< 1 Corinthians 9 >

1 Am I not a free man? Or, am I not a legate? Or, have I not seen Jesus Messiah our Lord? Or, have ye not been my work in my Lord?
Միթէ ես առաքեալ չե՞մ. միթէ ես ազատ չե՞մ. միթէ աչքերովս չտեսա՞յ Յիսուս Քրիստոսը՝ մեր Տէրը. դուք իմ գործս չէ՞ք Տէրոջմով:
2 And if I have not been a legate to others, yet I have been so to you; and ye are the seal of my legateship.
Նոյնիսկ եթէ ուրիշներուն առաքեալ չըլլամ, գոնէ ձեզի համար՝ եմ. որովհետեւ իմ առաքելութեանս կնիքը դո՛ւք էք Տէրոջմով:
3 And my apology to my judgers, is this:
Սա՛ է իմ ջատագովականս անոնց՝ որ կը հարցաքննեն զիս.
4 Have we not authority, to eat and to drink?
«Միթէ մենք իրաւունք չունի՞նք ուտելու եւ խմելու:
5 Or have we not authority to carry about with us a sister as a wife; just as the other legates, and the brothers of our Lord, and as Cephas?
Միթէ մենք իրաւունք չունի՞նք Քրիստոսով քոյր եղող կին մը մեզի հետ տանելու, ինչպէս միւս առաքեալները, Տէրոջ եղբայրներն ու Կեփաս կ՚ընեն:
6 Or I only, and Barnabas, have we no right to forbear labor?
Կամ միայն ես ու Բառնաբա՞ս իրաւունք չունինք աշխատելէ զերծ ըլլալու:
7 Who, that serveth in war, doth so at his own expense? Or who, that planteth a vineyard, eateth not of its fruits? Or who, that tendeth sheep, eateth not of the milk of his flocks?
Ո՞վ երբեք մարտնչելու կ՚երթայ իր սեփական ծախսով. ո՞վ այգի կը տնկէ եւ անոր պտուղէն չ՚ուտեր. կամ ո՞վ կը հովուէ ու հօտին կաթով չի սնանիր՝՝:
8 Is it as a man, I say these things? Behold, the law also saith them.
Միթէ մա՞րդկօրէն կ՚ըսեմ այս բաները, կամ արդեօք Օրէնքն ալ նոյնը չ՚ը՞սեր:
9 For it is written in the law of Moses, Thou shalt not muzzle the ox that thresheth. Hath God regard for oxen?
Քանի որ Մովսէսի Օրէնքին մէջ գրուած է. «Մի՛ կապեր կալի մէջ աշխատող՝՝ եզին դունչը»: Միթէ Աստուած եզնե՞րը կը հոգայ,
10 But manifest it is, for whose sake he said it. And indeed, for our sakes it was written: because the plougher ought to plough in hope, and the thresher in hope of fruit.
թէ ոչ՝ անշուշտ մեզի՛ համար կ՚ըսէ: Անկասկած մեզի՛ համար գրուած է. որովհետեւ ա՛ն որ կը հերկէ՝ պարտաւոր է յոյսով հերկել, եւ ա՛ն որ կը կամնէ՝ բաժին առնելու յոյսով՝՝:
11 If we have sowed among you the things of the Spirit, is it a great matter, if we reap from you the things of the body?
Եթէ մենք ձեր մէջ հոգեւոր բաներ սերմանեցինք, մե՞ծ բան է՝ եթէ ձեզմէ մարմնաւոր բաներ հնձենք:
12 And if others have this prerogative over you, doth it not belong still more to us? Yet we have not used this prerogative; but we have endured every thing, that we might in nothing impede the announcement of the Messiah.
Եթէ ուրիշներ բաժին ունին այս իրաւունքին՝ ձեր վրայ, առաւելապէս մե՛նք չունի՞նք. բայց մենք այս իրաւունքը չօգտագործեցինք, հապա ամէն բանի կը դիմանանք, որպէսզի արգելք չըլլանք Քրիստոսի աւետարանին:
13 Know ye not, that they who serve in a temple, are fed from the temple? And they who serve at the altar, participate with the altar?
Չէ՞ք գիտեր թէ սուրբ բաներուն պաշտօնեաները՝ տաճարէ՛ն կ՚ուտեն, եւ անոնք որ զոհասեղանին կը սպասաւորեն՝ զոհասեղանէ՛ն բաժին կ՚առնեն:
14 Thus also hath our Lord commanded, that they who proclaim his gospel, should live by his gospel.
Նոյնպէս ալ Տէրը պատուիրեց որ աւետարանը հռչակողները՝ աւետարանէն ապրին:
15 But I have used none of these things: and I write not, that it may be so done to me; for it would be better for me to actually die, than that any one should make void my glorying.
