Romans 15
1 We are bound, however, we, who are strong, the weakness of them who are not strong to be bearing, and not, unto ourselves, to give pleasure.
พลวทฺภิรสฺมาภิ รฺทุรฺพฺพลานำ เทารฺพฺพลฺยํ โสฒวฺยํ น จ เสฺวษามฺ อิษฺฏาจาร อาจริตวฺย: ฯ
2 Let, each one of us, unto his neighbour give pleasure—for what is good unto upbuilding;
อสฺมากมฺ เอไกโก ชน: สฺวสมีปวาสิโน หิตารฺถํ นิษฺฐารฺถญฺจ ตไสฺยเวษฺฏาจารมฺ อาจรตุฯ
3 For, even the Christ, not unto himself gave pleasure, but, even as it is written—The reproaches of them that we reproaching thee, fell upon me:
ยต: ขฺรีษฺโฏ'ปิ นิเชษฺฏาจารํ นาจริตวานฺ, ยถา ลิขิตมฺ อาเสฺต, ตฺวนฺนินฺทกคณไสฺยว นินฺทาภิ รฺนินฺทิโต'สฺมฺยหํฯ
4 Whatsoever things, in fact, were written aforetime, [all] for our own instruction were written, —in order that, through endurance and through the encouragement of the Scriptures, we might have their hope.
อปรญฺจ วยํ ยตฺ สหิษฺณุตาสานฺตฺวนโย รฺชนเกน ศาสฺเตฺรณ ปฺรตฺยาศำ ลเภมหิ ตนฺนิมิตฺตํ ปูรฺวฺวกาเล ลิขิตานิ สรฺวฺววจนานฺยสฺมากมฺ อุปเทศารฺถเมว ลิลิขิเรฯ
5 Now may, the God of the endurance and of the encouragement, give you, the same thing, to be regarding amongst one another, according to Christ Jesus;
สหิษฺณุตาสานฺตฺวนโยรากโร ย อีศฺวร: ส เอวํ กโรตุ ยตฺ ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏ อิว ยุษฺมากมฺ เอกชโน'นฺยชเนน สารฺทฺธํ มนส ไอกฺยมฺ อาจเรตฺ;
6 In order that, with one accord, with one mouth, ye maybe glorifying the God and Father of our Lord Jesus Christ.
ยูยญฺจ สรฺวฺว เอกจิตฺตา ภูตฺวา มุไขเกเนวาสฺมตฺปฺรภุยีศุขฺรีษฺฏสฺย ปิตุรีศฺวรสฺย คุณานฺ กีรฺตฺตเยตฯ
7 Wherefore receive ye one another, even as, Christ also, hath received us unto the glory of God: —
อปรมฺ อีศฺวรสฺย มหิมฺน: ปฺรกาศารฺถํ ขฺรีษฺโฏ ยถา ยุษฺมานฺ ปฺรตฺยคฺฤหฺลาตฺ ตถา ยุษฺมากมเปฺยโก ชโน'นฺยชนํ ปฺรติคฺฤหฺลาตุฯ
8 For I affirm Christ to have become a minister of circumcision in behalf of the truth of God, —to confirm the promises of the fathers,
ยถา ลิขิตมฺ อาเสฺต, อโต'หํ สมฺมุเข ติษฺฐนฺ ภินฺนเทศนิวาสินำฯ สฺตุวํสฺตฺวำ ปริคาสฺยามิ ตว นามฺนิ ปเรศฺวร๚
9 And that, the nations, for mercy should glorify God: —even as it is written—For this cause, will I openly confess unto thee among nations, and, unto thy name, will strike the strings;
ตสฺย ทยาลุตฺวาจฺจ ภินฺนชาตียา ยทฺ อีศฺวรสฺย คุณานฺ กีรฺตฺตเยยุสฺตทรฺถํ ยีศุ: ขฺรีษฺฏสฺตฺวกฺเฉทนิยมสฺย นิคฺโหฺน'ภวทฺ อิตฺยหํ วทามิฯ ยถา ลิขิตมฺ อาเสฺต, อโต'หํ สมฺมุเข ติษฺฐนฺ ภินฺนเทศนิวาสินำฯ สฺตุวํสฺตฺวำ ปริคาสฺยามิ ตว นามฺนิ ปเรศฺวร๚
10 And again he saith—Be glad ye nations with his people;
อปรมปิ ลิขิตมฺ อาเสฺต, เห อนฺยชาตโย ยูยํ สมํ นนฺทต ตชฺชไน: ฯ
11 And again, —Be giving praise all ye nations unto the Lord, and let all the peoples repeat his praise;
ปุนศฺจ ลิขิตมฺ อาเสฺต, เห สรฺวฺวเทศิโน ยูยํ ธนฺยํ พฺรูต ปเรศฺวรํฯ เห ตทียนรา ยูยํ กุรุธฺวํ ตตฺปฺรศํสนํ๚
12 And, again, Isaiah, saith—There shall be the root of Jesse, and he that ariseth to rule nations, —upon, him, shall nations hope.
