Matthew 12
1 At that [very] time went Jesus on the Sabbaths through the grainfields; and the disciples of Him hungered and they began to pluck [the] heads of grain and to eat.
| در آن زمان، عیسی در روز سبت از میان کشتزارها می‌گذشت و شاگردانش چون گرسنه بودند، به چیدن و خوردن خوشه هاآغاز کردند. | ۱ |
2 And the Pharisees having seen they said to Him; Behold the disciples of You are doing what not it is lawful to do on Sabbath.
| اما فریسیان چون این را دیدند، بدوگفتند: «اینک شاگردان تو عملی می‌کنند که کردن آن در سبت جایز نیست.» | ۲ |
3 He then said to them; Surely you have read what did David when he was hungry (he himself *k*) and those with him?
| ایشان را گفت: «مگرنخوانده‌اید آنچه داود و رفیقانش کردند، وقتی که گرسنه بودند؟ | ۳ |
4 how he entered into the house of God and the loaves of the presentation (they ate, *N(K)O*) (that which *N(k)O*) not lawful it was for him to eat nor for those with him only except for the priests alone?
| چه طور به خانه خدا در‌آمده، نانهای تقدمه را خورد که خوردن آن بر او ورفیقانش حلال نبود بلکه بر کاهنان فقط. | ۴ |
5 Or surely have you read in the law that on the Sabbath the priests in the temple the Sabbath profane and guiltless are?
| یا درتورات نخوانده‌اید که در روزهای سبت، کهنه درهیکل سبت را حرمت نمی دارند و بی‌گناه هستند؟ | ۵ |
6 I say however to you that than the temple (a greater *N(k)O*) is here.
| لیکن به شما می‌گویم که در اینجاشخصی بزرگتر از هیکل است! | ۶ |
7 If however you had known what is; (mercy *N(k)O*) I desire and not [desire] sacrifice,’ not then would you have condemned the guiltless.
| و اگر این معنی را درک می‌کردید که رحمت می‌خواهم نه قربانی، بی‌گناهان را مذمت نمی نمودید. | ۷ |
8 lord for is (and *k*) of the Sabbath the Son of Man.
| زیرا که پسرانسان مالک روز سبت نیز ا ست.» | ۸ |
9 And having departed from there He went into the synagogue of them.
| و از آنجا رفته، به کنیسه ایشان درآمد، | ۹ |
10 And behold a man (was *k*) a hand having withered; And they asked Him saying; Is it is lawful on the Sabbaths (to heal? *N(k)O*) so that they may accuse Him.
| که ناگاه شخص دست خشکی حاضر بود. پس ازوی پرسیده، گفتند: «آیا در روز سبت شفا دادن جایز است یا نه؟» تا ادعایی بر او وارد آورند. | ۱۰ |
11 He then said to them; Who will there be among you man who will have sheep one, and if shall fall it on the Sabbaths into a pit, surely he will take hold of it and will raise [it] up?
| وی به ایشان گفت: «کیست از شما که یک گوسفند داشته باشد و هرگاه آن در روز سبت به حفره‌ای افتد، او را نخواهد گرفت و بیرون آورد؟ | ۱۱ |
12 How much therefore is more valuable a man than a sheep? Therefore it is lawful on the Sabbaths good to do.
| پس چقدر انسان از گوسفند افضل است. بنابراین در سبت‌ها نیکویی‌کردن روا است.» | ۱۲ |
13 Then He says to the man; do stretch out your hand. And he stretched [it] out, and it was restored sound as the other.
| آنگاه آن مرد را گفت: «دست خود را دراز کن!» پس دراز کرده، مانند دیگری صحیح گردید. | ۱۳ |
14 Having gone out now the Pharisees a counsel held against Him how Him they may destroy.
| اما فریسیان بیرون رفته، بر او شورا نمودند که چطور او را هلاک کنند. | ۱۴ |
15 And Jesus having known He withdrew from there, And followed Him multitudes great, and He healed them all
| عیسی این را درک نموده، از آنجا روانه شدو گروهی بسیار از عقب او آمدند. پس جمیع ایشان را شفا بخشید، | ۱۵ |
16 and He warned them that not known Him they may make —
| و ایشان را قدغن فرمودکه او را شهرت ندهند. | ۱۶ |
17 (so that *N(k)O*) may be fulfilled that having been spoken through Isaiah the prophet saying;
| تا تمام گردد کلامی که به زبان اشعیای نبی گفته شده بود: | ۱۷ |
18 Behold the servant of Mine whom I have chosen, the beloved of Mine (in whom *NK(o)*) has found delight the soul of Mine. I will put the Spirit of Mine upon Him, and justice to the Gentiles He will proclaim.
| «اینک بنده من که او را برگزیدم و حبیب من که خاطرم از وی خرسند است. روح خود را بر وی خواهم نهاد تاانصاف را بر امت‌ها اشتهار نماید. | ۱۸ |
19 Not will He quarrel nor will he cry out, nor will hear anyone in the streets the voice of Him.
| نزاع و فغان نخواهد کرد و کسی آواز او را در کوچه هانخواهد شنید. | ۱۹ |
20 A reed bruised not He will break and a wick smoldering not He will quench until when He shall lead to victory justice.
