Romans 6
1 What then shall we say? are we still to continue in sin that favour may abound?
ప్రభూతరూపేణ యద్ అనుగ్రహః ప్రకాశతే తదర్థం పాపే తిష్ఠామ ఇతి వాక్యం కిం వయం వదిష్యామః? తన్న భవతు|
2 Far be it! we who have died unto sin, how, any longer, shall we live therein?
పాపం ప్రతి మృతా వయం పునస్తస్మిన్ కథమ్ జీవిష్యామః?
3 Or know ye not that, we, as many as were immersed into Christ [Jesus], into his death were immersed?
వయం యావన్తో లోకా యీశుఖ్రీష్టే మజ్జితా అభవామ తావన్త ఏవ తస్య మరణే మజ్జితా ఇతి కిం యూయం న జానీథ?
4 We were, therefore, buried together with him through our immersion into his death, in order that—just as Christ was raised from among the dead through the glory of the Father, so, we also, in newness of life should walk.
తతో యథా పితుః పరాక్రమేణ శ్మశానాత్ ఖ్రీష్ట ఉత్థాపితస్తథా వయమపి యత్ నూతనజీవిన ఇవాచరామస్తదర్థం మజ్జనేన తేన సార్ద్ధం మృత్యురూపే శ్మశానే సంస్థాపితాః|
5 For, if we have come to be grown together in the likeness of his death, certainly, in that of his resurrection also, shall we be.
అపరం వయం యది తేన సంయుక్తాః సన్తః స ఇవ మరణభాగినో జాతాస్తర్హి స ఇవోత్థానభాగినోఽపి భవిష్యామః|
6 Of this taking note—that, our old man, was crucified together with him in order that the sinful body might be made powerless, that we should, no longer, be in servitude to sin;
వయం యత్ పాపస్య దాసాః పున ర్న భవామస్తదర్థమ్ అస్మాకం పాపరూపశరీరస్య వినాశార్థమ్ అస్మాకం పురాతనపురుషస్తేన సాకం క్రుశేఽహన్యతేతి వయం జానీమః|
7 For, he that hath died, hath become righteously acquitted from his sin.
యో హతః స పాపాత్ ముక్త ఏవ|
8 Now, if we have died together with Christ, we believe that we shall also live together with him;
అతఏవ యది వయం ఖ్రీష్టేన సార్ద్ధమ్ అహన్యామహి తర్హి పునరపి తేన సహితా జీవిష్యామ ఇత్యత్రాస్మాకం విశ్వాసో విద్యతే|
9 Knowing that, Christ having been raised from among the dead, no more dieth, —death, over him, no more, hath lordship, —
యతః శ్మశానాద్ ఉత్థాపితః ఖ్రీష్టో పున ర్న మ్రియత ఇతి వయం జానీమః| తస్మిన్ కోప్యధికారో మృత్యో ర్నాస్తి|
10 For, in that he died, unto sin, died he once for all, but, in that he liveth, he liveth unto God.
అపరఞ్చ స యద్ అమ్రియత తేనైకదా పాపమ్ ఉద్దిశ్యామ్రియత, యచ్చ జీవతి తేనేశ్వరమ్ ఉద్దిశ్య జీవతి;
11 So, ye also, be reckoning yourselves to be—dead indeed unto sin, but, alive unto God in Christ Jesus.
తద్వద్ యూయమపి స్వాన్ పాపమ్ ఉద్దిశ్య మృతాన్ అస్మాకం ప్రభుణా యీశుఖ్రీష్టేనేశ్వరమ్ ఉద్దిశ్య జీవన్తో జానీత|
12 Let not sin, therefore, reign in your death-doomed body, that ye should be obedient to its covetings;
అపరఞ్చ కుత్సితాభిలాషాన్ పూరయితుం యుష్మాకం మర్త్యదేహేషు పాపమ్ ఆధిపత్యం న కరోతు|
13 Neither be presenting your members as weapons of unrighteousness unto sin, but present yourselves unto God as though alive from among the dead, and your members as weapons of righteousness unto God;
అపరం స్వం స్వమ్ అఙ్గమ్ అధర్మ్మస్యాస్త్రం కృత్వా పాపసేవాయాం న సమర్పయత, కిన్తు శ్మశానాద్ ఉత్థితానివ స్వాన్ ఈశ్వరే సమర్పయత స్వాన్యఙ్గాని చ ధర్మ్మాస్త్రస్వరూపాణీశ్వరమ్ ఉద్దిశ్య సమర్పయత|
