Luke 22
1 Was drawing near now the Feast of Unleavened [Bread] which is being named Passover,
അപരഞ്ച കിണ്വശൂന്യപൂപോത്സവസ്യ കാല ഉപസ്ഥിതേ
2 And were seeking the chief priests and the scribes how they may execute him; they were afraid for of the people.
പ്രധാനയാജകാ അധ്യായകാശ്ച യഥാ തം ഹന്തും ശക്നുവന്തി തഥോപായാമ് അചേഷ്ടന്ത കിന്തു ലോകേഭ്യോ ബിഭ്യുഃ|
3 Entered then (*k*) Satan into Judas who (is being called *N(k)O*) Iscariot being of the number of the Twelve.
ഏതസ്തിൻ സമയേ ദ്വാദശശിഷ്യേഷു ഗണിത ഈഷ്കരിയോതീയരൂഢിമാൻ യോ യിഹൂദാസ്തസ്യാന്തഃകരണം ശൈതാനാശ്രിതത്വാത്
4 And having gone away he spoke with the chief priests and (the *k*) captains how to them he may betray Him.
സ ഗത്വാ യഥാ യീശും തേഷാം കരേഷു സമർപയിതും ശക്നോതി തഥാ മന്ത്രണാം പ്രധാനയാജകൈഃ സേനാപതിഭിശ്ച സഹ ചകാര|
5 And they rejoiced and they agreed with him money to give.
തേന തേ തുഷ്ടാസ്തസ്മൈ മുദ്രാം ദാതും പണം ചക്രുഃ|
6 And he promised and was seeking opportunity to betray Him apart from [a] crowd to them.
തതഃ സോങ്ഗീകൃത്യ യഥാ ലോകാനാമഗോചരേ തം പരകരേഷു സമർപയിതും ശക്നോതി തഥാവകാശം ചേഷ്ടിതുമാരേഭേ|
7 Came then the day of Unleavened [Bread] on which it was necessary for to be sacrificed the Passover lamb.
അഥ കിണ്വശൂന്യപൂപോത്മവദിനേ, അർഥാത് യസ്മിൻ ദിനേ നിസ്താരോത്സവസ്യ മേഷോ ഹന്തവ്യസ്തസ്മിൻ ദിനേ
8 And He sent Peter and John having said; Having gone do prepare for us the Passover that we may eat [it].
യീശുഃ പിതരം യോഹനഞ്ചാഹൂയ ജഗാദ, യുവാം ഗത്വാസ്മാകം ഭോജനാർഥം നിസ്താരോത്സവസ്യ ദ്രവ്യാണ്യാസാദയതം|
9 And they said to Him; Where do you want [that] (we may prepare? *NK(o)*)
തദാ തൗ പപ്രച്ഛതുഃ കുചാസാദയാവോ ഭവതഃ കേച്ഛാ?
10 And He said to them; Behold when are entering you into the city will meet you a man a pitcher of water carrying. do follow him into the house (into *no*) (which *N(k)O*) he enters;
തദാ സോവാദീത്, നഗരേ പ്രവിഷ്ടേ കശ്ചിജ്ജലകുമ്ഭമാദായ യുവാം സാക്ഷാത് കരിഷ്യതി സ യന്നിവേശനം പ്രവിശതി യുവാമപി തന്നിവേശനം തത്പശ്ചാദിത്വാ നിവേശനപതിമ് ഇതി വാക്യം വദതം,
11 and you will say to the master of the house; Says to you the Teacher; Where is the guest room where the Passover with the disciples of Mine I may eat?
യത്രാഹം നിസ്താരോത്സവസ്യ ഭോജ്യം ശിഷ്യൈഃ സാർദ്ധം ഭോക്തും ശക്നോമി സാതിഥിശാലാ കുത്ര? കഥാമിമാം പ്രഭുസ്ത്വാം പൃച്ഛതി|
