< Proverbs 1 >

1 [the] proverbs of Solomon [the] son of David [the] king of Israel.
امثال سلیمان، پادشاه اسرائیل، که پسر داوود بود:
2 To learn wisdom and discipline to teach words of understanding.
این امثال به شما کمک خواهند کرد تا حکمت و ادب بیاموزید و بتوانید سخنان پرمغز را درک کنید.
3 To receive correction of insight righteousness and justice and uprightness.
آنها به شما یاد خواهند داد چگونه رفتار عاقلانه داشته باشید و با صداقت و عدالت و انصاف عمل کنید.
4 To give to naive people prudence to a youth knowledge and discretion.
این امثال به جاهلان حکمت می‌بخشند و به جوانان فهم و بصیرت.
5 Let him listen a prudent [one] and let him increase insight and a discerning [one] wise directions let him get.
با شنیدن و درک این امثال، حتی دانایان داناتر می‌شوند و دانشمندان چاره اندیشی کسب می‌کنند تا بتوانند معانی گفتار پیچیدهٔ حکیمان را بفهمند.
6 To understand a proverb and an enigma [the] words of learned ones and parables their.
7 [the] fear of Yahweh [is the] beginning of knowledge wisdom and discipline fools they despise.
ترس خداوند سرآغاز دانش است. کسی که حکمت و ادب را خوار می‌شمارد، جاهل است.
8 Listen to O son my [the] correction of father your and may not you reject [the] instruction of mother your.
ای جوان، نصیحت پدرت را بشنو و از تعلیم مادرت رویگردان نشو،
9 For - [will be] a wreath of favor they for head your and necklaces for neck your.
زیرا سخنان ایشان مانند تاج و جواهر، سیرت تو را زیبا خواهند ساخت.
10 O son my if they will entice you sinners may not you be willing.
وقتی گناهکاران تو را وسوسه می‌کنند، تسلیم نشو.
11 If they will say come! with us let us lie in wait for blood let us lie hidden for an innocent [one] without cause.
اگر آنها به تو بگویند: «بیا در کمین مردم بنشینیم و آنها را بکشیم
12 Let us engulf them like Sheol alive and complete like [those who] go down of [the] pit. (Sheol h7585)
و مانند قبر، آنها را ببلعیم و از هستی ساقط کنیم؛ (Sheol h7585)
13 All wealth prized we will find we will fill houses our plunder.
از این راه ما اشیاء قیمتی فراوان به چنگ خواهیم آورد و خانه‌های خود را از این غنایم پر خواهیم ساخت؛
14 Lot your you will cast in midst of us a bag one it will belong to all of us.
هر چه به دست بیاوریم به تساوی بین خود تقسیم خواهیم کرد؛ پس بیا و با ما همدست شو!»
15 O son my may not you walk in [the] way with them restrain foot your from pathway their.
پسرم تو با آنها نرو و خود را از چنین افرادی دور نگه دار؛
16 For feet their to evil they run and they may make haste to shed blood.
زیرا آنها همیشه در پی گناه و قتل هستند.
17 For in vain [is] spread out the net in [the] eyes of every owner of a wing.
یک پرنده وقتی می‌بیند برایش دام گذاشته‌اند، از آن دوری می‌کند.
18 And they for own blood their they lie in wait they lie hidden for own life their.
ولی این افراد چنین نیستند. آنها خودشان را به دام می‌اندازند و با دست خود گور خود را می‌کنند.
19 [are] thus [the] paths of Every [one who] gains unjustly unjust gain [the] life of owners its it will take.
این است سرنوشت تمام کسانی که در پی سود نامشروع هستند. چنین اشخاص خود را نابود می‌کنند.
20 Wisdom in the street it cries aloud in the open places she gives voice her.
حکمت در کوچه‌ها ندا می‌دهد.
21 At [the] top of noisy [places] she calls out at [the] entrances of [the] gates in the city sayings her she utters.
مردم را که در سر چهارراه‌ها و نزد دروازهٔ شهر جمع شده‌اند صدا کرده، می‌گوید:
22 Until when? - O naive people will you love naivete and mockers mockery do they delight in? themselves and fools will they hate? knowledge.
«ای نادانان! تا کی می‌خواهید نادان بمانید؟ تا کی می‌خواهید دانایی را مسخره کنید و از آن متنفر باشید؟
23 You will turn back to rebuke my here! I will pour out to you spirit my let me declare words my you.
بیایید و مشورت مرا بپذیرید، و من روح خود را بر شما نازل خواهم کرد و شما را دانا خواهم ساخت.
24 Because I called and you refused I offered hand my and there not [was] an attentive [one].
«بارها شما را صدا کردم ولی توجه نکردید، التماس نمودم اما اعتنا ننمودید.
25 And you ignored all advice my and rebuke my not you yielded to.
شما نصیحت و نکوهش مرا نپذیرفتید.
26 Also I at calamity your I will laugh I will mock when comes dread your.
من نیز به مصیبت شما خواهم خندید، و هنگامی که بلا دامنگیرتان شود شما را مسخره خواهم کرد،
27 When comes (like devastation *Q(K)*) dread your and calamity your like a storm-wind it will arrive when comes on you trouble and distress.
آری، وقتی بلا مانند طوفان شما را فرا گیرد و مصیبت مثل گردباد شما را احاطه کند، و سختی و بدبختی شما را از پای درآورد.
28 Then they will call to me and not I will answer they will earnestly seek me and not they will find me.
«هنگامی که آنها فریاد برآورند، به دادشان نخواهم رسید، و اگرچه با اشتیاق به دنبالم بگردند، مرا نخواهند یافت؛
29 Because for they hated knowledge and [the] fear of Yahweh not they chose.
زیرا از دانایی متنفر بوده‌اند و از خداوند اطاعت نکرده‌اند.
30 Not they yielded to advice my they spurned all rebuke my.
نصیحت مرا گوش نگرفته‌اند و نکوهش مرا نپذیرفته‌اند.
31 So they may eat from [the] fruit of way their and from own schemes their they will be surfeited.
بنابراین ثمرهٔ راهی را که در پیش گرفته‌اند خواهند دید.
32 For [the] waywardness of naive people it will ruin them and [the] ease of fools it will destroy them.
زیرا سرکشی احمقان، ایشان را خواهد کشت و بی‌خیالی نادانان آنها را از پای در خواهد آورد.
33 And [one who] listens to me he will dwell security and he will be at ease from dread of trouble.
ولی همهٔ کسانی که به من گوش دهند، از هیچ بلایی نخواهند ترسید و در امنیت زندگی خواهند کرد.»

< Proverbs 1 >