< Mark 7 >

1 And are gathered together to Him the Pharisees and some of the scribes having come from Jerusalem.
അനന്തരം യിരൂശാലമ ആഗതാഃ ഫിരൂശിനോഽധ്യാപകാശ്ച യീശോഃ സമീപമ് ആഗതാഃ|
2 And they had seen some of the disciples of Him (that *no*) with defiled hands, That is unwashed, (are eating *N(k)O*) (the *no*) bread (they found fault; *K*)
തേ തസ്യ കിയതഃ ശിഷ്യാൻ അശുചികരൈരർഥാദ അപ്രക്ഷാലിതഹസ്തൈ ർഭുഞ്ജതോ ദൃഷ്ട്വാ താനദൂഷയൻ|
3 For the Pharisees and all the Jews only unless with a fist they shall wash the hands, not eat holding the tradition of the elders;
യതഃ ഫിരൂശിനഃ സർവ്വയിഹൂദീയാശ്ച പ്രാചാം പരമ്പരാഗതവാക്യം സമ്മന്യ പ്രതലേന ഹസ്താൻ അപ്രക്ഷാല്യ ന ഭുഞ്ജതേ|
4 and [on coming] from [the] market (now *o*) (when may come *ko*) only unless (they shall wash *NK(o)*) not they eat; and other things many there are which they received to keep washings of cups and vessels and utensils and couches for dining.
ആപനാദാഗത്യ മജ്ജനം വിനാ ന ഖാദന്തി; തഥാ പാനപാത്രാണാം ജലപാത്രാണാം പിത്തലപാത്രാണാമ് ആസനാനാഞ്ച ജലേ മജ്ജനമ് ഇത്യാദയോന്യേപി ബഹവസ്തേഷാമാചാരാഃ സന്തി|
5 (And *N(k)O*) questioned Him the Pharisees and the scribes; Because of why not walk the disciples of You according to the tradition of the elders, but (with unsanctified *N(K)O*) hands eat the bread?
തേ ഫിരൂശിനോഽധ്യാപകാശ്ച യീശും പപ്രച്ഛുഃ, തവ ശിഷ്യാഃ പ്രാചാം പരമ്പരാഗതവാക്യാനുസാരേണ നാചരന്തോഽപ്രക്ഷാലിതകരൈഃ കുതോ ഭുജംതേ?
6 And (answering *k*) He said to them (that: *ko*) Rightly prophesied Isaiah concerning you hypocrites, as it has been written (that *no*) This people with the lips Me honors, but the heart of them far away is kept from Me.
തതഃ സ പ്രത്യുവാച കപടിനോ യുഷ്മാൻ ഉദ്ദിശ്യ യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദീ യുക്തമവാദീത്| യഥാ സ്വകീയൈരധരൈരേതേ സമ്മന്യനതേ സദൈവ മാം| കിന്തു മത്തോ വിപ്രകർഷേ സന്തി തേഷാം മനാംസി ച|
7 In vain now they worship Me teaching [as] doctrines [the] precepts of men.’
ശിക്ഷയന്തോ ബിധീൻ ന്നാജ്ഞാ ഭജന്തേ മാം മുധൈവ തേ|
8 Having neglected (for *k*) the commandment of God you hold to the tradition of men (washings of vessels and of cups and more like things many things you do. *KO*)
യൂയം ജലപാത്രപാനപാത്രാദീനി മജ്ജയന്തോ മനുജപരമ്പരാഗതവാക്യം രക്ഷഥ കിന്തു ഈശ്വരാജ്ഞാം ലംഘധ്വേ; അപരാ ഈദൃശ്യോനേകാഃ ക്രിയാ അപി കുരുധ്വേ|
9 And He was saying to them; Neatly do you set aside the commandment of God that the tradition of you (you may maintain. *N(k)O*)
അന്യഞ്ചാകഥയത് യൂയം സ്വപരമ്പരാഗതവാക്യസ്യ രക്ഷാർഥം സ്പഷ്ടരൂപേണ ഈശ്വരാജ്ഞാം ലോപയഥ|
10 Moses for said; do honor the Father of you and the mother of you,’ and The [one] speaking evil of father or mother in death should end.’
യതോ മൂസാദ്വാരാ പ്രോക്തമസ്തി സ്വപിതരൗ സമ്മന്യധ്വം യസ്തു മാതരം പിതരം വാ ദുർവ്വാക്യം വക്തി സ നിതാന്തം ഹന്യതാം|
11 You yourselves however say [that]: if may say a man to the father or to the mother; [It is] Corban, that is a gift, whatever if from me you shall be profited,
കിന്തു മദീയേന യേന ദ്രവ്യേണ തവോപകാരോഭവത് തത് കർബ്ബാണമർഥാദ് ഈശ്വരായ നിവേദിതമ് ഇദം വാക്യം യദി കോപി പിതരം മാതരം വാ വക്തി
12 (and *ko*) no longer no longer you do allow him no [thing] to do for the father (of him *k*) or for the mother (of him *k*)
തർഹി യൂയം മാതുഃ പിതു ർവോപകാരം കർത്താം തം വാരയഥ|
13 making void the word of God for the tradition of you which you have handed down; And like [things] such many you do.