อปร ยีศายิโย'ปิ ลิเลข, ยีศยสฺย ตุ ยตฺ มูลํ ตตฺ ปฺรกาศิษฺยเต ตทาฯ สรฺวฺวชาตียนฺฤณาญฺจ ศาสก: สมุเทษฺยติฯ ตตฺรานฺยเทศิโลไกศฺจ ปฺรตฺยาศา ปฺรกริษฺยเต๚
13 Now, the God of the hope, fill you with all joy and peace in believing, so that ye may surpass in the hope, in the power of Holy Spirit.
อเตอว ยูยํ ปวิตฺรสฺยาตฺมน: ปฺรภาวาทฺ ยตฺ สมฺปูรฺณำ ปฺรตฺยาศำ ลปฺสฺยเธฺว ตทรฺถํ ตตฺปฺรตฺยาศาชนก อีศฺวร: ปฺรตฺยเยน ยุษฺมานฺ ศานฺตฺยานนฺทาภฺยำ สมฺปูรฺณานฺ กโรตุฯ
14 But I am persuaded my brethren, —even, I myself, concerning you: that, ye yourselves, also are full of goodness, filled with all knowledge, able also, unto one another, to be ministering admonition:
เห ภฺราตโร ยูยํ สทฺภาวยุกฺตา: สรฺวฺวปฺรกาเรณ ชฺญาเนน จ สมฺปูรฺณา: ปรสฺปโรปเทเศ จ ตตฺปรา อิตฺยหํ นิศฺจิตํ ชานามิ,
15 Howbeit, the more boldly, have I written unto you, —in some measure, as bringing it back to your minds, —by reason of the favour given unto me from God, —
ตถาปฺยหํ ยตฺ ปฺรคลฺภตโร ภวนฺ ยุษฺมานฺ ปฺรโพธยามิ ตไสฺยกํ การณมิทํฯ
16 That I should be a public minister of Christ Jesus unto the nations, doing priestly service with the glad-message of God, in order that the offering up of the nations might prove to be acceptable, being hallowed in Holy Spirit:
ภินฺนชาตียา: ปวิเตฺรณาตฺมนา ปาวิตไนเวทฺยรูปา ภูตฺวา ยทฺ คฺราหฺยา ภเวยุสฺตนฺนิมิตฺตมหมฺ อีศฺวรสฺย สุสํวาทํ ปฺรจารยิตุํ ภินฺนชาตียานำ มเธฺย ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เสวกตฺวํ ทานํ อีศฺวราตฺ ลพฺธวานสฺมิฯ
17 I have, therefore, [my] boasting in Christ Jesus in the things pertaining to God, —
อีศฺวรํ ปฺรติ ยีศุขฺรีษฺเฏน มม ศฺลาฆากรณสฺย การณมฺ อาเสฺตฯ
18 For I wilt not dare to speak anything save of the things which Christ hath wrought out for himself through me for the obedience of nations, —by word and deed,
ภินฺนเทศิน อาชฺญาคฺราหิณ: กรฺตฺตุํ ขฺรีษฺโฏ วาเกฺยน กฺริยยา จ, อาศฺจรฺยฺยลกฺษไณศฺจิตฺรกฺริยาภิ: ปวิตฺรสฺยาตฺมน: ปฺรภาเวน จ ยานิ กรฺมฺมาณิ มยา สาธิตวานฺ,
19 By the power of signs and wonders, by the power of [Holy Spirit]; so that I, from Jerusalem and in a circuit as far as Illyricum, have fulfilled the glad-message of the Christ, —
เกวลํ ตาเนฺยว วินานฺยสฺย กสฺยจิตฺ กรฺมฺมโณ วรฺณนำ กรฺตฺตุํ ปฺรคลฺโภ น ภวามิฯ ตสฺมาตฺ อา ยิรูศาลม อิลฺลูริกํ ยาวตฺ สรฺวฺวตฺร ขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาทํ ปฺราจารยํฯ
20 Although, thus, —as ambitious to be announcing the glad-message—not where Christ had been named, lest, upon another’s foundation, I should be building;
อเนฺยน นิจิตายำ ภิตฺตาวหํ ยนฺน นิจิโนมิ ตนฺนิมิตฺตํ ยตฺร ยตฺร สฺถาเน ขฺรีษฺฏสฺย นาม กทาปิ เกนาปิ น ชฺญาปิตํ ตตฺร ตตฺร สุสํวาทํ ปฺรจารยิตุมฺ อหํ ยเตฯ
21 But, even as it is written—They shall see unto whom had been announced no tidings concerning him, and, they who had not heard, shall understand.
