Job 17
1 Spirit my it is broken days my they are extinguished grave [belong] to me.
“Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.
2 Not mockeries [are] with me and on rebelling they may it dwell eye my.
Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.
3 Make! please stand surety for me with yourself who? that to hand my will he strike himself.
“Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?
4 For heart their you have kept from understanding there-fore not you will exalt [them].
Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.
5 For a share he tells friends and [the] eyes of children his they will fail.
Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.
6 And he has set me to use a proverb peoples and a spitting to [the] face I am.
“Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.
7 And it has grown dim from grief eye my and members my [are] like shadow all of them.
Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
8 They are appalled upright [people] on this and [the] innocent on [the] godless he will rouse himself.
Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.
9 And he may hold [the] righteous way his and [the] clean of hands he will increase strength.
Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.
10 And but all of them you will return and come please and not I will find among you a wise [person].
“Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.
11 Days my they have passed plans my they have been torn apart [the] wishes of heart my.
Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.
12 Night into day they make light [is] near from before darkness.
Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.
Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, Yatağımı karanlığa seriyorsam, (Sheol h7585)
14 To the pit I have called out [are] father my you O mother my and sister my to the maggot.
Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,
15 And where? then [is] hope my and hope my who? will he observe it.
Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?
