Revelation 17
1 And one of the seven messengers who had the seven bowls came, and spake with me, saying—Hither! I will point out to thee the judgment of the great harlot, who sitteth upon many waters,
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਪ੍ਤਕੰਸਧਾਰਿਣਾਂ ਸਪ੍ਤਦੂਤਾਨਾਮ੍ ਏਕ ਆਗਤ੍ਯ ਮਾਂ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼੍ਯਾਵਦਤ੍, ਅਤ੍ਰਾਗੱਛ, ਮੇਦਿਨ੍ਯਾ ਨਰਪਤਯੋ ਯਯਾ ਵੇਸ਼੍ਯਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ,
2 with whom the kings of the earth committed lewdness, —and they who were dwelling upon the earth were made drunk with the wine of her lewdness.
ਯਸ੍ਯਾ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਮਦੇਨ ਚ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਨਿਵਾਸਿਨੋ ਮੱਤਾ ਅਭਵਨ੍ ਤਸ੍ਯਾ ਬਹੁਤੋਯੇਸ਼਼ੂਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾਯਾ ਮਹਾਵੇਸ਼੍ਯਾਯਾ ਦਣ੍ਡਮ੍ ਅਹੰ ਤ੍ਵਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਾਮਿ|
3 And he carried me away into a desert, in spirit. And I saw a woman, sitting upon a scarlet wild-beast full of names of blasphemy, having seven heads and ten horns.
ਤਤੋ (ਅ)ਹਮ੍ ਆਤ੍ਮਨਾਵਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤੇਨ ਦੂਤੇਨ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੰ ਨੀਤਸ੍ਤਤ੍ਰ ਨਿਨ੍ਦਾਨਾਮਭਿਃ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੰ ਸਪ੍ਤਸ਼ਿਰੋਭਿ ਰ੍ਦਸ਼ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਗੈਸ਼੍ਚ ਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟੰ ਸਿਨ੍ਦੂਰਵਰ੍ਣੰ ਪਸ਼ੁਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾ ਯੋਸ਼਼ਿਦੇਕਾ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾ|
4 And, the woman, was arrayed with purple and scarlet, and decked with gold and precious stone and pearls, —having a cup of gold in her hand, full of abominations and the impurities of her lewdness;
ਸਾ ਨਾਰੀ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਣਲੋਹਿਤਵਰ੍ਣੰ ਸਿਨ੍ਦੂਰਵਰ੍ਣਞ੍ਚ ਪਰਿੱਛਦੰ ਧਾਰਯਤਿ ਸ੍ਵਰ੍ਣਮਣਿਮੁਕ੍ਤਾਭਿਸ਼੍ਚ ਵਿਭੂਸ਼਼ਿਤਾਸ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯਾਃ ਕਰੇ ਘ੍ਰੁʼਣਾਰ੍ਹਦ੍ਰਵ੍ਯੈਃ ਸ੍ਵਵ੍ਯਭਿਚਾਰਜਾਤਮਲੈਸ਼੍ਚ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਏਕਃ ਸੁਵਰ੍ਣਮਯਃ ਕੰਸੋ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
5 and, upon her forehead, a name written, a secret: Babylon the great, the Mother of the Harlots and of the Abominations of the earth.
ਤਸ੍ਯਾ ਭਾਲੇ ਨਿਗੂਢਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਸ੍ਥਵੇਸ਼੍ਯਾਨਾਂ ਘ੍ਰੁʼਣ੍ਯਕ੍ਰਿਯਾਣਾਞ੍ਚ ਮਾਤਾ ਮਹਾਬਾਬਿਲਿਤਿ ਨਾਮ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ|
6 And I saw the woman, drunk with the blood of the saints, and with the blood of the witnesses of Jesus. And I was astonished, when I beheld her, with great astonishment.
