Romans 7
1 Or are ye ignorant, brethren, —for unto them that understand the law am I speaking, that, the law, hath lordship over a men as long as he liveth?
ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண வ்யவஸ்தா²வித³: ப்ரதி மமேத³ம்’ நிவேத³நம்’| விதி⁴: கேவலம்’ யாவஜ்ஜீவம்’ மாநவோபர்ய்யதி⁴பதித்வம்’ கரோதீதி யூயம்’ கிம்’ ந ஜாநீத²?
2 For, the married woman, unto her living husband is bound by law; but, if her husband have died, she hath received a full release from the law of her husband.
யாவத்காலம்’ பதி ர்ஜீவதி தாவத்காலம் ஊடா⁴ பா⁴ர்ய்யா வ்யவஸ்த²யா தஸ்மிந் ப³த்³தா⁴ திஷ்ட²தி கிந்து யதி³ பதி ர்ம்ரியதே தர்ஹி ஸா நாரீ பத்யு ர்வ்யவஸ்தா²தோ முச்யதே|
3 Hence then, her husband being alive, an adulteress, shall she be called—if she become another man’s, but, if the husband have died, she is free from the law; so that she is not an adulteress, though she become another man’s.
ஏதத்காரணாத் பத்யுர்ஜீவநகாலே நாரீ யத்³யந்யம்’ புருஷம்’ விவஹதி தர்ஹி ஸா வ்யபி⁴சாரிணீ ப⁴வதி கிந்து யதி³ ஸ பதி ர்ம்ரியதே தர்ஹி ஸா தஸ்யா வ்யவஸ்தா²யா முக்தா ஸதீ புருஷாந்தரேண வ்யூடா⁴பி வ்யபி⁴சாரிணீ ந ப⁴வதி|
4 So, then, my brethren, ye also, were made dead unto the law through the body of the Christ, to the end ye might become another’s—his who from among the dead was raised, in order that we might bring forth fruit unto God.
ஹே மம ப்⁴ராத்ரு’க³ண, ஈஸ்²வரநிமித்தம்’ யத³ஸ்மாகம்’ ப²லம்’ ஜாயதே தத³ர்த²ம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²பிதேந புருஷேண ஸஹ யுஷ்மாகம்’ விவாஹோ யத்³ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸ²ரீரேண யூயம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ ப்ரதி ம்ரு’தவந்த: |
5 For, when we were in the flesh, the susceptibilities of sins which were through the law, used to be energized in our members unto the bringing forth of fruit unto death;
யதோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸா²ரீரிகாசரணஸமயே மரணநிமித்தம்’ ப²லம் உத்பாத³யிதும்’ வ்யவஸ்த²யா தூ³ஷித: பாபாபி⁴லாஷோ(அ)ஸ்மாகம் அங்கே³ஷு ஜீவந் ஆஸீத்|
6 But, now, we have received full release from the law, by dying [in that] wherein we used to be held fast, so that we should be doing service—in newness of spirit and not in obsoleteness of letter.
