Genesis 21
1 And Yahweh he visited Sarah just as he had said and he did Yahweh to Sarah just as he had spoken.
| و خداوند برحسب وعده خود، ازساره تفقد نمود، و خداوند، آنچه به ساره گفته بود، بجا آورد. | ۱ |
2 And she conceived and she bore Sarah to Abraham a son of old age his to the appointed time which he had spoken with him God.
| و ساره حامله شده، ازابراهیم در‌پیری‌اش، پسری زایید، در وقتی که خدا به وی گفته بود. | ۲ |
3 And he called Abraham [the] name of son his who had been born to him whom she had borne to him Sarah Isaac.
| و ابراهیم، پسر مولود خودرا، که ساره از وی زایید، اسحاق نام نهاد. | ۳ |
4 And he circumcised Abraham Isaac son his a son of eight days just as he had commanded him God.
| و ابراهیم پسر خود اسحاق را، چون هشت روزه بود، مختون ساخت، چنانکه خدا او را امر فرموده بود. | ۴ |
5 And Abraham [was] a son of one hundred year[s] when was born to him Isaac son his.
| و ابراهیم، در هنگام ولادت پسرش، اسحاق، صد ساله بود. | ۵ |
6 And she said Sarah laughter he has made for me God everyone who hears he will laugh to me.
| و ساره گفت: «خدا خنده برای من ساخت، و هر‌که بشنود، با من خواهدخندید.» | ۶ |
7 And she said who? has he said to Abraham she has suckled children Sarah for I have borne a son of old age his.
| و گفت: «که بود که به ابراهیم بگوید، ساره اولاد را شیر خواهد داد؟ زیرا که پسری برای وی، در‌پیری‌اش زاییدم.» | ۷ |
8 And he grew up the child and he was weaned and he prepared Abraham a feast great on [the] day was weaned Isaac.
| و آن پسر نموکرد، تا او را از شیر باز گرفتند. و در روزی که اسحاق را از شیر باز داشتند، ابراهیم ضیافتی عظیم کرد. | ۸ |
9 And she saw Sarah [the] son of Hagar the Egyptian whom she had borne to Abraham mocking.
| آنگاه ساره، پسر هاجر مصری را که ازابراهیم زاییده بود، دید که خنده می‌کند. | ۹ |
10 And she said to Abraham drive out the slave woman this and son her for not he will inherit [the] son of the slave woman this with son my with Isaac.
| پس به ابراهیم گفت: «این کنیز را با پسرش بیرون کن، زیرا که پسر کنیز با پسر من اسحاق، وارث نخواهد بود.» | ۱۰ |
11 And it was displeasing the matter exceedingly in [the] eyes of Abraham on [the] causes of son his.
| اما این امر، بنظر ابراهیم، درباره پسرش بسیار سخت آمد. | ۱۱ |
12 And he said God to Abraham may not it be displeasing in view your on the lad and on slave woman your all that she says to you Sarah listen to voice her for in Isaac it will be named of you offspring.
| خدا به ابراهیم گفت: «درباره پسر خود و کنیزت، بنظرت سخت نیاید، بلکه هر‌آنچه ساره به تو گفته است، سخن او رابشنو، زیرا که ذریت تو از اسحاق خوانده خواهدشد. | ۱۲ |
13 And also [the] son of the slave woman into a nation I will make him for [is] offspring your he.
| و از پسر کنیز نیز امتی بوجود آورم، زیراکه او نسل توست.» | ۱۳ |
14 And he rose early Abraham - in the morning and he took food and a skin of water and he gave [them] to Hagar placing on shoulder her and the boy and he sent away her and she went and she wandered in [the] wilderness of Beer Sheba.
| بامدادان، ابراهیم برخاسته، نان و مشکی از آب گرفته، به هاجر داد، و آنها را بر دوش وی نهاد، و او را با پسر روانه کرد. پس رفت، و در بیابان بئرشبع می‌گشت. | ۱۴ |
15 And they were finished the water from the skin and she threw the boy under one of the bushes.
| وچون آب مشک تمام شد، پسر را زیر بوته‌ای گذاشت. | ۱۵ |
16 And she went and she sat for herself from before at a distance like [the] shooters of a bow for she said may not I look on [the] death of the boy and she sat from before and she lifted up voice her and she wept.
| و به مسافت تیر پرتابی رفته، در مقابل وی بنشست، زیرا گفت: «موت پسر را نبینم.» و در مقابل او نشسته، آواز خود را بلند کرد وبگریست. | ۱۶ |
17 And he heard God [the] sound of the lad and he called [the] angel of God - to Hagar from the heavens and he said to her what? [is] to you O Hagar may not you be afraid for he has heard God [the] sound of the lad at where he [is] there.
