Psalms 147

1 Praise Yahweh - for [is] good to sing praises to God our for [is] pleasant [is] fitting praise.

۱ هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!

2 [is] [the] builder of Jerusalem Yahweh [the] banished [ones] of Israel he gathers.

۲ خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 Who [is] healing [the people] broken of heart and [he is] binding up wounds their.

۳ شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد.

4 [he is] counting [the] number Of the stars to all of them names he calls.

۴ عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند.

5 [is] great Lord our and great of power to understanding his there not [is] a number.

۵ خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.

6 [is] relieving Humble [people] Yahweh [is] bringing low wicked [people] to [the] ground.

۶ خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد.

7 Sing to Yahweh with thanksgiving make music to God our with a harp.

۷ خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.

8 Who covers [the] heavens - with clouds who prepares for the earth rain who causes to sprout mountains grass.

۸ که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند.

9 [who] gives To animal[s] food its to [the] young ones of a raven which they call out.

۹ که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.

10 Not in [the] strength of horse he delights not in [the] legs of man he takes pleasure.

۱۰ در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.

11 [is] taking pleasure in Yahweh [those] fearing him those [who] hope for covenant loyalty his.

۱۱ رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

12 Extol O Jerusalem Yahweh praise God your O Zion.

۱۲ ‌ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.

13 For he has strengthened [the] bars of gates your he has blessed children your in midst your.

۱۳ زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.

14 The [one who] makes territory your peace [the] best of wheat he satisfies you.

۱۴ که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند.

15 The [one who] sends word his [the] earth to quickly it runs word his.

۱۵ که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود.

16 The [one who] gives snow like wool frost like ash[es] he scatters.

۱۶ که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد.

17 [the one who] throws Ice his like crumbs before coldness his who? will he stand.

۱۷ که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟

18 He sends word his and he melts them he makes blow wind his they flow waters.

۱۸ کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود.

19 [the one who] declares (Words his *Q(K)*) to Jacob decrees his and judgments his to Israel.

۱۹ کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.

20 Not he has done thus - for any nation and judgments not they have known them praise Yahweh.

۲۰ با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه!