James 4

1 From where [come] disputes and (from where *no*) quarrels among you? Surely from there, out of the passions of you those warring in the members of you?

ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ସମରା ରଣଶ୍ଚ କୁତ ଉତ୍ପଦ୍ୟନ୍ତେ? ଯୁଷ୍ମଦଙ୍ଗଶିବିରାଶ୍ରିତାଭ୍ୟଃ ସୁଖେଚ୍ଛାଭ୍ୟଃ କିଂ ନୋତ୍ପଦ୍ୟନ୍ତେ?

2 You desire and not have; you kill and covet and not are able to obtain; You quarrel and wrangle; Not you have (now *k*) because not to ask you;

ଯୂଯଂ ୱାଞ୍ଛଥ କିନ୍ତୁ ନାପ୍ନୁଥ, ଯୂଯଂ ନରହତ୍ୟାମ୍ ଈର୍ଷ୍ୟାଞ୍ଚ କୁରୁଥ କିନ୍ତୁ କୃତାର୍ଥା ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁଥ, ଯୂଯଂ ଯୁଧ୍ୟଥ ରଣଂ କୁରୁଥ ଚ କିନ୍ତ୍ୱପ୍ରାପ୍ତାସ୍ତିଷ୍ଠଥ, ଯତୋ ହେତୋଃ ପ୍ରାର୍ଥନାଂ ନ କୁରୁଥ|

3 You ask and not receive, because wrongly you ask, that in the pleasures of you you may spend [it].

ଯୂଯଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱେ କିନ୍ତୁ ନ ଲଭଧ୍ୱେ ଯତୋ ହେତୋଃ ସ୍ୱସୁଖଭୋଗେଷୁ ୱ୍ୟଯାର୍ଥଂ କୁ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱେ|

4 (adulterers — and *K*) Adulteresses! Surely you know that the friendship with the world hostility with God is? Who[ever] (maybe *N(k)O*) therefore shall choose a friend to be of the world, an enemy of God is appointed.

ହେ ୱ୍ୟଭିଚାରିଣୋ ୱ୍ୟଭିଚାରିଣ୍ୟଶ୍ଚ, ସଂସାରସ୍ୟ ଯତ୍ ମୈତ୍ର୍ୟଂ ତଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଶାତ୍ରୱମିତି ଯୂଯଂ କିଂ ନ ଜାନୀଥ? ଅତ ଏୱ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ସଂସାରସ୍ୟ ମିତ୍ରଂ ଭୱିତୁମ୍ ଅଭିଲଷତି ସ ଏୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଶତ୍ରୁ ର୍ଭୱତି|

5 Or think you that in vain the Scripture speaks? With envy yearns the Spirit that (he settled *N(k)O*) in us,

ଯୂଯଂ କିଂ ମନ୍ୟଧ୍ୱେ? ଶାସ୍ତ୍ରସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ କିଂ ଫଲହୀନଂ ଭୱେତ୍? ଅସ୍ମଦନ୍ତର୍ୱାସୀ ଯ ଆତ୍ମା ସ ୱା କିମ୍ ଈର୍ଷ୍ୟାର୍ଥଂ ପ୍ରେମ କରୋତି?

6 Greater however He gives grace; Therefore it says: God [the] proud opposes, to [the] humble however gives grace.

ତନ୍ନହି କିନ୍ତୁ ସ ପ୍ରତୁଲଂ ୱରଂ ୱିତରତି ତସ୍ମାଦ୍ ଉକ୍ତମାସ୍ତେ ଯଥା, ଆତ୍ମାଭିମାନଲୋକାନାଂ ୱିପକ୍ଷୋ ଭୱତୀଶ୍ୱରଃ| କିନ୍ତୁ ତେନୈୱ ନମ୍ରେଭ୍ୟଃ ପ୍ରସାଦାଦ୍ ଦୀଯତେ ୱରଃ||

7 do be subjected therefore to God. do resist (however *no*) the devil and he will flee from you,

ଅତଏୱ ଯୂଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱଶ୍ୟା ଭୱତ ଶଯତାନଂ ସଂରୁନ୍ଧ ତେନ ସ ଯୁଷ୍ମତ୍ତଃ ପଲାଯିଷ୍ୟତେ|

8 do draw near to God and He will draw near to you. do cleanse [your] hands, [you] sinners, and do purify hearts, [you] double-minded.

ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସମୀପୱର୍ତ୍ତିନୋ ଭୱତ ତେନ ସ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପୱର୍ତ୍ତୀ ଭୱିଷ୍ୟତି| ହେ ପାପିନଃ, ଯୂଯଂ ସ୍ୱକରାନ୍ ପରିଷ୍କୁରୁଧ୍ୱଂ| ହେ ଦ୍ୱିମନୋଲୋକାଃ, ଯୂଯଂ ସ୍ୱାନ୍ତଃକରଣାନି ଶୁଚୀନି କୁରୁଧ୍ୱଂ|

9 do be grieved and do mourn and do weep; The laughter of you to mourning (should be turned *N(k)O*) and the joy to gloom.

