Revelation 12
1 And, a great sign, appeared in heaven: a woman arrayed with the sun, and, the moon, beneath her feet, and, upon her head, a crown of twelve stars;
તતઃ પરં સ્વર્ગે મહાચિત્રં દૃષ્ટં યોષિદેકાસીત્ સા પરિહિતસૂર્ય્યા ચન્દ્રશ્ચ તસ્યાશ્ચરણયોરધો દ્વાદશતારાણાં કિરીટઞ્ચ શિરસ્યાસીત્|
2 and she was with child, and crieth out, being in pangs and in anguish to bring forth?
સા ગર્ભવતી સતી પ્રસવવેદનયા વ્યથિતાર્ત્તરાવમ્ અકરોત્|
3 And there appeared another sign in heaven; and lo! a great red dragon, —having seven heads and ten horns, and, upon his heads, seven diadems;
તતઃ સ્વર્ગે ઽપરમ્ એકં ચિત્રં દૃષ્ટં મહાનાગ એક ઉપાતિષ્ઠત્ સ લોહિતવર્ણસ્તસ્ય સપ્ત શિરાંસિ સપ્ત શૃઙ્ગાણિ શિરઃસુ ચ સપ્ત કિરીટાન્યાસન્|
4 and, his tail, draweth the third part of the stars of heaven, and did cast them to the earth. And, the dragon, stood before the woman who was about to bring forth, that, as soon as she should bring forth, he might devour, her child.
સ સ્વલાઙ્ગૂલેન ગગનસ્થનક્ષત્રાણાં તૃતીયાંશમ્ અવમૃજ્ય પૃથિવ્યાં ન્યપાતયત્| સ એવ નાગો નવજાતં સન્તાનં ગ્રસિતુમ્ ઉદ્યતસ્તસ્યાઃ પ્રસવિષ્યમાણાયા યોષિતો ઽન્તિકે ઽતિષ્ઠત્|
5 And she brought forth a son, a manchild, who was about to shepherd all the nations with a sceptre of iron; and her child was caught away unto God and unto his throne.
સા તુ પુંસન્તાનં પ્રસૂતા સ એવ લૌહમયરાજદણ્ડેન સર્વ્વજાતીશ્ચારયિષ્યતિ, કિઞ્ચ તસ્યાઃ સન્તાન ઈશ્વરસ્ય સમીપં તદીયસિંહાસનસ્ય ચ સન્નિધિમ્ ઉદ્ધૃતઃ|
6 And, the woman, fled into the desert, where she hath a place prepared of God, that, there, they should nourish her a thousand, two hundred, and sixty days.
સા ચ યોષિત્ પ્રાન્તરં પલાયિતા યતસ્તત્રેશ્વરેણ નિર્મ્મિત આશ્રમે ષષ્ઠ્યધિકશતદ્વયાધિકસહસ્રદિનાનિ તસ્યાઃ પાલનેન ભવિતવ્યં|
7 And there came to be war in heaven: Michael and his messengers [going forth] to war with the dragon; and, the dragon, fought, and his messengers;
તતઃ પરં સ્વર્ગે સંગ્રામ ઉપાપિષ્ઠત્ મીખાયેલસ્તસ્ય દૂતાશ્ચ તેન નાગેન સહાયુધ્યન્ તથા સ નાગસ્તસ્ય દૂતાશ્ચ સંગ્રામમ્ અકુર્વ્વન્, કિન્તુ પ્રભવિતું નાશક્નુવન્
8 and he prevailed not, neither was place found for them, any longer, in heaven.
યતઃ સ્વર્ગે તેષાં સ્થાનં પુન ર્નાવિદ્યત|
9 And the great dragon was cast out, —the ancient serpent, he that is called Adversary and the Satan, that deceiveth the whole habitable world, —he was cast to the earth, and his messengers, with him, were cast.
