Revelation 5
1 And I saw, upon the right hand of him that was sitting upon the throne, a scroll; written within, and on the back, sealed up with seven seals.
ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಯ ಸಿಹಾಸನೋಪವಿಷ್ಟಜನಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಸ್ತೇ ಽನ್ತ ರ್ಬಹಿಶ್ಚ ಲಿಖಿತಂ ಪತ್ರಮೇಕಂ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಂ ತತ್ ಸಪ್ತಮುದ್ರಾಭಿರಙ್ಕಿತಂ|
2 And I saw a mighty messenger, proclaiming with a loud voice—Who is worthy to open the scroll, and to unloose the seals thereof?
ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಏಕೋ ಬಲವಾನ್ ದೂತೋ ದೃಷ್ಟಃ ಸ ಉಚ್ಚೈಃ ಸ್ವರೇಣ ವಾಚಮಿಮಾಂ ಘೋಷಯತಿ ಕಃ ಪತ್ರಮೇತದ್ ವಿವರೀತುಂ ತಮ್ಮುದ್ರಾ ಮೋಚಯಿತುಞ್ಚಾರ್ಹತಿ?
3 And, no one, was able, in heaven, or on earth, or under the earth, to open the scroll, or, to look thereon.
ಕಿನ್ತು ಸ್ವರ್ಗಮರ್ತ್ತ್ಯಪಾತಾಲೇಷು ತತ್ ಪತ್ರಂ ವಿವರೀತುಂ ನಿರೀಕ್ಷಿತುಞ್ಚ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ನಾಭವತ್|
4 And, I, began to weep much, because, no one, worthy, was found, to open the scroll, or, to look thereon.
ಅತೋ ಯಸ್ತತ್ ಪತ್ರಂ ವಿವರೀತುಂ ನಿರೀಕ್ಷಿತುಞ್ಚಾರ್ಹತಿ ತಾದೃಶಜನಸ್ಯಾಭಾವಾದ್ ಅಹಂ ಬಹು ರೋದಿತವಾನ್|
5 And, one of the elders, saith unto me—Do not weep! Lo! the lion that is of the tribe of Judah, the root of David, hath overcome, to open the scroll and the seven seals thereof.
ಕಿನ್ತು ತೇಷಾಂ ಪ್ರಾಚೀನಾನಾಮ್ ಏಕೋ ಜನೋ ಮಾಮವದತ್ ಮಾ ರೋದೀಃ ಪಶ್ಯ ಯೋ ಯಿಹೂದಾವಂಶೀಯಃ ಸಿಂಹೋ ದಾಯೂದೋ ಮೂಲಸ್ವರೂಪಶ್ಚಾಸ್ತಿ ಸ ಪತ್ರಸ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಪ್ತಮುದ್ರಾಣಾಞ್ಚ ಮೋಚನಾಯ ಪ್ರಮೂತವಾನ್|
6 And I saw, in the midst of the throne and of the four living creatures, and in the midst of the elders, a Lamb, standing, showing that it had been slain, —having seven horns, and seven eyes, which are the [seven] Spirits of God sent forth into all the earth.
ಅಪರಂ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯ ಚತುರ್ಣಾಂ ಪ್ರಾಣಿನಾಂ ಪ್ರಾಚೀನವರ್ಗಸ್ಯ ಚ ಮಧ್ಯ ಏಕೋ ಮೇಷಶಾವಕೋ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಃ ಸ ಛೇದಿತ ಇವ ತಸ್ಯ ಸಪ್ತಶೃಙ್ಗಾಣಿ ಸಪ್ತಲೋಚನಾನಿ ಚ ಸನ್ತಿ ತಾನಿ ಕೃತ್ಸ್ನಾಂ ಪೃಥಿವೀಂ ಪ್ರೇಷಿತಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಪ್ತಾತ್ಮಾನಃ|
