Luke 20
1 And it came to pass on one of the days (of those *k*) when is teaching He the people in the temple and evangelising came up the (chief priests *NK(o)*) and the scribes with the elders
ଇବେତାଂ ହେୱାନ୍ ଦିନେକ୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ମନ୍ଦିର୍ତ ମାନାୟାରିଂ ହିକ୍ୟା ହିଜ଼ି ମାଚାନ୍ ଆରି ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ପର୍ଚାର୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବା କିନାକାର୍ ଆରି ସାସ୍ତିର୍ ବୁଡ଼ାଲୁର୍ ହୁକେ ୱାଜ଼ି ତାଙ୍ଗ୍ ଇଚାର୍,
2 and spoke saying to Him: do tell us by what authority these things You do or who is the [one] having given to You authority this?
“ଏନ୍ ଇମ୍ଣି ଆଦିକାର୍ତ ଇ ୱିଜ଼ୁ କିନାୟା, କି, ଇନେର୍ ନିଙ୍ଗ୍ ଇ ଆଦିକାର୍ ହିତ୍ତାନ୍, ହେୱାନ୍ ଇନେନ୍, ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚା ।”
3 Answering now He said to them; Will ask you I myself also I myself also (one *k*) thing, and do tell Me:
ମାତର୍ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆନ୍ ପା ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ର ବେରଣ୍ ୱେନ୍ବା ଆଦ୍ନାଂ, ନାଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚାଟ୍,
4 The baptism of John from heaven was it or from men?
ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନି ଜହନ୍ତି ବାପ୍ତିସିମ୍ ସାର୍ଗେତାଂ କି ମାନାୟ୍ତିଂ ଆତାତ୍?”
5 And they reasoned among themselves saying that If we shall say: From heaven, He will say; Because of why (therefore *K*) not did you believe in him?
ହେବେ ହେୱାର୍ ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ କାତାବାର୍ତା କିଜ଼ି ଇଚାର୍, “ଜଦି ସାର୍ଗେତାଂ ଇଞ୍ଜି ଇନାସ୍, ତା ଆତିସ୍ ହେୱାନ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାନ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନେକିଦେଂ ତାଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିୱାତାଦେର୍?”
6 If however we shall say; From men, the people (all *N(k)O*) will stone us; persuaded for they are John a prophet to be.
ମାତର୍ ଜଦି ମାନାୟ୍ତିଂ ଇଞ୍ଜି ଇନାସ୍, ବାଟିଙ୍ଗ୍ ୱିଜ଼ାକାର୍ ଲକୁ ମାଙ୍ଗ୍ କାଲ୍କୁ ଇଡ଼୍ଜି ମାଟ୍କିଦ୍ନାର୍, ଇନାକିଦେଂକି “ଜହନ୍ ରକାନ୍ ଜେ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାନ୍, ଇଦାଂ ହେୱାର୍ ପାର୍ତି କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।”
7 And they answered not to know from where.
ଲାଗିଂ ହେଦାଂ ଇମେତାଂ ଆତାତ୍, “ଇଦାଂ ପୁନୁପ୍ ଇଞ୍ଜି ହେୱାର୍ ଉତର୍ ହିତାର୍ ।”
8 And Jesus said to them; Neither I myself tell you by what authority these things I am doing.
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ଆଦିକାର୍ତ ଇ ୱିଜ଼ୁ କିନାଙ୍ଗା, ହେଦାଂ ଆନ୍ ପା ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚୁଙ୍ଗ୍ ।”
9 He began then to the people to speak parable this: A man (certain *NK*) planted a vineyard and rented it to farmers and went abroad a time long.
ଇଦାଂ ପାଚେ ହେୱାନ୍ ମାନାୟାର୍ତି ଇ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍ । “ରକାନ୍ ମାନାୟ୍ ର ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ କିଜ଼ି ହେଦାଂ କାମ୍ଲିୟାରିଂ ଆଦି ହିଜ଼ି ବେସି ବାର୍ହୁ କାଜିଂ ବିଦେସ୍ତ ହାଚାନ୍ ।
10 And (in *k*) [in the] season he sent to the farmers a servant that from the fruit of the vineyard (they will give *N(k)O*) to him; But the farmers sent away him having beaten [him] empty-handed.
