1 Peter 2

1 Having put aside therefore all malice and all deceit and (hypocrisies *NK(O)*) and envies and all evil speakings

۱ لهذا هر نوع کینه و هر مکر و ریا و حسد وهرقسم بدگویی را ترک کرده،

2 like newborn babies reasonable pure milk do crave so that by it you may grow up (in respect to salvation, *NO*)

۲ چون اطفال نوزاده، مشتاق شیر روحانی و بی‌غش باشید تا از آن برای نجات نمو کنید،

3 (if *N(k)O*) you have tasted that [is] good the Lord.

۳ اگرفی الواقع چشیده‌اید که خداوند مهربان است.

4 To whom coming a stone living, by men indeed rejected in the sight of however God chosen [and] precious,

۴ و به او تقرب جسته، یعنی به آن سنگ زنده رد شده از مردم، لکن نزد خدا برگزیده و مکرم.

5 also you yourselves as stones living are being built up as a house spiritual (into *no*) a priesthood holy to offer spiritual sacrifices acceptable (*NK*) to God through Jesus Christ.

۵ شما نیز مثل سنگهای زنده بنا کرده می‌شوید به عمارت روحانی و کهانت مقدس تا قربانی های روحانی و مقبول خدا را بواسطه عیسی مسیح بگذرانید.

6 (Therefore *N(k)O*) it is contained in (*k*) Scripture: Behold I lay in Zion a stone cornerstone a chosen precious, and the [one] who is believing on Him certainly not may be put to shame.

۶ بنابراین، در کتاب مکتوب است که «اینک می‌نهم در صهیون سنگی سر زاویه برگزیده و مکرم و هر‌که به وی ایمان آورد خجل نخواهد شد.»

7 To you therefore [is] the preciousness of those believing; ([for those] disbelieving *N(K)O*) however ([the] stone *N(k)O*) which rejected those building, this has become into [the] head of [the] corner

۷ پس شما را که ایمان دارید اکرام است، لکن آنانی را که ایمان ندارند، «آن سنگی که معماران رد کردند، همان سر زاویه گردید»،

8 and A stone of stumbling and a rock of offense, [They] stumble at on the word being disobedient, to which also they were appointed;

۸ و «سنگ لغزش دهنده و صخره مصادم»، زیرا که اطاعت کلام نکرده، لغزش می‌خورند که برای همین معین شده‌اند.

9 You yourselves however [are] a race chosen, a royal priesthood, a nation holy, a people for [His] possession, so that the excellencies you may proclaim of the [One] out of darkness you having called to the marvelous of Him light;

۹ لکن شما قبیله برگزیده و کهانت ملوکانه وامت مقدس و قومی که ملک خاص خدا باشدهستید تا فضایل او را که شما را از ظلمت، به نورعجیب خود خوانده است، اعلام نمایید.

10 who once [were] not a people, now however [the] people of God, those [who] not received mercy, now however having received mercy.

۱۰ که سابق قومی نبودید و الان قوم خدا هستید. آن وقت از رحمت محروم، اما الحال رحمت کرده شده‌اید.

11 Beloved, I exhort [you] as aliens and sojourners to abstain from fleshly desires, which war against the soul;

۱۱ ‌ای محبوبان، استدعا دارم که چون غریبان و بیگانگان از شهوات جسمی که با نفس در نزاع هستند، اجتناب نمایید؛

12 the conduct of you among the Gentiles keeping honorable, so that wherein which they speak against you as evildoers, through the good deeds (having witnessed *N(k)O*) they may glorify God in [the] day of visitation.

۱۲ و سیرت خود را درمیان امت‌ها نیکو دارید تا در همان امری که شمارا مثل بدکاران بد می‌گویند، از کارهای نیکوی شما که ببینند، در روز تفقد، خدا را تمجیدنمایند.

13 do be subjected (therefore *K*) to every human institution for the sake of the Lord; whether to [the] king as being supreme;

۱۳ لهذا هر منصب بشری را بخاطر خداونداطاعت کنید، خواه پادشاه را که فوق همه است،

14 or to governors as through him being sent for vengeance (indeed *k*) to evildoers, praise however to well-doers;

۱۴ و خواه حکام را که رسولان وی هستند، بجهت انتقام کشیدن از بدکاران و تحسین نیکوکاران.

15 because this is the will of God doing good to put to silence the of foolish men ignorance;

۱۵ زیرا که همین است اراده خدا که به نیکوکاری خود، جهالت مردمان بی‌فهم را ساکت نمایید،

16 as free and not as a cover-up having for evil the freedom, but as of God servants.

۱۶ مثل آزادگان، اما نه مثل آنانی که آزادی خود را پوشش شرارت می‌سازند بلکه چون بندگان خدا.

17 Everyone do honor, The brotherhood (do love, *NK(o)*) God do fear, the king do honor.

۱۷ همه مردمان را احترام کنید. برادران را محبت نمایید. از خدا بترسید. پادشاه رااحترام نمایید.

18 you who [are] Servants be subject with all fear to masters, not only to the good and gentle, but also to the unreasonable.

۱۸ ‌ای نوکران، مطیع آقایان خود باشید با کمال ترس؛ و نه فقط صالحان و مهربانان را بلکه کج خلقان را نیز.

19 This for [is] acceptable, if for sake of conscience toward God endures anyone griefs suffering unjustly.

۱۹ زیرا این ثواب است که کسی بجهت ضمیری که چشم بر خدا دارد، در وقتی که ناحق زحمت می‌کشد، دردها را متحمل شود.

20 What kind of for credit [is it] if sinning and being struck you will endure? But if doing good and suffering you will endure, this [is] commendable before God.

۲۰ زیرا چه فخر دارد هنگامی که گناهکار بوده، تازیانه خورید و متحمل آن شوید. لکن اگرنیکوکار بوده، زحمت کشید و صبر کنید، این نزدخدا ثواب است.

21 To this hereunto for you have been called, because also Christ suffered for (for you, *N(K)O*) you leaving an example that you may follow after the steps of Him:

۲۱ زیرا که برای همین خوانده شده‌اید، چونکه مسیح نیز برای ما عذاب کشید وشما را نمونه‌ای گذاشت تا در اثر قدمهای وی رفتار نمایید،

22 Who sin not committed, neither was found trickery in the mouth of Him,

۲۲ «که هیچ گناه نکرد و مکر درزبانش یافت نشد.»

23 Who being reviled not was not reviling back suffering not was threatening He was delivering [Himself] however to the [One] judging justly;

۲۳ چون او را دشنام می‌دادند، دشنام پس نمی داد و چون عذاب می‌کشید تهدیدنمی نمود، بلکه خویشتن را به داور عادل تسلیم کرد.

24 Who the sins of us Himself bore in the body of Him on the tree so that to sins having been dead to righteousness we may live; Of whom by the wounds (of him *k*) you have been healed.

۲۴ که خود گناهان ما را در بدن خویش بردارمتحمل شد تا از گناه مرده شده، به عدالت زیست نماییم که به ضربهای او شفا یافته‌اید.

25 You were for like sheep (going astray *N(k)O*) but you have returned now to the Shepherd and Overseer of the souls of you.

۲۵ از آنروکه مانند گوسفندان گمشده بودید، لکن الحال به سوی شبان و اسقف جانهای خود برگشته‌اید.