Revelation 4
1 After these things, I saw, and lo! a door set open in heaven; and, the first voice which I heard as of a trumpet, speaking with me, saying—Come up hither! and I will point out to thee the things which must needs come to pass. After these things,
Μετά ταύτα είδον, και ιδού, θύρα ανεωγμένη εν τω ουρανώ, και η φωνή η πρώτη, την οποίαν ήκουσα ως σάλπιγγος λαλούσης μετ' εμού, έλεγεν· Ανάβα εδώ και θέλω σοι δείξει όσα πρέπει να γείνωσι μετά ταύτα.
2 straightway, I came to be in Spirit, and lo! a throne, stood in heaven, and, upon the throne, [was] one sitting;
Και ευθύς ήλθον εις πνευματικήν έκστασιν· και ιδού, θρόνος έκειτο εν τω ουρανώ, και επί του θρόνου ήτο τις καθήμενος.
3 and, he that was sitting, [was] like in appearance to a jasper stone and a sardius, and [there was] a rainbow round about the throne, like in appearance unto an emerald,
και ο καθήμενος ήτο όμοιος κατά την θέαν με λίθον ίασπιν και σάρδινον· και ήτο ίρις κύκλω του θρόνου ομοία κατά την θέαν με σμάραγδον.
4 And, round about the throne, were four and twenty thrones; and, upon the thrones, four and twenty elders sitting, clothed in white garments, and, upon their heads, [were] crowns of gold.
Και κύκλω του θρόνου ήσαν θρόνοι εικοσιτέσσαρες· και επί τους θρόνους είδον καθημένους τους εικοσιτέσσαρας πρεσβυτέρους, ενδεδυμένους ιμάτια λευκά, και είχον επί τας κεφαλάς αυτών στεφάνους χρυσούς.
5 And, out of the throne, are coming forth lightnings, and voices, and thunderings; and [there are] seven torches of fire, burning before the throne, which are the seven Spirits of God;
Και εκ του θρόνου εξήρχοντο αστραπαί και βρονταί και φωναί· και ήσαν επτά λαμπάδες πυρός καιόμεναι έμπροσθεν του θρόνου, αίτινες είναι τα επτά πνεύματα του Θεού·
6 and, before the throne, [is] as a glassy sea, like unto crystal. And, in the midst of the throne, and around the throne, [are] four living creatures full of eyes, before and behind;
και έμπροσθεν του θρόνου ήτο θάλασσα υαλίνη, ομοία με κρύσταλλον· και εν τω μέσω του θρόνου και κύκλω του θρόνου τέσσαρα ζώα γέμοντα οφθαλμών έμπροσθεν και όπισθεν.
7 and, the first living creature, [is] like unto a lion, and, the second living creature, like unto a calf, and, the third living creature, hath the face as of a man, and, the fourth living creature, [is] like unto an eagle flying;
Και το ζώον το πρώτον ήτο όμοιον με λέοντα, και το δεύτερον ζώον όμοιον με μοσχάριον, και το τρίτον ζώον είχε το πρόσωπον ως άνθρωπος, και το τέταρτον ζώον ήτο όμοιον με αετόν πετώμενον.
8 and, the four living creatures, each one of them, have severally six wings, round about and within, full of eyes; and they, cease, not, day and night, saying—Holy! holy! holy! Lord, God, the Almighty, —Who was, and Who is, and Who is coming.
Και τα τέσσαρα ζώα είχον έκαστον χωριστά ανά εξ πτέρυγας κυκλόθεν και έσωθεν ήσαν γέμοντα οφθαλμών, και δεν παύουσιν ημέραν και νύκτα λέγοντα· Άγιος, άγιος, άγιος Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ, ο ην και ο ων και ο ερχόμενος.
9 And, whensoever the living creatures shall give glory, and honour, and thanksgiving, unto him that sitteth upon the throne, unto him that liveth unto the ages of ages, (aiōn g165)
Και όταν προσφέρωσι τα ζώα δόξαν και τιμήν και ευχαριστίαν εις τον καθήμενον επί του θρόνου, εις τον ζώντα εις τους αιώνας των αιώνων, (aiōn g165)
10 the four and twenty elders will fall down before him that sitteth upon the throne, and do homage unto him that liveth unto the ages of ages, —and will cast their crowns before the throne, saying— (aiōn g165)
οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι θέλουσι πέσει ενώπιον του καθημένου επί του θρόνου, και θέλουσι προσκυνήσει τον ζώντα εις τους αιώνας των αιώνων, και θέλουσι βάλει τους στεφάνους αυτών ενώπιον του θρόνου, λέγοντες· (aiōn g165)
11 Worthy, art thou, O Lord, and our God, to receive the glory, and the honour, and the power: because thou didst create all things, and, by reason of thy will, they were, and were created.
Άξιος είσαι, Κύριε, να λάβης την δόξαν και την τιμήν και την δύναμιν, διότι συ έκτισας τα πάντα, και διά το θέλημά σου υπάρχουσι και εκτίσθησαν.