Բայց ես ասոնցմէ ո՛չ մէկը օգտագործեցի, ո՛չ ալ այս բաները գրեցի՝ որ ա՛յդպէս ըլլայ ինծի հանդէպ. որովհետեւ աւելի լաւ է ինծի՝ որ մեռնիմ, քան թէ մէկը իմ պարծանքս ոչնչացնէ:
16 For while I preach, I have no ground of glorying; because necessity is laid upon me, and woe to me, if I preach not.
Արդարեւ եթէ աւետարանեմ՝ պարծենալիք ոչինչ ունիմ, որովհետեւ իմ վրաս դրուած հարկ մըն է. մա՛նաւանդ վա՛յ է ինծի՝ եթէ չաւետարանեմ:
17 For if I do this voluntarily, there is a reward for me: but if involuntarily, a stewardship is intrusted to me.
Քանի որ եթէ ասիկա կամովին ընեմ, վարձատրութիւն կ՚ունենամ. իսկ եթէ ակամայ՝ այդ ինծի վստահուած տնտեսութիւն մըն է:
18 What then is my reward? It is, that when I preach, I make the announcement of the Messiah without cost, and use not the prerogative given me in the gospel.
Ուրեմն ի՞նչ է իմ վարձատրութիւնս. այն՝ որ աւետարանելու ատենս ձրի տամ Քրիստոսի աւետարանը, որպէսզի չարաչար չգործածեմ աւետարանէն ստացած իմ իրաւունքս:
19 Being free from them all, I have made myself servant to every man; that I might gain many:
Քանի որ՝ թէպէտ բոլորէն ազատ էի՝ ես զիս բոլորին ծառայ ըրի, որպէսզի շատերը շահիմ:
20 and with the Jews, I was as a Jew, that I might gain the Jews; and with those under the law, I was as under the law, that I might gain them who are under the law;
Հրեաներուն հետ Հրեայի պէս եղայ, որպէսզի Հրեաները շահիմ:
21 and to those who have not the law, I was as without the law, (although I am not without law to God, but under the law of the Messiah, ) that I might gain them that are without the law.
Օրէնքի տակ եղողներուն հետ՝ իբր թէ Օրէնքի տակ, (ո՛չ թէ ես Օրէնքի տակ էի, ) որպէսզի Օրէնքի տակ եղողներն ալ շահիմ: Առանց Օրէնքի եղողներուն հետ՝ իբր թէ առանց Օրէնքի, (ո՛չ թէ ես Աստուծմէ օրէնք չունէի, հապա Քրիստոսի օրէնքին տակ էի, ) որպէսզի առանց Օրէնքի եղողներն ալ շահիմ:
22 I was with the weak, as weak, that I might gain the weak: I was all things to all men, that I might vivify every one.
Տկարներուն հետ տկարի պէս եղայ, որպէսզի տկարները շահիմ. բոլորին հետ ամէն ինչ եղայ, որպէսզի ա՛նպայման ոմանք փրկեմ:
23 And this I do, that I may participate in the announcement.
Եւ ասիկա կ՚ընեմ աւետարանին համար, որ հաղորդակից ըլլամ անոր:
24 Know ye not that they who run in the stadium, run all of them; yet it is one who gaineth the victory. Run ye, so as to attain.
Չէ՞ք գիտեր թէ ասպարէզին մէջ վազողները՝ բոլորը կը վազեն, բայց մէ՛կը կը ստանայ մրցանակը: Ուստի ա՛յնպէս վազեցէք՝ որ ստանա՛ք:
25 For every one who engageth in the contest, restraineth his desires in every thing. And they run, to obtain a crown that perisheth; but we, one that perisheth not.
Ո՛վ որ կը մրցի՝ չափաւորութիւն կը պահէ ամէն բանի մէջ. անոնք՝ եղծանելի պսակը ստանալու համար, իսկ մենք՝ անեղծանելին:
26 I therefore so run, not as for something unknown; and I so struggle, not as struggling against air;
Ուստի ես ա՛յդպէս կը վազեմ, ո՛չ թէ անստուգութեամբ. ես ա՛յդպէս կռփամարտ կ՚ընեմ, ո՛չ թէ հովը ծեծելով.
27 but I subdue my body, and reduce it to servitude; lest, when I have preached to others, I myself should be a reprobate.
բայց կը ճնշեմ ու կը նուաճեմ մարմինս, որպէսզի՝ ուրիշներուն քարոզելէ ետք՝ ես ինքս խոտելի չըլլամ:

< 1 Corinthians 9 >