12 And he And he you will show an upper room large furnished; there do prepare.
തതഃ സ ജനോ ദ്വിതീയപ്രകോഷ്ഠീയമ് ഏകം ശസ്തം കോഷ്ഠം ദർശയിഷ്യതി തത്ര ഭോജ്യമാസാദയതം|
13 Having gone then they found [it] even as (He had said *N(k)O*) to them, and they prepared the Passover.
തതസ്തൗ ഗത്വാ തദ്വാക്യാനുസാരേണ സർവ്വം ദൃഷ്ദ്വാ തത്ര നിസ്താരോത്സവീയം ഭോജ്യമാസാദയാമാസതുഃ|
14 And when was come the hour, He reclined and the (twelve *K*) apostles with Him.
അഥ കാല ഉപസ്ഥിതേ യീശു ർദ്വാദശഭിഃ പ്രേരിതൈഃ സഹ ഭോക്തുമുപവിശ്യ കഥിതവാൻ
15 And He said to them; With desire I have desired this Passover to eat with you before I to suffe;
മമ ദുഃഖഭോഗാത് പൂർവ്വം യുഭാഭിഃ സഹ നിസ്താരോത്സവസ്യൈതസ്യ ഭോജ്യം ഭോക്തും മയാതിവാഞ്ഛാ കൃതാ|
16 I say for to you that (no longer no longer *KO*) certainly not shall I eat (from *k*) (it *N(k)O*) until when it may be fulfilled in the kingdom of God.
യുഷ്മാൻ വദാമി, യാവത്കാലമ് ഈശ്വരരാജ്യേ ഭോജനം ന കരിഷ്യേ താവത്കാലമ് ഇദം ന ഭോക്ഷ്യേ|
17 And having received [the] cup having given thanks He said; do take this and do divide [it] (among *no*) (yourselves; *N(k)O*)
തദാ സ പാനപാത്രമാദായ ഈശ്വരസ്യ ഗുണാൻ കീർത്തയിത്വാ തേഭ്യോ ദത്വാവദത്, ഇദം ഗൃഹ്ലീത യൂയം വിഭജ്യ പിവത|
18 I say for to you; that certainly not shall I drink (from *NO*) (*no*) (now *NO*) of the (fruit *N(k)O*) of the vine until (that [time] *N(k)O*) the kingdom of God may come.
യുഷ്മാൻ വദാമി യാവത്കാലമ് ഈശ്വരരാജത്വസ്യ സംസ്ഥാപനം ന ഭവതി താവദ് ദ്രാക്ഷാഫലരസം ന പാസ്യാമി|
19 And having taken [the] bread having given thanks He broke [it] and He gave to them saying; This is the body of Mine which for you is given; this do perform in the My remembrance.
തതഃ പൂപം ഗൃഹീത്വാ ഈശ്വരഗുണാൻ കീർത്തയിത്വാ ഭങ്ക്താ തേഭ്യോ ദത്വാവദത്, യുഷ്മദർഥം സമർപിതം യന്മമ വപുസ്തദിദം, ഏതത് കർമ്മ മമ സ്മരണാർഥം കുരുധ്വം|
20 and the cup likewise after the eating saying; This cup [is] the new covenant in the blood of Me which for you is being poured out.
അഥ ഭോജനാന്തേ താദൃശം പാത്രം ഗൃഹീത്വാവദത്, യുഷ്മത്കൃതേ പാതിതം യന്മമ രക്തം തേന നിർണീതനവനിയമരൂപം പാനപാത്രമിദം|
21 But behold the hand of the [one] betraying Me [is] with Me on the table.
പശ്യത യോ മാം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി സ മയാ സഹ ഭോജനാസന ഉപവിശതി|
22 (For *N(k)O*) the Son indeed of man according to that determined goes; but woe to the man that [one] through whom He is betrayed.
യഥാ നിരൂപിതമാസ്തേ തദനുസാരേണാ മനുഷ്യപുത്രസ്യ ഗതി ർഭവിഷ്യതി കിന്തു യസ്തം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി തസ്യ സന്താപോ ഭവിഷ്യതി|
23 And they themselves began to question among themselves who then it would be of them who this is about to do.
തദാ തേഷാം കോ ജന ഏതത് കർമ്മ കരിഷ്യതി തത് തേ പരസ്പരം പ്രഷ്ടുമാരേഭിരേ|
24 There was then also a dispute among them, which of them is thought to be [the] greatest.
അപരം തേഷാം കോ ജനഃ ശ്രേഷ്ഠത്വേന ഗണയിഷ്യതേ, അത്രാർഥേ തേഷാം വിവാദോഭവത്|
25 And He said to them; The kings of the Gentiles rule over them, and those exercising authority over them benefactors are called.
