< Luke 14 >

1 And it came to pass on the going of Him into a house of one of the rulers of the Pharisees on a Sabbath to eat bread and they themselves were watching Him.
At nangyari, sa pagpasok niya sa bahay ng isa sa mga pinuno ng mga Fariseo nang isang sabbath upang kumain ng tinapay, at inaabangan nila siya.
2 And behold a man certain there was with dropsy before Him.
At narito, sa kaniyang harapan ay may isang lalaking namamaga.
3 And answering Jesus spoke to the lawyers and to [the] Pharisees saying; (if *k*) Is it lawful on the Sabbath (to heal *N(k)O*) (or not? *NO*)
At pagsagot ni Jesus, ay nagsalita sa mga tagapagtanggol ng kautusan at sa mga Fariseo, na sinasabi, Matuwid baga o hindi na magpagaling sa sabbath?
4 But they were silent. And having taken hold [of him] He healed him and let [him] go.
Datapuwa't sila'y di nagsiimik. At siya'y tinangnan niya, at siya'y pinagaling, at siya'y pinayaon.
5 And (answering *k*) to them He said; Which of you (a son *N(K)O*) or an ox into a pit (will collapse, *N(k)O*) also surely immediately he will pull up him on (*ko*) day the Sabbath?
At sinabi niya sa kanila, Sino kaya sa inyo ang kung magkaroon ng isang asno o isang bakang lalake na mahulog sa hukay, at pagdaka'y hindi kukunin kahit araw ng sabbath?
6 And not they were able to reply (to him *k*) to these things.
At di na muling nakasagot sila sa kaniya sa mga bagay na ito.
7 He was speaking then to those invited a parable remarking how the first places they were choosing out, saying to them;
At nagsalita siya ng isang talinghaga sa mga inanyayahan, nang mamasdan niya na kanilang pinipili ang mga pangulong luklukan; na nagsasabi sa kanila,
8 When you may be invited by anyone to wedding feasts, not may recline in the first place, otherwise otherwise [one] more honorable than you may have been invited by him,
Pagka inaanyayahan ka ninomang tao sa kasalan, huwag kang uupo sa pangulong luklukan; baka mayroon siyang anyayahang lalong marangal na tao kay sa iyo,
9 and having come the [one] you and him having invited he will say to you; do give to this one [your] place. and then you will begin with shame the last place to take.
At lumapit yaong naganyaya sa iyo at sa kaniya, at sabihin sa iyo, Bigyan mong puwang ang taong ito; at kung magkagayo'y magpapasimula kang mapahiya na mapalagay ka sa dakong kababababaan.
10 But when you may be invited, having gone (do recline *N(k)O*) in the last place, so that when may come the [one] having invited you, (he will say *N(k)O*) to you; Friend, do come up higher. Then will be to you glory before (all *NO*) those reclining [with] you.
Kundi pagka inaanyayahan ka, ay pumaroon ka at umupo ka sa dakong kababababaan; upang kung dumating ang naganyaya sa iyo, ay sa iyo'y sabihin niya, Kaibigan pumaroon ka pa sa lalong mataas: kung magkagayo'y magkakaroon ka ng kaluwalhatian sa harap ng lahat na mga kasalo mong nangakaupo sa dulang.
11 For everyone who is exalting himself will be humbled, and the [one] humbling himself will be exalted.
Sapagka't ang bawa't nagmamataas ay mabababa; at ang nagpapakababa ay matataas.
12 He was saying then also to the [one] having invited Him; When you may make a dinner or a supper, not do call the friends of you nor [call] the brothers of you nor [call] the relatives of you nor [call] neighbours rich otherwise otherwise also they themselves may invite in return you and it may become recompense to you.
At sinabi rin naman niya sa naganyaya sa kaniya, Pagka naghahanda ka ng isang tanghalian o ng isang hapunan, ay huwag mong tawagin ang iyong mga kaibigan, ni ang iyong mga kapatid, ni ang iyong mga kamaganak, ni ang mayayamang kapitbahay; baka ikaw naman ang kanilang muling anyayahan, at gantihan ka.
13 But when a feast you may make do call [the] poor, [the] crippled, [the] lame, [the] blind.
Datapuwa't kung maghahanda ka, ay anyayahan mo ang mga dukha, ang mga pingkaw, ang mga pilay, ang mga bulag,
14 and blessed you will be, because nothing they have to repay you; It will be recompensed for to you in the resurrection of the righteous.
At magiging mapalad ka; sapagka't wala silang sukat ikaganti sa iyo: sapagka't gagantihin sa iyo sa pagkabuhay na maguli ng mga ganap.
15 Having heard then one of those reclining with [Him] these things he said to Him; Blessed [is he] (who *N(k)O*) will eat (bread *NK(o)*) in the kingdom of God.
At nang marinig ito ng isa sa nangakaupong kasalo niya sa dulang, ay sinabi sa kaniya, Mapalad ang kakain ng tinapay sa kaharian ng Dios.
16 But He said to him; A man certain (was preparing *N(k)O*) a supper great and invited many;
Datapuwa't sinabi niya sa kaniya, May isang naghanda ng isang malaking hapunan; at marami siyang inanyayahan:
17 And he sent the servant of him at the hour of the supper to say to those invited; do come, for now ready [it] is (all things. *KO*)
At sa panahon ng paghapon ay sinugo niya ang kaniyang alipin, upang sabihin sa mga inanyayahan, Magsiparito kayo; sapagka't ang lahat ng mga bagay ay nahahanda na.
