմէ մէկը, Ագաբոս անունով, կանգնեցաւ եւ մատնանշեց Հոգիին զօրութեամբ՝ թէ մեծ սով մը պիտի ըլլայ ամբողջ երկրագունդին մէջ. ան ի՛րապէս եղաւ Կղօդիոսի օրերը:
29 And moreover the disciples, each of them according to his several ability, determined to send to the relief of the brethren who dwelt in Judaea.
Ուստի աշակերտները որոշեցին օգնութիւն ղրկել Հրէաստանի մէջ բնակող եղբայրներուն, իւրաքանչիւրը իր եկամուտին համեմատ:
30 And they sent, by the hand of Barnabas and Saul, unto the Elders there.
Այդպէս ալ ըրին, ղրկելով զայն երէցներուն՝ Բառնաբասի ու Սօղոսի ձեռքով:
