< Romans 14 >

1 Him that is weak in his faith, receive ye, —not for disputing opinions: —
ଅସକ୍‍ତିଆ ବିସ୍‌ବାସ୍‌‍କେ ଡିଗ୍‍ ସାପା ମାତର୍‍ ମେଃନେ ନିଜର୍‍ ଇକ୍‌ଚା ବିସୟ୍‍ରେ ଅଡ଼୍‍କା ଅଡ଼୍‍କି ଆଡିଙ୍ଗ୍‍ଗେପା ।
2 One, indeed, hath faith to eat all things, whereas, he that is weak, eateth herbs:
ମୁଇଂଜା ବିସ୍‌ବାସ୍‌‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଡିଙ୍ଗ୍‍କେ ମେଁ ମେଃଡିଗ୍‍ କାଦି ଚଙ୍ଗ୍‍ ୟାଏ ବାରି ମୁଇଂଜା ଅସକ୍‍ତ୍ୟା ବିସ୍‌ବାସ୍‌‍ ମାତର୍‌‍ ଡାଲି କାଦି ଚଙ୍ଗ୍‍ଏ ।
3 Let not, him that eateth, despise him that eateth not, and let not, him that eateth not, judge him that eateth; for, God, hath received him.
ମେଃଡିଗ୍‍ କାଦି ଚଙ୍ଗ୍‍ନେ ଜାନେ ଆପତି ଣ୍ଡୁ, ମେଁ ଡାଲି ମ୍‌ମାଃକେ ଆଇଁଙ୍ଗ୍‌ଚେଲେ । ବାରି ଡାଲି ମ୍‌ମାଃ ଚଙ୍ଗ୍‍ଣ୍ଡ୍ରେ ଚିଲି ଚଙ୍ଗ୍‍ଣ୍ଡ୍ରେକେ ଦସି ଆସାଲେ । ଡାଗ୍‍ଲା ଇସ୍‍ପର୍‍ ଆମେକେ ଡିଗ୍‍ ସା ବକେ ।
4 Who art, thou, that judgest another’s domestic? To his own master, he standeth or falleth; he shall, however, be made to stand, —for his master is able to make him stand.
ବିନ୍‍ରେନେ ଗତିରେକେ ବିଚାର୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ନେସା ନା ଜାଣ୍ଡେ? ମେଁ ମେଁନେ କାମ୍‍ନ୍ନିଆ ଉଡ଼ି ସ୍ଲ ପୁରନ୍‌ ବା ଆରେ ଡିଙ୍ଗ୍‍କେ, ଆତେନ୍‌‍ ମେଃନେ ସାଉକାର୍ ବିଚାର୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ । ମେଁ ଡିଲାଡିଗ୍ ପୁରନ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ ଡାଗ୍‍ଲା ମାପ୍‍ରୁ ମେଁ ଗତିରେକେ ଡିଙ୍ଗ୍‍ବକ୍ନେ ସାପା କାମ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍‍ନେସା ରାଜି ।
5 [For], one, indeed esteemeth one day beyond another, whereas, another, esteemeth every day: —let, each one, in his own mind be fully persuaded.
ମୁଇଂଜାନେ ମତରେ ବିନ୍‍ ଦିନାଇଂବାନ୍‌ ମୁଇଂ ନିମାଣ୍ଡା ଦିନା ଅଦିକ୍‍ ମୁଲ୍ୟବାନ୍‍ । ବାରି ମୁଇଂଜା ବାବେଏ ସାପା ଦିନା ସମାନ୍ । ମାତର୍‍ ଜା ଜାନେ ମତରେ ଜିଆ ଜିଆ ବିଚାର୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଚେ ନିଷ୍ପତି ଗ୍ରଅନ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଲେ ।
6 He that regardeth the day, unto the Lord, regardeth it, —and, he that eateth, unto the Lord, doth eat, for he giveth thanks unto God; and, he that eateth not, unto the Lord, doth not eat and give God thanks.