ଆରେ, କାମ୍ଲିୟାର୍ ଇନେସ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ନି ପାଡ଼୍ ତାଙ୍ଗ୍ ବାଗ୍ ହିନାର୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାନ୍ ରକାନ୍ ଆଡ଼ିଏନିଂ ହାର୍ଦି ୱେଡ଼ାଲିଂ ହେୱାର୍ ତାକେ ପକ୍ତାନ୍, ମାତର୍ ହେ ଆଡ଼ିୟାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାଟ୍କିଜ଼ି ୱାରା କେଇଦାଂ ପକ୍ତାର୍ ।
11 And he proceeded another to send a servant; but him him having beaten and having dishonored they sent away empty-handed.
ହେୱାନ୍ ପାଚେ ଆରେ ରକାନିଂ ଆଡ଼ିୟାନିଂ ପକ୍ତାନ୍; ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ପା ଟ୍ରାକ୍ରାର୍ ଆରି ଲାଜୁ କିଜ଼ି ୱାରା କେଇଦାଂ ପକ୍ତାର୍ ।
12 And he proceeded a third to send; They then also him having wounded they cast out.
ପାଚେ ହେୱାନ୍ ଆରେ ରକାନିଂ ପା ପକ୍ତାନ୍; ମାତର୍ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ପା ଗାଅଦାଅ କିଜ଼ି ବାର୍ତ ତୁହିତାର୍ ।
13 Said then the master of the vineyard; What shall I do? I will send the son of mine the beloved; perhaps him (having seen *K*) they will respect.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ନି ହାଉକାର୍ ଇଚାନ୍, ଆନ୍ ଇନାକା କିନାଙ୍ଗ୍? ନା ୱାରିନି ହିମ୍ଣାତିଂ ପକ୍ନାଂ, ଇନେସ୍ ଆତିସ୍ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ମାନି କିନାର୍ ।
14 Having seen now him the farmers were reasoning among (one another *N(k)O*) saying; This is the heir; (come *K*) let us kill him so that ours may become the inheritance.
ମତର୍ ଆଡ଼ିୟାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ହେୱାର୍ ହେୱେର୍ କାତାବାର୍ତା କିଜ଼ି ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, ‘ଇୱାନ୍ତ ମୁଣିକା, ଇୱାନିଂ ଅହ୍ନାସ୍, ଇନେସ୍ ମାଦାଂ ଆଦିକାର୍ ଆନାତ୍ ।’
15 And having cast forth him outside the vineyard they killed [him]. What therefore will do to them the master of the vineyard?
ଆରେ, ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ ଅସ୍ତି ବାର୍ତ ତୁହି ହିତାର୍ ।” “ବାଟିଙ୍ଗ୍, ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ନି ହାଉକାର୍ ହେୱାର୍ କାଜିଂ ଇନାକା କିନାନ୍?
16 He will come and he will destroy farmers these and will give the vineyard to others. Having heard [it] then they said; Never would it be!
ହେୱାନ୍ ୱାଜ଼ି ଇ କାମ୍ଲିୟାରିଂ ନାସ୍ କିନାନ୍ ଆରି ବିନ୍ ଲଗାଂ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ ହିନାନ୍ ।” ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ହେୱାର୍ ଇଚାର୍, “ହେଦାଂ ଆମେତ୍ ।”
17 But having looked at them He said; What then is that written this: [The] stone which rejected those building, this has become into [the] head of [the] corner’?
ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଗାଣ୍ଗାଣ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ଇଚାନ୍, “ବାଟିଙ୍ଗ୍ ଇ ଇମ୍ଣି ବଚନ୍ ଲେକା ଆତାତ୍ନ୍ନା, ତା ଅରତ୍ ଇନାକା, ଇଲ୍ ରଚ୍ନାକାର୍ ଇମ୍ଣି କାଲ୍ଦିଂ ମୁନା କିତାର୍, ହେଦାଂ କନାନି ମୁଡ଼୍କାଲ୍ ଆତାତ୍ ।
18 Everyone falling on that [very] stone will be broken; on whomever but maybe it may fall, it will grind into powder him.
ଇନେର୍ ହେ କାଲ୍ ଇନେର୍ ଜପି ଆର୍ନାର୍, ହେୱାନ୍ କୁଦ୍ରିକୁଦ୍ରା ଆନାର୍, ଆରେ ହେ କାଲ୍ ଇନେର୍ ଜପି ଆର୍ନାନ୍, ହେଦେଲିଂ ହେଦାଂ ବିରାୟ୍ କିନାତ୍ ।”
19 And sought the scribes and the chief priests to lay on Him hands in that hour and they feared the people; they perceived for that against them He was speaking parable this.
