Psalms 102
1 A prayer of an afflicted [person] if he grows faint and before Yahweh he pours out complaint his. O Yahweh hear! prayer my and cry for help my to you let it come.
Drottinn, heyrðu bæn mína! Hlustaðu á ákall mitt!
2 May not you hide face your - from me on [the] day [when] it is distress to me incline to me ear your on [the] day [when] I will call out hurry answer me.
Snúðu ekki baki við mér á ógæfutímum. Hneigðu eyra þitt að mér og svaraðu mér fljótt.
3 For they have come to an end in smoke days my and bones my like a hearth they have been burned.
Ævi mín líður svo hratt, dagarnir fljúga hver af öðrum.
4 It has been struck like vegetation and it has withered heart my for I have forgotten from eating food my.
Heilsan er búin, hjartað er sjúkt – ég er eins og visið strá. Maturinn er bragðlaus, ég er hættur að finna bragð.
5 From [the] sound of groaning my it clings bone[s] my to flesh my.
Ég er ekkert nema skinn og bein.
6 I am like a desert owl of [the] wilderness I am like an owl of [the] waste places.
Ég er líkastur pelikan í eyðimörk eða uglu í húsarúst.
7 I am wakeful and I have become like a bird isolated on a roof.
Ég ligg andvaka og styn eins og einmana fugl á þaki.
8 All the day they have taunted me enemies my [those who] mock me by me they have sworn.
Óvinir mínir hæða mig og spotta dag eftir dag.
9 For ash[es] like food I have eaten and drinks my with weeping I have mixed.
Fæða mín er aska, ekki brauð, og drykkur minn blandast tárum mínum.
10 Because of indignation your and wrath your for you have picked up me and you have thrown away me.
Þú ert mér reiður Drottinn og hefur varpað mér burt frá þér.
11 Days my [are] like a shadow extended and I like vegetation I am withering.
Líf mitt líður burt eins og kvöldskuggi. Ég visna eins og gras
12 And you O Yahweh for ever you sit and remembrance of you [is] to a generation and a generation.
en þú Drottinn ríkir í dýrð þinni að eilífu. Þinn orðstír mun lifa frá kynslóð til kynslóðar.
13 You you will arise you will have compassion on Zion for [it is] [the] time to show favor to it for it has come [the] appointed time.
Ég veit að þú munt koma og vægja Jerúsalem. – Gerðu það núna! – Efndu loforð þitt um hjálp.
14 For they take pleasure in servants your stones its and dust its they show favor to.
Því að þjóð þín elskar hvern stein í múr hennar og jafnvel rykið á strætum hennar.
15 And they may fear nations [the] name of Yahweh and all [the] kings of the earth glory your.
Þjóðirnar og konungar þeirra skjálfi fyrir Drottni og hans miklu dýrð,
16 For he has built Yahweh Zion he has appeared in glory his.
því að Drottinn mun endurreisa Jerúsalem og birtast þar í dýrð!
17 He has turned to [the] prayer of the destitute person and not he has despised prayer their.
Hann hlustar á bænir fátæklinganna, gefur gaum að beiðni þeirra.
18 Let it be written this for a generation later and a people [who will] be created it will praise Yahweh.
Þetta hef ég skráð til þess að komandi kynslóðir lofi Drottin fyrir öll hans verk. Fólk sem enn hefur ekki séð dagsins ljós mun vegsama hann.
19 For he has looked down from [the] height of holiness his Yahweh from heaven - to earth he has looked.
Segið þeim að Drottinn leit niður frá musteri sínu á himnum.
20 To hear [the] groaning of prisoner[s] to set free [the] sons of death.
Hann heyrði stunur þjóðar sinnar í ánauðinni – hún var dauðans matur – og hann frelsaði hana!
21 To recount in Zion [the] name of Yahweh and praise his in Jerusalem.
Þess vegna streyma þúsundir til musteris hans í Jerúsalem og lofa hann og vegsama um alla borgina.
22 When gather peoples together and kingdoms to serve Yahweh.
Konungar jarðarinnar eru í þeim hópi.
23 He has humbled in the way (strength my *Q(K)*) he has cut short days my.
Hann hefur tekið frá mér lífskraftinn og stytt ævi mína.
24 I said O God my may not you lift up me in [the] middle of days my [are] in a generation of generations years your.
En ég hrópaði til hans: „Þú, Guð sem lifir að eilífu, láttu mig ekki deyja fyrir aldur fram!
25 Before the earth you founded and [were] [the] work of hands your [the] heavens.
Í upphafi lagðir þú undirstöður jarðarinnar og himnarnir eru verk handa þinna.
26 They - they will perish and you you will endure and all of them like garment they will wear out like clothing you will change them and they may pass away.
Þau munu hverfa en þú ert að eilífu. Þau fyrnast, líkt og slitin föt sem lögð eru til hliðar.
27 And you [are] he and years your not they will come to an end.
En þú ert hinn sami og ár þín taka aldrei enda.
28 [the] children of Servants your they will dwell and offspring their before you it will be established.
En afkomendur okkar munu lifa og þú munt varðveita þá, kynslóð fram af kynslóð.“
