Romans 2

1 Wherefore, inexcusable, thou art, O man, whoever judgest; for, wherein thou judgest some one else, thyself, thou dost condemn, —for, the very things, thou dost practise, who art judging:

ഹേ പരദൂഷക മനുഷ്യ യഃ കശ്ചന ത്വം ഭവസി തവോത്തരദാനായ പന്ഥാ നാസ്തി യതോ യസ്മാത് കർമ്മണഃ പരസ്ത്വയാ ദൂഷ്യതേ തസ്മാത് ത്വമപി ദൂഷ്യസേ, യതസ്തം ദൂഷയന്നപി ത്വം തദ്വദ് ആചരസി|

2 We know, however, that, the sentence of God, is according to truth against them who, such things as these, do practise.

കിന്ത്വേതാദൃഗാചാരിഭ്യോ യം ദണ്ഡമ് ഈശ്വരോ നിശ്ചിനോതി സ യഥാർഥ ഇതി വയം ജാനീമഃ|

3 And reckonest thou this, O man—who dost judge them who such things do practise, and yet art doing the same, that, thou, shalt escape the sentence of God?

അതഏവ ഹേ മാനുഷ ത്വം യാദൃഗാചാരിണോ ദൂഷയസി സ്വയം യദി താദൃഗാചരസി തർഹി ത്വമ് ഈശ്വരദണ്ഡാത് പലായിതും ശക്ഷ്യസീതി കിം ബുധ്യസേ?

4 Or, the riches of his kindness, and forbearance, and long-suffering, dost thou despise, —not knowing that, the kindness of God, unto repentance, is leading thee?

അപരം തവ മനസഃ പരിവർത്തനം കർത്തുമ് ഇശ്വരസ്യാനുഗ്രഹോ ഭവതി തന്ന ബുദ്ധ്വാ ത്വം കിം തദീയാനുഗ്രഹക്ഷമാചിരസഹിഷ്ണുത്വനിധിം തുച്ഛീകരോഷി?

5 But, according to thy hardness, and [thine] impenitent heart, art treasuring up for thyself anger, in a day of anger and revelation of the righteous judgment of God, —

തഥാ സ്വാന്തഃകരണസ്യ കഠോരത്വാത് ഖേദരാഹിത്യാച്ചേശ്വരസ്യ ന്യായ്യവിചാരപ്രകാശനസ്യ ക്രോധസ്യ ച ദിനം യാവത് കിം സ്വാർഥം കോപം സഞ്ചിനോഷി?

6 Who will render unto each one according to his works: —

കിന്തു സ ഏകൈകമനുജായ തത്കർമ്മാനുസാരേണ പ്രതിഫലം ദാസ്യതി;

7 Unto them, on the one hand, who, by way of endurance in good work, are seeking, glory, honour and incorruption, life age-abiding, (aiōnios g166)

വസ്തുതസ്തു യേ ജനാ ധൈര്യ്യം ധൃത്വാ സത്കർമ്മ കുർവ്വന്തോ മഹിമാ സത്കാരോഽമരത്വഞ്ചൈതാനി മൃഗയന്തേ തേഭ്യോഽനന്തായു ർദാസ്യതി| (aiōnios g166)

8 Unto them, on the other hand, who are of contention, and are not yielding unto the truth, but are yielding unto unrighteousness, anger and wrath,

അപരം യേ ജനാഃ സത്യധർമ്മമ് അഗൃഹീത്വാ വിപരീതധർമ്മമ് ഗൃഹ്ലന്തി താദൃശാ വിരോധിജനാഃ കോപം ക്രോധഞ്ച ഭോക്ഷ്യന്തേ|

9 tribulation and anguish—against every soul of man who worketh out what is base, both of Jew first and of Greek, —

ആ യിഹൂദിനോഽന്യദേശിനഃ പര്യ്യന്തം യാവന്തഃ കുകർമ്മകാരിണഃ പ്രാണിനഃ സന്തി തേ സർവ്വേ ദുഃഖം യാതനാഞ്ച ഗമിഷ്യന്തി;