| نی خرد شده را نخواهد شکست و فتیله نیم‌سوخته را خاموش نخواهدکرد تا آنکه انصاف را به نصرت برآورد. | ۲۰ |
21 And (in *k*) in the name of Him [the] Gentiles will hope.
| و به نام او امت‌ها امید خواهند داشت.» | ۲۱ |
22 Then (was brought *NK(O)*) to Him ([one] being demonised blind *NK(O)*) and (mute, *NK(O)*) and He healed him in order for the (blind and *k*) mute [man] (and *k*) to speak and to see.
| آنگاه دیوانه‌ای کور و گنگ را نزد او آوردندو او را شفا داد چنانکه آن کور و گنگ، گویا و بیناشد. | ۲۲ |
23 And were amazed all the crowds and were saying; surely not ever this is the Son of David?
| و تمام آن گروه در حیرت افتاده، گفتند: «آیا این شخص پسر داود نیست؟» | ۲۳ |
24 And the Pharisees having heard said; This [man] not casts out the demons only except by Beelzebul prince of the demons.
| لیکن فریسیان شنیده، گفتند: «این شخص دیوها رابیرون نمی کند مگر به یاری بعلزبول، رئیس دیوها!» | ۲۴ |
25 knowing now (Jesus *k*) the thoughts of them He said to them; Every kingdom having been divided against itself is brought to desolation, and every city or house having been divided against itself not will stand.
| عیسی خیالات ایشان را درک نموده، بدیشان گفت: «هر مملکتی که بر خود منقسم گردد، ویران شود و هر شهری یا خانه‌ای که برخود منقسم گردد، برقرار نماند. | ۲۵ |
26 And if Satan Satan casts out, against himself he is divided; How then will stand the kingdom of him?
| لهذا اگرشیطان، شیطان را بیرون کند، هرآینه بخلاف خودمنقسم گردد. پس چگونه سلطنتش پایدار ماند؟ | ۲۶ |
27 And if I myself by Beelzebul cast out demons, the sons of you by whom do they cast out? On account of this they themselves judges will be of you.
| و اگر من به وساطت بعلزبول دیوها را بیرون می‌کنم، پسران شما آنها را به یاری که بیرون می‌کنند؟ از این جهت ایشان بر شما داوری خواهند کرد. | ۲۷ |
28 If however by [the] Spirit of God I myself cast out demons, then has come upon you the kingdom of God.
| لیکن هرگاه من به روح خدادیوها را اخراج می‌کنم، هرآینه ملکوت خدا برشما رسیده است. | ۲۸ |
29 Or how is able anyone to enter into the house of the strong [man] and the goods of him (to plunder, *N(k)O*) only unless first he shall bind the strong [man]? And then the house of him (he will rob. *NK(O)*)
| و چگونه کسی بتواند درخانه شخصی زورآور درآید و اسباب او را غارت کند، مگر آنکه اول آن زورآور را ببندد و پس خانه او را تاراج کند؟ | ۲۹ |
30 The [one] not being with Me against Me is, and the [one] not gathering with Me scatters.
| هر‌که با من نیست، برخلاف من است و هر‌که با من جمع نکند، پراکنده سازد. | ۳۰ |
31 Because of this I say to you; every sin and blasphemy will be forgiven to men, however against the Spirit blasphemy not will be forgiven (to the men. *k*)
| از این‌رو، شما را می‌گویم هر نوع گناه و کفر از انسان آمرزیده می‌شود، لیکن کفر به روح‌القدس از انسان عفو نخواهد شد. | ۳۱ |
32 And who[ever] (if *N(k)O*) shall speak a word against the Son of Man, it will be forgiven to him; who[ever] now maybe shall speak against Spirit the Holy, not it will be forgiven to him neither in this (present *O*) age nor in the [one] coming. (aiōn g165)
| وهرکه برخلاف پسر انسان سخنی گوید، آمرزیده شود اما کسی‌که برخلاف روح‌القدس گوید، دراین عالم و در عالم آینده، هرگز آمرزیده نخواهدشد. (aiōn g165) | ۳۲ |
33 Either do make the tree good and the fruit of it good, or do make the tree bad and the fruit of it bad; by for the fruit the tree is known.
| یا درخت را نیکو گردانید و میوه‌اش رانیکو، یا درخت را فاسد سازید و میوه‌اش رافاسد، زیرا که درخت از میوه‌اش شناخته می‌شود. | ۳۳ |
34 Offspring of vipers, how are you able good things to speak evil being? Out of for the overflow of the heart the mouth speaks.
| ای افعی‌زادگان، چگونه می‌توانیدسخن نیکو گفت و حال آنکه بد هستید زیرا که زبان از زیادتی دل سخن می‌گوید. | ۳۴ |
35 The good man out of good treasure (of [his] heart *K*) puts forth (*k*) good things, and the evil man out of [his] evil treasure puts forth evil things.