ਮਮ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਗੋਚਰਸ੍ਥਾ ਸਾ ਨਾਰੀ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਂ ਰੁਧਿਰੇਣ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਾਂ ਰੁਧਿਰੇਣ ਚ ਮੱਤਾਸੀਤ੍ ਤਸ੍ਯਾ ਦਰ੍ਸ਼ਨਾਤ੍ ਮਮਾਤਿਸ਼ਯਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਜ੍ਞਾਨੰ ਜਾਤੰ|
7 And the messenger said unto me—Wherefore wast thou astonished? I, will tell thee the secret of the woman, and of the wild-beast that carrieth her, which hath the seven heads and the ten horns.
ਤਤਃ ਸ ਦੂਤੋ ਮਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਕੁਤਸ੍ਤਵਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਜ੍ਞਾਨੰ ਜਾਯਤੇ? ਅਸ੍ਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਸ੍ਤਦ੍ਵਾਹਨਸ੍ਯ ਸਪ੍ਤਸ਼ਿਰੋਭਿ ਰ੍ਦਸ਼ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਗੈਸ਼੍ਚ ਯੁਕ੍ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼ੋਸ਼੍ਚ ਨਿਗੂਢਭਾਵਮ੍ ਅਹੰ ਤ੍ਵਾਂ ਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|
8 The wild-beast which thou sawest, was, and is not, and is about to come up out of the abyss, and into, destruction, goeth away. And they who are dwelling upon the earth whose name is not written upon the book of life from the foundation of the world, will be astonished, when they see the wild-beast, because it was, and is not, and shall be present. (Abyssos g12)
ਤ੍ਵਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੋ (ਅ)ਸੌ ਪਸ਼ੁਰਾਸੀਤ੍ ਨੇਦਾਨੀਂ ਵਰ੍ੱਤਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਰਸਾਤਲਾਤ੍ ਤੇਨੋਦੇਤਵ੍ਯੰ ਵਿਨਾਸ਼ਸ਼੍ਚ ਗਨ੍ਤਵ੍ਯਃ| ਤਤੋ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਨਾਮਾਨਿ ਜਗਤਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਕਾਲਮ੍ ਆਰਭ੍ਯ ਜੀਵਨਪੁਸ੍ਤਕੇ ਲਿਖਿਤਾਨਿ ਨ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੇ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਨਿਵਾਸਿਨੋ ਭੂਤਮ੍ ਅਵਰ੍ੱਤਮਾਨਮੁਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਨ੍ਤਞ੍ਚ ਤੰ ਪਸ਼ੁੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੰਸ੍ਯਨ੍ਤੇ| (Abyssos g12)
9 Here, is the mind that hath wisdom. The seven heads, are, seven mountains, whereupon the woman sitteth;
ਅਤ੍ਰ ਜ੍ਞਾਨਯੁਕ੍ਤਯਾ ਬੁੱਧ੍ਯਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਵ੍ਯੰ| ਤਾਨਿ ਸਪ੍ਤਸ਼ਿਰਾਂਸਿ ਤਸ੍ਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ ਉਪਵੇਸ਼ਨਸ੍ਥਾਨਸ੍ਵਰੂਪਾਃ ਸਪ੍ਤਗਿਰਯਃ ਸਪ੍ਤ ਰਾਜਾਨਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ|
10 and they are, seven kings: the five, have fallen, the one, is, the other, hath not yet come; and, whensoever he shall come, a little while, must he remain,
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਞ੍ਚ ਪਤਿਤਾ ਏਕਸ਼੍ਚ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ਸ਼੍ਚਾਦ੍ਯਾਪ੍ਯਨੁਪਸ੍ਥਿਤਃ ਸ ਯਦੋਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ ਤਦਾਪਿ ਤੇਨਾਲ੍ਪਕਾਲੰ ਸ੍ਥਾਤਵ੍ਯੰ|
11 and the wild-beast which was and is not. And he, is an eighth, and is, of the seven, —and, into destruction, goeth away.
