< Revelation 12 >
1 And, a great sign, appeared in heaven: a woman arrayed with the sun, and, the moon, beneath her feet, and, upon her head, a crown of twelve stars;
১ততঃ পৰং স্ৱৰ্গে মহাচিত্ৰং দৃষ্টং যোষিদেকাসীৎ সা পৰিহিতসূৰ্য্যা চন্দ্ৰশ্চ তস্যাশ্চৰণযোৰধো দ্ৱাদশতাৰাণাং কিৰীটঞ্চ শিৰস্যাসীৎ|
2 and she was with child, and crieth out, being in pangs and in anguish to bring forth?
২সা গৰ্ভৱতী সতী প্ৰসৱৱেদনযা ৱ্যথিতাৰ্ত্তৰাৱম্ অকৰোৎ|
3 And there appeared another sign in heaven; and lo! a great red dragon, —having seven heads and ten horns, and, upon his heads, seven diadems;
৩ততঃ স্ৱৰ্গে ঽপৰম্ একং চিত্ৰং দৃষ্টং মহানাগ এক উপাতিষ্ঠৎ স লোহিতৱৰ্ণস্তস্য সপ্ত শিৰাংসি সপ্ত শৃঙ্গাণি শিৰঃসু চ সপ্ত কিৰীটান্যাসন্|
4 and, his tail, draweth the third part of the stars of heaven, and did cast them to the earth. And, the dragon, stood before the woman who was about to bring forth, that, as soon as she should bring forth, he might devour, her child.
৪স স্ৱলাঙ্গূলেন গগনস্থনক্ষত্ৰাণাং তৃতীযাংশম্ অৱমৃজ্য পৃথিৱ্যাং ন্যপাতযৎ| স এৱ নাগো নৱজাতং সন্তানং গ্ৰসিতুম্ উদ্যতস্তস্যাঃ প্ৰসৱিষ্যমাণাযা যোষিতো ঽন্তিকে ঽতিষ্ঠৎ|
5 And she brought forth a son, a manchild, who was about to shepherd all the nations with a sceptre of iron; and her child was caught away unto God and unto his throne.
৫সা তু পুংসন্তানং প্ৰসূতা স এৱ লৌহমযৰাজদণ্ডেন সৰ্ৱ্ৱজাতীশ্চাৰযিষ্যতি, কিঞ্চ তস্যাঃ সন্তান ঈশ্ৱৰস্য সমীপং তদীযসিংহাসনস্য চ সন্নিধিম্ উদ্ধৃতঃ|
6 And, the woman, fled into the desert, where she hath a place prepared of God, that, there, they should nourish her a thousand, two hundred, and sixty days.
৬সা চ যোষিৎ প্ৰান্তৰং পলাযিতা যতস্তত্ৰেশ্ৱৰেণ নিৰ্ম্মিত আশ্ৰমে ষষ্ঠ্যধিকশতদ্ৱযাধিকসহস্ৰদিনানি তস্যাঃ পালনেন ভৱিতৱ্যং|
7 And there came to be war in heaven: Michael and his messengers [going forth] to war with the dragon; and, the dragon, fought, and his messengers;
৭ততঃ পৰং স্ৱৰ্গে সংগ্ৰাম উপাপিষ্ঠৎ মীখাযেলস্তস্য দূতাশ্চ তেন নাগেন সহাযুধ্যন্ তথা স নাগস্তস্য দূতাশ্চ সংগ্ৰামম্ অকুৰ্ৱ্ৱন্, কিন্তু প্ৰভৱিতুং নাশক্নুৱন্
8 and he prevailed not, neither was place found for them, any longer, in heaven.
৮যতঃ স্ৱৰ্গে তেষাং স্থানং পুন ৰ্নাৱিদ্যত|
9 And the great dragon was cast out, —the ancient serpent, he that is called Adversary and the Satan, that deceiveth the whole habitable world, —he was cast to the earth, and his messengers, with him, were cast.
