Proverbs 14
1 Wise [women] of women she builds house her and a foolish woman with hands her she tears down it.
Rumah tangga dibangun oleh kebijaksanaan wanita, tapi diruntuhkan oleh kebodohannya.
2 [one who] walks In uprightness his [is one] fearing Yahweh and [the] [one who] is crooked of ways his [is] despising him.
Orang yang jujur takut dan hormat kepada TUHAN Allah; orang yang hidupnya tidak lurus menghina Dia.
3 [is] in [the] mouth of A fool a shoot of pride and [the] lips of wise [people] it preserves them.
Karena pongahnya, orang bodoh suka membesarkan diri; orang bijaksana akan dilindungi oleh kata-katanya sendiri.
4 When there not [are] cattle [the] feeding trough [is] clean and abundance of produce [is] by [the] strength of an ox.
Tanpa lembu, hasil di ladang tak ada; dengan kekuatan lembu, panen akan berlimpah.
5 A witness of faithfulness not he tells lies and he may breathe out lies a witness of falsehood.
Saksi yang jujur selalu mengatakan yang sesungguhnya, saksi yang tak dapat dipercaya selalu berdusta.
6 He seeks a mocker wisdom and there [is] not and knowledge to a discerning [person] it is trifling.
Orang sombong tak akan menjadi bijaksana, tapi orang cerdas belajar dengan mudah.
7 Go from before to a person a fool and not you have known lips of knowledge.
Janganlah berkawan dengan orang dungu; tak ada yang dapat diajarkannya kepadamu.
8 [the] wisdom of A sensible [person] [is] to understand own way his and [the] foolishness of fools [is] deceit.
Orang bijaksana tahu bagaimana harus bertindak, orang bodoh tertipu oleh kebodohannya.
9 Fools he mocks guilt and [is] between upright [people] favor.
Orang bodoh tidak peduli apakah dosanya diampuni atau tidak; orang baik ingin diampuni dosanya.
10 A heart [is] knowing [the] bitterness of own self its and in joy its not he shares a stranger.
Suka maupun duka tersimpan dalam kalbu; orang lain tak dapat turut merasakannya.
11 [the] house of Wicked [people] it will be destroyed and [the] tent of upright [people] it will flourish.
Rumah orang baik tetap kokoh; rumah orang jahat akan roboh.
12 There [is] a way right before a person and end its [is the] ways of death.
Ada jalan yang kelihatannya lurus, tapi akhirnya jalan itu menuju maut.
13 Also in laughter it is in pain a heart and end its joy [may be] grief.
Di balik tawa mungkin ada tangis; kegembiraan dapat berakhir dengan kedukaan.
14 From ways his he will be satisfied [one] backslidden of heart and from with himself a person good.
Orang jahat akan memetik buah kejahatannya, orang baik akan memetik buah kebaikannya.
15 A naive person he believes every thing and a sensible [person] he considers step his.
Orang bodoh percaya kepada setiap perkataan, orang bijaksana bertindak hati-hati.
16 A wise [person] [is] fearing and [is] turning aside from evil and a fool [is] arrogant and [is] confident.
Orang berbudi selalu waspada dan menjauhi kejahatan, orang bodoh naik pitam, lalu merasa aman.
17 [a person] short of Anger he does foolishness and a person of evil devices he is hated.
Orang yang suka marah bertindak bodoh; orang bijaksana bersikap sabar.
18 They inherit naive people foolishness and sensible [people] they surround knowledge.
Orang yang tak berpengalaman akan menjadi bodoh; orang bijaksana akan bertambah pengetahuannya.
19 They bow evil [people] before good [people] and wicked [people] at [the] gates of [the] righteous.
Orang jahat akan tunduk kepada orang yang lurus hati, untuk mohon supaya dikasihani.
20 Also by neighbor his he is hated a poor [person] and [those who] love [the] rich [are] many.
Orang miskin tidak disenangi bahkan oleh kawan-kawannya; tetapi orang kaya banyak sahabatnya.
21 [one who] despises Neighbor his [is] sinning and [one who] shows favor to (humble [people] *Q(K)*) how blessed [is] he.
Siapa menghina orang lain, berbuat dosa; siapa baik hati kepada orang miskin, akan bahagia.
22 ¿ Not do they go astray devisers of evil and loyalty and faithfulness devisers of good.
Siapa mengusahakan yang baik, akan dipercaya dan mendapat hormat; siapa merencanakan yang jahat ada di jalan yang sesat.
23 In all hard labor it is profit and word of lips only to poverty.
Dalam setiap usaha ada keuntungan; obrolan yang kosong membuat orang jatuh miskin.
24 [is the] crown of Wise [people] wealth their [the] folly of fools [is] folly.
Orang bijaksana dipuji karena kebijaksanaannya, orang bodoh terkenal karena kebodohannya.
25 [is] delivering Lives a witness of reliability so he may breathe out lies deceit.
Kalau seorang saksi berkata benar, ia menyelamatkan nyawa; kalau ia berbohong, ia mengkhianati sesamanya.
26 [is] in [the] fear of Yahweh confidence of strength and to children his it will belong a refuge.
Orang yang takwa kepada TUHAN menjadi tentram, dan keluarganya akan mempunyai perlindungan.
27 [the] fear of Yahweh [is] a fountain of life to turn aside from [the] snares of death.
Takwa kepada TUHAN adalah pangkal kebahagiaan; dan jalan untuk menghindari kematian.
28 [is] in [the] multitude of A people [the] glory of a king and in not a people [the] ruin of a ruler.
Kejayaan raja terletak pada jumlah rakyatnya; tanpa rakyat ia tidak dapat berkuasa.
29 A [person] long of anger great of understanding and [a person] short of spirit [is] exalting foolishness.
Orang bijaksana tidak cepat marah; orang bodoh tidak dapat menahan dirinya.
30 [is] [the] life of Bodies a heart of healing and [is] rottenness of bones jealousy.
Hati yang tenang menyehatkan badan; iri hati bagaikan penyakit yang mematikan.
31 [one who] oppresses [the] poor He reproaches maker his and [is] honoring him [one who] shows favor to [the] needy.
Siapa berbuat baik kepada orang miskin, menghormati Allahnya; siapa menindas orang lemah, menghina Penciptanya.
32 By wickedness his he is pushed down a wicked [person] and [is] seeking refuge in death his a righteous [person].
Orang jahat binasa karena kejahatan, orang baik terlindung oleh ketulusannya.
33 In [the] heart of a discerning [person] it rests wisdom and in [the] inward part[s] of fools it is made known.
Hikmat selalu ada di dalam pikiran orang berbudi; tapi tertindas dalam pikiran orang bodoh.
34 Righteousness it exalts a nation and [is] a shame to a people sin.
Keadilan dan kebaikan mengangkat martabat bangsa, tapi dosa membuat bangsa menjadi hina.
35 [the] favor of A king [belongs] to a servant [who] acts prudently and fury his it belongs [one who] acts shamefully.
Raja senang kepada pegawai yang cakap; tapi ia marah kepada pegawai yang tak dapat menjalankan tugas.