അസ്മാത് കാരണാത് സോവദത്, അന്യദേശീയാനാം രാജാനഃ പ്രജാനാമുപരി പ്രഭുത്വം കുർവ്വന്തി ദാരുണശാസനം കൃത്വാപി തേ ഭൂപതിത്വേന വിഖ്യാതാ ഭവന്തി ച|
26 You however not thus [shall be], Instead the greater among you (he should become *N(k)O*) as the younger, and the [one] leading as the [one] serving.
കിന്തു യുഷ്മാകം തഥാ ന ഭവിഷ്യതി, യോ യുഷ്മാകം ശ്രേഷ്ഠോ ഭവിഷ്യതി സ കനിഷ്ഠവദ് ഭവതു, യശ്ച മുഖ്യോ ഭവിഷ്യതി സ സേവകവദ്ഭവതു|
27 Who for [is] greater, the [one] reclining or the [one] serving? Surely the [one] reclining? I myself however in [the] midst of you am as the [One] serving.
ഭോജനോപവിഷ്ടപരിചാരകയോഃ കഃ ശ്രേഷ്ഠഃ? യോ ഭോജനായോപവിശതി സ കിം ശ്രേഷ്ഠോ ന ഭവതി? കിന്തു യുഷ്മാകം മധ്യേഽഹം പരിചാരകഇവാസ്മി|
28 You yourselves now are those having remained with Me in the trials of Mine.
അപരഞ്ച യുയം മമ പരീക്ഷാകാലേ പ്രഥമമാരഭ്യ മയാ സഹ സ്ഥിതാ
29 And I myself And I myself appoint to you even as appointed to Me the Father of Mine a kingdom,
ഏതത്കാരണാത് പിത്രാ യഥാ മദർഥം രാജ്യമേകം നിരൂപിതം തഥാഹമപി യുഷ്മദർഥം രാജ്യം നിരൂപയാമി|
30 so that you may eat and may drink at the table of Mine in the kingdom of Mine and (will sit *N(k)(o)*) on thrones the twelve tribes judging of Israel.
തസ്മാൻ മമ രാജ്യേ ഭോജനാസനേ ച ഭോജനപാനേ കരിഷ്യധ്വേ സിംഹാസനേഷൂപവിശ്യ ചേസ്രായേലീയാനാം ദ്വാദശവംശാനാം വിചാരം കരിഷ്യധ്വേ|
31 (said now Lord: *KO*) Simon Simon, Behold Satan demanded to have all of you to sift like wheat.
അപരം പ്രഭുരുവാച, ഹേ ശിമോൻ പശ്യ തിതഉനാ ധാന്യാനീവ യുഷ്മാൻ ശൈതാൻ ചാലയിതുമ് ഐച്ഛത്,
32 I myself however begged for you that not (may fail *N(k)O*) the faith of you. and you yourself when you have turned back do strengthen the brothers of you.
കിന്തു തവ വിശ്വാസസ്യ ലോപോ യഥാ ന ഭവതി ഏതത് ത്വദർഥം പ്രാർഥിതം മയാ, ത്വന്മനസി പരിവർത്തിതേ ച ഭ്രാതൃണാം മനാംസി സ്ഥിരീകുരു|
33 And he said to Him; Lord, with You ready I am both to prison and to death to go.
തദാ സോവദത്, ഹേ പ്രഭോഹം ത്വയാ സാർദ്ധം കാരാം മൃതിഞ്ച യാതും മജ്ജിതോസ്മി|
34 And He said; I tell you Peter, certainly (not *k*) (will crow *N(k)O*) today [the] rooster (until *N(k)O*) three times Me you may deny (not *k*) to know
തതഃ സ ഉവാച, ഹേ പിതര ത്വാം വദാമി, അദ്യ കുക്കുടരവാത് പൂർവ്വം ത്വം മത്പരിചയം വാരത്രയമ് അപഹ്വോഷ്യസേ|
35 And He said to them; When I sent you without purse and bag and sandals, not anything did you lack? And they said; No [thing].
അപരം സ പപ്രച്ഛ, യദാ മുദ്രാസമ്പുടം ഖാദ്യപാത്രം പാദുകാഞ്ച വിനാ യുഷ്മാൻ പ്രാഹിണവം തദാ യുഷ്മാകം കസ്യാപി ന്യൂനതാസീത്? തേ പ്രോചുഃ കസ്യാപി ന|
36 He said (then *N(k)O*) to them; But now the [one] having a purse he should take [it], likewise also a bag; and the [one] not having (he should sell *NK(o)*) the cloak of him and (he should buy *NK(o)*) a sword.