7 And he came, and at once took [it] out of the right hand of him that was sitting upon the throne.
ಸ ಉಪಾಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಿಂಹಾಸನೋಪವಿಷ್ಟಜನಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಕರಾತ್ ತತ್ ಪತ್ರಂ ಗೃಹೀತವಾನ್|
8 And, when he took the scroll, the four living creatures, and the four-and-twenty elders, fell down before the Lamb, having, each one, a harp, and bowls of gold full of incense, —which are the prayers of the saints;
ಪತ್ರೇ ಗೃಹೀತೇ ಚತ್ವಾರಃ ಪ್ರಾಣಿನಶ್ಚತುರ್ವಿಂಂಶತಿಪ್ರಾಚೀನಾಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಮೇಷಶಾವಕಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಪ್ರಣಿಪತನ್ತಿ ತೇಷಾಮ್ ಏಕೈಕಸ್ಯ ಕರಯೋ ರ್ವೀಣಾಂ ಸುಗನ್ಧಿದ್ರವ್ಯೈಃ ಪರಿಪೂರ್ಣಂ ಸ್ವರ್ಣಮಯಪಾತ್ರಞ್ಚ ತಿಷ್ಠತಿ ತಾನಿ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನಾಂ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಸ್ವರೂಪಾಣಿ|
9 and they sing a new song, saying—Worthy, art thou, to take the scroll and to open the seals thereof; because thou wast slain, and didst redeem unto God by thy blood [men] out of every tribe, and tongue, and people, and nation,
ಅಪರಂ ತೇ ನೂತನಮೇಕಂ ಗೀತಮಗಾಯನ್, ಯಥಾ, ಗ್ರಹೀತುಂ ಪತ್ರಿಕಾಂ ತಸ್ಯ ಮುದ್ರಾ ಮೋಚಯಿತುಂ ತಥಾ| ತ್ವಮೇವಾರ್ಹಸಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ತ್ವಂ ಬಲಿವತ್ ಛೇದನಂ ಗತಃ| ಸರ್ವ್ವಾಭ್ಯೋ ಜಾತಿಭಾಷಾಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾದ್ ವಂಶದೇಶತಃ| ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕೃತೇ ಽಸ್ಮಾನ್ ತ್ವಂ ಸ್ವೀಯರಕ್ತೇನ ಕ್ರೀತವಾನ್|
10 And didst make them, unto our God, a kingdom and priests, —and they reign on the earth.
ಅಸ್ಮದೀಶ್ವರಪಕ್ಷೇ ಽಸ್ಮಾನ್ ನೃಪತೀನ್ ಯಾಜಕಾನಪಿ| ಕೃತವಾಂಸ್ತೇನ ರಾಜತ್ವಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮೋ ಮಹೀತಲೇ||
11 And I saw, and heard a voice of many messengers, round about the throne and the living creatures and the elders, —and the number of them was myriads of myriads and thousands of thousands—
ಅಪರಂ ನಿರೀಕ್ಷಮಾಣೇನ ಮಯಾ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಿಚತುಷ್ಟಯಸ್ಯ ಪ್ರಾಚೀನವರ್ಗಸ್ಯ ಚ ಪರಿತೋ ಬಹೂನಾಂ ದೂತಾನಾಂ ರವಃ ಶ್ರುತಃ, ತೇಷಾಂ ಸಂಖ್ಯಾ ಅಯುತಾಯುತಾನಿ ಸಹಸ್ರಸಹಸ್ತ್ರಾಣಿ ಚ|
12 saying with a loud voice—Worthy, is the Lamb that hath been slain, to receive the power, and riches, and wisdom, and might, and honour, and glory, and blessing.
ತೈರುಚ್ಚೈರಿದಮ್ ಉಕ್ತಂ, ಪರಾಕ್ರಮಂ ಧನಂ ಜ್ಞಾನಂ ಶಕ್ತಿಂ ಗೌರವಮಾದರಂ| ಪ್ರಶಂಸಾಞ್ಚಾರ್ಹತಿ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಛೇದಿತೋ ಮೇಷಶಾವಕಃ||
13 And, every created thing which was in heaven, and upon the earth, and under the earth, and upon the sea, and, all the things in them, heard I, saying—Unto him that sitteth upon the throne, and unto the Lamb, be the blessing, and the honour, and the glory, and the dominion, unto the ages of ages! (aiōn g165)
ಅಪರಂ ಸ್ವರ್ಗಮರ್ತ್ತ್ಯಪಾತಾಲಸಾಗರೇಷು ಯಾನಿ ವಿದ್ಯನ್ತೇ ತೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸೃಷ್ಟವಸ್ತೂನಾಂ ವಾಗಿಯಂ ಮಯಾ ಶ್ರುತಾ, ಪ್ರಶಂಸಾಂ ಗೌರವಂ ಶೌರ್ಯ್ಯಮ್ ಆಧಿಪತ್ಯಂ ಸನಾತನಂ| ಸಿಂಹಸನೋಪವಿಷ್ಟಶ್ಚ ಮೇಷವತ್ಸಶ್ಚ ಗಚ್ಛತಾಂ| (aiōn g165)
14 And the four living creatures continued saying—Amen! And, the elders, fell down and did homage.
ಅಪರಂ ತೇ ಚತ್ವಾರಃ ಪ್ರಾಣಿನಃ ಕಥಿತವನ್ತಸ್ತಥಾಸ್ತು, ತತಶ್ಚತುರ್ವಿಂಶತಿಪ್ರಾಚೀನಾ ಅಪಿ ಪ್ರಣಿಪತ್ಯ ತಮ್ ಅನನ್ತಕಾಲಜೀವಿನಂ ಪ್ರಾಣಮನ್|
