Luke 16
1 He was saying now also to the disciples (of him: *k*) A man certain there was rich who had a manager, and he was accused unto him as wasting the possessions of him.
Nog sprak Hij tot zijn leerlingen: Er was eens een rijk man, die een rentmeester had. Deze werd bij hem aangeklaagd, dat hij zijn goederen verkwistte.
2 And having called him he said to him; What [is] this I hear concerning you? do give the account of the stewardship of you; not for (you are able *N(k)O*) any longer to manage.
Hij ontbood hem, en zeide: Wat hoor ik van u? Geef rekenschap van uw beheer; want ge kunt geen rentmeester meer blijven.
3 Said then within himself the manager; What shall I do, for the master of me is taking away the management from me? To dig not I am able, to beg I am ashamed.
Toen dacht de rentmeester bij zichzelf: Wat zal ik doen? Want mijn heer neemt mij het rentmeesterschap af; en voor spitten ben ik niet sterk genoeg, voor bedelen schaam ik mij.
4 I know what I may do so that when I may have been removed (from *no*) the management they may receive me into the homes (of them. *NK(o)*)
Ik weet wat ik doen moet, opdat ze mij bij zich in huis zullen nemen, wanneer ik als rentmeester ben afgezet.
5 And having called to [him] one each of the debtors of the master his own he was saying to the first; How much owe you to the master of me?
Hij ontbood één voor één de schuldenaars van zijn heer. En tot den eersten sprak hij: Hoeveel zijt ge mijn heer schuldig?
6 (then *NK(o)*) he said; A hundred baths of oil. (then *N(k)O*) he said to him; do take your (the bills *N(k)O*) and having sat down soon do write fifty.
Hij zei: Honderd vat olie. Hij sprak tot hem: Ziehier uw schuldbekentenis; ga zitten, en schrijf: Vijftig.
7 Then to another he said; You yourself now how much owe? And he said; A hundred cors of wheat. (and *k*) He says to him; do take your (bills *N(k)O*) and do write eighty.
En tot een tweede sprak hij: En gij, hoeveel zijt gij schuldig? Hij zei: Honderd mud tarwe. Hij sprak tot hem: Ziehier uw schuldbekentenis; schrijf: tachtig.
8 And praised the master the manager unrighteous because shrewdly he had acted, For the sons of the age this more shrewd than the sons of the light in the generation their own are. (aiōn g165)
En de heer prees den onrechtvaardigen rentmeester, omdat hij met overleg had gehandeld. Waarachtig, de kinderen dezer wereld behartigen hun belangen met meer overleg dan de kinderen van het licht. (aiōn g165)
9 and I myself to you say; for yourselves do make friends by the wealth of unrighteousness, that when (it may fail *N(K)O*) they may receive you into the eternal dwellings. (aiōnios g166)
Ik zeg u: Maakt u vrienden door de ongerechte mammon, opdat, wanneer hij u komt te ontvallen, zij u mogen opnemen in de eeuwige tenten. (aiōnios g166)
10 The [one] faithful with very little also with much faithful is, and the [one] with very little unrighteous also with much unrighteous is.
Wie betrouwbaar is in het kleine, is ook betrouwbaar in het grote; en die onbetrouwbaar is in het kleine, is ook onbetrouwbaar in het grote.
11 If therefore in the unrighteous wealth faithful not you have been, the true [riches] who to you will entrust?
Zo gij dus onbetrouwbaar zijt in de valse rijkdom, wie zal u dan de waarachtige rijkdom toevertrouwen?
12 And if in that which [is] of another faithful not you have been, that which ([is] yours *NK(O)*) who to you will give
En zo gij onbetrouwbaar zijt in het goed van een ander, wie zal u geven, wat u toekomt.
13 No servant is able to two masters to serve; either for the one he will hate and the other he will love, or to one he will be devoted and the other he will despise. Not you are able God to serve and money.
Geen dienaar kan twee heren dienen; hij zal of den één haten en den ander beminnen, of den één aanhangen en den ander verachten. Gij kunt God niet dienen en de mammon.
14 Were listening to now these things all (and *k*) the Pharisees lovers of money being and they were ridiculing Him.
De farizeën hoorden dit alles; maar omdat ze gierig waren, lachten ze Hem uit.
15 And He said to them; You yourselves are those justifying themselves before men, but God knows the hearts of you for that which among men [is] exalted an abomination before God (is. *k*)
Hij zei hun: Gij doet u als rechtvaardig voor in het oog van de mensen; maar God kent uw harten. Want wat verheven is bij de mensen, is een gruwel in Gods oog.