৯অপৰং স মহানাগো ঽৰ্থতো দিযাৱলঃ (অপৱাদকঃ) শযতানশ্চ (ৱিপক্ষঃ) ইতি নাম্না ৱিখ্যাতো যঃ পুৰাতনঃ সৰ্পঃ কৃৎস্নং নৰলোকং ভ্ৰামযতি স পৃথিৱ্যাং নিপাতিতস্তেন সাৰ্দ্ধং তস্য দূতা অপি তত্ৰ নিপাতিতাঃ|
10 And I heard a loud voice in heaven, saying—Now, hath come the salvation, and the power, and the kingdom of our God, and the authority of his Christ; because the accuser of our brethren hath been cast out, who was accusing them before our God day and night;
১০ততঃ পৰং স্ৱৰ্গে উচ্চৈ ৰ্ভাষমাণো ৰৱো ঽযং মযাশ্ৰাৱি, ত্ৰাণং শক্তিশ্চ ৰাজৎৱমধুনৈৱেশ্ৱৰস্য নঃ| তথা তেনাভিষিক্তস্য ত্ৰাতুঃ পৰাক্ৰমো ঽভৱৎং|| যতো নিপাতিতো ঽস্মাকং ভ্ৰাতৃণাং সো ঽভিযোজকঃ| যেনেশ্ৱৰস্য নঃ সাক্ষাৎ তে ঽদূষ্যন্ত দিৱানিশং||
11 And, they, overcame him by reason of the blood of the Lamb, and by reason of their witnessing word, and they loved not their life, even unto death.
১১মেষৱৎসস্য ৰক্তেন স্ৱসাক্ষ্যৱচনেন চ| তে তু নিৰ্জিতৱন্তস্তং ন চ স্নেহম্ অকুৰ্ৱ্ৱত| প্ৰাণোষ্ৱপি স্ৱকীযেষু মৰণস্যৈৱ সঙ্কটে|
12 For this cause, be joyful, O heavens, and ye who, therein, are tabernacling. Woe! unto the earth, and the sea, because the Adversary hath come down unto you, having great wrath—knowing that, but a little season, he hath.
১২তস্মাদ্ আনন্দতু স্ৱৰ্গো হৃষ্যন্তাং তন্নিৱামিনঃ| হা ভূমিসাগৰৌ তাপো যুৱামেৱাক্ৰমিষ্যতি| যুৱযোৰৱতীৰ্ণো যৎ শৈতানো ঽতীৱ কাপনঃ| অল্পো মে সমযো ঽস্ত্যেতচ্চাপি তেনাৱগম্যতে||
13 And, when the dragon saw that he was cast to the earth, he pursued the woman who had brought forth the manchild.
১৩অনন্তৰং স নাগঃ পৃথিৱ্যাং স্ৱং নিক্ষিপ্তং ৱিলোক্য তাং পুত্ৰপ্ৰসূতাং যোষিতম্ উপাদ্ৰৱৎ|
14 And there were given unto the woman the two wings of the great eagle, that she might fly into the desert, into her place, —where she is nourished, a season and seasons and half a season, from the face of the serpent.
১৪ততঃ সা যোষিৎ যৎ স্ৱকীযং প্ৰান্তৰস্থাশ্ৰমং প্ৰত্যুৎপতিতুং শক্নুযাৎ তদৰ্থং মহাকুৰৰস্য পক্ষদ্ৱযং তস্ৱৈ দত্তং, সা তু তত্ৰ নাগতো দূৰে কালৈকং কালদ্ৱযং কালাৰ্দ্ধঞ্চ যাৱৎ পাল্যতে|
15 And the serpent cast out of his mouth, after the woman, water as a river, that he might cause her to be carried away by the stream.
১৫কিঞ্চ স নাগস্তাং যোষিতং স্ৰোতসা প্লাৱযিতুং স্ৱমুখাৎ নদীৱৎ তোযানি তস্যাঃ পশ্চাৎ প্ৰাক্ষিপৎ|
16 And the earth helped the woman, and the earth opened her mouth, and swallowed up the river which the dragon cast out of his mouth.
১৬কিন্তু মেদিনী যোষিতম্ উপকুৰ্ৱ্ৱতী নিজৱদনং ৱ্যাদায নাগমুখাদ্ উদ্গীৰ্ণাং নদীম্ অপিৱৎ|
17 And the dragon was angered against the woman, and went away to make war with the rest of her seed—with them who were keeping the commandments of God, and holding the witness of Jesus; —and he stood upon the sand of the sea.
১৭ততো নাগো যোষিতে ক্ৰুদ্ধ্ৱা তদ্ৱংশস্যাৱশিষ্টলোকৈৰৰ্থতো য ঈশ্ৱৰস্যাজ্ঞাঃ পালযন্তি যীশোঃ সাক্ষ্যং ধাৰযন্তি চ তৈঃ সহ যোদ্ধুং নিৰ্গতৱান্|