14 For, sin, over you, shall not have lordship, for ye are not under law, but under favour.
యుష్మాకమ్ ఉపరి పాపస్యాధిపత్యం పున ర్న భవిష్యతి, యస్మాద్ యూయం వ్యవస్థాయా అనాయత్తా అనుగ్రహస్య చాయత్తా అభవత|
15 What then? Shall we sin, because we are not under law but under favour? Far be it!
కిన్తు వయం వ్యవస్థాయా అనాయత్తా అనుగ్రహస్య చాయత్తా అభవామ, ఇతి కారణాత్ కిం పాపం కరిష్యామః? తన్న భవతు|
16 Know ye not that, unto whom ye are presenting yourselves as servants for obedience, servants ye are unto [him unto] whom ye are obedient, whether of sin unto death or of obedience unto righteousness?
యతో మృతిజనకం పాపం పుణ్యజనకం నిదేశాచరణఞ్చైతయోర్ద్వయో ర్యస్మిన్ ఆజ్ఞాపాలనార్థం భృత్యానివ స్వాన్ సమర్పయథ, తస్యైవ భృత్యా భవథ, ఏతత్ కిం యూయం న జానీథ?
17 But thanks be unto God, that—whereas ye were servants of sin, ye became obedient out of the heart unto the mould of teaching into which ye were delivered;
అపరఞ్చ పూర్వ్వం యూయం పాపస్య భృత్యా ఆస్తేతి సత్యం కిన్తు యస్యాం శిక్షారూపాయాం మూషాయాం నిక్షిప్తా అభవత తస్యా ఆకృతిం మనోభి ర్లబ్ధవన్త ఇతి కారణాద్ ఈశ్వరస్య ధన్యవాదో భవతు|
18 And, being freed from sin, ye were made servants unto righteousness; —
ఇత్థం యూయం పాపసేవాతో ముక్తాః సన్తో ధర్మ్మస్య భృత్యా జాతాః|
19 In human fashion am I speaking, because of the weakness of your flesh; —for, just as ye presented your members as servants unto impurity and unto lawlessness [for lawlessness], so now, present ye your members as servants unto righteousness for sanctification.
యుష్మాకం శారీరిక్యా దుర్బ్బలతాయా హేతో ర్మానవవద్ అహమ్ ఏతద్ బ్రవీమి; పునః పునరధర్మ్మకరణార్థం యద్వత్ పూర్వ్వం పాపామేధ్యయో ర్భృత్యత్వే నిజాఙ్గాని సమార్పయత తద్వద్ ఇదానీం సాధుకర్మ్మకరణార్థం ధర్మ్మస్య భృత్యత్వే నిజాఙ్గాని సమర్పయత|
20 For, when ye were servants of sin, ye were free as to righteousness; —
యదా యూయం పాపస్య భృత్యా ఆస్త తదా ధర్మ్మస్య నాయత్తా ఆస్త|
21 What fruit, therefore, had ye then—in things for which ye now are taking shame to yourselves? For, the end of those things, is death.
తర్హి యాని కర్మ్మాణి యూయమ్ ఇదానీం లజ్జాజనకాని బుధ్యధ్వే పూర్వ్వం తై ర్యుష్మాకం కో లాభ ఆసీత్? తేషాం కర్మ్మణాం ఫలం మరణమేవ|
22 Whereas, now, having been freed from sin, and made servants unto God, ye have your fruit for sanctification and, the end, life age-abiding. (aiōnios g166)
కిన్తు సామ్ప్రతం యూయం పాపసేవాతో ముక్తాః సన్త ఈశ్వరస్య భృత్యాఽభవత తస్మాద్ యుష్మాకం పవిత్రత్వరూపం లభ్యమ్ అనన్తజీవనరూపఞ్చ ఫలమ్ ఆస్తే| (aiōnios g166)