ଜାଣ୍ଡେ ମୁଇଂ ଦିନାକେ ଡାଆଁ ଡାଗ୍‍ଚେ ବାବେଏ କେବଲ୍‍ ମାପ୍‍ରୁନେ ଗୌରବ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ନେସା ମେଁ ଆତେନ୍‌‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଲେ । ଜାନେ ମେଃଡିଗ୍‍ କାଦି ଚଙ୍ଗ୍‍ନେସା ଆପତି ଣ୍ଡୁ ଇସ୍‍ପର୍‍କେ ଦନ୍ୟବାଦ୍‍ ବିଚେ ମେଁ ଆତେନ୍‌‍ ଚଙ୍ଗ୍‍ଲେ; ଆତ୍‍ବାନ୍‍ ଇସ୍‍ପର୍‍ ଗୌରବ୍‍ ବାଏ । ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁ ମେଃଡିଗ୍‍ କାଦି ଆଚଙ୍ଗ୍‍ ଣ୍ଡୁ ମେଁ ଆକେନ୍‍ ଇସ୍‍ପର୍‍ନେ ଆସିର୍ବାଦ୍‌ ନ୍‌ସା ଡିଙ୍ଗ୍‍ଲେ ବାରି ଆତେନ୍‌‍ସା ଇସ୍‍ପର୍‍କେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ବିଲେ ।
7 For, none of us, unto himself liveth, and, none, unto himself dieth;
ଜା ଡିଗ୍‍ ନିଜର୍‍ ଆତ୍‍ଲା ଆବ୍ରୁଆ ଣ୍ଡୁ ବାରି ନିଜର୍‍ ଆତ୍‍ଲା ଆଗୁଏ ଣ୍ଡୁ ।
8 For both, if we live, unto the Lord, we live, and, if we die, unto the Lord, we die; whether therefore we live, the Lord’s, we are; or whether we die, the Lord’s, we are;
ମାପ୍‍ରୁନେ ଉଦେସ୍‍ ପୁରନ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‍ନେସା ନେ ବ୍ରୁଆ ନେଲେଃକେ ବାରି ନେଗୁଏଃଏ । ତେସା ବ୍ରୁଆନେ ବାରି ଗୁଏନେ ନେ ମାପ୍‍ରୁନେ ।
9 For, to this end, Christ died and lived, in order that, both of dead and living, he might have lordship.
ମେଃଡାଗ୍‌ଲା କିସ୍‌ଟ ଗୁଏଚେ ତଡ଼ିଆଲେଃକ୍ନେ ବାନ୍‍ ମ୍ୱାର୍‍ନୁଗ୍‍ ଜାକ ବ୍ରୁଆନେ ବାରି ଗୁଗୁଏନେ ସାପାରେ ନ୍‍ସା ମେଁ ମାପ୍‍ରୁ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଚେ ଲେଃକେ ।
10 But, thou, why dost thou judge thy brother? Aye! and thou, why dost thou despise thy brother? For, all of us, shall present ourselves unto the judgment seat of God;
ତେଲା ପେ ମେସା ବିନ୍‍ ବିସ୍‍ବାସି ରେମୁଆଁଇଂନେ ବିଚାର୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ପେଡିଙ୍ଗ୍‍? ମେସା ନିଜର୍‍ ବୟାଁକେ ଗୁର୍‍ନା ଡିଙ୍ଗ୍‍ପେଡିଙ୍ଗ୍‍? ନେ ସାପାରେ ବିଚାର୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ନେସା ଇସ୍‍ପର୍‍ ସାମ୍‍ନାରେ ତୁଆଁ ପଡ଼େଏ ।
11 For it is written—Living am, I, saith the Lord, unto me, shall bow every knee, and, every tongue, shall openly confess unto God.
ମେଃଡାଗ୍‌ଲା ଡିଡିରକମ୍‍ ସାସ୍ତର୍‌ନ୍ନିଆ ଗୁଆର୍‍ବକେ: “ମାପ୍‍ରୁ ବାସଙ୍ଗ୍‍ଡିଙ୍ଗ୍‍କେ, ଡାଗ୍‍ଲା ନେ ଜିବନ୍ତ ଇସ୍‌ପର୍ ସାପାରେ ନେଙ୍ଗ୍‍ ସେଃମଁ ବ୍ରିଙ୍ଗ୍‍ଆର୍‍ଏ । ନେ ଇସ୍‍ପର୍‍ ଡାଗ୍‍ଚେ ସାପାରେ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍‍ଏ ।”
12 Hence, [then], each one of us, of himself shall give account unto God.
ନେ ସାପାରେ ଇସ୍‍ପର୍‍ ଡାଗ୍‍ରା ନିଜର୍‍ ନିଜର୍‍ନେ ଇସାବ୍‍ ବିନ୍‌ ପଡ଼େଏ ।
13 No longer, then, upon one another, let us be sitting in judgment, but, this, judge ye rather—not to be putting a cause of stumbling before your brother or an occasion to fall.
