< Revelation 12 >

1 And, a great sign, appeared in heaven: a woman arrayed with the sun, and, the moon, beneath her feet, and, upon her head, a crown of twelve stars;
نیشانەیەکی گەورەش لە ئاسماندا دەرکەوت: ئافرەتێک خۆری پۆشیبوو، مانگ لەژێر پێیدا و تاجێکی دوازدە ئەستێرەیی لەسەر سەری بوو،
2 and she was with child, and crieth out, being in pangs and in anguish to bring forth?
سکی هەبوو، ئازاری هەبوو و لەتاو ژانی منداڵبوون هاواری دەکرد.
3 And there appeared another sign in heaven; and lo! a great red dragon, —having seven heads and ten horns, and, upon his heads, seven diadems;
نیشانەیەکی دیکەش لە ئاسماندا دەرکەوت: ئەژدیهایەکی گەورەی سوور، حەوت سەر و دە شاخی هەبوو، حەوت تاج لەسەر سەرەکانی بوون.
4 and, his tail, draweth the third part of the stars of heaven, and did cast them to the earth. And, the dragon, stood before the woman who was about to bring forth, that, as soon as she should bring forth, he might devour, her child.
کلکیشی سێیەکی ئەستێرەی ئاسمانی ڕاکێشا و فڕێیدانە سەر زەوی. ئەژدیهاکە لەبەردەم ئەو ئافرەتەی کە منداڵی دەبوو وەستابوو، بۆ ئەوەی هەرکە منداڵەکە لەدایکبوو بیخوات.
5 And she brought forth a son, a manchild, who was about to shepherd all the nations with a sceptre of iron; and her child was caught away unto God and unto his throne.
ئیتر منداڵێکی نێرینەی بوو، ئەوەی لە داهاتوودا بە گۆچانێکی ئاسنین فەرمانڕەوایەتی نەتەوەکان دەکات. بەڵام منداڵەکەی بۆ لای خودا و تەختەکەی ڕفێنرا.
6 And, the woman, fled into the desert, where she hath a place prepared of God, that, there, they should nourish her a thousand, two hundred, and sixty days.
ئافرەتەکەش بەرەو چۆڵەوانی ڕایکرد، لەوێدا شوێنێکی هەیە لەلایەن خوداوە ئامادە کراوە، تاکو لەوێ هەزار و دوو سەد و شەست ڕۆژ بەخێو بکرێت.
7 And there came to be war in heaven: Michael and his messengers [going forth] to war with the dragon; and, the dragon, fought, and his messengers;
پاشان لە ئاسماندا بووە شەڕ. میکائیل و فریشتەکانی لە دژی ئەژدیهاکە جەنگان، ئەژدیهاکە و فریشتەکانیشی دژی ئەوان،
8 and he prevailed not, neither was place found for them, any longer, in heaven.
بەڵام ئەژدیهاکە بەهێز نەبوو، شوێنیان لە ئاسماندا نەما.
9 And the great dragon was cast out, —the ancient serpent, he that is called Adversary and the Satan, that deceiveth the whole habitable world, —he was cast to the earth, and his messengers, with him, were cast.
ئەژدیهایە گەورەکە فڕێدرایە خوارەوە، مارە دێرینەکە کە بە ئیبلیس و شەیتان ناودەبردرێت، ئەوەی هەموو جیهان گومڕا دەکات، فریشتەکانیشی لەگەڵیدا فڕێدرانە سەر زەوی.
10 And I heard a loud voice in heaven, saying—Now, hath come the salvation, and the power, and the kingdom of our God, and the authority of his Christ; because the accuser of our brethren hath been cast out, who was accusing them before our God day and night;
جا گوێم لە دەنگێکی بەرز بوو لە ئاسماندا دەیفەرموو: «ئێستا ڕزگاری و هێز و شانشینی خودامان و دەسەڵاتی مەسیحەکەی هاتووە، چونکە ئەو سکاڵاکارەی لە خوشک و براکانمان، کە شەو و ڕۆژ لەبەردەم خوداماندا سکاڵای لێیان دەکرد، فڕێدرایە خوارەوە.
11 And, they, overcame him by reason of the blood of the Lamb, and by reason of their witnessing word, and they loved not their life, even unto death.
ئەوان بە خوێنی بەرخەکە و بەو شایەتییەی کە دایان، بەسەریدا سەرکەوتن، ژیانی خۆیان خۆشنەویست و پێشوازییان لە مەرگ کرد.
12 For this cause, be joyful, O heavens, and ye who, therein, are tabernacling. Woe! unto the earth, and the sea, because the Adversary hath come down unto you, having great wrath—knowing that, but a little season, he hath.
بۆیە ئەی ئاسمان و ئەوانەی تێیدا نیشتەجێن، دڵخۆش بن! بەڵام قوڕبەسەر زەوی و دەریا، چونکە ئیبلیس بۆتان دابەزیوە! تووڕەییەکی گەورەی پێیە، چونکە دەزانێت کاتێکی کورتی هەیە.»
13 And, when the dragon saw that he was cast to the earth, he pursued the woman who had brought forth the manchild.
کاتێک ئەژدیهاکە خۆی بینی فڕێدراوەتە سەر زەوی، ئافرەتەکەی ڕاونا کە کوڕەکەی لێ ببوو.
14 And there were given unto the woman the two wings of the great eagle, that she might fly into the desert, into her place, —where she is nourished, a season and seasons and half a season, from the face of the serpent.
ئافرەتەکە هەردوو باڵی هەڵۆیەکی گەورەی پێدرا تاکو بۆ چۆڵەوانی و شوێنی خۆی بفڕێت و لەوێدا بۆ ماوەی چل و دوو مانگ دوور لە مارەکە بەخێو بکرێت.
15 And the serpent cast out of his mouth, after the woman, water as a river, that he might cause her to be carried away by the stream.
مارەکەش لە دەمیەوە ئاوێکی وەک ڕووباری بەدوای ئافرەتەکەدا فڕێدا بۆ ئەوەی ئاو بیبات.
16 And the earth helped the woman, and the earth opened her mouth, and swallowed up the river which the dragon cast out of his mouth.
زەوی یارمەتی ئافرەتەکەی دا، زەوی دەمی کردەوە و ئەو ڕووبارەی قووت دا کە ئەژدیهاکە لە دەمیەوە فڕێیدا.
17 And the dragon was angered against the woman, and went away to make war with the rest of her seed—with them who were keeping the commandments of God, and holding the witness of Jesus; —and he stood upon the sand of the sea.
ئەژدیهاکە لە ئافرەتەکە تووڕە بوو، چوو لەگەڵ نەوەکانی دیکەی بجەنگێت، ئەوانەی ڕاسپاردەکانی خودا بەجێدەگەیەنن و پابەندن بە شایەتییان بۆ عیسا.

< Revelation 12 >