Song of Solomon 6
1 [DAUGHTERS OF JERUSALEM] Whither hath thy beloved, gone, thou most beautiful among women? whither hath thy beloved turned him aside? That we may seek him with thee.
Sadino ti nagturongan ti ay-ayatem, sika a kapipintasan kadagiti babbai? Sadino ti nagturongan ti ay-ayatem, tapno kaduaandaka a mangbirok kenkuana? Kasarsarita ti balasitang ti bagina
2 [SHE] My beloved, is gone down to his garden, to the beds of balsam, —to pasture in the gardens, and to gather lilies,
Simmalog ti ay-ayatek iti minuyonganna, iti pagmulaan dagiti rekado, tapno agarab idiay minuyonganna ken mangala kadagiti lirio.
3 I, am, my beloved’s, and, my beloved, is mine, he that pastureth among lilies.
Kukuanak ti ay-ayatek, ken kukuak ti mangay-ayat kaniak; agar-arab isuna a siraragsak iti tengnga dagiti lirio. Makisarsarita iti babai ti mangay-ayat kenkuana
4 [HE] Beautiful, art thou, my fair one, as Tirzah, comely, as Jerusalem, —majestic as bannered hosts!
Nagpintaska a kasla iti Tirsa, ay-ayatek, naimnas a kasla ti Jerusalem, nakaskasdaaw a kas iti armada a nakaiggem iti wagayway.
5 Turn away thine eyes from me, for, they, have excited me, —Thy hair, is like a flock of goats, that are reclining on the sides of Mount Gilead:
Iyadayom ti kitam kaniak, ta mangguyogoy daytoy kaniak. Maiyarig ti buokmo iti pangen dagiti kalding a sumalsalog nga aggapu iti bakrang ti Bantay Galaad.
6 Thy teeth, are like a flock of sheep which have come up from the washing-place, —whereof, all of them, are twin-bearers, and bereaved, is there none among them:
Dagiti ngipenmo ket kasla iti arban dagiti kabaian a karnero a tumaktakdang a naggapu iti pagdidigusan. Addaan ti singin ti tunggal maysa, ken awan ti natay kadakuada.
7 Like a slice of pomegranate, are thy temples, from behind thy veil:
Umasping dagiti pingpingmo iti sangapisi a bunga ti granada iti likod ti belom. Kasarsarita ti mangay-ayat iti babai ti bagina
8 Threescore, are the queens, and, fourscore, are the concubines, —and, virgins, there are, without number.
Adda ti innem a pulo a reyna, walopulo nga inkabbalay ti ari, ken babbalasang a di mabilang.
9 One alone, is my dove, my perfect one, one alone, was she to her mother, Pure, was she to her that bare her, —The daughters, have seen her, and pronounced her happy, Queens and concubines, and they have praised her.
Ti kalapatik, ti saan a narugitan nga ay-ayatek, ket ti kakaisuna; isuna ti naisangsangayan nga anak a babai ti inana; isuna ti dungdungoen ti babai a nangisikog kenkuana. Nakita isuna dagiti annak a babai dagiti kailliak ket inawaganda isuna a nagasat; nakita pay isuna dagiti reyna ken dagiti inkabbalay ti ari, ket dinayawda isuna; Kinuna dagiti reyna ken dagiti inkabbalay ti ari
10 [THEY] Who is this, that looketh forth like the dawn, beautiful as the moon, pure as the sun, majestic as bannered hosts?
“Siasino daytoy nga aglanglanga a kasla iti parbangon, napintas a kas iti bulan, nalawag a kas ti init, nakaskasdaaw a kas iti armada a nakaiggem iti wagayway?” Kasarsarita ti mangay-ayat iti babai ti bagina
11 [HE] To the garden of nuts, I went down, to look at the fresh shoots of the ravine, —to see whether: had burst forth the vine, had blossomed the pomegranate: —
Simmalogak iti minuyongan dagiti nuekes a mangkita iti karusrusing idiay tanap, a mangkita no nagrusingen dagiti puon ti ubas, ken no nagsabongen dagiti granada.
12 I know not [how it was], my soul, set for me the chariots of my willing people!
Nakaro ti ragsakko ta kaslaak la agluglugan iti karwahe ti prinsipe. Makisarsarita iti babai ti mangay-ayat kenkuana
13 [THEY] Return, return, O Shulamite, Return, return, that we may look on thee! [SHE] What would ye look on in the Shulamite? [THEY] As it were the dance of a double camp…
Agsublika, agsublika, sika nga awan pagkuranganna a babai; agsublika, agsublika tapno mamatmatanka. Kasarsarita ti balasang ti mangay-ayat kenkuana Apay a matmatannak, ti babai nga awan pagkuranganna, a kaslaak la agsalsala iti nagbaetan dagiti dua a linia dagiti sumasala?