| و خدا، آواز پسر را بشنید، و فرشته خدا از آسمان، هاجر را ندا کرده، وی را گفت: «ای هاجر، تو را چه شد؟ ترسان مباش، زیراخدا، آواز پسر را در آنجایی که اوست، شنیده است. | ۱۷ |
18 Arise lift up the lad and take hold hand your on him for into a nation great I will make him.
| برخیز و پسر را برداشته، او را به‌دست خود بگیر، زیرا که از او، امتی عظیم بوجودخواهم آورد.» | ۱۸ |
19 And he opened God eyes her and she saw a well of water and she went and she filled the skin water and she gave a drink to the lad.
| و خدا چشمان او را باز کرد تاچاه آبی دید. پس رفته، مشک را از آب پر کرد، وپسر را نوشانید. | ۱۹ |
20 And he was God with the lad and he grew up and he dwelt in the wilderness and he was a shooter a bowman.
| و خدا با آن پسر می‌بود. و اونمو کرده، ساکن صحرا شد، و در تیراندازی بزرگ گردید. | ۲۰ |
21 And he dwelt in [the] wilderness of Paran and she took for him mother his a wife from [the] land of Egypt.
| و در صحرای فاران، ساکن شد. ومادرش زنی از زمین مصر برایش گرفت. | ۲۱ |
22 And it was at the time that and he said Abimelech and Phicol [the] commander of army his to Abraham saying God [is] with you in all that you [are] doing.
| و واقع شد، در آن زمانی که ابی ملک، وفیکول، که سپهسالار او بود، ابراهیم را عرض کرده، گفتند که «خدا در آنچه می‌کنی با توست. | ۲۲ |
23 And therefore swear! to me by God here if you will deal falsely to me and to posterity my and to progeny my according to the loyalty which I have done with you you will do with me and with the land which you have sojourned in it.
| اکنون برای من، در اینجا به خدا سوگند بخور، که با من و نسل من و ذریت من خیانت نخواهی کرد، بلکه برحسب احسانی که با تو کرده‌ام، با من و با زمینی که در آن غربت پذیرفتی، عمل خواهی نمود.» | ۲۳ |
24 And he said Abraham I I will swear.
| ابراهیم گفت: «من سوگند می‌خورم.» | ۲۴ |
25 And he rebuked Abraham Abimelech on [the] causes of [the] well of water which they had seized [the] servants of Abimelech.
| و ابراهیم ابی ملک را تنبیه کرد، بسبب چاه آبی که خادمان ابی ملک، از او به زور گرفته بودند. | ۲۵ |
26 And he said Abimelech not I know who? has he done the thing this and also you not you told to me and also I not I heard except this day.
| ابی ملک گفت: «نمی دانم کیست که این کار راکرده است، و تو نیز مرا خبر ندادی، و من هم تاامروز نشنیده بودم.» | ۲۶ |
27 And he took Abraham sheep and cattle and he gave [them] to Abimelech and they made [the] two of them a covenant.
| و ابراهیم، گوسفندان وگاوان گرفته، به ابی ملک داد، و با یکدیگر عهدبستند. | ۲۷ |
28 And he set Abraham seven ewe-lambs of the flock to alone them.
| و ابراهیم، هفت بره از گله جدا ساخت. | ۲۸ |
29 And he said Abimelech to Abraham what? [are] they seven ewe-lambs these which you have set to alone them.
| ۲۹ |
30 And he said that seven ewe-lambs you will take from hand my in order that it may become for me a witness for I dug the well this.
| گفت: «که این هفت بره ماده را از دست من قبول فرمای، تا شهادت باشدکه این چاه را من حفر نمودم.» | ۳۰ |
31 There-fore he called the place that Beer Sheba for there they swore an oath [the] two of them.
| از این سبب، آن مکان را، بئرشبع نامید، زیرا که در آنجا با یکدیگرقسم خوردند. | ۳۱ |
32 And they made a covenant at Beer Sheba and he arose Abimelech and Phicol [the] commander of army his and they returned to [the] land of [the] Philistines.
| و چون آن عهد را در بئرشبع بسته بودند، ابی ملک با سپهسالار خود فیکول برخاسته، به زمین فلسطینیان مراجعت کردند. | ۳۲ |
33 And he planted a tamarisk tree in Beer Sheba and he called there on [the] name of Yahweh [the] God of perpetuity.
| و ابراهیم در بئرشبع، شوره کزی غرس نمود، ودر آنجا به نام یهوه، خدای سرمدی، دعا نمود. | ۳۳ |
34 And he sojourned Abraham in [the] land of [the] Philistines days many.
| پس ابراهیم در زمین فلسطینیان، ایام بسیاری بسر برد. | ۳۴ |