ഇത്ഥം സ്വപ്രചാരിതപരമ്പരാഗതവാക്യേന യൂയമ് ഈശ്വരാജ്ഞാം മുധാ വിധദ്വ്വേ, ഈദൃശാന്യന്യാന്യനേകാനി കർമ്മാണി കുരുധ്വേ|
14 And having called to [Him] (again *N(K)O*) the crowd He was saying to them; (do listen to *N(k)O*) Me all and (do understand. *N(k)O*)
അഥ സ ലോകാനാഹൂയ ബഭാഷേ യൂയം സർവ്വേ മദ്വാക്യം ശൃണുത ബുധ്യധ്വഞ്ച|
15 No [thing] there is outside of the man entering into him which is able to defile him but the [things] (out of the man *NO*) proceeding (from of him *k*) (that *ko*) are those which are defiling the man.
ബാഹ്യാദന്തരം പ്രവിശ്യ നരമമേധ്യം കർത്താം ശക്നോതി ഈദൃശം കിമപി വസ്തു നാസ്തി, വരമ് അന്തരാദ് ബഹിർഗതം യദ്വസ്തു തന്മനുജമ് അമേധ്യം കരോതി|
16 (if anyone has ears to hear he should hear. *KO*)
യസ്യ ശ്രോതും ശ്രോത്രേ സ്തഃ സ ശൃണോതു|
17 And when He went into [the] house from the crowd, were asking Him the disciples of Him (concerning *k*) (the parable. *N(k)O*)
തതഃ സ ലോകാൻ ഹിത്വാ ഗൃഹമധ്യം പ്രവിഷ്ടസ്തദാ ശിഷ്യാസ്തദൃഷ്ടാന്തവാക്യാർഥം പപ്രച്ഛുഃ|
18 And He says to them; Thus also you yourselves without understanding are? Surely you understand that everything outside entering into the man not is able him to defile?
തസ്മാത് സ താൻ ജഗാദ യൂയമപി കിമേതാദൃഗബോധാഃ? കിമപി ദ്രവ്യം ബാഹ്യാദന്തരം പ്രവിശ്യ നരമമേധ്യം കർത്താം ന ശക്നോതി കഥാമിമാം കിം ന ബുധ്യധ്വേ?
19 because not it enters of him into the heart but into the belly and into the sewer goes out, (purifying *N(k)O*) all the food.
തത് തദന്തർന പ്രവിശതി കിന്തു കുക്ഷിമധ്യം പ്രവിശതി ശേഷേ സർവ്വഭുക്തവസ്തുഗ്രാഹിണി ബഹിർദേശേ നിര്യാതി|
20 He was saying now that That out of the man going forth, that [is what] defiles the man.
അപരമപ്യവാദീദ് യന്നരാന്നിരേതി തദേവ നരമമേധ്യം കരോതി|
21 Within for from the heart of men thoughts evil go forth sexual immorality thefts murders,
യതോഽന്തരാദ് അർഥാൻ മാനവാനാം മനോഭ്യഃ കുചിന്താ പരസ്ത്രീവേശ്യാഗമനം
22 adulteries covetous desires, wickednesses, deceit, sensuality, an eye evil, slander, pride, foolishness;
നരവധശ്ചൗര്യ്യം ലോഭോ ദുഷ്ടതാ പ്രവഞ്ചനാ കാമുകതാ കുദൃഷ്ടിരീശ്വരനിന്ദാ ഗർവ്വസ്തമ ഇത്യാദീനി നിർഗച്ഛന്തി|
23 All these evils from within go forth and it defiles the man.
ഏതാനി സർവ്വാണി ദുരിതാന്യന്തരാദേത്യ നരമമേധ്യം കുർവ്വന്തി|
24 (and *ko*) From there (also *no*) having risen up He went away into the (region *N(K)O*) of Tyre (and Sidon. *KO*) And having entered into (*k*) a house no [one] He was wishing to know [it] and not He was able to be hidden.
അഥ സ ഉത്ഥായ തത്സ്ഥാനാത് സോരസീദോൻപുരപ്രദേശം ജഗാമ തത്ര കിമപി നിവേശനം പ്രവിശ്യ സർവ്വൈരജ്ഞാതഃ സ്ഥാതും മതിഞ്ചക്രേ കിന്തു ഗുപ്തഃ സ്ഥാതും ന ശശാക|
25 (But immediately *NO*) having heard (for *k*) a woman about Him of whom had the little daughter of her spirit unclean, having come she fell at the feet of Him;
യതഃ സുരഫൈനികീദേശീയയൂനാനീവംശോദ്ഭവസ്ത്രിയാഃ കന്യാ ഭൂതഗ്രസ്താസീത്| സാ സ്ത്രീ തദ്വാർത്താം പ്രാപ്യ തത്സമീപമാഗത്യ തച്ചരണയോഃ പതിത്വാ
26 Now the woman was Gentile Syrophoenician by race, and was asking Him that the demon (He may cast forth *N(k)O*) out of the daughter of her.