ଇବେ ସାସ୍ତିର୍ ଆରି ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାର୍ ହେ ଦାପ୍ରେ ଆସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ସେସ୍ଟା କିତାର୍, ମାତର୍ ହେୱାର୍ ମାନାୟାରିଂ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆତାର୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ହେ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ହେୱାରିଂ ଇଟ୍କାଡ଼୍ କିଜ଼ି ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍ ଇଞ୍ଜି ହେୱାର୍ ବୁଜାତାର୍ ।
20 And having watched [Him] they sent spies feigning themselves righteous to be, that they may catch Him in talk, (in order *N(k)O*) to deliver Him to the rule and to the authority of the governor.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ରାଜି ପାଲି କିନି କେଇଦ ଆରି ସାସନ୍କିନାକାନ୍ ସାସନ୍ନି ଆଦିକାର୍ ହେଲାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ଉପାୟ୍ ଡେକ୍ଚି ଜିସୁତି କାତାନି ବୁଲ୍ ଆହ୍ନି ଉଦେସ୍ତ ଇମ୍ଣାକାର୍ କପଟ୍ତାଂ ଜାର୍ ଜାର୍ତିଂ ଦାର୍ମି ଇଞ୍ଜି ଚଞ୍ଜିୟାଆନି ଚର୍କୁକାଂ ପକ୍ତାର୍ ।
21 And they questioned Him saying; Teacher, we know that rightly You speak and You teach and not You receive [any] person but on the basis of truth the way of God teach.
ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଆପେଂ ପୁନାପ୍, ଏନ୍ ହାତ୍ପା ରଚେ କାତା ଇନାୟ୍ ଆରି ହିକ୍ୟା ହିନାୟ୍, ଆରେ ଇନେର୍ତି ମୁକ୍ମେଟ୍ ହୁଡ଼୍ଜି କିଉୟ୍, ମାତର୍ ହାତ୍ପା ଲାକେ ଇସ୍ୱର୍ତି ହାଜ଼ି ବିସ୍ରେ ହିକ୍ୟା ହିନାୟା ।
22 Is it lawful (for us *N(k)O*) to Caesar tribute to give or not?
ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜା, କାଇସର୍ତିଂ ସିସ୍ତୁ ହିନାକା ମା ବିଦି ମାନାତ୍ କି ଆକାୟ୍?”
23 having perceived however of them the craftiness He said to them (why *KO*) (me do you test; *K*)
ମାତର୍ ଜିସୁ ହେୱାର୍ତି କାପ୍ଟି ପୁଞ୍ଜି ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, ନାଙ୍ଗ୍ ର ଅଦ୍ନି ଚଚ୍ଚାଟ୍ ।
24 (do show *N(k)O*) Me a denarius; Of whom has it [the] image and inscription? (Those *N(K)O*) And they said; Caesar’s.
“ଇବେ ଇନେର୍ ଟାକାଂ ପୁତ୍ଡ଼ା ଆରି ତର୍ ମାନାତ୍?” “ହେୱାର୍ ଇଚାର୍ କାଇସର୍ତି ।”
25 And He said (to *no*) (them; *N(k)O*) Therefore do give back the [things] of Caesar to Caesar and the [things] of God to God.
ହେବେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ବାଟିଙ୍ଗ୍ କାଇସର୍ତି ଇମ୍ଣାକା, ହେଦାଂ କାଇସର୍ତିଂ ହିଆଟ୍, ଆରେ, ଇସ୍ୱର୍ତି ଇମ୍ଣାକା, ହେଦାଂ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ହିଆଟ୍ ।”
26 And not they were able to catch Him in (His *NK(o)*) declaration before the people, and having marveled at the answer of Him they became silent.
ଇବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାର୍ ମାନାୟ୍ ମୁମ୍ଦ ହେୱାନ୍ କାତାତ କୁନି ଆସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ୱାତାର୍, ଆରେ ହେୱାର୍ ହେୱାନ୍ ଉତର୍ତ କାବା ଆଜ଼ି ଚିମ୍ରା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
27 Having approached then some of the Sadducees, the ones (denying *NK(o)*) a resurrection not being, they questioned Him
ଇଦାଂ ପାଚେ ଆରେ ନିଂନି ବିସ୍ରେ ଉଡ଼ାନାକାର୍ କେତେକ୍ ସାଦୁକିର୍ ଜିସୁ ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ୱେନ୍ବାତାର୍,
28 saying; Teacher, Moses wrote to us: if anyone’s brother shall die having a wife and he childless (shall be, *N(K)O*) that shall take the brother of him the wife and shall raise up seed to the brother of him.
“ଏ ଗୁରୁ, ମସା ମା କାଜିଂ ଲେକିକିତାନ୍ନା ଇନେନ୍, ଜଦି ଇମ୍ଣି ଲକୁତ ଟଣ୍ଡେନ୍, ଡକ୍ରି ମାଞ୍ଜି ହିମ୍ଣାୱାକ୍ଡ଼ା ଆୱାଦାଂ ହାତିସ୍, ତା ଆତିସ୍ ତା ଟଣ୍ଡେନ୍ ତା ଡକ୍ରୁହିଂ ଇଡ଼୍ଜି ଜାର୍ ଟଣ୍ଡେନ୍ କାଜିଂ ଲାତ୍ରା ଉବ୍ଜାଣ୍ କିନାନ୍ ।
29 Seven therefore brothers there were; and the first having taken a wife died childless,
ଦିନେକ୍, ସାତ୍ ବାୟ୍ ଟଣ୍ଡାର୍ ମାଚାର୍; ପର୍ତୁମ୍ ର କଗ୍ଲେଂ ବିବା ଆତାନ୍ ଆରି ହିମ୍ଣାୱାକ୍ଡ଼ା ଆୱାଦାଂ ହାତାନ୍;
30 and (took *K*) the second (wife and this died childless *K*)
ପାଚେ ଆରେ ମାଜିୟା ବିବା ଆତାନ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଇଡ୍ତାନ୍;
31 and the third took her (likewise *o*) likewise then also the seven not did leave children and died.
ହେ ଲାକେ ସାତ୍ ଜାଣ୍ ଜାକ୍ ହିମ୍ଣାୱାକ୍ଡ଼ା ଆୱାଦାଂ ହାତାର୍ ।
32 Finally (now of all *K*) also the woman died.
ହାରିହାରା କଗ୍ଲେ ପା ହାତାତ୍ ।
33 (The woman *no*) therefore in the resurrection, of which of them does she become wife? For the seven had her as wife.
ବାଟିଙ୍ଗ୍, ଆରେ ନିଂନିହିଂ ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ହେଦେଲ୍ ଇନେର୍ ଡକ୍ରି ଆନାତ୍? ସାତ୍ ଜାଣ୍ ଜାକ ତାଙ୍ଗ୍ ବିବା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍ ।”
34 And (answering *k*) said to them Jesus; The sons of the age this marry and (are given in marriage, *N(k)O*) (aiōn g165)
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଇ ଜୁଗ୍ନି ମାନାୟାର୍ ବିବା କିତାର୍ ଆରି ବିବା ଆନିକ୍, (aiōn g165)
35 those however having been considered worthy of the age that [one] to obtain and of the resurrection from [the] dead neither marry nor (are given in marriage; *N(k)(o)*) (aiōn g165)
ମାତର୍ ଇମ୍ଣି ମାନାୟାର୍ ହେ ସଁସାର୍ ଆରି ହାତାକାର୍ ବିତ୍ରେ ଆରେ ନିଂନାକା ପାୟାନି କାଜିଂ ନିଜେ ଗାଣା କିୟାନାର୍, ହେୱାର୍ ବିବା କିଉର୍ କି ବିବା ଆଉର୍; (aiōn g165)
36 (neither *N(k)O*) for to die any more are they able, like [the] angels for they are, and sons they are (*k*) of God of the resurrection sons being.
ଆରେ, ହେୱାର୍ ଆରେ ହାଦେଂ ଆଡୁର୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍ ଦୁତ୍କୁ ଲାକେ ମାନ୍ଙ୍ଗାନାର୍ ଆରେ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ଇସ୍ୱର୍ତି ମାଜ଼ି ଗାଡ଼୍ ଆନାର୍ ।
37 for however are raised the dead, even Moses showed at the bush when he names [the] Lord the God of Abraham and (the *k*) God of Isaac and (the *k*) God of Jacob.’