અપરં સ મહાનાગો ઽર્થતો દિયાવલઃ (અપવાદકઃ) શયતાનશ્ચ (વિપક્ષઃ) ઇતિ નામ્ના વિખ્યાતો યઃ પુરાતનઃ સર્પઃ કૃત્સ્નં નરલોકં ભ્રામયતિ સ પૃથિવ્યાં નિપાતિતસ્તેન સાર્દ્ધં તસ્ય દૂતા અપિ તત્ર નિપાતિતાઃ|
10 And I heard a loud voice in heaven, saying—Now, hath come the salvation, and the power, and the kingdom of our God, and the authority of his Christ; because the accuser of our brethren hath been cast out, who was accusing them before our God day and night;
તતઃ પરં સ્વર્ગે ઉચ્ચૈ ર્ભાષમાણો રવો ઽયં મયાશ્રાવિ, ત્રાણં શક્તિશ્ચ રાજત્વમધુનૈવેશ્વરસ્ય નઃ| તથા તેનાભિષિક્તસ્ય ત્રાતુઃ પરાક્રમો ઽભવત્ં|| યતો નિપાતિતો ઽસ્માકં ભ્રાતૃણાં સો ઽભિયોજકઃ| યેનેશ્વરસ્ય નઃ સાક્ષાત્ તે ઽદૂષ્યન્ત દિવાનિશં||
11 And, they, overcame him by reason of the blood of the Lamb, and by reason of their witnessing word, and they loved not their life, even unto death.
મેષવત્સસ્ય રક્તેન સ્વસાક્ષ્યવચનેન ચ| તે તુ નિર્જિતવન્તસ્તં ન ચ સ્નેહમ્ અકુર્વ્વત| પ્રાણોષ્વપિ સ્વકીયેષુ મરણસ્યૈવ સઙ્કટે|
12 For this cause, be joyful, O heavens, and ye who, therein, are tabernacling. Woe! unto the earth, and the sea, because the Adversary hath come down unto you, having great wrath—knowing that, but a little season, he hath.
તસ્માદ્ આનન્દતુ સ્વર્ગો હૃષ્યન્તાં તન્નિવામિનઃ| હા ભૂમિસાગરૌ તાપો યુવામેવાક્રમિષ્યતિ| યુવયોરવતીર્ણો યત્ શૈતાનો ઽતીવ કાપનઃ| અલ્પો મે સમયો ઽસ્ત્યેતચ્ચાપિ તેનાવગમ્યતે||
13 And, when the dragon saw that he was cast to the earth, he pursued the woman who had brought forth the manchild.
અનન્તરં સ નાગઃ પૃથિવ્યાં સ્વં નિક્ષિપ્તં વિલોક્ય તાં પુત્રપ્રસૂતાં યોષિતમ્ ઉપાદ્રવત્|
14 And there were given unto the woman the two wings of the great eagle, that she might fly into the desert, into her place, —where she is nourished, a season and seasons and half a season, from the face of the serpent.
તતઃ સા યોષિત્ યત્ સ્વકીયં પ્રાન્તરસ્થાશ્રમં પ્રત્યુત્પતિતું શક્નુયાત્ તદર્થં મહાકુરરસ્ય પક્ષદ્વયં તસ્વૈ દત્તં, સા તુ તત્ર નાગતો દૂરે કાલૈકં કાલદ્વયં કાલાર્દ્ધઞ્ચ યાવત્ પાલ્યતે|
15 And the serpent cast out of his mouth, after the woman, water as a river, that he might cause her to be carried away by the stream.
કિઞ્ચ સ નાગસ્તાં યોષિતં સ્રોતસા પ્લાવયિતું સ્વમુખાત્ નદીવત્ તોયાનિ તસ્યાઃ પશ્ચાત્ પ્રાક્ષિપત્|
16 And the earth helped the woman, and the earth opened her mouth, and swallowed up the river which the dragon cast out of his mouth.
કિન્તુ મેદિની યોષિતમ્ ઉપકુર્વ્વતી નિજવદનં વ્યાદાય નાગમુખાદ્ ઉદ્ગીર્ણાં નદીમ્ અપિવત્|
17 And the dragon was angered against the woman, and went away to make war with the rest of her seed—with them who were keeping the commandments of God, and holding the witness of Jesus; —and he stood upon the sand of the sea.
તતો નાગો યોષિતે ક્રુદ્ધ્વા તદ્વંશસ્યાવશિષ્ટલોકૈરર્થતો ય ઈશ્વરસ્યાજ્ઞાઃ પાલયન્તિ યીશોઃ સાક્ષ્યં ધારયન્તિ ચ તૈઃ સહ યોદ્ધું નિર્ગતવાન્|