கிந்து ததா³ யஸ்யா வ்யவஸ்தா²யா வஸே² ஆஸ்மஹி ஸாம்ப்ரதம்’ தாம்’ ப்ரதி ம்ரு’தத்வாத்³ வயம்’ தஸ்யா அதீ⁴நத்வாத் முக்தா இதி ஹேதோரீஸ்²வரோ(அ)ஸ்மாபி⁴: புராதநலிகி²தாநுஸாராத் ந ஸேவிதவ்ய: கிந்து நவீநஸ்வபா⁴வேநைவ ஸேவிதவ்ய:
7 What, then, shall we say? Is the law sin? Far be it! On the contrary, I had not discovered, sin, save through law, for even, of coveting, I had not been aware if, the law, had not kept on saying—Thou shall not covet;
தர்ஹி வயம்’ கிம்’ ப்³ரூம: ? வ்யவஸ்தா² கிம்’ பாபஜநிகா ப⁴வதி? நேத்த²ம்’ ப⁴வது| வ்யவஸ்தா²ம் அவித்³யமாநாயாம்’ பாபம்’ கிம் இத்யஹம்’ நாவேத³ம்’; கிஞ்ச லோப⁴ம்’ மா கார்ஷீரிதி சேத்³ வ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² லிகி²தம்’ நாப⁴விஷ்யத் தர்ஹி லோப⁴: கிம்பூ⁴தஸ்தத³ஹம்’ நாஜ்ஞாஸ்யம்’|
8 Howbeit sin taking, occasion—through the commandment, wrought out in me all manner of coveting; for, apart from law, sin is dead; —
கிந்து வ்யவஸ்த²யா பாபம்’ சி²த்³ரம்’ ப்ராப்யாஸ்மாகம் அந்த: ஸர்வ்வவித⁴ம்’ குத்ஸிதாபி⁴லாஷம் அஜநயத்; யதோ வ்யவஸ்தா²யாம் அவித்³யமாநாயாம்’ பாபம்’ ம்ரு’தம்’|
9 And, I, was alive, apart from law, at one time, but, the commandment coming, sin sprang up to life,
அபரம்’ பூர்வ்வம்’ வ்யவஸ்தா²யாம் அவித்³யமாநாயாம் அஹம் அஜீவம்’ தத: பரம் ஆஜ்ஞாயாம் உபஸ்தி²தாயாம் பாபம் அஜீவத் ததா³ஹம் அம்ரியே|
10 Whereas, I, died, —and the commandment which was unto life was found by me to be, itself, unto death;
இத்த²ம்’ ஸதி ஜீவநநிமித்தா யாஜ்ஞா ஸா மம ம்ரு’த்யுஜநிகாப⁴வத்|
11 For, sin, —taking occasion—through the commandment, completely deceived me and, through it, slew me:
யத: பாபம்’ சி²த்³ரம்’ ப்ராப்ய வ்யவஸ்தி²தாதே³ஸே²ந மாம்’ வஞ்சயித்வா தேந மாம் அஹந்|
12 So that, the law, indeed, is holy, and the commandment, holy, and righteous and good.
அதஏவ வ்யவஸ்தா² பவித்ரா, ஆதே³ஸ²ஸ்²ச பவித்ரோ ந்யாய்யோ ஹிதகாரீ ச ப⁴வதி|
13 Did, then, that which is good, unto me become death? Far be it! But [it was] sin, that it might appear sin, through that which was good unto me working out death, in order that, exceeding sinful, might sin become through the commandment.
தர்ஹி யத் ஸ்வயம்’ ஹிதக்ரு’த் தத் கிம்’ மம ம்ரு’த்யுஜநகம் அப⁴வத்? நேத்த²ம்’ ப⁴வது; கிந்து பாபம்’ யத் பாதகமிவ ப்ரகாஸ²தே ததா² நிதே³ஸே²ந பாபம்’ யத³தீவ பாதகமிவ ப்ரகாஸ²தே தத³ர்த²ம்’ ஹிதோபாயேந மம மரணம் அஜநயத்|
14 For we know that, the law, is spiritual, —I, however, am a creature of flesh, sold under sin;
வ்யவஸ்தா²த்மபோ³தி⁴கேதி வயம்’ ஜாநீம: கிந்த்வஹம்’ ஸா²ரீரதாசாரீ பாபஸ்ய க்ரீதகிங்கரோ வித்³யே|
15 For, that which I am working out, I do not approve, —for not, what I wish, the same I practise, but, what I hate, the same I do:
யதோ யத் கர்ம்ம கரோமி தத் மம மநோ(அ)பி⁴மதம்’ நஹி; அபரம்’ யந் மம மநோ(அ)பி⁴மதம்’ தந்ந கரோமி கிந்து யத்³ ரு’தீயே தத் கரோமி|