ଯୂଯମ୍ ଉଦ୍ୱିଜଧ୍ୱଂ ଶୋଚତ ୱିଲପତ ଚ, ଯୁଷ୍ମାକଂ ହାସଃ ଶୋକାଯ, ଆନନ୍ଦଶ୍ଚ କାତରତାଯୈ ପରିୱର୍ତ୍ତେତାଂ|

10 do be humbled in the presence of (the *ko*) Lord and He will exalt you.

ପ୍ରଭୋଃ ସମକ୍ଷଂ ନମ୍ରା ଭୱତ ତସ୍ମାତ୍ ସ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଉଚ୍ଚୀକରିଷ୍ୟତି|

11 Not do speak against one another, brothers; The [one] speaking against [his] brother (or *N(k)O*) judging the brother of him speaks against [the] Law and judges [the] Law; If however [the] Law you judge, not you are a doer of [the] Law but a judge.

ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୂଯଂ ପରସ୍ପରଂ ମା ଦୂଷଯତ| ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଭ୍ରାତରଂ ଦୂଷଯତି ଭ୍ରାତୁ ର୍ୱିଚାରଞ୍ଚ କରୋତି ସ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଂ ଦୂଷଯତି ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯାଶ୍ଚ ୱିଚାରଂ କରୋତି| ତ୍ୱଂ ଯଦି ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ୱିଚାରଂ କରୋଷି ତର୍ହି ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପାଲଯିତା ନ ଭୱସି କିନ୍ତୁ ୱିଚାରଯିତା ଭୱସି|

12 One there is Lawgiver (and Judge *NO*) who is being able to save and to destroy; You yourself (however *no*) who are (you who [are] judging *N(k)O*) the (neighbour? *N(K)O*)

ଅଦ୍ୱିତୀଯୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପକୋ ୱିଚାରଯିତା ଚ ସ ଏୱାସ୍ତେ ଯୋ ରକ୍ଷିତୁଂ ନାଶଯିତୁଞ୍ଚ ପାରଯତି| କିନ୍ତୁ କସ୍ତ୍ୱଂ ଯତ୍ ପରସ୍ୟ ୱିଚାରଂ କରୋଷି?

13 do come now you who [are] saying; Today (or *N(k)O*) tomorrow (we will go *N(k)O*) into such city and (will spend *N(k)O*) there a year (one *K*) and (will trade *N(k)O*) and (will make a profit; *N(k)O*)

ଅଦ୍ୟ ଶ୍ୱୋ ୱା ୱଯମ୍ ଅମୁକନଗରଂ ଗତ୍ୱା ତତ୍ର ୱର୍ଷମେକଂ ଯାପଯନ୍ତୋ ୱାଣିଜ୍ୟଂ କରିଷ୍ୟାମଃ ଲାଭଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟାମଶ୍ଚେତି କଥାଂ ଭାଷମାଣା ଯୂଯମ୍ ଇଦାନୀଂ ଶୃଣୁତ|

14 [you] who not you know what [is] on the next day [is] What [is] (for *ko*) the life of you! A vapor just (you are *N(K)(o)*) for a little [while] appearing then (and *k*) also vanishing;

ଶ୍ୱଃ କିଂ ଘଟିଷ୍ୟତେ ତଦ୍ ଯୂଯଂ ନ ଜାନୀଥ ଯତୋ ଜୀୱନଂ ୱୋ ଭୱେତ୍ କୀଦୃକ୍ ତତ୍ତୁ ବାଷ୍ପସ୍ୱରୂପକଂ, କ୍ଷଣମାତ୍ରଂ ଭୱେଦ୍ ଦୃଶ୍ୟଂ ଲୁପ୍ୟତେ ଚ ତତଃ ପରଂ|

15 Instead [ought] to say you; If the Lord (shall wish *NK(o)*) both (we will live *N(k)O*) and (we will do *N(k)O*) this or that.

ତଦନୁକ୍ତ୍ୱା ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଇଦଂ କଥନୀଯଂ ପ୍ରଭୋରିଚ୍ଛାତୋ ୱଯଂ ଯଦି ଜୀୱାମସ୍ତର୍ହ୍ୟେତତ୍ କର୍ମ୍ମ ତତ୍ କର୍ମ୍ମ ୱା କରିଷ୍ୟାମ ଇତି|

16 Now however you boast in the arrogance of you; All boasting such evil is.

କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ଯୂଯଂ ଗର୍ୱ୍ୱୱାକ୍ୟୈଃ ଶ୍ଲାଘନଂ କୁରୁଧ୍ୱେ ତାଦୃଶଂ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଶ୍ଲାଘନଂ କୁତ୍ସିତମେୱ|

17 To [him] knowing therefore good to do and not doing [it], sin to him it is.

ଅତୋ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ସତ୍କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତଂ ୱିଦିତ୍ୱା ତନ୍ନ କରୋତି ତସ୍ୟ ପାପଂ ଜାଯତେ|