തദാ സോവദത് കിന്ത്വിദാനീം മുദ്രാസമ്പുടം ഖാദ്യപാത്രം വാ യസ്യാസ്തി തേന തദ്ഗ്രഹീതവ്യം, യസ്യ ച കൃപാണോ നാസ്തി തേന സ്വവസ്ത്രം വിക്രീയ സ ക്രേതവ്യഃ|
37 I say for to you that (still *k*) this which [was] written it behooves to be accomplished in Me myself, And with [the] lawless He was reckoned.’ And for (the [thing] *N(K)O*) concerning Me an end have.
യതോ യുഷ്മാനഹം വദാമി, അപരാധിജനൈഃ സാർദ്ധം ഗണിതഃ സ ഭവിഷ്യതി| ഇദം യച്ഛാസ്ത്രീയം വചനം ലിഖിതമസ്തി തന്മയി ഫലിഷ്യതി യതോ മമ സമ്ബന്ധീയം സർവ്വം സേത്സ്യതി|
38 And they said; Lord, behold swords here [are] two. And He said to them; Enough it is.
തദാ തേ പ്രോചുഃ പ്രഭോ പശ്യ ഇമൗ കൃപാണൗ| തതഃ സോവദദ് ഏതൗ യഥേഷ്ടൗ|
39 And having gone forth He went according to the custom to the Mount of Olives. followed then Him also the disciples (of him. *k*)
അഥ സ തസ്മാദ്വഹി ർഗത്വാ സ്വാചാരാനുസാരേണ ജൈതുനനാമാദ്രിം ജഗാമ ശിഷ്യാശ്ച തത്പശ്ചാദ് യയുഃ|
40 Having come then to the place He said to them; do pray not to enter into temptation.
തത്രോപസ്ഥായ സ താനുവാച, യഥാ പരീക്ഷായാം ന പതഥ തദർഥം പ്രാർഥയധ്വം|
41 And He himself withdrew from them about a stone’s throw, and having fallen on the knees He was praying
പശ്ചാത് സ തസ്മാദ് ഏകശരക്ഷേപാദ് ബഹി ർഗത്വാ ജാനുനീ പാതയിത്വാ ഏതത് പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ,
42 saying; Father, if You are willing (do take away *N(k)O*) this cup from Me; Yet not [be done] the will of Me but of You (should be [done]. *N(k)O*)
ഹേ പിത ര്യദി ഭവാൻ സമ്മന്യതേ തർഹി കംസമേനം മമാന്തികാദ് ദൂരയ കിന്തു മദിച്ഛാനുരൂപം ന ത്വദിച്ഛാനുരൂപം ഭവതു|
43 Appeared then to Him an angel from (*o*) heaven strengthening Him.
തദാ തസ്മൈ ശക്തിം ദാതും സ്വർഗീയദൂതോ ദർശനം ദദൗ|
44 And having been in agony more earnestly He was praying. (And *no*) became (now *ko*) the sweat of Him like great drops of blood falling down upon the ground.
പശ്ചാത് സോത്യന്തം യാതനയാ വ്യാകുലോ ഭൂത്വാ പുനർദൃഢം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ, തസ്മാദ് ബൃഹച്ഛോണിതബിന്ദവ ഇവ തസ്യ സ്വേദബിന്ദവഃ പൃഥിവ്യാം പതിതുമാരേഭിരേ|
45 And having risen up from the prayer, having come to the disciples He found sleeping them from the grief
അഥ പ്രാർഥനാത ഉത്ഥായ ശിഷ്യാണാം സമീപമേത്യ താൻ മനോദുഃഖിനോ നിദ്രിതാൻ ദൃഷ്ട്വാവദത്
46 and He said to them; Why are you sleeping? Having risen up do pray that not you may enter into temptation.
കുതോ നിദ്രാഥ? പരീക്ഷായാമ് അപതനാർഥം പ്രർഥയധ്വം|
47 While still (now *k*) when he is speaking behold a crowd, and the [one] named Judas one of the Twelve was going before (them *N(k)O*) and he drew near to Jesus to kiss Him.
ഏതത്കഥായാഃ കഥനകാലേ ദ്വാദശശിഷ്യാണാം മധ്യേ ഗണിതോ യിഹൂദാനാമാ ജനതാസഹിതസ്തേഷാമ് അഗ്രേ ചലിത്വാ യീശോശ്ചുമ്ബനാർഥം തദന്തികമ് ആയയൗ|
48 (*k*) Jesus then said to him; Judas, with a kiss the Son of Man are you betraying?