ਯਃ ਪਸ਼ੁਰਾਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਦਾਨੀਂ ਨ ਵਰ੍ੱਤਤੇ ਸ ਏਵਾਸ਼਼੍ਟਮਃ, ਸ ਸਪ੍ਤਾਨਾਮ੍ ਏਕੋ (ਅ)ਸ੍ਤਿ ਵਿਨਾਸ਼ੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਚ|
12 And, the ten horns which thou sawest, are, ten kings, —who, indeed, have not received, sovereignty, as yet, but, authority, as kings, for one hour, shall receive, with the wild-beast.
ਤ੍ਵਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨਿ ਦਸ਼ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਗਾਣ੍ਯਪਿ ਦਸ਼ ਰਾਜਾਨਃ ਸਨ੍ਤਿਃ, ਅਦ੍ਯਾਪਿ ਤੈ ਰਾਜ੍ਯੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮੁਹੂਰ੍ੱਤਮੇਕੰ ਯਾਵਤ੍ ਪਸ਼ੁਨਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤੇ ਰਾਜਾਨ ਇਵ ਪ੍ਰਭੁਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
13 These, have, one mind, and, their power and authority, unto the wild-beast, they give.
ਤ ਏਕਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਸ੍ਵਕੀਯਸ਼ਕ੍ਤਿਪ੍ਰਭਾਵੌ ਪਸ਼ਵੇ ਦਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਚ|
14 These, with the Lamb, will make war; and, the Lamb, will overcome them, because he is, Lord of lords, and King of kings, —and, they who are with him, are called and chosen and faithful.
ਤੇ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੋਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ੍ਤਾਨ੍ ਜੇਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਤਃ ਸ ਪ੍ਰਭੂਨਾਂ ਪ੍ਰਭੂ ਰਾਜ੍ਞਾਂ ਰਾਜਾ ਚਾਸ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯ ਸਙ੍ਗਿਨੋ (ਅ)ਪ੍ਯਾਹੂਤਾ ਅਭਿਰੁਚਿਤਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚ|
15 And he saith unto me—The waters which thou sawest, where the harlot sitteth, are, peoples and multitudes, and nations and tongues.
ਅਪਰੰ ਸ ਮਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਸਾ ਵੇਸ਼੍ਯਾ ਯਤ੍ਰੋਪਵਿਸ਼ਤਿ ਤਾਨਿ ਤੋਯਾਨਿ ਲੋਕਾ ਜਨਤਾ ਜਾਤਯੋ ਨਾਨਾਭਾਸ਼਼ਾਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ|
16 And the ten horns which thou sawest, and the wild-beast, these, shall hate the harlot, and, desolate, shall make her, and naked, and, her flesh, shall they eat, and, herself, shall they burn up with fire.
ਤ੍ਵਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨਿ ਦਸ਼ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਗਾਣਿ ਪਸ਼ੁਸ਼੍ਚੇਮੇ ਤਾਂ ਵੇਸ਼੍ਯਾਮ੍ ਰੁʼਤੀਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਦੀਨਾਂ ਨਗ੍ਨਾਞ੍ਚ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯਾ ਮਾਂਸਾਨਿ ਭੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਵਹ੍ਨਿਨਾ ਤਾਂ ਦਾਹਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਚ|
17 For, God, hath put into their hearts, to do his mind, and to do one mind, —and to give their sovereignty unto the wild-beast, until the words of God shall be completed.
ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਯਾਵਤ੍ ਸਿੱਧਿੰ ਨ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਾਵਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨੋਗਤੰ ਸਾਧਯਿਤੁਮ੍ ਏਕਾਂ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮੈ ਪਸ਼ਵੇ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਰਾਜ੍ਯੰ ਦਾਤੁਞ੍ਚ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨਾਂਸੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਿਤਾਨਿ|
18 And, the woman whom thou sawest, is the great city, which hath sovereignty over the kings of the earth.
ਅਪਰੰ ਤ੍ਵਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਸਾ ਮਹਾਨਗਰੀ ਯਾ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾ ਰਾਜ੍ਞਾਮ੍ ਉਪਰਿ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕੁਰੁਤੇ|