ମତର୍ ହାତାକାର୍ ଜେ ନିଙ୍ଗ୍ନାର୍, ଇଦାଂ ମସା ପା ବୁଟାନି କାତା ମାପ୍ରୁତି ଅବ୍ରାହାମ୍ତି ଇସ୍ୱର୍, ଇସ୍ହାକ୍ତି ଇସ୍ୱର୍ ଆରି ଜାକୁବ୍ତି ଇସ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଜି ଚଚ୍ଚି ହିନାର୍ ।”
38 God now not He is of [the] dead but of [the] living; all for to Him live.
ହେୱାନ୍ ତ ହାତାକାର୍ ଇସ୍ୱର୍ ଆକାୟ୍, ମତର୍ ଜିତାକାରିଂ; ଇନାକିଦେଂକି ୱିଜ଼ାର୍ ହେ ମୁମ୍ଦ ଜିବୁନ୍ ପାୟା ଆନାର୍ ।
39 Answering now some of the scribes said; Teacher, well you have spoken.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ସାସ୍ତିର୍ ବିତ୍ରେ କେତେକ୍ ଜାଣ୍ ଉତର୍ ହିତାର୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଏନ୍ ସତ୍ ଇଚାୟ୍ ।”
40 no longer no longer (then *N(k)O*) were they daring to ask Him no [thing].
ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣି ପରସନ୍ ୱେନ୍ବେଦେଂ ସାସ୍ କିୱାତାର୍ ।
41 He said then to them; How do they declare the Christ to be David's Son
ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “କ୍ରିସ୍ଟ ଜେ ଦାଉଦ୍ ମାଜ଼ି, ଇଦାଂ ଲକୁ ଇନାକା ଇନାର୍?
42 (and *ko*) Himself (for *no*) David says in [the] book of Psalms: Said (the *ko*) Lord to the Lord of me; do sit at [the] right hand of Me
ଇନାକିଦେଂକି ନିଜେ ଦାଉଦ୍ ନାନ୍ଦ୍ ସାସ୍ତର୍ କିଜ଼ି ଇନାନ୍, ‘ମାପ୍ରୁ ନା ମାପ୍ରୁଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍,
43 until when I may place the enemies of You [as] a footstool of the feet of You.
ଆପେଂ ଏଚେକ୍ ପାତେକ୍ ମି ସାତ୍ରୁରିଂ ମି ତଗ୍ନିବାହା କିୱାତାପ୍ନା, ହେ ପାତେକ୍ ମା ବୁଜ୍ଣି ବାଗାଙ୍ଗ୍ କୁଚ୍ଚି ମାନାଟ୍ ।’
44 David therefore Lord Him calls, and how of him son is He?
ଲାଗିଂ, ଦାଉଦ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ‘ମାପ୍ରୁ’ ଇଞ୍ଜି ଇନାନ୍; ବାଟିଙ୍ଗ୍, ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ ତା ମାଜ଼ି?”
45 When are listening now all the people He said to the disciples of Him;
ପାଚେ ହେୱାନ୍ ସବୁଲଗାଂ ୱିଜ଼ାର୍ ମୁମ୍ଦ ଚେଲାର୍ ତାକେ ଇଚାନ୍,
46 do beware of the scribes who are desiring to walk in long robes and loving greetings in the marketplaces and first seats in the synagogues and first places in the banquets,
“ସାସ୍ତିର୍ତାଂ ଜାଗ୍ରତ୍! ହେୱାର୍ ଲାମା ଆଙ୍ଗି ଉସ୍ପିସ୍ ବୁଲାଆଦେଂ, ଆରେ ଆଟ୍ ବାଜାର୍ତ ଜୱାର୍, କୁଟୁମ୍ ଇଞ୍ଜ ମୁଡ଼୍ ବାହା ଆରି ବଜିତ ଆଗେନି ବାହା ୱାରିୟା ଆନାର୍;
47 who devour the houses of widows and as a pretext at great length pray; These will receive more excessive condemnation.
ହେୱାର୍ ରାଣ୍ଡିକ୍ ଇଲ୍କୁ ସବୁ ଚରି କିନାର୍ ଆରି ଲାମା ପାର୍ତାନା କିନାର୍; ହେୱାର୍ ବେସି ଡାଣ୍ଡ୍ ପାୟା ଆନାର୍ ।”
