Job 19
1 And he answered Job and he said.
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 Until when? will you torment! self my and will you crush? me with words.
| تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟ |
3 This ten times you have insulted me not you have been ashamed you have ill-treated me.
| پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید. |
4 And even truly I have erred with me it lodges error my.
| اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟ |
5 If truly above me you will magnify yourselves and you may argue on me disgrace my.
| شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید، |
6 Know then that God he has wronged me and net his over me he has closed.
| در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است. |
7 There! I cry out violence and not I am answered I cry for help and there not [is] justice.
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد. |
8 Way my he has walled up and not I will pass and on paths my darkness he puts.
| خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است. |
9 Honor my from on me he has stripped off and he has removed [the] crown of head my.
| او عزت و فخر را از من گرفته |
10 He has torn down me all around and I have gone and he has uprooted like a tree hope my.
| و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است. |
11 And he has kindled towards me anger his and he has considered me himself like foes his.
| خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد. |
12 Together - they have come troops his and they have piled up on me way their and they have encamped all around tent my.
| لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند. |
13 Brothers my from with me he has put far away and acquaintances my surely they have become estranged from me.
| برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند. |
14 They have ceased kindred my and acquaintances my they have forgotten me.
| بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند. |
15 [the] sojourners of House my and female servants my to a stranger they consider me a foreigner I have become in view their.
| اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام. |
16 To servant my I call and not he answers with mouth my I seek favor to him.
| خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد. |
17 Breath my it is loathsome to wife my and I am repulsive to [the] sons of womb my.
| نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند. |
18 Also young boys they reject me I arise and they spoke against me.
| بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند. |
19 They abhor me all [the] men of council my and whom I love they have turned against me.
| حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند. |
20 On skin my and on flesh my it clings bone my and I have escaped! with [the] skin of teeth my.
| از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام. |
21 Show favor to me show favor to me O you friends my for [the] hand of God it has touched me.
| آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است. |
22 Why? are you persecuting me like God and from flesh my not are you satisfied?
| چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟ |
23 Who? will he give then and they will be written down! words my who? will he give on the scroll so they may be inscribed.
| ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم. |
24 With a stylus of iron and lead for ever in the rock they will be engraved!
25 And I I know vindicator my he lives and last on dust he will stand.
| اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛ |
26 And after skin my people have struck off this and from flesh my I will see God.
| و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید! |
27 Whom I - I will see for myself and own eyes my they will see and not a stranger they are faint kidneys my in bosom my.
| من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی! |
28 If you will say what? will we persecute him and [the] root of [the] matter it has been found in me.
| چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟ |
29 Be afraid yourselves - of [the] sword for rage [is] iniquities of [the] sword so that you may know! (that a judgment. *Q(k)*)
| از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد. |