തദാ യീശുരുവാച, ഹേ യിഹൂദാ കിം ചുമ്ബനേന മനുഷ്യപുത്രം പരകരേഷു സമർപയസി?
49 Having seen then those around Him what will be they said (to him: *k*) Lord, if will we strike with [the] sword?
തദാ യദ്യദ് ഘടിഷ്യതേ തദനുമായ സങ്ഗിഭിരുക്തം, ഹേ പ്രഭോ വയം കി ഖങ്ഗേന ഘാതയിഷ്യാമഃ?
50 And struck one a certain of them of the high priest the servant and cut off the ear of him right.
തത ഏകഃ കരവാലേനാഹത്യ പ്രധാനയാജകസ്യ ദാസസ്യ ദക്ഷിണം കർണം ചിച്ഛേദ|
51 Answering now Jesus said; do allow [only] as far as this! And having touched the ear (of him *k*) He healed him.
അധൂനാ നിവർത്തസ്വ ഇത്യുക്ത്വാ യീശുസ്തസ്യ ശ്രുതിം സ്പൃഷ്ട്വാ സ്വസ്യം ചകാര|
52 Said then (*k*) Jesus to those having come out against Him chief priests and captains of the temple and elders; As against a robber (have you come out *N(k)O*) with swords and clubs?
പശ്ചാദ് യീശുഃ സമീപസ്ഥാൻ പ്രധാനയാജകാൻ മന്ദിരസ്യ സേനാപതീൻ പ്രാചീനാംശ്ച ജഗാദ, യൂയം കൃപാണാൻ യഷ്ടീംശ്ച ഗൃഹീത്വാ മാം കിം ചോരം ധർത്തുമായാതാഃ?
53 Every day being Me with you in the temple not did you stretch out the hands against Me myself. but this is of you the hour and the power of the darkness.
യദാഹം യുഷ്മാഭിഃ സഹ പ്രതിദിനം മന്ദിരേഽതിഷ്ഠം തദാ മാം ധർത്തം ന പ്രവൃത്താഃ, കിന്ത്വിദാനീം യുഷ്മാകം സമയോന്ധകാരസ്യ ചാധിപത്യമസ്തി|
54 Having seized then Him they led [Him] away and brought (him *k*) into (the home *N(k)O*) of the high priest. And Peter was following afar off.
അഥ തേ തം ധൃത്വാ മഹായാജകസ്യ നിവേശനം നിന്യുഃ| തതഃ പിതരോ ദൂരേ ദൂരേ പശ്ചാദിത്വാ
55 (They having kindled around *N(k)O*) then a fire in [the] midst of the courtyard and when having sat down together (they *k*) was sitting Peter (in *k*) (midst *N(k)O*) of them.
ബൃഹത്കോഷ്ഠസ്യ മധ്യേ യത്രാഗ്നിം ജ്വാലയിത്വാ ലോകാഃ സമേത്യോപവിഷ്ടാസ്തത്ര തൈഃ സാർദ്ധമ് ഉപവിവേശ|
56 Having seen then him a servant girl certain sitting by the light and having looked intently on him she said; Also this one with Him was.
അഥ വഹ്നിസന്നിധൗ സമുപവേശകാലേ കാചിദ്ദാസീ മനോ നിവിശ്യ തം നിരീക്ഷ്യാവദത് പുമാനയം തസ്യ സങ്ഗേഽസ്ഥാത്|
57 But he denied (him *K*) saying; Not I do know Him, woman.
കിന്തു സ തദ് അപഹ്നുത്യാവാദീത് ഹേ നാരി തമഹം ന പരിചിനോമി|
58 And after a little another having seen him was saying; Also you yourself of them are. But Peter (was saying; *N(k)O*) Man, not I am.
ക്ഷണാന്തരേഽന്യജനസ്തം ദൃഷ്ട്വാബ്രവീത് ത്വമപി തേഷാം നികരസ്യൈകജനോസി| പിതരഃ പ്രത്യുവാച ഹേ നര നാഹമസ്മി|
59 And when was elapsing about hour one other a certain was strongly affirming [it] saying; Of a truth also this one with Him was; also for a Galilean he is.