ยาทฺฤศํ ลิขิตมฺ อาเสฺต, ไย รฺวารฺตฺตา ตสฺย น ปฺราปฺตา ทรฺศนํ ไตสฺตุ ลปฺสฺยเตฯ ไยศฺจ ไนว ศฺรุตํ กิญฺจิตฺ โพทฺธุํ ศกฺษฺยนฺติ เต ชนา: ๚
22 Wherefore, also, I have been hindered these many times from coming unto you;
ตสฺมาทฺ ยุษฺมตฺสมีปคมนาทฺ อหํ มุหุรฺมุหุ รฺนิวาริโต'ภวํฯ
23 But, now, no longer having place in these regions, and having had, a longing, to come unto you a good many years, —
กินฺตฺวิทานีมฺ อตฺร ปฺรเทเศษุ มยา น คตํ สฺถานํ กิมปิ นาวศิษฺยเต ยุษฺมตฺสมีปํ คนฺตุํ พหุวตฺสรานารภฺย มามกีนากางฺกฺษา จ วิทฺยต อิติ เหโต:
24 As soon as I am journey to Spain, —I am hoping, in fact, when journeying through to get sight of you, and by you to be set forward thither, —if, with your company, I have first in some measure been satisfied.
สฺปานิยาเทศคมนกาเล'หํ ยุษฺมนฺมเธฺยน คจฺฉนฺ ยุษฺมานฺ อาโลกิเษฺย, ตต: ปรํ ยุษฺมตฺสมฺภาษเณน ตฺฤปฺตึ ปริลภฺย ตทฺเทศคมนารฺถํ ยุษฺมาภิ รฺวิสรฺชยิเษฺย, อีทฺฤศี มทียา ปฺรตฺยาศา วิทฺยเตฯ
25 But, now, I am journeying unto Jerusalem, ministering unto the saints;
กินฺตุ สามฺปฺรตํ ปวิตฺรโลกานำ เสวนาย ยิรูศาลมฺนครํ วฺรชามิฯ
26 For Macedonia and Achaia have been well-pleased to make a certain fellowship for the destitute of the saints who are in Jerusalem, —
ยโต ยิรูศาลมสฺถปวิตฺรโลกานำ มเธฺย เย ทริทฺรา อรฺถวิศฺราณเนน ตานุปกรฺตฺตุํ มากิทนิยาเทศียา อาขายาเทศียาศฺจ โลกา ไอจฺฉนฺฯ
27 They have been well-pleased, indeed, —and, their debtors, they are; for, if, with their spiritual things the nations have come into fellowship, they are bound also with their own carnal things to minister publicly unto them.
เอษา เตษำ สทิจฺฉา ยตเสฺต เตษามฺ ฤณิน: สนฺติ ยโต เหโต รฺภินฺนชาตียา เยษำ ปรมารฺถสฺยำศิโน ชาตา ไอหิกวิษเย เตษามุปการไสฺต: กรฺตฺตวฺย: ฯ
28 This, then, having completed, and sealed unto them this fruit, I will come back by you unto Spain: —
อโต มยา ตตฺ กรฺมฺม สาธยิตฺวา ตสฺมินฺ ผเล เตภฺย: สมรฺปิเต ยุษฺมนฺมเธฺยน สฺปานิยาเทโศ คมิษฺยเตฯ
29 And know that, when I come unto you, in the fullness of the blessing of Christ, I shall come.
ยุษฺมตฺสมีเป มมาคมนสมเย ขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาทสฺย ปูรฺณวเรณ สมฺพลิต: สนฺ อหมฺ อาคมิษฺยามิ อิติ มยา ชฺญายเตฯ
30 I beseech you, moreover, [brethren], through our Lord Jesus Christ, and through the love of the Spirit, to strive together with me in your prayers on my behalf unto God, —
เห ภฺราตฺฤคณ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย นามฺนา ปวิตฺรสฺยาตฺมาน: เปฺรมฺนา จ วินเย'หํ
31 In order that I may be delivered from them who do not yield in Judaea, and, my ministry which is unto Jerusalem, may prove to be acceptable unto the saints;
ยิหูทาเทศสฺถานามฺ อวิศฺวาสิโลกานำ กเรโภฺย ยทหํ รกฺษำ ลเภย มทีไยเตน เสวนกรฺมฺมณา จ ยทฺ ยิรูศาลมสฺถา: ปวิตฺรโลกาสฺตุเษฺยยุ: ,
32 In order that, with joy coming unto you through God’s will, I may together with you find rest.
ตทรฺถํ ยูยํ มตฺกฺฤต อีศฺวราย ปฺรารฺถยมาณา ยตธฺวํ เตนาหมฺ อีศฺวเรจฺฉยา สานนฺทํ ยุษฺมตฺสมีปํ คตฺวา ยุษฺมาภิ: สหิต: ปฺราณานฺ อาปฺยายิตุํ ปารยิษฺยามิฯ
33 Now, the God of peace, be with you all. Amen.
ศานฺติทายก อีศฺวโร ยุษฺมากํ สรฺเวฺวษำ สงฺคี ภูยาตฺฯ อิติฯ