സ്വകന്യാതോ ഭൂതം നിരാകർത്താം തസ്മിൻ വിനയം കൃതവതീ|
27 (*k*) (And *N(k)O*) (Jesus *k*) (He was saying *N(k)O*) to her; do permit first to be satisfied the children; not for it is good to take the bread of the children and to the dogs to cast [it].
കിന്തു യീശുസ്താമവദത് പ്രഥമം ബാലകാസ്തൃപ്യന്തു യതോ ബാലകാനാം ഖാദ്യം ഗൃഹീത്വാ കുക്കുരേഭ്യോ നിക്ഷേപോഽനുചിതഃ|
28 But she answered and she says to Him; (yes *KO*) Lord, even (for *k*) the dogs under the table (eat *N(k)O*) of the crumbs of the children.
തദാ സാ സ്ത്രീ തമവാദീത് ഭോഃ പ്രഭോ തത് സത്യം തഥാപി മഞ്ചാധഃസ്ഥാഃ കുക്കുരാ ബാലാനാം കരപതിതാനി ഖാദ്യഖണ്ഡാനി ഖാദന്തി|
29 And He said to her; Because of this word do go, has gone forth out of the daughter of you the demon.
തതഃ സോഽകഥയദ് ഏതത്കഥാഹേതോഃ സകുശലാ യാഹി തവ കന്യാം ത്യക്ത്വാ ഭൂതോ ഗതഃ|
30 And having gone away to the home of her she found the (child *N(K)O*) (laid *N(k)O*) on (the bed *N(k)O*) and the demon having left.
അഥ സാ സ്ത്രീ ഗൃഹം ഗത്വാ കന്യാം ഭൂതത്യക്താം ശയ്യാസ്ഥിതാം ദദർശ|
31 And again having departed from the region of Tyre He came (through *N(K)O*) Sidon (to *N(k)O*) the Sea of Galilee through [the] midst of the region of [the] Decapolis.
പുനശ്ച സ സോരസീദോൻപുരപ്രദേശാത് പ്രസ്ഥായ ദികാപലിദേശസ്യ പ്രാന്തരഭാഗേന ഗാലീൽജലധേഃ സമീപം ഗതവാൻ|
32 And they bring to Him a deaf man (and *no*) who spoke with difficulty and they implore Him that He may lay on him the hand.
തദാ ലോകൈരേകം ബധിരം കദ്വദഞ്ച നരം തന്നികടമാനീയ തസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്തമർപയിതും വിനയഃ കൃതഃ|
33 And having taken away him from the crowd aside privately He put the fingers of Him to the ears of him, and having spit He touched the tongue of him,
തതോ യീശു ർലോകാരണ്യാത് തം നിർജനമാനീയ തസ്യ കർണയോങ്ഗുലീ ർദദൗ നിഷ്ഠീവം ദത്ത്വാ ച തജ്ജിഹ്വാം പസ്പർശ|
34 and having looked up to heaven He sighed deeply and He says to him; Ephphatha! that is do be opened
അനന്തരം സ്വർഗം നിരീക്ഷ്യ ദീർഘം നിശ്വസ്യ തമവദത് ഇതഫതഃ അർഥാൻ മുക്തോ ഭൂയാത്|
35 And (immediately *NK*) (were opened *N(k)O*) his ears, and was loosed the band of the tongue of him, and he was speaking plainly.
തതസ്തത്ക്ഷണം തസ്യ കർണൗ മുക്തൗ ജിഹ്വായാശ്ച ജാഡ്യാപഗമാത് സ സുസ്പഷ്ടവാക്യമകഥയത്|
36 And He instructed them that to no one (they may speak; *N(k)O*) As much as however (He himself *k*) them was instructing, (they themselves *no*) more excessive were proclaiming [it].
അഥ സ താൻ വാഢമിത്യാദിദേശ യൂയമിമാം കഥാം കസ്മൈചിദപി മാ കഥയത, കിന്തു സ യതി ന്യഷേധത് തേ തതി ബാഹുല്യേന പ്രാചാരയൻ;
37 And above measure above measure they were astonished saying; Well all things He has done both the deaf He makes to hear and (the *NK*) mute to speak.
തേഽതിചമത്കൃത്യ പരസ്പരം കഥയാമാസുഃ സ ബധിരായ ശ്രവണശക്തിം മൂകായ ച കഥനശക്തിം ദത്ത്വാ സർവ്വം കർമ്മോത്തമരൂപേണ ചകാര|

< Mark 7 >