| مرد نیکو ازخزانه نیکوی دل خود، چیزهای خوب برمی آورد و مرد بد از خزانه بد، چیزهای بدبیرون می‌آورد. | ۳۵ |
36 I say now to you that every declaration careless that (if *k*) (will speak *N(k)O*) men, they will give of it an account in day of judgment.
| لیکن به شما می‌گویم که هرسخن باطل که مردم گویند، حساب آن را در روزداوری خواهند داد. | ۳۶ |
37 By for the words of you you will be justified and by the words of you you will be condemned.
| زیرا که از سخنان خودعادل شمرده خواهی شد و از سخنهای تو بر توحکم خواهد شد.» | ۳۷ |
38 Then answered (to him *no*) some of the scribes and Pharisees saying; Teacher, we wish from You a sign to see.
| آنگاه بعضی از کاتبان و فریسیان در جواب گفتند: «ای استاد می‌خواهیم از تو آیتی ببینیم.» | ۳۸ |
39 And answering He said to them; A generation evil and adulterous a sign seeks for; and a sign not will be given to it only except the sign of Jonah the prophet.
| او در جواب ایشان گفت: «فرقه شریر و زناکارآیتی می‌طلبند و بدیشان جز آیت یونس نبی داده نخواهد شد. | ۳۹ |
40 Just as for was Jonah in the belly of the great fish three days and three nights, so will be the Son of Man in the heart of the earth three days and three nights.
| زیرا همچنانکه یونس سه شبانه‌روز در شکم ماهی ماند، پسر انسان نیز سه شبانه‌روز در شکم زمین خواهد بود. | ۴۰ |
41 [The] men of Nineveh will stand up in the judgment with generation this and will condemn it, for they repented at the preaching of Jonah; and behold greater than Jonah here.
| مردمان نینوا درروز داوری با این طایفه برخاسته، بر ایشان حکم خواهند کرد زیرا که به موعظه یونس توبه کردند واینک بزرگتری از یونس در اینجا است. | ۴۱ |
42 [The] queen of [the] south will rise up in the judgment with generation this and will condemn it, for she came from the ends of the earth to hear the wisdom of Solomon; and behold greater than Solomon here.
| ملکه جنوب در روز داوری با این فرقه برخاسته، برایشان حکم خواهد کرد زیرا که از اقصای زمین آمد تا حکمت سلیمان را بشنود، و اینک شخصی بزرگتر از سلیمان در اینجا است. | ۴۲ |
43 When now the unclean spirit may go out from the man, it passes through waterless places seeking rest and none finds.
| و وقتی که روح پلید از آدمی بیرون آید، درطلب راحت به‌جایهای بی‌آب گردش می‌کند ونمی یابد. | ۴۳ |
44 Then it says; To the house of mine I will return from where I came out. And having come it finds [it] being unoccupied, (and *o*) swept and ordered.
| پس می‌گوید “به خانه خود که از آن بیرون آمدم برمی گردم، “و چون آید، آن را خالی و جاروب شده و آراسته می‌بیند. | ۴۴ |
45 Then it goes and it takes with itself seven other spirits more evil than itself, and having entered in they dwell there; and becomes the last man of that worse than the first. So it will be also to generation this the evil.
| آنگاه می‌رود و هفت روح دیگر بدتر از خود رابرداشته، می‌آورد و داخل گشته، ساکن آنجامی شوند و انجام آن شخص بدتر از آغازش می‌شود. همچنین به این فرقه شریر خواهد شد.» | ۴۵ |
46 While (now *ko*) when He is speaking to the crowds behold the mother and the brothers of Him had been standing outside seeking to Him to speak.
| او با آن جماعت هنوز سخن می‌گفت که ناگاه مادر و برادرانش در طلب گفتگوی وی بیرون ایستاده بودند. | ۴۶ |
47 Said now someone to Him; Behold the mother of You and the brothers of you outside have stood seeking to You to speak.
| و شخصی وی را گفت: «اینک مادر تو و برادرانت بیرون ایستاده، می‌خواهند باتو سخن گویند.» | ۴۷ |
48 And answering He said to the [one] (telling *N(k)O*) to Him; Who is the mother of Mine and who are the brothers of Mine?
| در جواب قایل گفت: «کیست مادر من و برادرانم کیانند؟» | ۴۸ |
49 And having stretched out the hand of Him to the disciples of Him He said; Behold the mother of Mine and the brothers of Mine.
| و دست خود را به سوی شاگردان خود دراز کرده، گفت: «اینانند مادر من و برادرانم. | ۴۹ |
50 Whoever for maybe may do the will the Father of Mine who [is] in [the] heavens, he himself My brother and sister and mother is.
| زیرا هر‌که اراده پدر مرا که در آسمان است به‌جا آورد، همان برادر و خواهر و مادر من است.» | ۵۰ |
