Psalms 137

1 At [the] rivers of - Babylon there we sat also we wept when remembered we Zion.

Apud la riveroj de Babel Ni sidis kaj ploris, Rememorante Cionon.

2 On poplars in [the] midst of it we hung up harps our.

Sur la salikoj tie Ni pendigis niajn harpojn.

3 For there they asked us captors our words of a song and mockers our gladness sing for us one of [the] song[s] of Zion.

Ĉar tie niaj kaptintoj postulis de ni kantojn, Kaj niaj mokantoj ĝojon, dirante: Kantu al ni el la kantoj de Cion.

4 How? will we sing [the] song of Yahweh on ground of foreignness.

Kiel ni kantos sur fremda tero La kanton de la Eternulo?

5 If I will forget you O Jerusalem may it forget right [hand] my.

Se mi forgesos vin, ho Jerusalem, Tiam forgesiĝu mia dekstra mano;

6 May it cleave tongue my - to palate my if not I will remember you if not I will lift up Jerusalem above [the] chief of joy my.

Algluiĝu mia lango al mia palato, Se mi vin ne memoros, Se mi ne levos Jerusalemon en la supron de miaj ĝojoj.

7 Remember O Yahweh - to [the] people of Edom [the] day of Jerusalem who were saying lay bare - lay bare to the foundation in it.

Rememorigu, ho Eternulo, al la filoj de Edom La tagon de Jerusalem, kiam ili diris: Detruu, detruu ĝis ĝia fundamento.

8 O daughter of Babylon that is about to be destroyed how blessed! [is one] who he will repay to you dealing your that you dealt to us.

Ho ruinigema filino de Babel! Bone estos al tiu, Kiu repagos al vi por la faro, kiun vi faris al ni.

9 How blessed! - [is one] who he will seize and he will smash children your to the rock.

Bone estos al tiu, Kiu prenos kaj frakasos viajn infanetojn sur ŝtono.