< 2 Corinthians 3 >

1 Do we begin again anew to show who we are? or do we need as others to write epistles of commendation to you concerning ourselves, or that you should write to commend us?
ئایا دیسان دەست بەوە بکەینەوە بە خۆماندا هەڵبدەین؟ ئایا وەک هەندێک کەس، پێویستیمان بە ڕاسپاردەنامەیە بۆ ئێوە یان لە ئێوەوە؟
2 But you yourselves are our epistle, written in our hearts, and known and read of every man.
ئێوە نامەی ئێمەن، کە لە دڵماندا نووسراوە و هەموو خەڵک دەیخوێننەوە و دەیزانن.
3 For you know that you are an epistle of the Meshiha, who hath been ministered by us; written, not with ink but by the Spirit of Aloha the Living; not on tablets of stone, but on the fleshly tablets of the heart.
دەرکەوت ئێوە نامەیەکن لە مەسیحەوە، کە ئێمە خزمەتمان کردووە، بە مەرەکەب نەنووسراوە بەڵکو بە ڕۆحی خودای زیندوو، نەک لەسەر تەختە بەرد، بەڵکو لەسەر تەختە دڵی مرۆڤ.
4 BUT such confidence we have through the Meshiha toward Aloha.
بەهۆی مەسیحەوە متمانەی ئاوامان بە خودا هەیە.
5 For we are not sufficient to think any thing as of ourselves; but our power is from Aloha,
ئێمە خۆمان لێهاتوو نین کە بیر لە شتێک بکەینەوە و پێمان وابێت لە خۆمانەوەیە، بەڵکو لێهاتووییمان لە خوداوەیە.
6 who hath made us fit to be ministers of the new covenant, not in the writing, but in the spirit. For the writing killeth, but the Spirit maketh alive.
ئەو لێهاتووی کردین تاکو ببینە خزمەتکاری پەیمانی نوێ، پەیمانی ڕۆح نەک پەیمانی نووسراو بە پیت، چونکە ئەو پیتە نووسراوە دەکوژێت، بەڵام ڕۆحەکە ژیان دەدات.
7 But if the ministry of death in the writing engraven on stones was with glory, as that the sons of Israel could not look on the face of Musha because of the glory of his face which is abolished,
ئەگەر بێتو ئەو خزمەتەی کە بووە هۆی مردن و بە پیت لەسەر بەرد هەڵکەنراو بوو بە شکۆوە هاتبێت، تەنانەت نەوەی ئیسرائیل نەیانتوانی تەماشای ڕووی موسا بکەن، لەبەر شکۆی ڕووی کە فەوتاوە،
8 how much more then doth not the ministry Of the Spirit excel in glory?
ئیتر چەند زیاتر خزمەتی ڕۆحی پیرۆز شکۆدارتر دەبێت؟
9 For if the ministry of condemnation was glorious, how much more doth not the ministry of justification excel in glory?
چونکە ئەگەر خزمەتی تاوانبارکردن شکۆمەندی بێت، ئاخۆ دەبێ خزمەتی بێتاوانکردن چەند زیاتر لە شکۆمەندیدا بێت؟
10 For that which was glorified had no glory, in comparison of this excelling glory.
شکۆدارکراویش لە بەراورد بە شکۆی لە ڕادەبەدەر شکۆی نەماوە،
11 For if that which was abolished was with glory, how much more shall that which endureth be with glory?
چونکە ئەگەر فەوتاو لە شکۆمەندیدا بێت، ئەی ئەوەی هەمیشەییە چەند زیاتر لە شکۆمەندیدا دەبێت!
12 Therefore because we have this hope, we speak the more boldly,
لەبەر ئەوەی هیوایەکی ئاوامان هەیە، زۆر ئازایانە دەجوڵێینەوە،
13 and (are) not as Musha, who threw the veil upon his face, that the sons of Israel might not look upon the End of that which was to be abolished.
نەک وەکو موسا کە پێچەی لەسەر ڕووی دادەنا تاکو نەوەی ئیسرائیل تەماشای کۆتایی شکۆی فەوتاو نەکەن.
14 But they are blinded in their minds unto this day. For when the old covenant is read, that very veil standeth upon them, nor is it apparent (to them) that in the Meshiha it hath been abolished.
بەڵکو مێشکیان تاریک بووە، چونکە هەتا ئەمڕۆش، کاتێک پەیمانی کۆن دەخوێنرێتەوە هەمان پێچە ماوە و لانەدراوە، چونکە تەنها بە یەکبوون لەگەڵ مەسیحدا دەتوانرێت لاببردرێت.
15 And unto this day, when Musha is read, the veil is thrown upon their heart.
تەنانەت هەتا ئەمڕۆ کاتێک تەوراتی موسا دەخوێنرێتەوە پێچە لەسەر دڵیان دانراوە.
16 And when any one of them is converted unto the Lord, the veil from him is uplifted.
بەڵام ئەگەر یەکێک بۆ یەزدان گەڕایەوە، ئەوا پێچەکە لادەچێت،
17 But the Lord himself is the Spirit; and where the Spirit of the Lord, (there) is liberty.
چونکە یەزدان ڕۆحەکەیە، هەروەها ڕۆحی یەزدان لەکوێ بێت، ئازادی لەوێیە.
18 But we all with disclosed faces behold the glory of the Lord as in a mirror, and into the resemblance of it are changed from brightness to brightness, as by the Lord the Spirit.
هەموومان بە ڕووێکی ئاشکرا وەک ئاوێنە وێنەی شکۆی خودا دەدەینەوە، لە شکۆیەک بۆ شکۆیەک بۆ هەمان وێنە دەگۆڕدرێین، ئەوەش لە یەزدانەوەیە کە ڕۆحەکەیە.

< 2 Corinthians 3 >