Psalms 137

1 At [the] rivers of - Babylon there we sat also we wept when remembered we Zion.

Babil torpağında olanda Sionu yada salardıq, Çay kənarında oturaraq ağlayardıq,

2 On poplars in [the] midst of it we hung up harps our.

Liralarımızı söyüd ağaclarından asardıq.

3 For there they asked us captors our words of a song and mockers our gladness sing for us one of [the] song[s] of Zion.

Bizi əsir edənlər Nəğmə oxumağımızı əmr edirdilər, Bizə zülm verənlər Onları şənləndirməyimizi istəyirdilər, «Bizim üçün Sion nəğmələrini oxuyun» deyirdilər.

4 How? will we sing [the] song of Yahweh on ground of foreignness.

Axı yad ölkədə Rəbbin nəğmələrini necə oxuyaq?

5 If I will forget you O Jerusalem may it forget right [hand] my.

Ey Yerusəlim, əgər səni unutsam, Qoy sağ əlim qurusun.

6 May it cleave tongue my - to palate my if not I will remember you if not I will lift up Jerusalem above [the] chief of joy my.

Ey Yerusəlim, Səni anmasam, ən böyük sevincim olmasan, Qoy dilim damağıma yapışsın.

7 Remember O Yahweh - to [the] people of Edom [the] day of Jerusalem who were saying lay bare - lay bare to the foundation in it.

Ya Rəbb, Edomluları bir yada sal, Məğlubiyyət günü Yerusəlimdən danışırdılar, Deyirdilər: «Gəlin oranı uçuraq, təməlindən dağıdaq!»

8 O daughter of Babylon that is about to be destroyed how blessed! [is one] who he will repay to you dealing your that you dealt to us.

Ey Babil qızı, xaraba qalacaqsan. Bizə etdiyinin əvəzini sənə verən qoy bəxtiyar olsun!

9 How blessed! - [is one] who he will seize and he will smash children your to the rock.

Körpələrini daşa çırpıb öldürən bəxtiyar olsun!