Leviticus 24
1 And he spoke Yahweh to Moses saying.
| خداوند به موسی فرمود: |
2 Command [the] people of Israel so they may bring to you oil of olive[s] pure pressed for the light to lift up a lamp continually.
| «به بنی‌اسرائیل دستور بده روغن خالص از زیتون فشرده برای ریختن در چراغدان بیاورند تا چراغها همیشه روشن باشند. |
3 From [the] outside of [the] curtain of the testimony in [the] tent of meeting he will arrange it Aaron from evening until morning before Yahweh continually a statute of perpetuity to generations your.
| هارون چراغدان را بیرونِ پرده صندوق عهد در خیمۀ ملاقات، از غروب تا صبح همیشه در حضور خدا روشن نگاه دارند. این یک قانون جاودانی برای نسلهای شماست. |
4 On the lampstand pure he will arrange the lamps before Yahweh continually.
| او باید چراغهای چراغدان طلای خالص را همیشه در حضور خداوند روشن نگاه دارد. |
5 And you will take fine flour and you will bake it two [plus] ten round perforated breads two tenths it will be the round perforated bread one.
| «آرد مرغوب بردار و از آن دوازده قرص نان بپز؛ برای هر قرص، یک کیلو آرد مصرف کن. |
6 And you will place them two rows six the row on the table pure before Yahweh.
| آنها را در دو ردیف شش تایی روی میزی که از طلای خالص است و در حضور خداوند قرار دارد بگذار. |
7 And you will put on the row frankincense pure and it will belong to the bread to a memorial offering a fire offering to Yahweh.
| روی هر ردیف نان، کندر خالص بگذار، تا همراه نان، به عنوان یادگاری و هدیۀ مخصوص به خداوند تقدیم شود. |
8 On [the] day of the sabbath on [the] day of the sabbath he will arrange it before Yahweh continually from with [the] people of Israel a covenant of perpetuity.
| هر روز شبّات، این نان باید در حضور خداوند چیده شود. این نان به عنوان عهدی ابدی باید از بنی‌اسرائیل دریافت شود. |
9 And it will belong to Aaron and to sons his and they will eat it in a place holy for [is] a holy thing of holy things it for him from [the] fire offerings of Yahweh a prescribed portion of perpetuity.
| نانها به هارون و پسرانش و نسلهای او تعلق دارد و ایشان باید آنها را در جای مقدّسی که برای این منظور در نظر گرفته شده است بخورند، زیرا این هدیه از مقدّسترین هدایایی است که بر آتش به درگاه خداوند تقدیم می‌شود.» |
10 And he went out a son of a woman Israelite and he [was] a son of a man Egyptian in among [the] people of Israel and they struggled together in the camp [the] son of the Israelite [woman] and [the] man of the Israelite[s].
| روزی در اردوگاه، مرد جوانی که مادرش اسرائیلی و پدرش مصری بود با یکی از مردان اسرائیلی به نزاع پرداخت. |
11 And he slandered [the] son of the woman Israelite the name and he cursed and people brought him to Moses and [the] name of mother his [was] Shelomith [the] daughter of Dibri of [the] tribe of Dan.
| هنگام نزاع مردی که پدرش مصری بود به خداوند کفر گفت. پس او را نزد موسی آوردند. (مادر آن مرد، دختر دبری از قبیلهٔ دان بود و شلومیت نام داشت.) |
12 And they placed him in custody to decide for themselves on [the] mouth of Yahweh.
| او را به زندان انداختند تا هنگامی که معلوم شود خواست خداوند برای او چیست. |
13 And he spoke Yahweh to Moses saying.
| آنگاه خداوند به موسی فرمود: |
14 Bring out the [one who] cursed to from [the] outside of the camp and they will lean all those [who] heard hands their on head his and they will stone him all the congregation.
| «کسی را که کفر گفته بیرون اردوگاه ببر و به تمام کسانی که کفر او را شنیدند، بگو که دستهای خود را بر سر او بگذارند. بعد تمام جماعت او را سنگسار کنند. |
15 And to [the] people of Israel you will speak saying a person a person if he will curse God his and he will bear sin his.
| به بنی‌اسرائیل بگو: هر که به خدای خود کفر و ناسزا بگوید باید سزایش را ببیند. |
16 And [one who] slanders [the] name of Yahweh certainly he will be put to death certainly they will stone him all the congregation as the sojourner as the native-born when slanders he [the] name he will be put to death.
| هر که نام خداوند را کفر بگوید باید کشته شود؛ تمام جماعت باید او را سنگسار کنند. هر اسرائیلی یا غیراسرائیلی میان شما که به خداوند کفر بگوید، باید کشته شود. |
17 And anyone if he will strike down any life of humankind certainly he will be put to death.
| «هر که انسانی را بکشد، باید کشته شود. |
18 And [one who] strikes down [the] life of an animal he will repay it a life for a life.
| هر کس حیوانی را که مال خودش نیست بکشد، باید عوض دهد: جان در عوض جان. |
19 And anyone if he will make a blemish on fellow citizen his just as he has done so it will be done to him.
| هر که صدمه‌ای به کسی وارد کند، باید به خود او نیز همان صدمه وارد شود: |
20 A fracture for a fracture an eye for an eye a tooth for a tooth just as he will make a blemish on person so it will be made on him.
| شکستگی به عوض شکستگی، چشم به عوض چشم و دندان به عوض دندان. |
21 And [one who] strikes down an animal he will repay it and [one who] strikes down a person he will be put to death.
| پس، هر کس حیوانی را بکشد، باید برای آن عوض دهد، اما اگر انسانی را بکشد، باید کشته شود. |
22 Judgment one it will belong to you as the sojourner as the native-born it will be for I [am] Yahweh God your.
| این قانون هم برای غریبه‌ها و هم برای اسرائیلی‌هاست. من یهوه، خدای شما هستم.» |
23 And he spoke Moses to [the] people of Israel and they brought out the [one who] had cursed to from [the] outside of the camp and they stoned him stone[s] and [the] people of Israel they did just as he had commanded Yahweh Moses.
| پس آن جوان را که کفر و ناسزا گفته بود بیرون اردوگاه برده، همان‌طور که خداوند به موسی امر فرموده بود، سنگسار کردند. |