16 Now, if what I wish not the same I do, I consent unto the law that [it is] right.
ததா²த்வே யந் மமாநபி⁴மதம்’ தத்³ யதி³ கரோமி தர்ஹி வ்யவஸ்தா² ஸூத்தமேதி ஸ்வீகரோமி|
17 Now, however, no longer am, I, working it out, but the, sin, that dwelleth in me:
அதஏவ ஸம்ப்ரதி தத் கர்ம்ம மயா க்ரியத இதி நஹி கிந்து மம ஸ²ரீரஸ்தே²ந பாபேநைவ க்ரியதே|
18 I know, in fact, that there dwelleth not in me, that is, in my flesh, anything good; for, the wishing, lieth near me, but, the working out of what is right, not!
யதோ மயி, அர்த²தோ மம ஸ²ரீரே, கிமப்யுத்தமம்’ ந வஸதி, ஏதத்³ அஹம்’ ஜாநாமி; மமேச்சு²கதாயாம்’ திஷ்ட²ந்த்யாமப்யஹம் உத்தமகர்ம்மஸாத⁴நே ஸமர்தோ² ந ப⁴வாமி|
19 For not, the good that I wish, I do, but, the evil that I do not wish, the same I practise.
யதோ யாமுத்தமாம்’ க்ரியாம்’ கர்த்துமஹம்’ வாஞ்சா²மி தாம்’ ந கரோமி கிந்து யத் குத்ஸிதம்’ கர்ம்ம கர்த்தும் அநிச்சு²கோ(அ)ஸ்மி ததே³வ கரோமி|
20 Now, if what I wish not, the same, I do, no longer am, I, working it out, but the, sin, that dwelleth in me.
அதஏவ யத்³யத் கர்ம்ம கர்த்தும்’ மமேச்சா² ந ப⁴வதி தத்³ யதி³ கரோமி தர்ஹி தத் மயா ந க்ரியதே, மமாந்தர்வர்த்திநா பாபேநைவ க்ரியதே|
21 Hence, I find the law, to me who wish to be doing the right, that, unto me, the wrong lieth near:
ப⁴த்³ரம்’ கர்த்தும் இச்சு²கம்’ மாம்’ யோ (அ)ப⁴த்³ரம்’ கர்த்தும்’ ப்ரவர்த்தயதி தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸ்வபா⁴வமேகம்’ மயி பஸ்²யாமி|
22 I have, in fact, a sympathetic pleasure in the law of God; according to the inner man.
அஹம் ஆந்தரிகபுருஷேணேஸ்²வரவ்யவஸ்தா²யாம்’ ஸந்துஷ்ட ஆஸே;
23 But I behold a diverse law in my members, warring against the law of my mind and taking me captive in the law of sin which existeth in my members: —
கிந்து தத்³விபரீதம்’ யுத்⁴யந்தம்’ தத³ந்யமேகம்’ ஸ்வபா⁴வம்’ மதீ³யாங்க³ஸ்தி²தம்’ ப்ரபஸ்²யாமி, ஸ மதீ³யாங்க³ஸ்தி²தபாபஸ்வபா⁴வஸ்யாயத்தம்’ மாம்’ கர்த்தும்’ சேஷ்டதே|
24 Wretched, man am, I! Who shall rescue me out of this body doomed to death?
ஹா ஹா யோ(அ)ஹம்’ து³ர்பா⁴க்³யோ மநுஜஸ்தம்’ மாம் ஏதஸ்மாந் ம்ரு’தாச்ச²ரீராத் கோ நிஸ்தாரயிஷ்யதி?
25 [But] thanks be unto God!—Through Jesus Christ our Lord. Hence, then, —I myself, with the mind, indeed, am in servitude unto a law of God; but; with the flesh; unto a law of sin.
அஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ணா யீஸு²க்²ரீஷ்டேந நிஸ்தாரயிதாரம் ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி| அதஏவ ஸ²ரீரேண பாபவ்யவஸ்தா²யா மநஸா து ஈஸ்²வரவ்யவஸ்தா²யா: ஸேவநம்’ கரோமி|
