< 1 Corinthians 11 >

1 Imitators of me do be even as I myself also [am] I myself also [am] of Christ.
پس اقتدا به من نمایید چنانکه من نیز به مسیح می‌کنم.۱
2 I commend now you (brothers *k*) that in all things me you have remembered, and even as I delivered to you the teachings you are keeping.
اما‌ای برادران شما را تحسین می‌نمایم ازاین جهت که در هرچیز مرا یاد می‌دارید و اخبار رابطوری که به شما سپردم، حفظ می‌نمایید.۲
3 I want however you to know that of every man the head Christ is, [the] head now of [the] woman [is] the man; [the] head now (*no*) of Christ God.
اما می‌خواهم شما بدانید که سر هر مرد، مسیح است و سر زن، مرد و سر مسیح، خدا.۳
4 Every man praying or prophesying [anything] on [his] head having he dishonors the head of him.
هرمردی که سرپوشیده دعا یا نبوت کند، سر خود رارسوا می‌نماید.۴
5 Every now woman praying or prophesying uncovered with the head dishonors the head (of her; *N(k)O*) one for it is and the same with which shaven.
اما هر زنی که سر برهنه دعا یانبوت کند، سر خود را رسوا می‌سازد، زیرا این چنان است که تراشیده شود.۵
6 If for not covers her head a woman, also she should be shorn; If [it is] now disgraceful to a woman to be shorn or to be shaven, she should cover her head.
زیرا اگر زن نمی پوشد، موی را نیز ببرد؛ و اگر زن را موی بریدن یا تراشیدن قبیح است، باید بپوشد.۶
7 A man indeed for not ought to cover the head image and glory of God being; (the *no*) woman however [the] glory of man is;
زیراکه مرد را نباید سر خود بپوشد چونکه او صورت و جلال خداست، اما زن جلال مرد است.۷
8 Not for is man of woman but woman of man;
زیراکه مرد از زن نیست بلکه زن از مرد است.۸
9 Truly for not was created man on account of the woman but woman on account of the man;
و نیزمرد بجهت زن آفریده نشد، بلکه زن برای مرد.۹
10 Because of this ought the woman authority to have on the head on account of the angels.
از این جهت زن می‌باید عزتی بر سر داشته باشد به‌سبب فرشتگان.۱۰
11 However neither [is] woman without man nor man without woman in [the] Lord;
لیکن زن از مرد جدانیست و مرد هم جدا از زن نیست در خداوند.۱۱
12 Just as for the woman of the man [is] so also the man through the woman [is], the however all things of God.
زیرا چنانکه زن از مرد است، همچنین مرد نیزبوسیله زن، لیکن همه‌چیز از خدا.۱۲
13 In you yourselves do judge: Becoming is it for a woman revealed to God to pray?
در دل خود انصاف دهید: آیا شایسته است که زن ناپوشیده نزد خدا دعا کند؟۱۳
14 (or *K*) Not even nature itself does teach you that a man indeed if he shall have long hair, a dishonor to him it is,
آیا خودطبیعت شما را نمی آموزد که اگر مرد موی درازدارد، او را عار می‌باشد؟۱۴
15 a woman however if she shall have long hair, glory to her it is? For the long hair instead of a covering has been given to her;
و اگر زن موی درازدارد، او را فخر است، زیرا که موی بجهت پرده بدو داده شد؟۱۵
16 If now anyone is inclined contentious to be, we ourselves such custom no [other] have nor the churches of God.
و اگر کسی ستیزه گر باشد، ما وکلیساهای خدا را چنین عادتی نیست.۱۶
17 In this now (instructing *NK(o)*) not I do praise because not for the better but for the (worse *N(k)O*) you come together.
لیکن چون این حکم را به شما می‌کنم، شمارا تحسین نمی کنم، زیرا که شما نه از برای بهتری بلکه برای بدتری جمع می‌شوید.۱۷
18 First indeed for coming together you in (*k*) an assembly I hear divisions among you there to be, and in part it I believe;
زیرا اولاهنگامی که شما در کلیسا جمع می‌شوید، می‌شنوم که در میان شما شقاقها روی می‌دهد وقدری از آن را باور می‌کنم.۱۸