ତେସା ପେପେ ବିତ୍‍ରେ ବିଚାର୍‍ ଆଡିଙ୍ଗ୍‍ଗେପା । ଦେକ୍‍ରକମ୍‍ ଡିଗ୍‍ ମେଃଡିଗ୍‍ ଆଡିଙ୍ଗ୍‍ଗେପା ଜାବାନ୍‍ କି ପେ ବୟାଁ ଟେପ୍ଲଃ ଲଃଚେ ପାପ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ ।
14 I know and am persuaded in the Lord Jesus—that, nothing, is profane of itself, —save to him who reckoneth anything to be profane, unto that man, [it is] profane,
ମାପ୍‌ରୁ ଜିସୁନେବାନ୍ ଆଦେସ୍‍ ବାଚେ ସତ୍‍ ବାସଙ୍ଗ୍‍ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍‍କେ ଜେ, ମେଃଡିଗ୍‍ କାଦି ଅସୁଚି ଣ୍ଡୁ । ମାତର୍‍ ଜା ଡିଗ୍‍ ଜଦି ମେଃଡିଗ୍‍ କାଦିକେ ଆବୁଲେ ଡାଗ୍‍ଚେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ, ମେଁ ଆତ୍‍ଲା ଆତେନ୍‌‍ ଆବୁଲେ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ ।
15 If, in fact, because of food, thy brother is being grieved, no longer, by the rule of love, art thou walking: —do not, by thy food, that man, be destroying, on whose behalf Christ died!
ପେ ମେଃଡିଗ୍‍ କାଦି ଚଙ୍ଗ୍‍ନେ ବାନ୍‍ ଜଦି ମୁଇଂ ବୟାଁ ମନ୍‍ ବିତ୍‍ରେ କସ୍‍ଟ ପେବିଏ, ତେଲା ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ନାନେ ଆଲାଦ୍ ଡିଂନେ ଆସୁଏ ନାଡିଙ୍ଗ୍‍କେ । ମୁଡ଼ି ବୟାଁ ନ୍‌ସାଃ କିସ୍‌ଟ ଗୁଏକେ ମୁଇଂ କାଦି ନ୍‌ସା ମେଃନେ ନସ୍ଟ ଆଡିଙ୍ଗ୍‍ପା ।
16 Therefore, suffer not to be defamed, your own good thing;
ପେ ଆଜାକେ ନିମାଣ୍ଡା ଡାଗ୍‍ଚେ ମନେ ବାବେ ପେଡିଙ୍ଗ୍‍ ଆତ୍‍ବାନ୍‍ ପେନି ବଦ୍‍ଲାମ୍‍ ଆଡିଙ୍ଗ୍‍ଲେ ।
17 For the kingdom of God is not eating and drinking, but righteousness and peace and joy in Holy Spirit;
ଇସ୍‍ପର୍‍ନେ ରାଇଜ୍‍ନେ ନିମାଣ୍ଡା କାଦି ବା ଉଗ୍‍ନେ ଣ୍ଡୁ । ଆତେନ୍‌‍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାନେବାନ୍‍ ପାଙ୍ଗ୍‍ଲେଃକେ ଦାର୍‍ମିକ୍‍ ସାମୁଆଁ ସାନ୍‍ତି ବାରି ସାର୍‍ଦା ।