10 But glory and honour and peace—unto every one who worketh what is good, both unto Jew first and unto Greek:

കിന്തു ആ യിഹൂദിനോ ഭിന്നദേശിപര്യ്യന്താ യാവന്തഃ സത്കർമ്മകാരിണോ ലോകാഃ സന്തി താൻ പ്രതി മഹിമാ സത്കാരഃ ശാന്തിശ്ച ഭവിഷ്യന്തി|

11 For there is no respect of persons with God; —

ഈശ്വരസ്യ വിചാരേ പക്ഷപാതോ നാസ്തി|

12 For, as many as without law sinned, without law, also shall perish, and, as many as within law sinned, through law, shall be judged;

അലബ്ധവ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രൈ ര്യൈഃ പാപാനി കൃതാനി വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രാലബ്ധത്വാനുരൂപസ്തേഷാം വിനാശോ ഭവിഷ്യതി; കിന്തു ലബ്ധവ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രാ യേ പാപാന്യകുർവ്വൻ വ്യവസ്ഥാനുസാരാദേവ തേഷാം വിചാരോ ഭവിഷ്യതി|

13 For, not the hearers of law, are righteous with God, but, the doers of law, shall be declared righteous;

വ്യവസ്ഥാശ്രോതാര ഈശ്വരസ്യ സമീപേ നിഷ്പാപാ ഭവിഷ്യന്തീതി നഹി കിന്തു വ്യവസ്ഥാചാരിണ ഏവ സപുണ്യാ ഭവിഷ്യന്തി|

14 For, whensoever the nations which have not law, by nature, the things of the law, may be doing, the same, not having law, unto themselves, are a law, —

യതോ ഽലബ്ധവ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രാ ഭിന്നദേശീയലോകാ യദി സ്വഭാവതോ വ്യവസ്ഥാനുരൂപാൻ ആചാരാൻ കുർവ്വന്തി തർഹ്യലബ്ധശാസ്ത്രാഃ സന്തോഽപി തേ സ്വേഷാം വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രമിവ സ്വയമേവ ഭവന്തി|

15 Who, indeed, shew the work of the law written in their hearts, their conscience therewith bearing witness, and, between one another, their reasonings accusing—or, even excusing, them: —

തേഷാം മനസി സാക്ഷിസ്വരൂപേ സതി തേഷാം വിതർകേഷു ച കദാ താൻ ദോഷിണഃ കദാ വാ നിർദോഷാൻ കൃതവത്സു തേ സ്വാന്തർലിഖിതസ്യ വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രസ്യ പ്രമാണം സ്വയമേവ ദദതി|

16 In the day on which God judgeth the secrets of men according to my glad-message through Christ Jesus.

യസ്മിൻ ദിനേ മയാ പ്രകാശിതസ്യ സുസംവാദസ്യാനുസാരാദ് ഈശ്വരോ യീശുഖ്രീഷ്ടേന മാനുഷാണാമ് അന്തഃകരണാനാം ഗൂഢാഭിപ്രായാൻ ധൃത്വാ വിചാരയിഷ്യതി തസ്മിൻ വിചാരദിനേ തത് പ്രകാശിഷ്യതേ|

17 If, however, thou, art taking the name of Jew, and resting thyself upon law, and boasting in God,

പശ്യ ത്വം സ്വയം യിഹൂദീതി വിഖ്യാതോ വ്യവസ്ഥോപരി വിശ്വാസം കരോഷി,

18 And art taking note of his will, and testing the things that differ—when receiving oral instruction out of the law,

ഈശ്വരമുദ്ദിശ്യ സ്വം ശ്ലാഘസേ, തഥാ വ്യവസ്ഥയാ ശിക്ഷിതോ ഭൂത്വാ തസ്യാഭിമതം ജാനാസി, സർവ്വാസാം കഥാനാം സാരം വിവിംക്ഷേ,

19 Art persuaded, moreover, that, thou thyself, art—a guide of the blind, a light of them that are in darkness,

അപരം ജ്ഞാനസ്യ സത്യതായാശ്ചാകരസ്വരൂപം ശാസ്ത്രം മമ സമീപേ വിദ്യത അതോ ഽന്ധലോകാനാം മാർഗദർശയിതാ

20 A trainer of the simple, a teacher of babes, having the forming of knowledge and truth in the law, —

തിമിരസ്ഥിതലോകാനാം മധ്യേ ദീപ്തിസ്വരൂപോഽജ്ഞാനലോകേഭ്യോ ജ്ഞാനദാതാ ശിശൂനാം ശിക്ഷയിതാഹമേവേതി മന്യസേ|

21 Thou, therefore, that art teaching someone else, thyself, art thou not teaching? Thou that proclaimest—Do not steal! Art thou, stealing?