19 It behooves for also factions among you there to be, so that (also *no*) the approved evident may become among you.
از آن جهت که لازم است در میان شما بدعتها نیز باشد تا که مقبولان از شما ظاهر گردند.۱۹
20 Coming therefore of you together in one place not it is [the] Lord’s supper to eat;
پس چون شما دریک جا جمع می‌شوید، ممکن نیست که شام خداوند خورده شود،۲۰
21 One for [their] own supper takes first in eating, and this [one] indeed is hungry, that [one] however is drunken.
زیرا در وقت خوردن هرکس شام خود را پیشتر می‌گیرد و یکی گرسنه و دیگری مست می‌شود.۲۱
22 Surely not indeed houses surely you have in which to eat and to drink? Or the church of God do you despise and put to shame those nothing having? What shall I say to you shall I praise you in this? Not I praise [you]!
مگر خانه‌ها برای خوردن و آشامیدن ندارید؟ یا کلیسای خدا راتحقیر می‌نمایید و آنانی را که ندارند شرمنده می‌سازید؟ به شما چه بگویم؟ آیا در این امر شمارا تحسین نمایم؟ تحسین نمی نمایم!۲۲
23 I myself for received from the Lord that which also I delivered to you that the Lord Jesus in the night in which He was betrayed took bread,
زیرا من از خداوند یافتم، آنچه به شما نیزسپردم که عیسی خداوند در شبی که او را تسلیم کردند، نان را گرفت۲۳
24 and having given thanks He broke [it] and said (do take *KO*) (do eat: *K*) This of Me is the body which [is] for you (being broken; *K*) this do perform in of Me remembrance.
و شکر نموده، پاره کرد وگفت: «بگیرید بخورید. این است بدن من که برای شما پاره می‌شود. این را به یادگاری من به‌جاآرید.»۲۴
25 Likewise also the cup after having supped saying; This cup the new covenant is in My blood; this do perform, as often as (when *N(k)O*) you shall drink [it], in of Me remembrance.
و همچنین پیاله را نیز بعد از شام وگفت: «این پیاله عهد جدید است در خون من. هرگاه این را بنوشید، به یادگاری من بکنید.»۲۵
26 As often as for (when *N(k)O*) you shall eat bread this and cup (this *K*) may drink, the death of the Lord you proclaim until that (when *k*) He may come.
زیرا هرگاه این نان را بخورید و این پیاله رابنوشید، موت خداوند را ظاهر می‌نمایید تاهنگامی که بازآید.۲۶
27 Therefore who[ever] maybe may eat bread (this *K*) or may drink the cup of the Lord unworthily (of the-Lord *O*) guilty will be of the body and of the blood of the Lord.
پس هرکه بطور ناشایسته نان را بخورد وپیاله خداوند را بنوشد، مجرم بدن و خون خداوند خواهد بود.۲۷
28 should examine however a man himself, and in this manner of the bread he should eat and of the cup he should drink;
اما هر شخص خود راامتحان کند و بدینطرز از آن نان بخورد و از آن پیاله بنوشد.۲۸
29 The [one] for eating and drinking (unworthily *K*) judgment on himself he eats and he drinks not discerning the body (of the *k*) (Lord. *K*)
زیرا هرکه می‌خورد و می‌نوشد، فتوای خود را می‌خورد و می‌نوشد اگر بدن خداوند را تمییز نمی کند.۲۹
30 Because of this among you many [are] weak and sick, and are fallen asleep many.
از این سبب بسیاری از شما ضعیف و مریض‌اند و بسیاری خوابیده‌اند.۳۰
31 If (for *N(k)O*) ourselves we were judging, not then would we were come under judgment;
اما اگر برخود حکم می‌کردیم، حکم بر مانمی شد.۳۱
32 Being judged however by (the *no*) Lord we are disciplined, so that not with the world we may be condemned.
لکن هنگامی که بر ما حکم می‌شود، از خداوند تادیب می‌شویم مبادا با اهل دنیا بر ماحکم شود.۳۲
33 So then, brothers of mine, coming together in order to eat one another do wait for;
لهذا‌ای برادران من، چون بجهت خوردن جمع می‌شوید، منتظر یکدیگر باشید.۳۳
34 If (now *k*) anyone is hungry, at home he should eat, so that not for judgment you may come together. And the other things as soon as when I may come I will set in order.
و اگرکسی گرسنه باشد، در خانه بخورد، مبادا بجهت عقوبت جمع شوید. و چون بیایم، مابقی را منتظم خواهم نمود.۳۴

< 1 Corinthians 11 >