18 For, he that in this doeth service unto the Christ, is acceptable unto God, and approved unto men.
ଜା ଜଦି ଦେକ୍‍ରକମ୍‍ ବାବ୍‍ରେ କିସ୍‌ଟନେ ସେବା ଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ; ମେଁ ଇସ୍‍ପର୍‍କେ ସାର୍‌ଦା ଆଡିଙ୍ଗ୍ଏ ରେମୁଆଁଇଂନ୍ନିଆ ଡିଗ୍‍ ସନ୍‍ମାନ୍‍ ବାଏ ।
19 Hence, then, the things pertaining to peace, let us pursue, and the things which belong to the upbuilding one of another:
ତେସା ପାଙ୍ଗ୍‍ଲାପା ନେନେ ବିତ୍‍ରେ ସାନ୍ତିରେ ଲେଃନ୍‍ସା ବାରି ସାଆସ୍‌ ଆମ୍ନାନ୍‍ସା ଆଣ୍ଡିନେ ସାପା ଦର୍‍କାର୍‍ ଲେଃକେ ଆତ୍‍ଅରିଆ କିକେ ନେଃଲେଃପା ।
20 Do not, for the sake of food, be throwing down the work of God! All things, indeed, are pure; but, ill, is it for the man who with occasion of stumbling doth eat, —
ସାମାନ୍ୟ କାଦି ସା ଇସ୍‍ପର୍‍ ମେଃନେ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ବକେ ଆତେନ୍‌‍ ନସ୍ଟ ଆରାଡିଙ୍ଗ୍‍ପା । ଡିଡିନେ କାଦି ଡିଙ୍ଗ୍‍ଲେ ଚଙ୍ଗ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ । ମାତର୍‍ ମେଃଡିଗ୍‍ କାଦି ଚଙ୍ଗ୍‍ନେ ବାନ୍‍ ପେ ବିନ୍‍ରେକେ କସ୍‍ଟ ଆରାଡିଙ୍ଗ୍‍ପା ତେଲା ଆତେନ୍‌‍ କାଦି ଚଙ୍ଗ୍‍ନେ ବଲ୍‍ ଣ୍ଡୁ ।
21 Well, is it not to eat flesh nor to drink wine nor [to do aught] whereby thy brother is caused to stumble.
ପେନେ ଚିଲି ଚଙ୍ଗ୍‍ନେ ସାଗ୍‍ରା ଉଗ୍‍ନେ ବିନ୍‌ ମେଃମେଃନେ ଏତେ ଜଦି ପେବୟାଁକେ ଦୁର୍‍ବଲ୍‍ ଆଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ ତେଲା ଆତେନ୍‌‍ ସାପାବାନ୍‍ ସୁଲ ଲେଃନେ ପେନି ନିୟମ୍‍ ।
22 The faith which thou hast, have to thyself before God: happy, he that bringeth not judgment upon himself by that which he approveth;
ଆକେନ୍‍ ବିସୟ୍‍ରେ ନାନେ ନିଜର୍‍ ବିସ୍‌ବାସ୍‌‍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଇସ୍‍ପର୍‍ ମ୍ୟାଃଲେ । ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁ ମ୍‍ଣ୍ଡା ଡାଗ୍‍ଚେ ମନେ ବାବେଚେ ମେଃଡିଗ୍‍ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ ବାରି ଆତେନ୍‌‍ସା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍‍ ଆମେକେ ଦସି ଡିଙ୍ଗ୍‍ନେସା ଆପଡ଼େ ଣ୍ଡୁ ମେଁ ଦନ୍ୟ ।
23 But, he that is in doubt, if he eat, hath condemned himself, —because, [it was] not of faith, and, everything which is not of faith, is sin.
ମାତର୍‍ ମେଃଡିଗ୍‍ କାଦି ଚଙ୍ଗ୍‍ନେ ବଲ୍‍ କି ଣ୍ଡୁ ମନ୍‍ଅରିଆ ଏତ୍‌ ବିଚାର୍‍ ମାଡିଙ୍ଗ୍‍ଚେ ଆତେନ୍‌‍ ଚଙ୍ଗ୍‍ଏ; ଇସ୍‍ପର୍‍ ସାମ୍‍ନାରେ ମେଁ ଦସି ଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ ମେଃଡାଗ୍‌ଲା ଆତେନ୍‌‍ ମେଃନେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌‍ ରକମ୍‌ କାମ୍ ଣ୍ଡୁ । ବିସ୍‌ବାସ୍‍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ମେଃନେ ଆଲେଃକେ ଆତେନ୍‌‍ ପାପ୍‍ ।

< Romans 14 >