Job 4
1 And he answered Eliphaz the Temanite and he said.
Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
2 ¿ Did someone attempt a word to you will you be impatient? and to restrain words who? is he able.
«Kimsə sənə bir söz desə, inciyərsənmi? Danışmasın deyə kim özünü saxlaya bilər?
3 There! you have instructed many [people] and hands slack you strengthened.
Bəli, çoxlarına dərs verdin, Onları əlləri taqətdən düşərkən gücləndirdin.
4 [the] stumbling They raised! words your and knees bending you strengthened.
Yıxılanları sözlərinlə qaldırdın, Dizləri əsənlərə güc verdin.
5 For now - it comes to you and you have become impatient it reaches to you and you have become dismayed.
İndi bu iş başına gələrkən Özün taqətdən düşdün, Bəla sənə dəyəndə özünü itirdin.
6 ¿ Not [is] fear your confidence your hope your and [the] integrity of ways your.
Sən Allah xofuna etibar etmirdinmi? Kamil həyatına ümid edən sən deyildinmi?
7 Remember please who? that innocent did he perish and where? upright [people] were they destroyed.
Kimdir günahsız məhv olan? İndi yada sal. Əməlisalehlərin həlak olduğunu harada görmüsən?
8 Just as I have seen plowers of wickedness and sowers of mischief they harvest it.
Mənim gördüyümə görə şər sahəsini belləyən, Əzab toxumu səpən insanlar əkdiyini biçər.
9 From [the] breath of God they perish and from [the] breath of anger his they come to an end.
Onlar Allahın nəfəsi ilə yox olar, Qəzəbinin küləyi onları udar.
10 [the] roaring of A lion and [the] sound of a lion and [the] teeth of young lions they are broken out.
Aslanların nəfəsi, qızmış şirlərin səsi kəsildi, Gənc aslanların dişləri qırıldı.
11 A lion [is] perishing because not prey and [the] young of a lion they are scattered.
Şikarı olmadığı üçün güclü aslan həlak olar, Dişi aslanların balaları pərən-pərən qalar.
12 And to me a word it was brought secretly and it received ear my a whisper of it.
Mənə gizli bir söz çatdı, Qulağım bir pıçıltı eşitdi,
13 In disquieting thoughts from visions of [the] night when falls deep sleep on people.
Gecə röyalardan doğan düşüncələr içində olanda, İnsanların dərin yuxuya getdiyi zamanda
14 Fear it happened to me and trembling and [the] multitude of bones my it caused to tremble.
Üstümə bir qorxu, bir titrətmə gəldi, Bütün sümüklərimi lərzəyə saldı.
15 And a wind over face my it passed over it made bristle [the] hair of flesh my.
Qarşımdan bir ruh keçdi, Bütün tüklərimi ürpətdi.
16 It stood still - and not I recognized appearance its a form [was] to before eyes my a whisper and a voice I heard.
Ruh dayandı, bunun nə olduğunu bilmədim. Gözlərimin önündə bir surət dururdu, Sükunətin içindən bir səs eşitdim:
17 ¿ A person from God will he be righteous or? from maker his will he be pure a man.
“İnsan Allah qarşısında saleh olarmı? Yaradanın qarşısında təmiz adam varmı?
18 There! in servants his not he trusts and against messengers his he charges error.
Allah bəndələrinə güvənmir, Mələklərində belə, səhv görür.
19 Also - [those who] dwell of houses of clay which [is] in the dust foundation their people crush them before a moth.
Palçıq evlərdə yaşayanlara, Mayası torpaqdan olanlara, Güvədən də tez əzilənlərə O güvənərmi?
20 From morning to evening they are crushed to pieces because not [one who] sets to perpetuity they perish.
Ömürləri səhərdən axşama çatmır, Fərqi yoxdur, hamı əbədi yox olur.
21 ¿ Not has it been pulled up tent cord their in them will they die? and not with wisdom.
Yaşadıqları çadırın ipləri çəkiləndə Heç nə anlamazlar, ölüb gedərlər”.