18 And began with one [voice] all to excuse themselves. The first said to him; A field I have bought and I have need (going out *N(k)O*) (and *k*) to see it; I beg of you, do hold me excused.
At silang lahat na parang iisa ay nangagpasimulang nangagdahilan. Sa kaniya'y sinabi ng una, Bumili ako ng isang bukid, at kailangan akong umalis at tingnan; ipinamamanhik ko sa iyo na pagpaumanhinan mo ako.
19 And another said; Yoke of oxen I have bought five and I am going to prove them; I beg of you do hold me excused.
At sinabi ng iba, Bumili ako ng limang magkatuwang na bakang lalake, at paroroon ako upang sila'y subukin; ipinamamanhik ko sa iyo na pagpaumanhinan mo ako.
20 And another said; A wife I have married and because of this not I am able to come.
At sinabi ng iba, Bago akong kasal, at kaya nga hindi ako makaparoroon.
21 And having come the servant (that *k*) reported to the master of him these things. Then having become angry the master of the house said to the servant of him; do go out soon into the streets and lanes of the city, and the poor and crippled and blind and lame do bring in here.
At dumating ang alipin, at isinaysay ang mga bagay na ito sa kaniyang panginoon. Nang magkagayon, sa galit ng puno ng sangbahayan ay sinabi sa kaniyang alipin, Pumaroon kang madali sa mga lansangan at sa mga daang makikipot ng bayan, at dalhin mo rito ang mga dukha, at ang mga pingkaw, at ang mga bulag, at ang mga pilay.
22 And said the servant; Sir, it has been done (as *N(k)O*) you did command, and still room there is.
At sinabi ng alipin, panginoon, nagawa na ang ipinagutos mo, at gayon ma'y maluwag pa.
23 And said the master to the servant; do go out into the highways and hedges and do compel [them] to come in so that may be filled of mine the house.
At sinabi ng panginoon sa alipin, Pumaroon ka sa mga daan at sa mga bakuran, at pilitin mo silang magsipasok, upang mapuno ang aking bahay.
24 I say for to you that not [one] of the men of those which invited will taste my supper (many for are called few but chosen. *O*)
Sapagka't sinasabi ko sa inyo na alin man sa mga taong inanyayahan ay hindi makatitikim ng aking hapunan.
25 Were going with then Him crowds great. and having turned He said to them;
Nagsisama nga sa kaniya ang lubhang maraming tao; at siya'y lumingon at sa kanila'y sinabi,
26 If anyone comes to Me and not he hates the father (of himself *NK(o)*) and the mother and the wife and the children and the brothers and the sisters yes (and *N(k)O*) even the life his own not he is able to be My disciple.
Kung ang sinomang tao'y pumaparito sa akin, at hindi napopoot sa kaniyang sariling ama, at ina, at asawang babae, at mga anak, at mga kapatid na lalake, at mga kapatid na babae, oo, at pati sa kaniyang sariling buhay man, ay hindi siya maaaring maging alagad ko.
27 (and *ko*) Whoever not carries the cross (of himself *NK(o)*) and comes after Me, not is able to be My disciple.
Sinomang hindi nagdadala ng kaniyang sariling krus, at sumusunod sa akin, ay hindi maaaring maging alagad ko.
28 Which for of you (who *o*) is desiring a tower to build not first he having sat down he counts the cost whether he has (*k*) (for *N(k)O*) [its] completion?
Sapagka't alin sa inyo, ang kung ibig magtayo ng isang moog, ay hindi muna uupo at tatayahin ang halagang magugugol kung mayroong maipagtatapos?
29 Thus otherwise otherwise [when] laying of it a foundation and not being able to finish all those seeing [it] may begin him to mock
Baka kung mailagay na niya ang patibayan, at hindi matapos, ang lahat ng mga makakita ay mangagpasimulang siya'y libakin,
30 saying that This man began to build and not he was able to finish.
Na sabihin, Nagpasimula ang taong ito na magtayo, at hindi nakayang tapusin.
31 Or what king proceeding with another king to engage in war not having sat down first (will take counsel *N(k)O*) whether able he is with ten thousand (to meet *N(k)O*) the [one] with twenty thousand coming against him?
O aling hari, na kung sasalubong sa pakikidigma sa ibang hari, ay hindi muna uupo at sasangguni kung makahaharap siya na may sangpung libo sa dumarating na laban sa kaniya na may dalawangpung libo?
32 lest then except indeed still of him far off being an embassy having sent he asks for peace.
O kung hindi, samantalang malayo pa ang isa, ay magsusugo siya ng isang sugo, at hihilingin ang mga kailangan sa pagkakasundo.
33 So therefore every one of you who not does give up all his own possessions, not is able to be My disciple.
Kaya nga sinoman sa inyo na hindi tumanggi sa lahat niyang tinatangkilik, ay di maaaring maging alagad ko.
34 Good [is] (therefore *NO*) the salt; if however (even *no*) the salt shall become tasteless, with what will it be seasoned?
Mabuti nga ang asin: datapuwa't kung ang asin ay tumabang, ay ano ang ipagpapaalat?
35 Neither [is it] for soil nor for manure fit is it; out they cast it. The [one] having ears to hear he should hear.
Walang kabuluhang maging sa lupa kahit sa tapunan man ng dumi: itinatapon sa labas. Ang may mga pakinig upang ipakinig, ay makinig.

< Luke 14 >