Job 13
1 There! all it has seen eye my it has heard ear my and it has understood it.
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. |
2 Like knowledge your I know also I not [am] falling I more than you.
3 But I to [the] Almighty I will speak and to argue to God I desire.
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. |
4 And but you [are] smearers of falsehood [are] physicians of worthlessness all of you.
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. |
5 Who? will he give certainly you will be silent! and it may become for you wisdom.
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. |
6 Listen to please argument my and [the] contentions of lips my pay attention to.
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. |
7 ¿ for God will you speak unrighteousness and for him will you speak? deceit.
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ |
8 ¿ Face his will you lift up! or? for God will you argue a case!
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ |
9 ¿ [will it be] good If he will examine you or? as deceives a person will you deceive him.
10 Certainly he will rebuke you if in secrecy faces you will lift up!
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. |
11 ¿ Not majesty his will it terrify you and dread his will it fall? on you.
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ |
12 Memorials your [are] proverbs of ash[es] [are] defenses of clay defenses your.
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. |
13 Be silent from me so let me speak I and let it pass on me whatever.
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! |
14 Concerning what? - will I take flesh my in teeth my and life my will I put? in palm my.
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. |
15 There! he will kill me (to him *Q(K)*) I will hope nevertheless ways my to face his I will argue.
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. |
16 Also that of me [will be] for deliverance for not before him a godless [person] he will come.
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. |
17 Listen completely [to] speech my and declaration my [be] in ears your.
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. |
18 Here! please I have arranged a case I know that I I am in [the] right.
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» |
19 Who? that will he conduct a case with me if now I will keep silent and I may expire.
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. |
20 Only two [things] may not you do with me then from before you not I will hide myself.
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: |
21 Hand your from on me put far away and dread your may not it terrify me.
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. |
22 And call and I I will answer or let me speak and respond to me.
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. |
23 How many? of me [are] iniquities and sins transgression my and sin my make known to me.
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. |
24 Why? face your do you hide and do you consider? me to an enemy of you.
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ |
25 ¿ A leaf driven about will you terrify and chaff dry will you pursue?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ |
26 For you write on me bitter things and you cause to inherit me [the] iniquities of youth my.
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. |
27 And you put in the stock[s] - feet my so you may watch all paths my on [the] roots of feet my you make a mark.
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. |
28 And he like rottenness he wears out like a garment [which] it eats it a moth.
