< Job 18 >

1 And he answered Bildad the Shuhite and he said.
آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد:
2 Until when? - will you make! ends of words you will consider and after we will speak.
تا کی می‌خواهی به این حرفها ادامه دهی؟ اگر می‌خواهی ما هم سخن بگوییم قدری عاقلانه‌تر صحبت کن.
3 Why? are we regarded like cattle are we considered stupid? in view your.
آیا تو فکر می‌کنی ما مثل حیوان بی‌شعور هستیم؟
4 O [one who] tears self his in anger his ¿ for sake your may it be abandoned [the] earth so it may move? a rock from place its.
چرا بی‌جهت خشمگین می‌شوی و به خود صدمه می‌زنی؟ آیا انتظار داری به خاطر تو زمین بلرزد و صخره‌ها واژگون شوند.
5 Also [the] light of wicked [people] it is extinguished and not it shines [the] flame of fire his.
چراغ مرد بدکار خاموش خواهد شد و شعله‌اش نوری نخواهد داد.
6 [the] light It grows dark in tent his and lamp his above him it is extinguished.
در هر خانه‌ای که شرارت وجود داشته باشد، تاریکی حکمفرما خواهد بود.
7 They are restricted [the] steps of vigor his and it throws down him own plan[s] his.
قدمهای شرور سست می‌شوند و او قربانی نقشه‌های خود می‌گردد.
8 For he is caught in a net by feet his and on a network he walks about.
او با پای خود به دام می‌افتد و تله پاشنهٔ پای او را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند.
9 It takes hold on a heel a trap it takes hold on him a snare.
10 [is] hidden On the ground rope his and trap his on [the] path.
سر راه او تله‌ها پنهان شده است.
11 All around they terrify him sudden terror and they scatter him to feet his.
ترسها از هر طرف به او هجوم می‌آورند و او را قدم به قدم تعقیب می‌کنند.
12 It is hungry trouble his and disaster [is] prepared for stumbling his.
مصیبت دهان خود را برای او باز کرده و فلاکت آماده است تا او را به کام خود فرو برد.
13 It consumes [the] parts of skin his it consumes parts his [the] firstborn of death.
مرض مهلک به جان او می‌افتد و او را به کام مرگ می‌کشاند.
14 He is torn away from tent his trust his and it makes march him to [the] king of sudden terror.
از خانهٔ امن خود جدا شده، نزد پادشاه مرگ برده می‌شود.
15 It dwells in tent his because not [belonging] to him it is scattered over estate his sulfur.
خانه‌اش در زیر آتش گوگرد نابود می‌گردد.
16 Beneath roots his they are dried up and above it withers branch[es] his.
ریشه و شاخه‌هایش می‌خشکند و از بین می‌روند.
17 Memory his it perishes from [the] earth and not a name [belongs] to him on [the] face of [the] street.
خاطرهٔ وجود او تمام از روی زمین محو می‌گردد و هیچ‌کس او را به یاد نمی‌آورد.
18 People drive him from light into darkness and from [the] world they chase away him.
از دنیای زندگان بیرون انداخته شده، از نور به تاریکی رانده می‌شود.
19 Not posterity [belongs] to him and not progeny [is] among people his and there not [is] a survivor in sojourning-places his.
در میان قومش نسلی از او باقی نمی‌ماند.
20 On day his they are appalled [those] behind and [those] before they take hold of a shudder.
قومهای مغرب و مشرق از سرنوشت او حیران و هراسان می‌شوند.
21 Surely these [are] [the] dwelling places of an evil-doer and this [is the] place of [one who] not he knows God.
آری، این بلایی است که بر سر گناهکاران می‌آید، بر سر آنانی که خدا را نمی‌شناسند.

< Job 18 >