തതഃ സാർദ്ധദണ്ഡദ്വയാത് പരം പുനരന്യോ ജനോ നിശ്ചിത്യ ബഭാഷേ, ഏഷ തസ്യ സങ്ഗീതി സത്യം യതോയം ഗാലീലീയോ ലോകഃ|
60 Said however Peter; Man, not I know what you say. And immediately while is speaking he crowed (the *k*) rooster.
തദാ പിതര ഉവാച ഹേ നര ത്വം യദ് വദമി തദഹം ബോദ്ധും ന ശക്നോമി, ഇതി വാക്യേ കഥിതമാത്രേ കുക്കുടോ രുരാവ|
61 And having turned the Lord looked at Peter, and remembered Peter the (declaration *N(k)O*) of the Lord how He had said to him that Before [the] rooster crowing (today *NO*) you will deny Me three times.
തദാ പ്രഭുണാ വ്യാധുട്യ പിതരേ നിരീക്ഷിതേ കൃകവാകുരവാത് പൂർവ്വം മാം ത്രിരപഹ്നോഷ്യസേ ഇതി പൂർവ്വോക്തം തസ്യ വാക്യം പിതരഃ സ്മൃത്വാ
62 And having gone forth outside (Peter *k*) he wept bitterly.
ബഹിർഗത്വാ മഹാഖേദേന ചക്രന്ദ|
63 And the men who are holding (*k*) (Him *N(K)O*) were mocking Him beating [Him].
തദാ യൈ ര്യീശുർധൃതസ്തേ തമുപഹസ്യ പ്രഹർത്തുമാരേഭിരേ|
64 And having blindfolded Him (they were striking of him face and *K*) they were questioning (him *k*) saying; do prophesy, who is the [one] having struck You?
വസ്ത്രേണ തസ്യ ദൃശൗ ബദ്ധ്വാ കപോലേ ചപേടാഘാതം കൃത്വാ പപ്രച്ഛുഃ, കസ്തേ കപോലേ ചപേടാഘാതം കൃതവാന? ഗണയിത്വാ തദ് വദ|
65 And other things many blaspheming they were saying to Him.
തദന്യത് തദ്വിരുദ്ധം ബഹുനിന്ദാവാക്യം വക്തുമാരേഭിരേ|
66 And when it became day, were gathered together the elderhood of the people, chief priests both and scribes, and (they led away *N(k)O*) Him into the council (of them *N(k)O*)
അഥ പ്രഭാതേ സതി ലോകപ്രാഞ്ചഃ പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാശ്ച സഭാം കൃത്വാ മധ്യേസഭം യീശുമാനീയ പപ്രച്ഛുഃ, ത്വമ് അഭിഷികതോസി ന വാസ്മാൻ വദ|
67 saying; If You yourself are the Christ, do tell us. He said then to them; If you I shall tell, certainly not you shall believe.
സ പ്രത്യുവാച, മയാ തസ്മിന്നുക്തേഽപി യൂയം ന വിശ്വസിഷ്യഥ|
68 if then (and *k*) I shall ask [you], certainly not you shall answer (to me nor shall you release [me]. *KO*)
കസ്മിംശ്ചിദ്വാക്യേ യുഷ്മാൻ പൃഷ്ടേഽപി മാം ന തദുത്തരം വക്ഷ്യഥ ന മാം ത്യക്ഷ്യഥ ച|
69 From now on (also *no*) will be the Son of Man sitting at [the] right hand of the power of God.
കിന്ത്വിതഃ പരം മനുജസുതഃ സർവ്വശക്തിമത ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണേ പാർശ്വേ സമുപവേക്ഷ്യതി|
70 They said then all; You yourself then are the Son of God? And to them He was saying; You yourselves say that I myself am.
തതസ്തേ പപ്രച്ഛുഃ, ർതിഹ ത്വമീശ്വരസ്യ പുത്രഃ? സ കഥയാമാസ, യൂയം യഥാർഥം വദഥ സ ഏവാഹം|
71 And they said; What any more have we of witness need We ourselves for heard [it] from the mouth of Him.
തദാ തേ സർവ്വേ കഥയാമാസുഃ, ർതിഹ സാക്ഷ്യേഽൻസസ്മിൻ അസ്മാകം കിം പ്രയോജനം? അസ്യ സ്വമുഖാദേവ സാക്ഷ്യം പ്രാപ്തമ്|
