< Titus 2 >

1 But do, thou, speak the things which become the healthful instruction: —
اما تو سخنان شایسته تعلیم صحیح را بگو:۱
2 That, aged men, be, sober, grave, sober-minded, healthy in their faith, love, endurance;
که مردان پیر، هشیار و باوقار وخرداندیش و در ایمان و محبت و صبر، صحیح باشند.۲
3 Aged women, in the same way, in deportment, as becometh sacred persons, not given to intrigue, nor yet, to much wine, enslaved, teachers of virtue, —
همچنین زنان پیر، در سیرت متقی باشند و نه غیبت‌گو و نه بنده شراب زیاده بلکه معلمات تعلیم نیکو،۳
4 That they may constrain the young women to be, lovers of their husbands, lovers of their children,
تا زنان جوان را خرد بیاموزند که شوهردوست و فرزنددوست باشند،۴
5 soberminded, chaste, workers at home, good, submitting themselves to their own husbands, —that, the word of God, be not defamed;
وخرداندیش و عفیفه و خانه نشین و نیکو و مطیع شوهران خود که مبادا کلام خدا متهم شود.۵
6 The younger men, in the same way, exhort thou to be sober-minded:
و به همین نسق جوانان را نصیحت فرما تا خرداندیش باشند.۶
7 In all things, shewing, thyself, an ensample of noble works, —in thine instruction, uncorruptness, gravity,
و خود را در همه‌چیز نمونه اعمال نیکو بسازو در تعلیم خود صفا و وقار و اخلاص را بکار بر،۷
8 healthful discourse that cannot be condemned, in order that, he that is of the contrary part, may relent, having nothing to say concerning us that is disparaging:
و کلام صحیح بی‌عیب را تا دشمن چونکه فرصت بد‌گفتن در حق ما نیابد، خجل شود.۸
9 Servants, unto their own masters, to be submitting themselves in all things, to be, well-pleasing, not gainsaying,
غلامان را نصیحت نما که آقایان خود رااطاعت کنند و در هر امر ایشان را راضی سازند ونقیض گو نباشند؛۹
10 not taking anything away, shewing, all good faith, —that, the instruction which is of our Saviour God, they may adorn in all things.
و دزدی نکنند بلکه کمال دیانت را ظاهر سازند تا تعلیم نجات‌دهنده ما خدارا در هر چیز زینت دهند.۱۰
11 For the favour of God, bringing salvation for all men, hath shone forth,
زیرا که فیض خدا که برای همه مردم نجات‌بخش است، ظاهر شده،۱۱
12 Putting us under discipline—in order that, —denying ourselves of ungodliness and worldly covetings, in a soberminded and righteous and godly manner, we should live, in the present age, (aiōn g165)
ما را تادیب می‌کند که بی‌دینی و شهوات دنیوی را ترک کرده، با خرداندیشی و عدالت و دینداری در این جهان زیست کنیم. (aiōn g165)۱۲
13 Prepared to welcome the happy hope and forthshining of the glory of the great God and our Saviour Christ Jesus, —
و آن امید مبارک و تجلی جلال خدای عظیم و نجات‌دهنده خود ما عیسی مسیح را انتظار کشیم،۱۳
14 Who gave himself up in our behalf, that he might redeem us from all manner of lawlessness, and purify for himself a people as his own treasure—zealous of noble works.
که خود را در راه ما فدا ساخت تا ما را از هر ناراستی برهاند و امتی برای خودطاهر سازد که ملک خاص او و غیور در اعمال نیکو باشند.۱۴
15 As to these things, be speaking and exhorting and reproving, with all manner of precept: let, no one, disregard thee!
این را بگو و نصیحت فرما و درکمال اقتدار توبیخ نما و هیچ‌کس تو را حقیرنشمارد.۱۵

< Titus 2 >