പരാൻ ശിക്ഷയൻ സ്വയം സ്വം കിം ന ശിക്ഷയസി? വസ്തുതശ്ചൗര്യ്യനിഷേധവ്യവസ്ഥാം പ്രചാരയൻ ത്വം കിം സ്വയമേവ ചോരയസി?

22 That sayest—Do not commit adultery! Art thou, committing adultery? That abhorrest sacrilege, Art thou, robbing temples?

തഥാ പരദാരഗമനം പ്രതിഷേധൻ സ്വയം കിം പരദാരാൻ ഗച്ഛസി? തഥാ ത്വം സ്വയം പ്രതിമാദ്വേഷീ സൻ കിം മന്ദിരസ്യ ദ്രവ്യാണി ഹരസി?

23 That in law dost boast, Through the transgression of the law, art thou dishonouring God?

യസ്ത്വം വ്യവസ്ഥാം ശ്ലാഘസേ സ ത്വം കിം വ്യവസ്ഥാമ് അവമത്യ നേശ്വരം സമ്മന്യസേ?

24 For the name of God, because of you, is defamed among the nations, —even as it is written.

ശാസ്ത്രേ യഥാ ലിഖതി "ഭിന്നദേശിനാം സമീപേ യുഷ്മാകം ദോഷാദ് ഈശ്വരസ്യ നാമ്നോ നിന്ദാ ഭവതി| "

25 For, circumcision, indeed, profiteth—if, law, thou be practising; but, if thou be a transgressor of law, thy circumcision, hath become, uncircumcision

യദി വ്യവസ്ഥാം പാലയസി തർഹി തവ ത്വക്ഛേദക്രിയാ സഫലാ ഭവതി; യതി വ്യവസ്ഥാം ലങ്ഘസേ തർഹി തവ ത്വക്ഛേദോഽത്വക്ഛേദോ ഭവിഷ്യതി|

26 If then, the uncircumcision, be guarding the righteous requirement of the law, shall not, his uncircumcision, as circumcision be reckoned?—

യതോ വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രാദിഷ്ടധർമ്മകർമ്മാചാരീ പുമാൻ അത്വക്ഛേദീ സന്നപി കിം ത്വക്ഛേദിനാം മധ്യേ ന ഗണയിഷ്യതേ?

27 And the uncircumcision by nature, completing the law, shall judge, thee, who, notwithstanding letter and circumcision, art a transgressor of law!

കിന്തു ലബ്ധശാസ്ത്രശ്ഛിന്നത്വക് ച ത്വം യദി വ്യവസ്ഥാലങ്ഘനം കരോഷി തർഹി വ്യവസ്ഥാപാലകാഃ സ്വാഭാവികാച്ഛിന്നത്വചോ ലോകാസ്ത്വാം കിം ന ദൂഷയിഷ്യന്തി?

28 For, not he who is one in appearance, is a Jew, nor is, that which is such in appearance in flesh, circumcision;

തസ്മാദ് യോ ബാഹ്യേ യിഹൂദീ സ യിഹൂദീ നഹി തഥാങ്ഗസ്യ യസ്ത്വക്ഛേദഃ സ ത്വക്ഛേദോ നഹി;

29 But, he who is one in secret, is a Jew, —and, [that is], circumcision, which is of the heart, in spirit, not in letter, —whose, praise, is not of men, but of God.

കിന്തു യോ ജന ആന്തരികോ യിഹൂദീ സ ഏവ യിഹൂദീ അപരഞ്ച കേവലലിഖിതയാ വ്യവസ്ഥയാ ന കിന്തു മാനസികോ യസ്ത്വക്ഛേദോ യസ്യ ച പ്രശംസാ മനുഷ്യേഭ്യോ ന ഭൂത്വാ ഈശ്വരാദ് ഭവതി സ ഏവ ത്വക്ഛേദഃ|