16 The law and the prophets [were] (until *N(k)O*) John; from that time the kingdom of God is evangelised [about], and everyone into it forces his way.
De Wet en de Profeten waren tot aan Johannes van kracht; van toen af is het koninkrijk Gods verkondigd, en allen bestormen het met geweld.
17 Easier for however it is the heaven and the earth to pass away than of the law one stroke of a pen to fail.
Toch zal gemakkelijker hemel en aarde vergaan, dan dat er een enkele streep van de Wet zou vervallen.
18 Everyone who is putting away the wife of him and marrying another commits adultery, And (everyone *k*) who separated her from a husband marrying commits adultery.
Wie zijn vrouw verstoot, en een andere huwt, pleegt echtbreuk; en wie een vrouw huwt, die door haar man is verstoten, pleegt echtbreuk.
19 A man now certain there was rich and he was clothed in purple and fine linen making good cheer every day in splendor.
Er was eens een rijk man, die in purper en fijn linnen gekleed ging, en, dag in dag uit, een weelderig leven genoot.
20 A poor man now certain (was *k*) named Lazarus (who *k*) had been laid at the gate of him full of sores
Maar er was ook een bedelaar, Lázarus geheten, die zich bij zijn voorportaal had neergelegd. Hij was met zweren bedekt,
21 and desiring to be fed from (crumbs *KO*) that falling from the table of the rich man; but even the dogs coming were licking the sores of him.
en was begerig, om zijn honger te stillen met de afval van de tafel van den rijke; en de honden kwamen zijn zweren likken.
22 It came to pass that then to die the poor man and to be carried away he by the angels into the bosom (*k*) of Abraham; Died then also the rich man and was buried.
Maar toen de arme gestorven was, werd hij door de engelen in Abrahams schoot gedragen. Daarna stierf ook de rijke, en werd begraven.
23 And in Hades having lifted up the eyes of him, being in torment he sees (*k*) Abraham from afar and Lazarus in the bosom of him. (Hadēs g86)
En terwijl hij in de hel werd gefolterd, sloeg hij zijn ogen op, en zag Abraham van verre, en Lázarus in zijn schoot. (Hadēs g86)
24 And he himself having cried out said; Father Abraham, do have mercy on me and do send Lazarus that he may dip the tip of the finger of him in water and may cool the tongue of mine, for I am suffering in flame this.
En luid riep hij uit: Vader Abraham, heb medelijden met mij, en zend Lázarus hierheen; laat hem de top van zijn vinger in water dopen, om mijn tong te verfrissen; want ik lijd hier geweldige smart in de vlammen.
25 Said then Abraham; Child, do remember that you did fully receive (you yourself *k*) the [things] good of you in the lifetime of you, and Lazarus likewise the [things] harmful. Now however (here *N(k)O*) he is comforted, you yourself now are suffering.
Maar Abraham sprak: Kind, denk er aan, dat gij in uw leven het goede hebt ontvangen, en Lázarus toen het kwade; nu wordt hij hier vertroost, en gij lijdt pijn.
26 And (besides *N(k)O*) all these things between us and you a chasm great has been fixed so that those desiring to pass (from here *N(k)O*) to you not may be able nor (those *k*) from there to us they shall pass.
Bovendien gaapt er tussen ons en u een geweldige afgrond; zodat men van hier niet naar u kan gaan, ook al zou men het willen, en men van ginds niet naar ons komen kan.
27 He said then; I implore you then father, that you may send him to the house of the father of mine —
Toen zeide hij: Ik bid u dan, vader, dat ge hem naar het huis van mijn vader stuurt.
28 I have for five brothers — so that he may warn to them that not also they themselves may come to place this of torment.
Want ik heb vijf broers; laat hij ze gaan waarschuwen, opdat ook zij niet in deze folterplaats komen.
29 Says (however *no*) (to him *ko*) Abraham; They have Moses and the prophets; they should listen to them.
Maar Abraham sprak tot hem: Ze hebben Moses en de profeten; laten ze luisteren naar hen.
30 And he said; No, father Abraham, but if one from [the] dead shall go to them, they will repent.
Hij zei: Neen, vader Abraham; maar wèl zullen ze zich bekeren, wanneer er iemand van de doden tot hen komt.
31 He said however to him; If to Moses and the prophets not they listen, (not even *N(k)O*) if one out from [the] dead shall rise will they be persuaded.
Maar hij zei hem: Als ze niet luisteren naar Moses en de profeten, dan zullen ze zich ook niet laten gezeggen, zelfs al stond er iemand op uit de doden.
